Een subduraal hematoom is een bloeding in de hersenen
Eén type intracraniale bloeding wordt een "subduraal hematoom" genoemd.
Een subduraal hematoom vindt plaats wanneer de aders onder de dura materie, een laag weefsel dat de hersenen bedekt, beschadigd zijn en beginnen te bloeden. Naarmate het bloed zich verzamelt en in een stolsel verandert, wordt het een 'hematoom' genoemd.
Classificatie en tekens
Subdurale hematomen (SDH) worden onderverdeeld in 3 categorieën. Een persoon met een acute SDH zal ongeveer 1-2 dagen na het eerste trauma bloeden. Een subacute SDH verschijnt ongeveer 3-14 dagen na het hoofdletsel. Ten slotte zal een chronische SDH meer dan 15 dagen na het hoofdtrauma worden gepresenteerd.Wanneer iemand een acute SDH heeft, zijn de tekenen vaak meer merkbaar. Bijvoorbeeld, ongeveer 50% van de personen met een acute SDH aanwezig met een coma, of andere duidelijk herkenbare neurologische symptomen die aangeven dat er teveel druk in de hersenen is.
Subacute en chronische subdurale hematomen zijn mogelijk moeilijker te herkennen. Tekenen omvatten apathie, slaperigheid en cognitieve veranderingen.
Oorzaken en risico's
De meeste mensen die een SDH ontwikkelen, doen dat na een motorongeluk. Aanvallen en vallen zijn de volgende meest waarschijnlijke oorzaken van bloeden in de subdurale ruimte rondom de hersenen.Personen met bloedverdunnende producten zoals Coumadin / warfarine lopen bijzonder risico op bloedingen. Dit geldt ook als het hoofdletsel erg mild is. Micro-tranen naar bloedvaten rond en in de hersenen kunnen leiden tot een continu bloedlek dat niet vanzelf stopt.
Bloeddunner-gerelateerde hersenbloedingen komen vaak voor bij ouderen die vaak dit type medicatie nemen, dus extra zorg moet worden genomen om zelfs een licht hoofdtrauma in deze populatie te voorkomen..
Diagnose
SDH wordt meestal gediagnosticeerd met CT-scan. Als direct na een hoofdtrauma een CT-scan wordt verkregen, kan deze aanvankelijk niet de aanwezigheid van een bloeding laten zien. Als het later wordt herhaald, kan het echter positief zijn voor een hematoom. Dit komt omdat het tijd kost om bloed te verzamelen en opgemerkt te worden in de beeldvormingsstudie. Belangrijke dingen waarnaar werd gekeken op CT-scan zijn onder meer:- De grootte van de bloedstolsel
- De aanwezigheid van hersencompressie
- De aanwezigheid van voldoende compressie om een middenlijnverschuiving van de hersenen te veroorzaken
Behandeling
Sommige patiënten kunnen een operatie nodig hebben om het bloeden te stoppen en het opgebouwde bloed rond de hersenen te verwijderen. Bij een plotseling optredende SDH besluiten artsen gewoonlijk om de patiënt te laten opereren als het bloedstolsel groter is dan 10 millimeter, of als er een 5-millimeter middellijnverschuiving is, ongeacht hoe wakker of alert de patiënt is.Echter, kleinere bloedingen kunnen ook een chirurgische behandeling nodig hebben. De beslissing om tot een operatie over te gaan, kan agressiever zijn als de patiënt comateus is of een afname in zijn vermogen tot denken, praten en onthouden vertoont.
Als de SDH van een patiënt al heel lang aanwezig is en er geen symptomen zijn, is een operatie misschien niet nodig. Elk geval moet op individuele basis worden beoordeeld en medische behandeling, zoals steroïden, kan ook worden voortgezet.
Het type operatie dat nodig is, hangt ook af van de grootte van het bloedstolsel en de onderliggende medische aandoeningen van de patiënt. Boorgat trephinatie en craniotomie zijn de meest gebruikelijke operaties om het opgebouwde bloed af te voeren. In andere gevallen kan een craniectomie nodig zijn om de verhoogde druk te behandelen.
De beste aanpak is om met een neurochirurg te praten over alle opties en welke optie de beste kans op positieve resultaten heeft..
