Een overzicht van Tachypnea

Tachypnea wordt gedefinieerd als een verhoogde ademhalingsfrequentie, of eenvoudiger gezegd, ademen die sneller is dan normaal. Een normale ademhalingsfrequentie kan variëren afhankelijk van leeftijd en activiteit, maar ligt meestal tussen de 12 en 20 ademhalingen per minuut voor een volwassene in rusttoestand. In tegenstelling tot de term hyperpnoe die verwijst naar een snelle diepe ademhaling, verwijst tachypnea naar snel, Ondiep ademen. Laten we eens kijken naar de mogelijke oorzaken van tachypnea, evenals de medische omstandigheden waarin dit kan gebeuren.
Tachypnea vs Dyspnea
Zoals opgemerkt is tachypnoe een term die wordt gebruikt om een snel, oppervlakkig ademhalingsritme te beschrijven, maar niets zegt over wat een persoon voelt. Met tachypneu kan een persoon zeer kortademig zijn of, in tegenstelling, merkt hij helemaal geen moeite met ademhalen.
Dyspnoe is een term die ook de ademhaling beschrijft, maar verwijst naar de gevoel van kortademigheid. Dyspnoe kan optreden met een normale ademhalingsfrequentie, een hoge ademhalingsfrequentie of een lage ademhalingsfrequentie. Het kan ook voorkomen met zowel een oppervlakkig ademhalingspatroon als een diep ademhalingspatroon.

Fysiologische oorzaken

Fysiologische oorzaken van een aandoening verwijzen naar de normale reactie van het lichaam om een andere aandoening te corrigeren. In dit geval is de aandoening, zoals tachypnoe, geen abnormale lichamelijke reactie, maar een normale reactie op een ander type abnormale toestand of onevenwichtigheid in het lichaam. Tachypnea kan worden veroorzaakt door twee primaire fysiologische processen:

Een disbalans tussen de ademhalingsgassen in het lichaam: een laag zuurstofniveau in het bloed (hypoxemie) of een verhoogd kooldioxidegehalte in het bloed (hypercapnie) kan tachypnea veroorzaken.
Een zuur-base onevenwichtigheid in het lichaam: Tachypnea kan worden veroorzaakt door een overmaat aan zuur in het lichaam of een afname van de base in het lichaam (een verstoring van de zuur-base balans van het lichaam.) Wanneer het lichaam voelt dat het bloed is te zuur (metabole acidose), het blaast kooldioxide uit de longen in een poging om het lichaam van zuur te ontdoen.
Koorts: koorts kan om welke reden ook tachypneu veroorzaken. Met koorts is tachypnea compenserend, wat betekent dat er sneller wordt geademd om warmte uit het lichaam te verwijderen.

In beide voorbeelden is tachypnoe niet abnormaal, maar eerder een manier waarop het lichaam compenseert voor een andere afwijking in het lichaam om het evenwicht te bewaren (homeostase).

Pathologische oorzaken

In tegenstelling tot fysiologische oorzaken, is een pathologische oorzaak er een die niet voorkomt in een poging om het evenwicht in het lichaam te herstellen, en eigenlijk doet het tegenovergestelde. Hyperventilatie kan bijvoorbeeld een snelle oppervlakkige ademhaling veroorzaken die niet optreedt als een poging om het evenwicht in het lichaam te herstellen, maar kan in plaats daarvan een reactie zijn op angst of angst.

Voorwaarden die kunnen resulteren in Tachypnea

Een breed scala aan medische aandoeningen kan leiden tot tachypneu. Per categorie kunnen deze omvatten:

Lung gerelateerd: Longziekten die resulteren in een laag zuurstofniveau of een verhoogd koolstofdioxidegehalte in het lichaam kunnen chronische obstructieve longziekte (COPD), astma, longontsteking, pulmonale fibrose, een pneumothorax (ingeklapte long) of een longembolie omvatten. , onder andere. De snelle ademhalingsfrequentie is de manier van het lichaam om te proberen de zuurstof te verhogen of het koolstofdioxidegehalte in het bloed te verlagen. Bij mensen die in het ziekenhuis worden opgenomen, kan tachypnoe een teken zijn dat longontsteking zich ontwikkelt en vaak optreedt voordat andere duidelijke tekenen van pneumonie aanwezig zijn.
Hartgerelateerd: aandoeningen zoals hartfalen, bloedarmoede of een lage schildklier kunnen leiden tot cardiovasculaire veranderingen die op hun beurt tachypnea veroorzaken.
Hyperventilatie: dit kan optreden als gevolg van pijn, angst of andere omstandigheden.
Metabole acidose - Wanneer het zuurniveau te hoog is in het bloed, neemt de ademhalingsfrequentie toe om koolstofdioxide af te blazen. Enkele oorzaken hiervan zijn diabetische ketoacidose, melkzuuracidose en hepatische encefalopathie.
Aan het centraal zenuwstelsel gerelateerd: Tachypnea kan direct worden veroorzaakt door hersenafwijkingen zoals hersentumoren.

