Een overzicht van Hodgkin lymfoom

Lymfoom is een kanker die zich ontwikkelt in een groep witte bloedcellen die lymfocyten worden genoemd. Je lichaam vertrouwt op verschillende soorten lymfocyten om verschillende taken in het immuunsysteem uit te voeren. Deze lymfocyten zijn cellen die in fasen opgroeien, een soort van kikkervisjes die kikkers worden. En aangezien een kanker zich kan ontwikkelen in verschillende soorten lymfocyten en in verschillende stadia van hun ontwikkeling, zijn veel verschillende soorten lymfoom mogelijk.
Hodgkin-lymfoom (HL) en non-Hodgkin-lymfoom (NHL) zijn de twee hoofdcategorieën van lymfoom. HL wordt ook de ziekte van Hodgkin genoemd en de twee namen beschrijven slechts één ziekte - er bestaat niet zoiets als een ziekte van Hodgkin die geen lymfoom is. Een arts genaamd Thomas Hodgkin ontdekte voor het eerst HL in de jaren 1800, en het lymfoom draagt zijn naam tot op de dag van vandaag.

Hodgkin lymfoom: een kanker van de lymfeklieren

HL begint meestal in de lymfeklieren, evenals de meeste lymfomen. Ieder van ons heeft honderden lymfeklieren, dit zijn kleine, boonvormige organen die helpen om de lichaamsvloeistof lymfe in de gaten te houden.
Wat is lymfe? Nou, als je je voorstelt dat je je bloed door een microscopische zeef zou steken, zouden de bloedcellen en de grote eiwitten in de zeef blijven terwijl de vloeistof zou passeren. Die vloeistof lijkt op lymfe. De cellen in de lymfe zijn een ander verhaal. De witte bloedcellen van het lichaam stromen naar het lymfestelsel om klusjes te doen voor het immuunsysteem. Witte cellen circuleren in de lymfe en veel van hen verblijven in de lymfeklieren.
Lymfeklieren zitten strategisch langs een netwerk van met lymfevloeistoffen gevulde kanalen, die dienst doen als immuun buitenposten of controleposten. Elke lymfeklier filtert de vloeistof die het ontvangt van lymfevaten die een bepaald gebied van het lichaam afvoeren.
Soms worden mensen zich bewust van lymfeklieren als hobbels onder de huid, of de zogenaamde gezwollen klieren die het gevolg kunnen zijn van een infectie. Meestal blijven gezonde of niet-reagerende lymfeklieren onopgemerkt. Bovendien bevinden sommige lymfeklieren zich diep in het lichaam, in de buurt van het hart, tussen de longen, of diep in de buik, waardoor de lymfe uit de inwendige organen en weefsels wordt afgetapt en gefilterd. Op deze locaties worden ze misschien al enige tijd niet opgemerkt, zelfs niet als ze opgezwollen zijn of zich ontwikkelen tot een massa.
Zwelling van de node van Hodgkin lymfoom is waarschijnlijker in het bovenste deel van het lichaam, in de lymfeklieren van de nek, oksels of in de borstkas.

Wat is de oorzaak van Hodgkin lymfoom?

Wetenschappers weten niet wat specifiek Hodgkin-lymfoom veroorzaakt. Er zijn enkele bekende risicofactoren, maar de aanwezigheid van een risicofactor garandeert op geen enkele manier dat HL zich zal ontwikkelen, noch is een risicofactor noodzakelijkerwijs de oorzaak wanneer HL zich ontwikkelt..
Dergelijke risicofactoren omvatten het virus dat mono of mononucleosis veroorzaakt, dat het Epstein-Bar-virus wordt genoemd. Familiegeschiedenis is ook een risicofactor, maar het is niet bekend hoe of waarom; dat wil zeggen, er kunnen gedeelde genen zijn die familieleden ontvankelijker maken voor HL, of misschien hebben mensen in dezelfde familie vergelijkbare kinderziekten gehad die hen in gevaar brachten voor HL. Het hebben van een verzwakt immuunsysteem verhoogt ook het risico op HL. Dergelijke gestoorde immuniteit kan afkomstig zijn van HIV / AIDS, verschillende andere ziekten of van medicijnen die worden gebruikt om de immuunrespons te onderdrukken.

