Hoe u het goed functionerende autisme van uw kind kunt verklaren

In mei 2013 werd het Asperger-syndroom Asperger-syndroom (AS) uit de diagnostische literatuur verwijderd. Mensen die ooit met AS werden gediagnosticeerd, zullen nu een "niveau 1" autismespectrumdiagnose krijgen, hoewel veel mensen nog steeds de term Asperger-syndroom gebruiken om hoogfunctionerend of mild autisme te betekenen. Helaas is er geen overeengekomen definitie van "hoogfunctionerend autisme", wat betekent dat het erg moeilijk kan zijn om de stoornis op een eenvoudige manier uit te leggen.

Wat is er zo verwarrend over hoogfunctionerend autisme?

Mensen met een hoogfunctionerend autisme kunnen in veel situaties perfect typisch lijken. Dan kan de situatie veranderen en verschijnen er symptomen. Repetitive talking, pacing of rocking kan het kind kalmerend maken met mild autisme, maar verwarrend of zelfs verontrustend voor mensen die het niet kennen of begrijpen. En zelfs mild autisme kan leiden tot woede, angst of zelfs driftbuien als de behoeften van het kind niet worden aangepakt.
Hier zijn slechts enkele voorbeelden van de soorten verwarrende uitdagingen die kunnen optreden:

• Een heldere, welbespraakte tiener stort in tranen in omdat zijn bus laat is
• Een honoursstudent slaagt er niet in om een ​​toets af te leggen omdat deze zich op een andere locatie bevindt dan degene die ze had verwacht.
• Een student kan geen colleges bijwonen omdat de lichten in de kamer te fel zijn
• Een medewerker "steelt" een kantoormaat omdat hij haar subtiele pogingen niet begrijpt om te zeggen "Ik ben niet geïnteresseerd"
• Een tiener, uitgenodigd voor een evenement met zijn leeftijdsgenoten, komt gekleed in een pak en stropdas

Omdat de autistische persoon in kwestie bijna standaard functioneert in routinesituaties (en met name in de klas), kan het zeer verrassend zijn om deze vreemde gedragingen te zien die van buiten de hemel lijken te komen. Sterker nog, veel mensen die zich niet bewust zijn van het autisme van het individu kunnen beledigd of boos zijn, denkend dat het gedrag opzettelijk is.
Hoewel veel mensen zouden beweren dat autisme altijd moet worden onthuld, zijn er echter goede redenen waarom iemand zou kiezen om dit niet te doen. Sommige leraren, professoren en werkgevers hebben bijvoorbeeld zorgen over de omgang met mensen met ontwikkelingsverschillen; dus, een onthulling kan een negatieve impact hebben op interacties, cijfers en evaluaties. Wanneer autisme-specifieke programma's beschikbaar zijn, kunnen autistische personen bovendien de mogelijkheid worden ontzegd om deel uit te maken van een algemene leeftijdsgroep; er zijn immers autismespecifieke bronnen beschikbaar in een "speciale" setting.

Moeten kinderen met hoogfunctionerend autisme over hun diagnose worden verteld?

Veel kinderen met hoogfunctionerend autisme zijn opgenomen in typische klassen en kunnen een breed scala aan typische activiteiten aan. Sommige ouders maken zich zorgen dat ze, door een kind te vertellen over hun eigen diagnose, de deur openen naar problemen. Zou het kind kunnen leunen op de diagnose wanneer er uitdagingen optreden? Zou hun zelfvertrouwen kunnen lijden als ze horen dat ze een verschil hebben dat kan worden vastgesteld?
Stephen Shore, een volwassene met een hoogfunctionerend autisme en een internationale spreker en auteur, deelt zijn gedachten: "Ik adviseer de persoon in het spectrum zo snel mogelijk op de hoogte te stellen. Er zou nooit een discrete onthullingssessie moeten zijn, maar het moet dat is iets waar altijd over gesproken is. Ik had geluk omdat mijn ouders het woord autisme net als elk ander woord gebruikten. Toen ik vijf was, wist ik dat ik autisme had. "

Moeten ouders het autisme van hun kind bekendmaken aan iedereen die het niet hoeft te weten?

Veel kinderen met hoogfunctionerend autisme komen meestal veel voor. En er is altijd de mogelijkheid dat een coach, clubleider of andere volwassene twijfels hebben bij het opnemen van een kind met een beperking. De meeste volwassenen hebben immers heel weinig ervaring met autisme en hebben misschien het gevoel dat ze geen gepaste ondersteuning kunnen bieden. Moet een ouder het autisme van hun kind vooraan uitleggen? Of moeten ze een afwachtende houding aannemen?
Zegt Shore: "Je moet rekening houden met openbaarmaking wanneer het effect van autisme een significante invloed heeft op een situatie of relatie en er behoefte is aan beter wederzijds begrip."
Als een kind bijvoorbeeld deelneemt aan een karateklasse, kan hij het meestal goed doen, dus het kan in dat geval nuttig zijn om een ​​gedeeltelijke onthulling te overwegen. Zegt Shore: "Een gedeeltelijke ontsluiting zou kunnen zijn om te zeggen:" Joey is iemand die echt afhankelijk is van structuur, dus als je iets gaat veranderen, zou het helpen als je het hem voor de les vertelt, misschien zelfs opschrijven. onvoorspelbaar, hij wordt angstig en kan een meltdown hebben. ' Op die manier kunt u het probleem aanpakken zonder de diagnose. "

Wat is de beste techniek om te gebruiken bij het bekendmaken van een diagnose van hoogfunctionerend autisme?

Shore ontwikkelde een proces in vier stappen voor het onthullen van hoogfunctionerend autisme, dat hij effectief heeft gevonden in een aantal settings. In wezen is het een hulpmiddel om het autisme van een kind in de juiste context te plaatsen en anderen te laten begrijpen dat autisme niet noodzakelijk een 'handicap' is, maar veeleer een verzameling sterke punten en uitdagingen. Door accommodaties en ondersteuning kunnen mensen met autisme niet alleen slagen, maar zelfs gedijen.

1. Begin met het afbakenen van de sterke kanten en uitdagingen van uw kind. Gebruik het woord 'uitdagingen' in plaats van 'zwakke punten' omdat u uitdagingen aankunt. Als Joey al een tijdje in een klas zit, zou een ouder kunnen zeggen: "Joey is erg goed in het volgen van regels, maar wanneer er een verandering in de planning is, zul je Joey een beetje ongerust zien worden."
2. Probeer een kracht te vinden die je kind gebruikt om een ​​uitdaging aan te gaan. Tijdens lesonderdelen van een klas kan uw kind bijvoorbeeld een computer gebruiken om notities te maken. Een ouder zou kunnen zeggen: "Joey vindt dat schrijven met de hand erg moeilijk is, dus dit is hoe hij aantekeningen maakt."
3. Praat over de kenmerken van andere mensen om uw kind in een bredere context te plaatsen. Een ouder zou kunnen zeggen: "Joey heeft deze sterke punten, andere mensen hebben andere sterke punten, we proberen allemaal voort te bouwen op onze sterke punten om tot productieve levens te leiden."
4. Breng ten slotte het label naar voren. Leg uit dat hoogfunctionerend autisme een aantal eigenschappen, sterke punten en uitdagingen bevat.