De verbinding tussen gluten en bipolaire stoornis

Bipolaire stoornis is een ernstige psychiatrische aandoening die ervoor zorgt dat mensen extreme stemmingswisselingen ervaren, van manie tot depressie. De ziekte kan worden behandeld met medicijnen en mensen met een bipolaire stoornis vinden ook dat counseling kan helpen.

Het is niet ongebruikelijk om berichten te zien over coeliakie / glutengevoelige fora van mensen met een bipolaire stoornis die melden dat hun symptomen verbeterden of zelfs helemaal verdwenen toen ze het glutenvrije dieet gebruikten. Bovendien suggereren twee studies in de medische literatuur dat mensen met ofwel coeliakie of niet-coeliakie gluten gevoeligheid kunnen lijden aan iets hogere tarieven van bipolaire stoornis dan de algemene bevolking.

Echter, zoals veel van de mogelijke verbanden tussen gluten inname en mentale aandoeningen, is veel meer onderzoek nodig voordat het duidelijk zal zijn of het volgen van een glutenvrij dieet sommige mensen met een bipolaire stoornis zou kunnen helpen..

Anti-gluten-antilichamen gevonden in mensen met een bipolaire stoornis

Tot op heden zijn er slechts drie medische onderzoeken uitgevoerd om te kijken of mensen met een bipolaire stoornis verhoogde niveaus van anti-gluten antilichamen in hun bloedbanen hebben.

In de meest uitgebreide studie, gepubliceerd in 2011, testten de onderzoekers 102 mensen met een bipolaire stoornis en 173 mensen zonder een psychiatrische stoornis. Ze maten niveaus van de antilichamen AGA-IgG en AGA-IgA, die beide niet specifiek zijn voor coeliakie, maar die kunnen worden gebruikt als tests voor glutengevoeligheid. Ze maten ook gedeamideerde antilichamen tegen tTG-IgA en tTG-IgG, beschouwd als zeer gevoelige coeliakiepakproeven.

Uit de studie bleek dat personen met een bipolaire stoornis een veel groter risico hadden op verhoogde IgG-antistoffen tegen gluten in vergelijking met patiënten zonder bipolaire stoornissen. Hoewel mensen met een bipolaire stoornis ook een hogere incidentie hadden van andere laboratoriumresultaten die verband hielden met coeliakie, waren deze bevindingen niet statistisch significant.

De niveaus van antilichamen bij mensen met een bipolaire stoornis correleerden niet met hun totale symptomen (gemeten op verschillende manieren), hun medische geschiedenis, of ze gastro-intestinale symptomen hadden, of met hun gebruik van specifieke psychiatrische medicijnen.

Bijna de helft van degenen met een bipolaire stoornis droeg de coeliakie-genen (d.w.z. de genen die je vatbaar maken voor coeliakie), maar degenen met de genen hadden niet of minder waarschijnlijk verhoogde antilichamen tegen gluten.

Een tweede studie kijkt naar manie in bipolaire en gluten-antilichamen

Dezelfde groep onderzoekers publiceerde in maart 2012 een onderzoek naar markers van glutengevoeligheid en coeliakie bij acute manie, een kenmerkend symptoom van een bipolaire stoornis. Ze ontdekten dat mensen die in het ziekenhuis werden opgenomen voor manie een significant hoger niveau van IgG-antilichamen tegen gluten hadden, maar geen verhoogde niveaus van andere soorten coeliakieziektespecifieke antilichamen hadden.

Interessant is dat, gemeten zes maanden na hospitalisatie, de gemiddelde niveaus van IgG-antilichamen van de bipolaire patiënten waren gedaald en niet significant verschilden van die van de controlepersonen. Echter, die bipolaire patiënten die zes maanden later nog steeds verhoogde IgG-niveaus hadden, waren in die periode veel vaker opnieuw in het ziekenhuis opgenomen voor manie..

"Het bewaken en beheersen van glutengevoeligheid kan aanzienlijke gevolgen hebben voor het beheer van personen die in het ziekenhuis zijn opgenomen met acute manie", concluderen de onderzoekers.

De derde studie, gepubliceerd in 2008, keek niet specifiek naar bipolaire stoornis en gluten; in plaats daarvan werd gekeken naar een breed scala aan psychiatrische aandoeningen, waaronder bipolaire stoornissen, en of deze vaker voorkwamen bij kinderen met coeliakie of met positieve coeliakiepatesten. De studie vond neurologische of psychiatrische problemen bij bijna 2% van de kinderen met coeliakie of glutengevoeligheid, een percentage dat iets hoger was dan de 1,1% die werd gevonden bij controlepersonen.

Gluten impliciet in andere psychische aandoeningen

Het lijdt weinig twijfel dat mensen met coeliakie en glutengevoeligheid last hebben van een hoger dan normale frequentie van angst en depressie.

Gluten en depressie zijn gekoppeld aan verschillende studies, waaronder onderzoek naar coeliakie en onderzoek met betrekking tot niet-coeliakie gluten gevoeligheid. Ondertussen lijken gluten en angst ook een relatie te delen. Toch is het niet duidelijk of gluten zelf kan bijdragen aan symptomen van depressie en angst, of dat andere mechanismen zoals voedingstekorten veroorzaakt door gluten-geïnduceerde darmschade kunnen leiden tot die psychiatrische symptomen..

Sommige studies hebben echter vastgesteld dat het volgen van een strikt glutenvrij dieet sommige symptomen van zowel depressie als angst bij mensen met coeliakie en glutengevoeligheid helpt te bevorderen..

Psychiaters hebben ook gespeculeerd over een mogelijk verband tussen gluten en schizofrenie, en uit sommige case reports blijkt dat mensen met schizofrenie een glutenvrij dieet kunnen verbeteren. Deskundigen op het gebied van de geestelijke gezondheid vermoeden echter dat het aantal mensen dat kan verbeteren zeer klein is - in de orde van enkele procenten.

Zal gluten worden gediagnosticeerd in een bipolaire stoornis?

Er is veel meer onderzoek nodig om te bepalen of gluten een rol spelen bij bipolaire stoornissen. De onderzoekers in de eerste studie die specifiek naar antilichamen tegen gluten in mensen met een bipolaire stoornis keken, merkten op dat sommige antilichaamniveaus - maar niet allemaal - veel hoger waren bij mensen met een bipolaire stoornis.

"Het is aannemelijk dat de personen met een bipolaire stoornis die verhoogde antistoffen tegen gliadine hebben, enkele pathobiologische kenmerken van coeliakie hebben, zoals abnormale absorptie van ingenomen voedseleiwitten, een bevinding die ook consistent is met de verhoogde niveaus van antilichamen tegen caseïne van runderen die ook gevonden in de bipolaire stoornis, evenals de recente psychose en schizofrenie, "zeiden de onderzoekers in hun analyse. "Echter, het mechanisme van de verhoogde antilichaamrespons op gluten is waarschijnlijk anders in bipolaire stoornis in vergelijking met coeliakie."

De onderzoekers concludeerden: "Op dit punt moet nog worden bepaald of gluten-eiwitten of de waargenomen verhoogde immuunrespons op hen enige rol spelen in het pathogene mechanisme van een bipolaire stoornis of het potentieel hebben om te dienen als biomarkers voor ziektediagnostiek of -activiteit." Toekomstige studies zouden glutenvrije diëten in patiënten met bipolaire stoornissen met verhoogde anti-gluten antilichamen moeten omvatten, zeiden ze.