Medicijnen: geneesmiddelen zoals aspirine, stimulerende middelen en marihuana kunnen een snelle, oppervlakkige ademhalingssnelheid veroorzaken.

symptomen

Tachypnea kan gepaard gaan met het gevoel van kortademigheid en een onvermogen om voldoende lucht (dyspneu), blauw getinte vingers en lippen (cyanose) en het opzuigen van de borstspieren met ademhaling (terugtrekking) te krijgen. Tachypnea kan ook optreden zonder duidelijke symptomen, vooral als het verband houdt met aandoeningen zoals metabole onevenwichtigheden of aandoeningen aan het centrale zenuwstelsel..

Diagnose

De diagnose van tachypnoe zal variëren afhankelijk van de leeftijd van een persoon, andere medische problemen, huidige medicijnen en andere symptomen, maar kan omvatten:

Oximetry: er kan een "clip" op uw vinger worden geplaatst om de hoeveelheid zuurstof in uw bloed in te schatten.
Arteriële bloedgassen (ABG's): Bloedgassen kunnen een nauwkeuriger schatting geven van uw zuurstofniveau en het koolstofdioxidegehalte van uw bloed. Ze zullen uw arts ook de pH van uw bloed vertellen, wat nuttig kan zijn bij het evalueren van metabole afwijkingen. Als de pH van het bloed laag is (acidose), kunnen tests worden uitgevoerd om te zoeken naar oorzaken zoals diabetische ketoacidose, lactaatacidose en leverproblemen..
X-thorax: een thoraxfoto kan snel een aantal oorzaken van tachypnea bepalen, zoals een ingeklapte long.
CT-thorax: een thorax-CT kan worden uitgevoerd om te zoeken naar longziekten of tumoren.
Longfunctietesten: Longfunctietesten zijn erg handig bij het zoeken naar aandoeningen zoals COPD en astma.
Glucose: Een bloedsuiker wordt vaak gedaan om diabetische ketoacidose uit te sluiten (of te bevestigen).
Elektrolyten: natrium- en kaliumspiegels zijn nuttig bij het evalueren van enkele oorzaken van tachypnea.
Hemoglobine: een volledige bloedtelling en hemoglobine kunnen worden gedaan om te zoeken naar bewijs van bloedarmoede en infecties.

EKG: een ECG kan zoeken naar aanwijzingen voor een hartaanval of abnormale hartritmes.
VQ-scan: een VQ-scan wordt vaak uitgevoerd als er een mogelijkheid is voor een longembolie.
Brain MRI: als er geen voor de hand liggende oorzaken van tachypnea worden gevonden, kan een MRI in de hersenen behulpzaam zijn bij het uitsluiten van hersenafwijkingen (zoals tumoren) als oorzaak.
Toxicologiescherm: er zijn veel medicijnen, zowel op recept als vrij verkrijgbaar, en illegaal die tachypnea kunnen veroorzaken. Een toxicologisch scherm wordt vaak in de noodinstellingen gemaakt als de oorzaak van tachypnoe onbekend is.

Tachypnea en longkanker

Longkanker kan op verschillende manieren tachypneu veroorzaken. Schade aan de longen kan de normale uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide verstoren. Littekens op de borst, zoals bij longkankeroperaties, kunnen resulteren in een verminderd vermogen om te ademen en zuurstof op te nemen. Chemotherapie-geïnduceerde bloedarmoede kan tachypnoe verder verslechteren, omdat er minder rode bloedcellen zijn om zuurstof te vervoeren, en daarom wordt de ademhaling sneller in een poging dit te corrigeren.

behandelingen

De behandeling van tachypnea hangt voornamelijk af van het bepalen en corrigeren van de onderliggende oorzaak.
Uitspraak: tak-ip-nee-uh