Wie krijgt Hodgkin lymfoom?

Hodgkin-lymfoom komt minder vaak voor dan NHL in het algemeen, en is goed voor slechts ongeveer 10 procent van alle lymfoomgevallen. Het kan voorkomen bij zowel kinderen als volwassenen en er zijn twee piekleeftijdgroepen:

Jongeren en adolescenten van 15 tot 40 jaar
Oudere volwassenen ouder dan 55

Dus hoewel HL relatief zeldzaam is, lijkt het erop dat mensen van in de 20 vaker gediagnosticeerd worden, en dat is waarschijnlijk te wijten aan de eerste piekleeftijdgroep.

Hoe verschilt het van Non-Hodgkin lymfoom?

Iedereen met HL heeft waarschijnlijk een eigen verhaal te vertellen. Over het algemeen is Hodgkin-lymfoom echter een veel kleinere, minder diverse groep lymfomen dan NHL. HL ontstaat in de B-cellen, of B-lymfocyten, evenals vele typen NHL. In tegenstelling tot NHL heeft HL echter slechts vijf traditioneel erkende subtypen (meer hierover hieronder); NHL heeft er tientallen.
HL en NHL verschillen ook in hoe ze tevoorschijn komen en zich verspreiden via verschillende lymfeklieren. Het is veel waarschijnlijker dat HL op een stapsgewijze, ordelijke manier begint en zich verspreidt-van lymfeklier tot lymfeklier. Slechts zelden en laat in de ziekte valt HL de bloedbaan binnen en wordt meer wijdverspreid. In veel gevallen van NHL wordt vanaf het begin aangenomen dat meerdere knooppunten in verschillende delen van het lichaam betrokken kunnen zijn, totdat het tegendeel wordt bewezen.

Symptomen van Hodgkin lymfoom

Mensen met HL kunnen verschillende symptomen ontwikkelen, maar het meest voorkomende scenario bij de diagnose is een vergrote lymfeklier (en) en niets anders.
Lymfeklieren kunnen worden vergroot in de nek, oksels of lies, waardoor een pijnloze knobbel ontstaat, of in de borstkas. Minder vaak, mensen met HL kunnen 's nachts gewichtsverlies, koorts, jeuk of zweetdruppels hebben, samen de symptomen van B genoemd.
Een zeer zeldzaam maar kenmerkend symptoom van HL is pijn geassocieerd met het gebruik van alcoholische dranken. Wetenschappers weten niet precies waarom dit gebeurt, maar het kan te wijten zijn aan het uitzetten van de bloedvaten in de betrokken lymfeklieren als reactie op de alcohol..

