Startpagina » Hersenen Zenuwstelsel » Geneesmiddelen voor emotionele en gedragssymptomen van de ziekte van Alzheimer

    Geneesmiddelen voor emotionele en gedragssymptomen van de ziekte van Alzheimer

    Medicijnen die psychotrope medicatie worden genoemd, kunnen soms worden voorgeschreven om bepaalde gedrags- en emotionele symptomen van de ziekte van Alzheimer te behandelen. Deze medicijnen kunnen effectief zijn, maar kunnen ook ernstige bijwerkingen veroorzaken. Deze klasse van medicijnen wordt meestal gebruikt na een consistente poging om niet-medicamenteuze benaderingen te gebruiken en ze te vinden als ineffectief.

    Drugsopties

    Psychotrope geneesmiddelen kunnen antidepressiva, antipsychotica en angststoornissen zijn, evenals stemmingsstabilisatoren en hypnotische medicatie. Deze medicijnen worden voorgeschreven om symptomen aan te pakken zoals depressie, angst, slapeloosheid, hallucinaties en paranoia.
    • Medicijnen tegen angststoornissen: Zoals de naam al aangeeft, richten deze medicijnen zich op angstige gevoelens en gedragingen. Ze kunnen behulpzaam zijn bij het kalmeren van iemand die worstelt met angst, maar hun effectiviteit verdwijnt vaak binnen een paar uur. Ativan en Xanax zijn twee veel voorkomende medicijnen in deze groep.
    • Antidepressiva Medicijnen: Antidepressiva kunnen geschikt zijn om te gebruiken als een persoon worstelt met depressie. Depressie is vaak aanwezig bij personen met de ziekte van Alzheimer en zou niet als een normaal onderdeel van ouder worden moeten worden beschouwd. Stemmingsverhogende medicijnen zoals Celexa en Remeron kunnen de algehele emotionele gezondheid en kijk op het leven van een persoon verbeteren en worden over het algemeen gezien als de veiligste groep van psychotrope medicijnen. Antidepressiva kunnen ook andere positieve effecten hebben, zoals het verhogen van de eetlust en het verbeteren van de nachtrust.
    • Antipsychotische medicatie: Antipsychotica zoals Zyprexa en Risperdal worden gebruikt voor de behandeling van psychose, waaronder hallucinaties en paranoia. Het gebruik van antipsychotische medicatie kan soms effectief en geschikt zijn voor personen met de ziekte van Alzheimer. Dit is echter niet zonder risico en controverse. De Food and Drug Administration heeft een waarschuwing uitgegeven over het gebruik van antipsychotica voor de behandeling van symptomen van Alzheimer, dus voorzichtigheid en controle zijn essentieel.
    • Stemmingsstabilisatoren: Sommige medicijnen werken op een manier om stemmingen en gedrag gelijkmatig te maken. Een van die stemmingsstabilisatoren is Depakote. Hoewel het is geclassificeerd als een anti-epileptische medicatie, is het effectief gebleken bij de behandeling van enkele van de symptomen van de ziekte van Alzheimer. Sommige onderzoeken hebben echter geconcludeerd dat het meer risico's oplevert dan mogelijke voordelen bij gebruik bij dementie.
    • hypnotica: Vaak aangeduid als "slapers", worden hypnotische medicijnen zoals Ambien en Lunesta voorgeschreven met als doel de slaapproblemen te verbeteren bij mensen met de ziekte van Alzheimer. Tijdens de middelste stadia van de ziekte van Alzheimer zijn rusteloosheid en slapeloosheid veelvoorkomende problemen. Deze medicijnen kunnen echter overdag slaperigheid veroorzaken en verhogen het risico op vallen en andere complicaties.

    Beste praktijken

    Bij het overwegen van medicijnen voor de behandeling van de ziekte van Alzheimer, altijd communiceren met de arts over andere medicijnen of supplementen die het individu neemt.
    Ook, hoewel de niet-medicijnbenaderingen die je hebt gebruikt, mogelijk moeten worden aangevuld met psychotrope medicatie, geef niet op. Blijf experimenteren met verschillende strategieën en benaderingen om uitdagend gedrag aan te pakken.
    Houd er rekening mee dat de symptomen en uitdagingen van Alzheimer in de loop van de tijd veranderen. Het is mogelijk dat een medicatie kan worden gestaakt of verminderd als het individu doorgaat naar de volgende fase van de ziekte van Alzheimer. Het gebruik van de laagste effectieve dosis medicatie kan het potentieel voor negatieve bijwerkingen en geneesmiddelinteracties minimaliseren en de kwaliteit van leven voor de persoon met de ziekte van Alzheimer verhogen.