Serotoninesyndroom Oorzaken, symptomen en behandeling

Serotoninesyndroom is een potentieel levensbedreigende aandoening die wordt veroorzaakt door verhoogde serotonineconcentraties in uw systeem van bepaalde medicijnen. Serotonine is een chemische stof, een neurotransmitter die communiceert met zenuwcellen en een breed scala aan functies door het hele lichaam heeft, voornamelijk in uw centrale zenuwstelsel en darmen. In de juiste hoeveelheden is serotonine noodzakelijk, maar wanneer uw lichaam te veel opbouwt en uw waarden te hoog worden, kunnen de symptomen variëren van onaangenaam tot ernstig. Als het onbehandeld blijft, kan het serotoninesyndroom tot de dood leiden.

Oorzaken

Serotoninesyndroom, ook bekend als serotonine-toxiciteit, gebeurt als gevolg van het gebruik van serotonerge medicijnen, medicijnen die het serumniveau in uw lichaam beïnvloeden. Het kan worden veroorzaakt door verschillende omstandigheden, waaronder:

Gebruik van een serotonerge medicatie: Het is onwaarschijnlijk dat het gebruik van één serotonerge medicatie alleen serotoninesyndroom veroorzaakt, maar het kan voorkomen bij bepaalde mensen die gevoelig zijn voor serotonine, vooral wanneer de dosis wordt verhoogd.
overdosering: U kunt eindigen met het serotoninesyndroom als u te veel van uw serotonerge medicatie (s) binnenkrijgt, ongeacht of het doelbewust is.
Twee serotonerge medicijnen samen nemen: In de meeste gevallen gaat het om een persoon die tegelijkertijd twee (of meer) serotonerge geneesmiddelen gebruikt, vaak zonder het te beseffen.

De medicijnen die het vaakst worden geassocieerd met het serotoninesyndroom zijn antidepressiva zoals:

Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) zoals Paxil (paroxetine), Prozac (fluoxetine) en Celexa (citalopram)
Wellbutrin (bupropion), dat ook wordt gebruikt voor stoppen met roken onder de merknaam Zyban
Serotonine en norepinefrine heropnameremmers (SNRI's) zoals Cymbalta (duloxetine), Pristiq (desvenlafaxine) en Effexor (venlafaxine)
Tricyclische antidepressiva zoals amitriptyline, Pamelor (nortriptyline) en Surmontil (trimipramine)
Monoamineoxidaseremmers (MAOI's) zoals Nardil (fenelzine) en Parnate (tranylcypromine)

Er zijn nog andere medicijnen die ook als serotonergica worden beschouwd. hoewel ze misschien niet zo bekend zijn. Enkele voorbeelden hiervan zijn:

Migrainemedicaties die triptanen worden genoemd, zoals Axert (almotriptan), Amerge (naratriptan), Imitrex (sumatriptan) en Maxalt (rizatriptan)
Anticonvulsiva zoals Tegretol (carbamazepine) en Depakene (valproïnezuur), die worden gebruikt voor migraine, epilepsie en bipolaire stoornis
Opioïde pijnstillers zoals Ultram (tramadol), codeïne (Tylenol met codeïne), Demerol (meperidine), Talwin (pentazocine) en Oxycontin (oxycodon)
5-HT3-receptorantagonisten, die misselijkheid behandelen, zoals Anzemet (dolasetron), granisetron, Zofran (ondansetron) en Aloxi (palonosetron)
Reglan (metoclopramide), een prokinetische medicatie die wordt gebruikt voor de behandeling van gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), diabetes en soms om misselijkheid te behandelen bij patiënten met chemotherapie
Vrij verkrijgbare hoest- en verkoudheidsmedicijnen die dextromethorfan bevatten zoals kinderen Robitussin Hoest Long-Acting, Vicks DayQuil-hoest, Vicks Formula 44 Custom Care Droge-hoest, Zicam Cough MAX en vele andere, waaronder een combinatie van hoest en verkoudheidmedicijnen met dextromethorfan in hen