Diagnose van Hodgkin lymfoom

Een vergrote lymfeklier die niet weggaat, mag nooit worden genegeerd. De oorzaken van uitbreiding van de lymfklier zijn echter talrijk en veel ervan zijn niet kanker. Als een verdachte lymfeklier relatief nieuw is, is er vaak een wachttijd om te zorgen dat deze niet opgezwollen is om een andere reden. Lymfeklieren zijn veel meer geneigd gezwollen te zijn door infecties en andere oorzaken dan door lymfoom.
Lymfeklierbiopsie
Wanneer HL wordt vermoed, kunnen de lymfeklieren worden gebiept. Een biopsie is een procedure waarbij een weefselmonster wordt afgenomen van een lymfeklier of andere delen van het lichaam en naar het laboratorium wordt gestuurd voor testen en evaluatie. Afhankelijk van de locatie van de lymfeknoop kan de procedure heel eenvoudig of iets meer betrokken zijn, maar in beide gevallen wordt het over het algemeen als een kleine ingreep beschouwd. Zaken kunnen worden gedaan in een polikliniekcentrum of in een operatiekamer van een ziekenhuis.
In een excisiebiopsie krijgt u een injectie met lokaal anestheticum toegediend, zodat u tijdens de ingreep geen pijn voelt. De huid boven de verdachte lymfeknopen wordt geopend met een kleine incisie en een enkele lymfeklier of een paar van hen worden eruit genomen. De snede wordt dan dicht genaaid. De biopsie duurt ongeveer 30 tot 45 minuten en u kunt snel na de procedure naar huis terugkeren.
Als de lymfeklieren of andere verdachte plaatsen zich diep in het lichaam bevinden, kan de biopsieprocedure ook scans van het lichaam en beeldvorming omvatten om een naald naar het exacte gebied van verdacht weefsel te leiden. De arts kan dan de naald gebruiken om toegang te krijgen tot een monster, dat wordt genomen en naar de patholoog wordt gestuurd voor testen.
Fijne naaldaspiratie is een procedure die soms wordt uitgevoerd, vooral als een eerste stap wanneer er een zorg is dat een knoop in de nek kan worden betrokken bij hoofd-halskanker. Fijne naaldaspiratie biedt echter niet zo goed als een excisiebiopsie voor de initiële diagnose van HL.
Soms worden andere plaatsen zoals het beenmerg gebiopteerd, maar dit is meestal geen onderdeel van de routinebeoordeling voor vroege HL.
Bloedtesten
Bloedonderzoeken zoals het volledige bloedbeeld of CBC omvat een geautomatiseerde teller die de bloedcellen van verschillende types meetelt om te bepalen of uw getallen in een normaal of abnormaal bereik vallen. Bevindingen zijn niet specifiek voor HL. Soms kunnen andere markers uit het bloed worden gebruikt om informatie toe te voegen die correleert met een prognose. En screening op bepaalde virale infecties maakt ook deel uit van de initiële laboratoriumevaluatie.
PET-scans en beeldvorming
PET-scanning in de afgelopen jaren is essentieel geworden voor de initiële stadiëring van Hodgkin-lymfoom. PET-scans kunnen ook helpen om het verschil te bepalen tussen actieve tumoren en vezelrijke gebieden die in het lichaam blijven nadat een persoon met HL is behandeld. Richtlijnen van het National Comprehensive Cancer Network bevelen PET / CT aan voor initiële stagering en definitieve responsevaluatie bij patiënten met HL.
PET-scans en CT-scans zijn twee verschillende soorten beeldvorming die vaak samen worden gedaan, zodat een goed beeld van de anatomie wordt weergegeven via de CT terwijl de kracht van PET wordt aangewend om ziektegebieden die oplichten te detecteren. Een massa in het borstgebied, of mediastinum, is een veel voorkomende bevinding in klassieke HL op PET / CT.
De rol van PET blijft evolueren en er is veel belangstelling voor interim-PET-scanning, waarbij je kunt zien welke reactie je krijgt op een bepaalde therapie voordat dat regime zelfs is voltooid. In veel gevallen is de jury nog steeds uit op de beste timing van PET-scanning en implicaties voor veranderingen in therapie.

Soorten Hodgkin-lymfoom

Er zijn vijf hoofdtypen HL waarvan men kan worden gediagnosticeerd. Klassiek Hodgkin-lymfoom is een oudere term die wordt gebruikt om een groep van vier veel voorkomende typen te beschrijven die samen meer dan 95 procent van alle HL-gevallen in ontwikkelde landen omvatten. Van de vijf hoofdtypen zijn alleen de eerste vier klassieke HL:
Nodulair scleroserend Hodgkin lymfoom (NSHL)

Het meest voorkomende type HL; is goed voor 60 tot 70 procent van alle HL-gevallen
Vaker bij vrouwen en vooral jongere mensen treft
Heeft voornamelijk te maken met knopen in de nek of oksels of in de borstkas

Gemengde cellulariteit Hodgkin lymfoom (MCHL)

Een ander veel voorkomend type HL, goed voor 15 tot 30 procent van de diagnoses
Vaker in ontwikkelingslanden
Heeft invloed op mensen van elke leeftijd
Meer waarschijnlijk om de buik te betrekken dan de meer gebruikelijke nodulaire scleroserende variëteit, en minder waarschijnlijk om knooppunten in de borstkas te betrekken
Agressief, maar zeer geneesbaar

Lymfocyt verlaagde Hodgkin lymfoom (LDHL)

