Een overzicht van de Thymusklier
Lees meer over de rol van de thymus in immuniteit, auto-immuniteit en veroudering, en hoe verschillende stoornissen dit belangrijke orgaan kunnen beïnvloeden.
De thymus.
Anatomie
De thymusklier ligt in de borst, direct achter het borstbeen (borstbeen), en voor het hart in het gebied tussen de longen, het anterior mediastinum. Soms wordt de thymus echter gevonden op een andere (ectopische) locatie, zoals in de nek, de schildklier of op het oppervlak van de longen (het borstvlies) in de buurt van het gebied waar de bloedvaten en bronchiën de longen binnendringen..Het wordt de thymus genoemd omdat de vorm lijkt op die van een tijmblad-piramide gevormd met twee lobben. De twee lobben van de thymus worden afgebroken tot lobben. Deze lobben hebben een buitencortex bezet door onvolgroeide T-lymfocyten en een innerlijke medulla bezet door volwassen T-lymfocyten.
Het wordt beschouwd als een lymfoïde orgaan (een orgaan van het immuunsysteem) vergelijkbaar met de amandelen, adenoïden en milt.
Cellen van de Thymus
Een aantal verschillende celtypen zijn aanwezig in de thymus.- Epitheliale cellen: cellen die lichaamsoppervlakken en holtes lijnen
- Kulchitsky cellen: cellen die de hormoonproducerende cellen van de thymus of neuroendocriene cellen zijn
- thymocyten: cellen die rijpe T-lymfocyten worden
Interessant is dat de thymus ook enkele myoïde (spierachtige) cellen bevat.
Veranderingen met de leeftijd
De thymusklier is groot bij zuigelingen, maar na de kindertijd groeit het en bereikt het zijn maximale grootte tijdens de puberteit.Na de puberteit krimpt de klier en wordt grotendeels vervangen door vet.
De klier is erg klein bij oudere mensen, maar kan soms vroegtijdig atrofiëren als reactie op ernstige stress. De term die wordt gebruikt voor het beschrijven van de atrofie van de thymusklier met de leeftijd is "thymische involutie".
Functie
De thymus is zeer actief van voor de geboorte tot de puberteit en functioneert zowel als een lymfatisch orgaan als een endocrien orgaan (een orgaan van het endocriene systeem dat hormonen produceert). Om de rol van de thymusklier in immuniteit te begrijpen, is het nuttig eerst onderscheid te maken tussen T-lymfocyten en B-lymfocyten.T-cellen versus B-cellen
T-cellen (ook bekend als T-lymfocyten of van thymus afgeleide lymfocyten) rijpen in de thymusklier en spelen een centrale rol in celgemedieerde immuniteit, wat betekent dat de cellen zelf actief zijn in het afweren van vreemde indringers zoals bacteriën, virussen, kankercellen, en meer.Daarentegen maken B-lymfocyten deel uit van het humorale immuunsysteem en produceren antilichamen gericht tegen specifieke indringers.
T Cell Training Ground
Als onderdeel van het adaptieve immuunsysteem kan de thymus worden beschouwd als de oefenplaats voor T-lymfocyten. Tijdens de kinderjaren reizen onrijpe T-cellen (de zogenaamde voorlopercellen) die afkomstig zijn uit het beenmerg via de bloedbaan naar de thymusklier, waar ze rijpen en differentiëren tot gespecialiseerde T-cellen.Typen T-cellen
T-cellen in de thymus onderscheiden zich in drie primaire typen.- Cytotoxische T-cellen. Het woord cytotoxisch betekent "doden". Deze cellen zijn verantwoordelijk voor het direct doden van geïnfecteerde cellen.
- Helper T-cellen. Deze cellen zijn verantwoordelijk voor zowel de productie van antilichamen door B-cellen als het activeren van andere typen T-cellen om een vreemde indringer te adresseren.
- Regulatory T-cellen. Deze cellen fungeren als 'politie'. Ze onderdrukken zowel B-cellen als andere T-cellen.
Positieve en negatieve selectie
De onrijpe T-cellen die het beenmerg verlaten, komen de thymus in de cortex binnen (ook bekend als het klaslokaal van de thymus). Tijdens "training" worden deze cellen geleerd om antigenen geassocieerd met vreemde cellen en materie te herkennen in een proces dat positieve selectie wordt genoemd. Cellen worden positief geselecteerd op bruikbaarheid.Zodra de T-cellen specifieke pathogenen hebben leren herkennen, reizen ze naar het medulla om "negatieve selectie" te ondergaan. In de medulla worden de rijpe T-cellen geïntroduceerd in de eigen antigenen van het lichaam. Omdat T-cellen die zouden reageren met de antigenen van het lichaam de eigen cellen van een persoon zouden kunnen aanvallen, worden deze cellen geëlimineerd. T-cellen zijn negatief geselecteerd voor auto-immuniteit en deze zelfaanvallende cellen sterven ofwel of worden omgezet in regulerende cellen.