Ergot-derivaten, waaronder Ergomar (ergotamine) voor migraine en Methergine (methylergonovine) voor baarmoederbloeding na de bevalling
Een spierontspanner genaamd Amrix (cyclobenzaprine)
Buspirone, een medicijn dat is voorgeschreven voor angststoornissen

Andere stoffen en supplementen die kunnen bijdragen aan het serotoninesyndroom zijn:

Sint-janskruid
Illegale / illegale drugs zoals cocaïne, amfetaminen, ecstasy en LSD
L-tryptofaan, een over-the-counter aminozuursupplement dat mensen gebruiken om te stoppen met roken, voor psychische stoornissen en om atletische prestaties te helpen
Lithobid (lithium), een stemmingsstabilisator die vaak wordt gebruikt voor de behandeling van een bipolaire stoornis

Al deze geneesmiddelen en stoffen beïnvloeden serotonine op de een of andere manier. Sommige blok zenuw receptoren; enige blokheropname; sommigen vertragen de afbraak van serotonine; en sommige verhogen de afgifte van serotonine.

Omdat zoveel medicijnen kunnen bijdragen aan het serotoninesyndroom, is het essentieel dat artsen die u medicijnen voorschrijven altijd op de hoogte zijn van alle vrij verkrijgbare medicijnen en supplementen die u op dit moment gebruikt.

Risicofactoren

Uw risico op het ontwikkelen van het serotoninesyndroom stijgt onder deze omstandigheden:

U bent net begonnen met het gebruik van een serotonerge medicatie zoals een van de bovengenoemde, of u hebt uw dosis verhoogd. Het lichaam van sommige mensen is van nature langzamer dan dat van anderen bij het metaboliseren van serotonine, en dit is niet iets dat u of uw arts zal weten totdat u een geneesmiddel gebruikt dat serotonine verhoogt. De meeste gevallen van serotoninesyndroom beginnen binnen 24 uur na het starten of verhogen van een serotonerge medicatie en de meerderheid daarvan begint binnen zes uur.
U schakelt over van een MAOI naar een ander antidepressivum of omgekeerd. Bijna alle antidepressiva bevatten een waarschuwing dat u minstens twee weken moet wachten, en soms meer, wanneer u van antidepressivumtype wisselt. Een van de belangrijkste redenen hiervoor is het gevaar dat het hebben van beide soorten medicijnen in uw systeem kan leiden tot het serotoninesyndroom. Vooral Prozac (fluoxetine) duurt enkele weken om uit je lichaam te worden gespoeld.
U neemt tegelijkertijd meer dan één serotonerge medicatie, aanvulling of substantie. U bent bijvoorbeeld op Wellbutrin voor depressie en u neemt een Imitrex voor een migraine of u neemt Zoloft (sertraline) en u behandelt een verkoudheid met DayQuil.

symptomen

Symptomen van serotoninesyndroom kunnen op alles duiden, van een lichte overmaat tot een levensbedreigende hoeveelheid. De meest voorkomende symptomen zijn:

Plotselinge schokkerige of schokachtige bewegingen
Doorspoelen of bleekheid
Langzame of snelle puls
Koorts
Hoofdpijn
Angst
Spierstijfheid
Verwarring
Rusteloosheid
Overmatig zweten
Tremor
Verwijde pupillen
Slechte coördinatie
Snel ademhalen
Onregelmatige hartslag
Hoge bloeddruk
Shivering

Als uw toestand ernstig wordt, kan het een levensbedreigende situatie worden en mogelijk zijn er tekenen als:

Hoge koorts
Plotselinge schommelingen in uw bloeddruk en / of pols
Epileptische aanvallen
Bewustzijn verliezen

Als u vermoedt dat u of een geliefde symptomen van het serotoninesyndroom vertoont, raadpleeg dan uw arts als de symptomen mild zijn. Als uw symptomen verergeren of ernstig zijn, ga dan naar de eerstehulpafdeling of bel 911. Snelle behandeling is belangrijk omdat u ernstig ziek kunt worden en uw toestand fataal kan worden naarmate u langer onbehandeld blijft.

