Hoe autisme de sympathie en empathie kan beïnvloeden

Empathie is het vermogen om mee te voelen met anderen. Sympathie is het vermogen om te voelen voor anderen. Mensen met een autismespectrumstoornis kunnen zowel niet-empathisch als onsympathiek zijn. Ze kunnen lachen als iemand gewond raakt, of met weinig of geen emotie reageren op het verdriet of de vreugde van iemand anders. Betekent dit gebrek aan gepaste reactie dat mensen met autisme geen empathie of sympathie voelen?

Wat onderzoek zegt over empathie, sympathie en autisme

Er is nogal wat onderzoek gedaan naar de vraag of mensen met autisme zich echt inleven in anderen. Als gevolg hiervan weten we vrij veel over wat empathie in de weg staat; of empathie kan worden aangeleerd; en of schijnbaar gebrek aan empathie echt een gebrek aan emotionele verbondenheid weerspiegelt.
De vaardigheid van "mind-reading" - het begrijpen van andermans gedachten door zorgvuldige observatie van lichaamstaal, vocale toon, gezichtsuitdrukking, enz. - is de sleutel tot empathie. Mensen met autisme hebben het vaak erg moeilijk met 'gedachten lezen', hoewel het duidelijk is dat de vaardigheden kunnen worden aangeleerd.
Terwijl Simon Baron-Cohen het gebrek aan kennis van het verstand opleest tot een "extreem mannelijk" brein dat zich richt op systemen in plaats van op relaties, merkt Dr. Uta Frith op dat "falen van binding of gehechtheid geen onderscheidend kenmerk lijkt te zijn van autisme in de vroege kindertijd. " Een verwant onderzoek door Jones et al. Dat psychopathische vergelijkingen vergelijkt met autistische kinderen vindt "de affectieve / informatieverwerkingscorrelaties van psychopathische tendensen en ASS zijn behoorlijk verschillend." Psychopathische neigingen worden geassocieerd met moeilijkheden om te resoneren met de ellende van anderen, terwijl ASS wordt gekenmerkt door problemen bij weten wat andere mensen denken. "
Terwijl Frith, Jones en anderen suggereren dat schijnbaar gebrek aan empathie bij mensen met autisme het gevolg is van moeilijkheden in verbale en non-verbale communicatie, suggereren andere studies dat fysieke verschillen in de hersenen mogelijk een verklaring zijn voor een gebrek aan empathie. Bovendien zegt een recente studie: "Personen met ASS kunnen een atypische cognitieve strategie gebruiken om toegang te krijgen tot hun eigen emotionele toestand als reactie op de emoties van anderen."

Waarom mensen met autisme niet -ympathiek of niet-empatisch kunnen lijken

Meestal ontwikkelen mensen de juiste lichaamstaal en woorden om sympathie en empathie tot uitdrukking te brengen door ouders en andere mensen te observeren en te imiteren. Een zich normaal ontwikkelende vierjarige kan bijvoorbeeld een uitdrukking van pijn herkennen omdat ze deze eerder heeft gezien, hetzij in persoon of op tv. Evenzo kan ze "een boe-boo kussen" omdat ze heeft gezien dat iemand anders hetzelfde doet.
Mensen met autisme missen echter de sociale vaardigheden die horen bij het observeren en interpreteren van lichaamstaal. Ze zijn ook minder geneigd om anderen spontaan te imiteren. Een gebrek aan uitgesproken sympathie of empathie kan dus het gevolg zijn van een gebrek aan vaardigheden in plaats van een gebrek aan gevoel. Dat komt omdat veel van de vaardigheden die vereist zijn om de emoties van anderen te begrijpen en erop te reageren juist de vaardigheden zijn die het meest waarschijnlijk worden aangetast door autisme. Bijvoorbeeld:

Om zich in te leven in iemand anders, moet men de gevoelens van de ander herkennen. Mensen met autisme hebben moeite met het 'lezen' van de gezichten en lichaamstaal van anderen en begrijpen hun gesproken woorden misschien niet volledig.
Om zich in te leven in iemand anders, moet men de hoop, dromen en / of verwachtingen van de ander delen. Mensen met autisme delen bijvoorbeeld niet een intens verlangen naar romantische betrokkenheid, ambitie om op te staan in een organisatie of angst voor schaamte..
Om zich in te leven in een andere persoon, moet men de cognitieve en emotionele ervaring hebben om persoonlijk in contact te komen met de gevoelens van een ander. Mensen met autisme kunnen cognitieve uitdagingen hebben - of ze kunnen eenvoudig de ervaring missen die nodig is om zich in te leven - zelfs als ze heel goed in staat zijn om mee te helpen.
Om zich in te leven in een ander persoon, moet men niet alleen met die persoon voelen, maar ook de middelen hebben om zijn empathische gevoelens te tonen of te vertellen. Mensen met autisme mogen hun gevoelens niet laten zien of vertellen op manieren die duidelijk door anderen worden begrepen.

Om zich in te leven in een ander persoon, moet men een cultureel begrip delen dat blijk geeft van empathie verwacht en gewenst is. Mensen met autisme halen misschien geen culturele signalen op en kunnen dus geen empathische gevoelens uiten, zelfs als ze worden gevoeld.

Het komt neer op

Kort gezegd: hoewel veel mensen met autisme empathie lijken te missen, kunnen de redenen meer te maken hebben met gebreken in sociale communicatie dan met een gebrek aan onderliggende emotionele respons. Aan de andere kant kunnen er fysieke verschillen zijn die het moeilijker maken voor mensen met autisme om zich in te leven - en empathie te tonen - op een typische manier.
Jones, et al. "Gevoel, zorgzaam, wetend: verschillende soorten empathieproblemen bij jongens met psychopathische neigingen en autismespectrumstoornis." J Child Psychol Psychiatry. 2010 nov; 51 (11): 1188-97.