Niet alle T-cellen komen door dit selectieproces en slechts ongeveer 2 procent haalt uiteindelijk positieve en negatieve selectie.
De overlevenden worden vervolgens blootgesteld aan hormonen geproduceerd door de thymusklier om hun rijping te voltooien voordat ze worden vrijgelaten om hun werk te doen (circuleren in de bloedbaan of wachten in de lymfeknopen voor buitenlandse indringers).
Hormoonproductie
De thymusklier produceert verschillende hormonen, waaronder:- thymopoietine en thymulin, die hormonen zijn die helpen bij het proces waarbij T-cellen differentiëren in verschillende typen
- thymosine, dat de immuunrespons accentueert en tevens hypofysehormonen zoals groeihormoon stimuleert
- thymus humorale factor, die op dezelfde manier werkt als thymosine, maar in het bijzonder de immuunrespons op virussen verhoogt
Rollen
De ontwikkelde rijpe T-cellen hebben een paar belangrijke rollen.Immuniteit
T-cellen maken deel uit van het adaptieve immuunsysteem, waarin elke T-cel is getraind om een bepaald antigeen te herkennen. Wanneer ze worden blootgesteld aan een vreemde cel, sluiten cytotoxische T-cellen zich vast op de cel en doden ze met behulp van helper- en regulatorische T-cellen.Dit wordt ook cel-gemedieerde immuniteit genoemd, omdat het gaat om het gebruik van afweercellen om infecties te bestrijden.
Auto-immuniteit
In het algemeen worden T-cellen gebarricadeerd in de cortex van de thymus, zodat ze niet gevoelig worden voor de eigen cellen van het lichaam. Het proces van negatieve selectie in de medulla wordt echter gebruikt om cellen te verwijderen die per ongeluk gevoelig zijn geworden voor 'zelf'.Deze functie helpt de ontwikkeling van auto-immuunziekten te voorkomen, dit zijn medische aandoeningen waarbij het lichaam zijn eigen weefsels aanvalt in plaats van vreemde indringers. Als de zwezerik vroeg in zijn leven wordt verwijderd, heeft iemand een verhoogd risico om een van deze stoornissen te ontwikkelen.
Veroudering
In de afgelopen jaren is vastgesteld dat veroudering niet alleen een proces is waarbij het lichaam verslijt, maar in feite een actief proces is. Met andere woorden, we zijn ontworpen om te verouderen, en de involutie van de thymusklier kan een vorm van geprogrammeerd ouder worden zijn, waarbij de involutie (beginnend rond de leeftijd van 60) de oorzaak is van de verslechtering van het immuunsysteem met de leeftijd.Deze afname in immuniteit als gevolg van de involutie van de thymus kan het risico op infecties verhogen en de respons op vaccins verminderen.
Een aantal studies hebben gekeken naar methoden om de atrofie van de thymus te vertragen met de hoop het verouderingsproces te vertragen. Vroege studies suggereren dat caloriebeperking de atrofie kan vertragen, maar het onderzoek staat nog in de kinderschoenen.
Ziekten en aandoeningen
Er zijn een aantal ziekten en aandoeningen die de thymusklier kunnen aantasten, gaande van genetische afwijkingen die bij de geboorte duidelijk zijn, tot kankers die het meest voorkomen bij oudere volwassenen. Deze aandoeningen kunnen leiden tot problemen met immuniteit en auto-immuniteit, zoals hypogammaglobulinemie en myasthenia gravis.Hypoplasie / Aplasie van de Thymus
De ontwikkelingsstoornis genaamd DiGeorge-syndroom is een ongewone aandoening die wordt gekenmerkt door een significante vermindering of afwezigheid van de thymusfunctie. Veroorzaakt door een genmutatie, hebben kinderen met de aandoening ernstige immunodeficiëntie en een hoog risico op infecties, evenals hypoparathyroïdie.Thymus folliculaire hyperplasie
Vergroting (hyperplasie) van lymfoïde follikels in de thymus wordt vaak gezien bij auto-immuunziekten zoals myasthenia gravis, de ziekte van Graves en lupus.Thymic Cysten
Op zichzelf zijn thymuscysten vaak een incidentele bevinding, maar ze kunnen belangrijk zijn omdat ze soms kanker verbergen (thymoom of lymfoom).Tumoren van de thymusklier
Thymomen zijn tumoren die ontstaan in thymus epitheelcellen van de thymusklier en die goedaardig (meestal ongevaarlijk) of kwaadaardig (kankerachtig) kunnen zijn. Ze kunnen voorkomen op de gebruikelijke locatie van de thymus in het mediastinum, maar ook in andere regio's waar de thymus zich soms bevindt, zoals de nek, de schildklier of de longen..Andere tumoren die in de thymus kunnen voorkomen zijn thymus lymfomen, kiemceltumoren en carcinoïden.
