Witte bloedcellen en soorten immuniteit begrijpen
Functies van het immuunsysteem
Het immuunsysteem heeft vier hoofdfuncties:- Bescherming tegen vreemde micro-organismen zoals bacteriën, virussen, parasieten en schimmels
- Homeostase (lichaamsevenwicht) door het verwijderen van versleten of dode cellen
- Bewaking en verwijdering van mutante cellen
- Regulering door het verhogen en onderdrukken van de immuunrespons
Soorten immuniteit
De twee basistypen van immuniteit zijn aangeboren en verwierf immuniteit. Sommige van onze witte bloedcellen spelen een rol bij aangeboren immuniteit, anderen bij verworven immuniteit, terwijl sommige bij beide betrokken zijn.Aangeboren immuniteit
Aangeboren immuniteit is de eerstelijns, niet-specifiek antwoord voor elke schending van ons lichaam. We worden geboren met aangeboren immuniteit. Aangeboren immuniteit wordt uitgevoerd door vier mechanismen: mechanische barrières, chemische barrières, koorts en fagocytose of ontsteking.- Mechanische barrières omvatten de huid en membranen die onze mond, neus, luchtwegen, urinewegen en gastro-intestinale organen bekleden. Wanneer deze intact zijn, bieden ze een fysieke barrière tegen de binnenkomst van gifstoffen en schadelijke organismen.
- Chemische barrières omvatten zweet, tranen, speeksel, maagzuren, slijm en andere vloeistoffen die door het lichaam worden uitgescheiden. Deze voorkomen vreemde indringers door de omgeving voor hen onherbergzaam te maken. Chemische barrières kunnen bijvoorbeeld een weefsel te zuur of plakkerig maken en aldus het organisme of toxine ervan afhouden om zich aan het lichaam te hechten en te bewonen..
- Koorts helpt het lichaam te beschermen tegen bacteriën en virussen die gevoelig zijn voor extreme temperaturen. Deze indringers scheiden stoffen uit die het lichaam ertoe aanzetten om de temperatuur te verhogen. Deze soorten organismen kunnen de verhoogde temperaturen gedurende langere tijd niet verdragen. (Daarom is het nu aan te raden om een lichte koorts alleen te laten met verkoudheid en griep - tenzij je je ongemakkelijk voelt - omdat het een van de manieren is waarop ons lichaam die infecties bestrijdt.)
- Ontsteking treedt op wanneer de mechanische en chemische barrières voor vreemde indringers zijn mislukt. Het antwoord is erg snel, maar ook van zeer korte duur. Dit is een niet-specifieke reactie, dat wil zeggen dat je lichaam niet eerder aan deze indringer is blootgesteld om hierop te reageren. Ontsteking wordt geïnitieerd en gecontroleerd door fagocytische WBC's, zoals polymorfonucleaire leukocyten of "granulocyten" - neutrofielen, monocyten, macrofagen, eosinofielen, basofielen en natuurlijke killercellen. neutrofielen aanval organismen zoals bacteriën en schimmels en kan het bloed verlaten voor de weefsels tijdens een ontstekingsreactie. basofielen initiëren een ontstekingsreactie op omgevingsantigenen, terwijl eosinofielen verdedig het lichaam tegen parasieten. Natural Killer-cellen gebruik krachtige chemicaliën om geïnfecteerde cellen bij contact te doden. Macrofagen fungeren als scavenger-cellen in de weefsels, terwijl monocyten vervullen hun rol in de bloedbaan. Zodra een macrofaag een buitenlandse indringer verteert, presenteert hij details over dat organisme aan T-lymfocyten en helpt het het verworven immuunsysteem te rekruteren.
Verkregen immuniteit
Verworven immuniteit, ook wel adaptieve immuniteit genoemd, is een geleerde immuunreactie op een specifieke buitenlandse indringer. Zodra het lichaam wordt blootgesteld aan een vreemd antigeen, krijgt de verkregen immuniteit een kick en onthoudt die informatie langetermijn. Vele jaren later, wanneer ons immuunsysteem datzelfde antigeen opnieuw ziet, is het er al op voorbereid en kan het een snelle aanval lanceren. De twee belangrijkste mechanismen voor dit type immuniteit zijn celgemedieerde immuniteit en humorale immuniteit, die beide worden uitgevoerd door lymfocyten.lymfocyten make-up ongeveer een derde van de WBC's in ons lichaam. Lymfocyten zijn kleine cellen die in het bloed kunnen circuleren maar ook kunnen bestaan in weefsels, die in wezen vrij in het lichaam rondzwerven op zoek naar werk. De subtypes van lymfocyten zijn T-lymfocyten of T-cellen (die een rol spelen bij zowel celgemedieerde als humorale immuniteit) en B-lymfocyten of B-cellen. Sommige B-lymfocyten worden plasma cellen, die in reactie op een bepaald antigeen een indringer kan onthouden bij een toekomstige blootstelling en antilichamen tegen dat specifieke antigeen kan produceren.
Celgemedieerde immuniteit (CMI)
Celgemedieerde immuniteit maakt gebruik van T-lymfocyten als het belangrijkste wapen, hoewel de interactie tussen T-lymfocyten en B-lymfocyten vaak voorkomt. Nadat een vreemde indringer is verteerd door een macrofaag, presenteert het details over de antigenen op het oppervlak van dat micro-organisme naar T-lymfocyten.Eén type T-lymfocyt, de helper T-cel, zal die informatie naar andere T-lymfocyten brengen (zodat ze de indringer zullen herkennen), natural killer-cellen (die het organisme zullen opzoeken en doden), en B-lymfocyten (die de humorale immuunrespons initieert).
Een ander type T-lymfocyt, de cytoxische T-cel, gebruikt een directere benadering en doodt cellen die het herkent als niet-zelf of potentieel schadelijk.