Zeer zeldzame vorm van HL die slechts ongeveer 1 procent van de gevallen uitmaakt
Gezien bij oudere mensen en wordt vaak gediagnosticeerd in een vergevorderd stadium; komt ook vaker voor bij mensen die besmet zijn met HIV

Lymfocyt-rijk klassiek Hodgkin lymfoom (LRCHL)

Ongebruikelijk subtype; is verantwoordelijk voor ongeveer 5 tot 6 procent van de diagnoses
Heeft de meeste invloed op mensen in de jaren 30 of 40
De meeste worden in de vroege stadia gediagnosticeerd; reactie op de behandeling is uitstekend
Zelden aangetroffen in meer dan enkele lymfeklieren; komt voor in de bovenste helft van het lichaam.

Dat laat slechts één vorm van niet-klassieke HL:
Nodular Lymphocyte Overheersend Hodgkin lymfoom (NLPHL)

Wordt nu beschouwd als een speciaal type HL dat verschilt van de andere typen hierboven
Rekent voor 4 tot 5 procent van de diagnoses
Microscopisch cellen lijken op NHL
Klinische ziekte die vergelijkbaar is met het lymfocytenrijke type klassieke HL, met betrokken lymfeklieren, meestal in de nek en oksels

Wat & # x2019; s de prognose?

Over het algemeen wordt HL beschouwd als een van de beter behandelbare en geneesbare vormen van bloedkanker wanneer deze in een vroeg stadium worden aangetroffen, en het is mogelijk zelfs in latere stadia te genezen. Er zijn echter ook gevallen die terugkeren na de behandeling en / of die moeilijker te behandelen zijn.
Statistieken over de HL-genezingspercentages en overlevingspercentages zijn niet altijd gemakkelijk te begrijpen of van toepassing op één individu; daarom is het belangrijk om met een arts samen te werken om de behandelingsopties en -prognoses te begrijpen.

Behandeling van Hodgkin lymfoom

Als u bent gediagnosticeerd met HL en u zich afvraagt wat uw behandelingsmogelijkheden zijn, praat dan met uw arts over uw specifieke fase en wat dat betekent. Chemotherapie of bestraling kan worden aanbevolen, maar wat goed is voor u hangt af van uw specifieke HL-type, geval, uw leeftijd, uw algehele gezondheid en meer.
Meer informatie over de behandeling van Hodgkin-lymfoom.
Als u een behandeling ondergaat, moet u uw arts raadplegen als u iets nieuws opmerkt dat verband houdt met uw toestand of bijwerkingen heeft, waarvan sommige medisch kunnen worden behandeld. Als u een vraag heeft over uw toestand of hoe deze wordt behandeld, aarzel dan nooit om uw arts te raadplegen of zoek een second opinion.

Een woord van heel goed

Overweeg om een afspraak te maken met uw arts als u zorgwekkende tekenen of symptomen heeft. Soms is een gezwollen lymfeknoop slechts een gezwollen lymfeklier, wat belangrijk is om in gedachten te houden. Maar het negeren van een aanhoudend gezwollen lymfeklier kan ook leiden tot gemiste kansen voor vroege detectie en snelle behandeling.
Als u of een geliefde een Hodgkin-lymfoom heeft vastgesteld, is het heel normaal om u verward en een beetje verbluft te voelen. Het is een hele opgave om alle lymfoomtypes en -behandelingen te begrijpen. Zorg er bij het lezen voor dat uw bronnen specifiek verwijzen naar Hodgkin-lymfoom, en niet alleen naar lymfoom in het algemeen.
Bij Verywell proberen we dingen uit te leggen op basis van de beste wetenschap, maar altijd in gewoon Engels. Kom regelmatig terug in elke fase van je kankerreis en maak gebruik van andere hulpmiddelen voor patiënten zoals de American Cancer Society en de Leukemia & Lymphoma Society.
Soms kan het nuttig zijn om met iemand te praten die door Hodgkin-lymfoom is gegaan en al die diagnose en behandeling met zich meebrengt. Survivorship-workshops, conferenties en zelfs sociale media zijn uitstekende manieren om contact te maken met anderen die misschien je worsteling delen of soortgelijke ervaringen en inzichten hebben.