Symptomen van thymomen kunnen verband houden met de locatie van de tumor in de borst (zoals kortademigheid), maar deze tumoren kunnen ook worden ontdekt als gevolg van paraneoplastische syndromen die verband houden met de tumor. Er zijn verschillende van dit soort voorwaarden.
- Myasthenia Gravis (MG). De auto-immuuntoestand myasthenia gravis komt voor bij ongeveer 40 procent van de mensen met thymomen, maar kan ook optreden bij thymus hyperplasie. MG is een auto-immuun neuromusculaire ziekte die wordt veroorzaakt door problemen in de communicatie tussen zenuwen en spieren. Het wordt gekenmerkt door een diepe spierzwakte (zowel in de ledematen als de ademhalingsspieren - dit kan leiden tot ademhalingsproblemen).
- Zuivere rode cel Aplasia. Deze aandoening is een zeldzame auto-immuunziekte waarbij T-cellen zijn gericht tegen de voorlopers van rode bloedcellen, wat leidt tot ernstige bloedarmoede. Het komt voor bij ongeveer 5 procent van de mensen met thymomas.
- hypogammaglobulinemie. Hypogammaglobulinemie (lage niveaus van antilichamen) komt voor bij ongeveer 10 procent van de mensen met thymomas.
thymectomie
Een operatie om de thymusklier te verwijderen kan om een aantal redenen worden gedaan. De ene is voor een aangeboren hartoperatie. Een aangeboren hartaandoening is een aangeboren afwijking van het hart. Vanwege de locatie van de thymusklier, moet deze worden verwijderd voor chirurgen om bij baby's toegang te krijgen tot het hart.Een andere veel voorkomende reden voor deze operatie is voor een persoon met thymuskanker. Daarnaast is myasthenia gravis (MG) een andere aandoening die wordt behandeld met een thymectomie. Wanneer de thymus wordt verwijderd, verbetert ongeveer 85 procent van de mensen met myasthenia gravis en bereikt 35 procent remissie.
Het kan echter maanden tot jaren duren voordat deze effecten duidelijk zijn bij myasthenia gravis. Bij gebruik voor MG wordt een operatie gewoonlijk uitgevoerd tussen de puberteit en de middelbare leeftijd om de mogelijke gevolgen van het eerder in het leven verwijderen van de thymus te vermijden..
Gevolgen van Thymus verwijdering
De thymusklier speelt een cruciale rol bij celgemedieerde immuniteit, maar gelukkig vindt een aanzienlijk deel van dit voordeel vóór de geboorte plaats (de T-cellen die worden gevormd tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder zijn langdurig).Er zijn echter potentiële gevolgen van verwijdering in het begin van het leven, zoals wanneer de thymus tijdens een hartoperatie bij zuigelingen wordt verwijderd. Het lijkt erop dat vroege verwijdering het risico op het ontwikkelen van infecties, de ontwikkeling van auto-immuunziekten (zoals auto-immuunziekte van de schildklier), het risico op atopische ziekte (allergieën, astma en eczeem) en mogelijk het risico op kanker, als T-cellen, kan verhogen. een vitale rol spelen bij kanker.
Er zijn ook aanwijzingen dat de thymusverwijdering gepaard kan gaan met vroegtijdige veroudering van het immuunsysteem.
Een woord van heel goed
De thymusklier is een kleine klier die in wezen met de jaren verdwijnt, maar een belangrijke rol speelt in immuniteit en auto-immuniteit voor iemands hele leven. Omdat veranderingen in de thymus zijn gekoppeld aan de veroudering van het immuunsysteem, onderzoeken onderzoekers manieren om de atrofie te vertragen. Aangezien de incidentie van vele auto-immuunziekten de afgelopen jaren aanzienlijk is toegenomen, is het waarschijnlijk dat er in de toekomst meer zal worden geleerd over de juiste gezondheid van deze klier.Het rollen van T-cellen bij kanker
