Hoe autistische meltdowns afwijken van gewone buien

Veel ouders van typische kinderen verwijzen naar de driftbuien van hun kinderen als 'meltdowns'. Het woord kernsmelting komt natuurlijk van de catastrofale, gevaarlijke blootstelling van radioactief materiaal in een kerncentrale - en enkele typische woedeaanvallen nemen toe tot dat niveau van intensiteit. Autistische kernsmelting komt echter dichter bij de oorspronkelijke betekenis van de term. Bovendien hebben autistische meltdowns specifieke eigenschappen waardoor ze verschillen van de gemiddelde woedeaanval.

Kwaliteiten van een autistische meltdown

Een autistische kernsmelting is groter, emotioneler, langer durende en moeilijker te beheren dan de gemiddelde woedeaanval. Ze zijn ook kwalitatief verschillend van de gemiddelde driftbui omdat ze meestal om verschillende redenen voorkomen, verrassend voorspelbaar zijn en verschillende uitkomsten hebben. Concreet zijn autistische meltdowns:

Niet beperkt tot jonge kinderen. Autistische meltdowns zijn niet beperkt tot jonge kinderen op het spectrum. Tweens, tieners en zelfs volwassenen met autisme kunnen meltdowns hebben en, verrassend genoeg, ze kunnen zelfs voorkomen bij mensen met hoogfunctionerende vormen van autisme.
Worden voorafgegaan door tekenen van angst. Autistische meltdowns beginnen meestal met waarschuwingssignalen die 'gerommel' worden genoemd. Rumblings zijn uiterlijke tekenen van angst die vrij duidelijk of enigszins subtiel kunnen zijn. Rumblings kan beginnen met een verbaal pleidooi om "nu te gaan", of visueel duidelijke tekenen van angst, zoals handen over de oren.
Kan intense "stimming" inhouden. Rumblings kunnen 'stims' (zelfstimulerend gedrag, zoals schommelen, pacing of vingervlooien) of andere angstige verschijnselen omvatten of voortschrijden. Stims zijn zelfcalcerende technieken die door mensen met autisme worden gebruikt om angst of sensorische input te reguleren. Als je een persoon ziet met autisme die heen en weer schommelt, heen en weer loopt of anderszins "stinkt", is de kans groot dat hij of zij gestrest is (hoewel het ook mogelijk is dat hij of zij gewoon opgewonden is).

Heb geen doel. Typische driftbuien zijn vaak manipulatief: een kind leert dat hij krijgt wat hij wil als hij huilt of schreeuwt - en daarom huilt en schreeuwt hij. Autistische driftbuien zijn niet manipulatief: het zijn oprechte noodkreten.

Hoe autistische symptomen verband houden met meltdowns

Als "gerommel" waarschuwingssignalen zijn, kan geboute of intense stimming worden gezien als de noodsirene.
Bolting, wat vaker voorkomt bij zeer jonge kinderen of oudere mensen met ernstig autisme, betekent weglopen. Een persoon met autisme, geconfronteerd met overweldigende zintuiglijke input, angst of stress, loopt misschien gewoon de kamer uit. Hoewel dit een geweldig copingmechanisme is, kan het erg gevaarlijk worden als de persoon die het bouten maakt zich niet bewust is van problemen zoals tegenliggers.
Intensief stomen, zoals hoog energetisch schommelen, met de hand in het voorhoofd slaan, of andere duidelijke tekenen van agitatie, betekent dat er een meltdown dreigend is.
Het is belangrijk om je ervan bewust te zijn dat gerommel een reactie is op stress en / of sensorische overbelasting en niet op een vorm van manipulatie. Hoewel een typisch kind mogelijk driftbuien krijgt om een ouder in verlegenheid te brengen of te storen (met het doel zijn eigen weg te vinden), hebben kinderen met autisme zelden de "gedachtenleer" -instrumenten om opzettelijk de emoties van een ander te manipuleren.

Autistische meltdowns beheren

Wanneer een kind (of een volwassene) met autisme in het rommelende stadium is geraakt, kan het mogelijk zijn om in te grijpen voordat een meltdown begint. Een kind dat overweldigd wordt door het lawaai en het licht in een winkelcentrum, kan bijvoorbeeld snel kalmeren wanneer het buiten wordt genomen. Een kind dat angstig is voor een sociale situatie kan prima zijn als hij duidelijke richtlijnen en ondersteuning krijgt.
Als een interventie niet plaatsvindt of het probleem niet oplost, is een meltdown onvermijdelijk.
Terwijl sommige mensen met autisme alleen maar schreeuwen of stempelen, raken velen echt overweldigd door hun eigen emoties. Bolderen, slaan, zelfmishandeling, huilen en schreeuwen zijn allemaal mogelijkheden. Deze kunnen bijzonder angstaanjagend en zelfs gevaarlijk zijn wanneer het autistische individu fysiek groot is.
Wanneer een volledige meltdown bezig is, kan het moeilijk zijn om te beheren. Veiligheid, zowel voor de persoon met autisme als voor anderen in het gebied, is het belangrijkst. Het kan nodig zijn om naar een stille kamer te gaan (soms heeft dit meer dan één persoon nodig om verwonding te voorkomen) totdat de meltdown voorbij is.