Diagnose

Omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met veel andere problemen, zult u niet worden gediagnosticeerd met serotoninesyndroom totdat elke andere mogelijke diagnose is uitgesloten. Dit komt vooral omdat het serotoninesyndroom alleen hoeft te worden gediagnosticeerd op basis van uw symptomen, geschiedenis en uw lichamelijk en neurologisch onderzoek.

Andere voorwaarden die u waarschijnlijk hebt uitgesloten zijn:

Neuroleptic Malignant Syndrome (NMS), een andere geneesmiddelgerelateerde aandoening die enkele van dezelfde symptomen heeft als het serotoninesyndroom maar het gevolg is van antipsychotica. Het grootste verschil is dat het serotoninesyndroom in het algemeen snel opkomt na het starten van de trigger-medicatie, terwijl NMS meestal ongeveer een maand nodig heeft om te verschijnen.
Infecties zoals meningitis en encefalitis
Een overdosis van een andere stof zoals cocaïne of lithium
Intrekking van alcohol of drugs
dronkenschap
Ernstige reacties op anesthesiegassen die worden gebruikt tijdens operaties of invasieve ingrepen

De tests die u mogelijk moet doen om deze voorwaarden te bepalen, zijn onder andere:

Bloedonderzoeken zoals een compleet bloedbeeld (CBC), bloedkweken om te testen op infectie en andere bloedonderzoeken die uw elektrolyten controleren, op drugs en alcohol screenen en uw nier-, schildklier- en leverfunctie controleren
Urine testen om te screenen op drugs en alcohol, en om te kijken naar uw nierfunctie
Computertomografie (CT) -scan van uw hersenen
Elektrocardiogram (ECT) om uw hart te controleren
Lumbale punctie (spinale tap) om uw wervelvloeistof te evalueren
X-thorax

Behandeling

Zodra u de diagnose van het serotoninesyndroom hebt gekregen, moet u eerst alle serotonerge geneesmiddelen stopzetten. Benzodiazepinen zoals Valium (diazepam) of Ativan (lorazepam) kunnen nuttig zijn om spiersymptomen te verlichten, en mogelijk hebt u ondersteunende behandeling nodig, zoals zuurstof en intraveneuze (IV) vloeistoffen. Geneesmiddelen die specifiek werken tegen serotonine, serotonineagonisten genaamd, kunnen nuttig zijn als u ook matige symptomen heeft.

Voor milde tot matige gevallen moeten uw symptomen verdwijnen binnen 24 tot 72 uur nadat u bent gestopt met het gebruik van het serotonerge medicijn en u kunt verwachten volledig te herstellen. Het kan enkele weken duren voordat bepaalde antidepressiva uit uw systeem zijn verdwenen en uw symptomen volledig zijn verdwenen.

Als uw symptomen zorgelijk zijn, kan uw arts u laten opnemen in een ziekenhuis totdat u bent gestabiliseerd. In gevallen waarin u tekenen van ernstig serotoninesyndroom vertoont, moet u waarschijnlijk worden opgenomen in het ziekenhuis op de intensive care (ICU) totdat al uw symptomen verdwenen zijn. Voor hoge koorts moet u mogelijk worden gesedeerd en een medicijn krijgen dat u stil houdt (paralytisch) om meer schade aan uw spieren te voorkomen. Je hebt ook een beademingsslang en ventilator.

SSRI-stopremsyndroom

Opgemerkt moet worden dat sommige van de hierboven genoemde symptomen ook kunnen optreden als u abrupt stopt met het nemen van een antidepressivum of als u het te snel afbouwt, bekend als het SSRI-discontinuatiesyndroom. Agitatie, hoofdpijn, shockachtige sensaties, slechte coördinatie, koude rillingen en concentratiestoornissen zijn enkele van de kenmerken die beide syndromen gemeen hebben. Vanwege dit risico is het van groot belang dat u nooit stopt met het nemen van uw antidepressivum abrupt. U moet eerst met uw arts praten en een geleidelijk afbouwplan volgen om uw risico op het ontwikkelen van het SSRI-stakingssyndroom te minimaliseren.