Bile-ductkanker Symptomen en behandeling

Gal is een vloeistof gemaakt door de lever en opgeslagen in de galblaas. Gal helpt de vetten in voedsel te breken. Het galkanaal verbindt de galblaas en lever met de dunne darm. Het galkanaal dient als een doorgang voor gal om in de dunne darm te stromen, waar de gal helpt om voedsel te verteren.
Het galkanaal (of galwegenstelsel) verwijst naar alle structuren die gal maken en opslaan, inclusief de galwegen zowel binnen als buiten de lever en de galblaas. De galwegen in de lever worden intrahepatisch genoemd en de galwegen buiten de lever worden extrahepatisch genoemd..
De twee hoofdtypes van galwegkanker zijn galbuiskanker (d.w.z. cholangiocarcinoom) en galblaaskanker. Als ze vroeg worden betrapt, kunnen zowel galblaaskanker als galwegkanker met succes worden behandeld door deze structuren te verwijderen. De meeste mensen die zich presenteren met deze kankers doen dit echter nadat de kankers zich al hebben verspreid of zijn gemetastaseerd. Beide kankers kunnen metastaseren naar de lever, andere delen van de buikholte of andere delen van het lichaam.
Laten we galkanaalkanker nader bekijken.

Statistieken

Volgens de American Cancer Society worden er elk jaar in de Verenigde Staten ten minste 8000 mensen gediagnosticeerd met galwegkanker. Dit aantal omvat mensen die gediagnosticeerd zijn met intrahepatische galwegkanker en extrahepatische galwegkanker. Bovendien, hoewel galwegkanker jongere mensen kan treffen, is de gemiddelde leeftijd voor diagnose van intrahepatische kanker 70 en die van extrahepatica is 72.
De locatie van galwegkanker kan meestal op een van de volgende drie manieren worden geclassificeerd:

Intra-hepatische kanker: proximale tumoren in de lever
Elke kanker: centrale tumoren op het niveau van de lever waar de linker en rechter leverkanalen samenkomen om het galkanaal te vormen
Distale galwegkanker: tumoren het verst verwijderd van de lever in het onderste deel van het galkanaal

Perigele tumoren zijn het meest voorkomende tumortype - goed voor ongeveer 65 procent van de kankercellen van de galwegen. Extrahepatische tumoren zijn goed voor 30 procent. Intrahepatische tumoren komen het minst vaak voor en zijn goed voor ongeveer vijf procent van de tumoren.
Perigele tumoren worden ook hilar tumoren of Klatskin tumoren genoemd. Perale en distale vormen van galwegkanker worden samengevoegd als extrahepatische kankers.
Overlevingsperiode van vijf jaar is de gebruikelijke meeteenheid die door artsen wordt gebruikt om de vooruitzichten op kanker of de prognose te beschrijven. De vijfjaarsoverleving verwijst naar het percentage patiënten dat ten minste vijf jaar na de diagnose leeft. De overlevingspercentages van vijf jaar voor galwegkanker worden uitgesplitst naar hoe ver kanker zich heeft verspreid - gelokaliseerd, regionaal of veraf - en of de tumor intrahepatisch of extrahepatisch is.
Hier zijn de overlevingspercentages van vijf jaar voor verschillende soorten intrahepatische kanker op basis van tumor-verspreiding:

gelokaliseerde	15%
Regionaal	6%
afgelegen	2%

Hier zijn die voor extrahepatische kanker:

gelokaliseerde	30%
Regionaal	24%
afgelegen	2%

Risicofactoren

Een risicofactor is alles dat uw risico op kanker verhoogt. Verschillende soorten kanker hebben verschillende risicofactoren.
Er zijn verschillende leveraandoeningen die als risicofactoren voor galbuiskanker dienen:

Primaire scleroserende cholangitis
cirrhosis
Galkanaalstenen
Choledochal cysten
Hepatitis B
Hepatitis C
Colitis ulcerosa
ziekte van Crohn
pancreatitis
HIV-infectie
Aangeboren anomalieën van de pancreas of de galwegen
Polycystische leverziekte

Hier zijn enkele andere risicofactoren voor galwegkanker:

Familiegeschiedenis
Oudere leeftijd
Etniciteit (bijvoorbeeld Spaans, Indiaans en Aziatisch)
zwaarlijvigheid
suikerziekte
Roken
pancreatitis

Houd er rekening mee dat bepaalde risicofactoren kunnen worden gewijzigd; terwijl anderen niet-wijzigbaar zijn. Aanpasbare risicofactoren kunnen worden gewijzigd - u kunt iets doen om ze te veranderen. Zo zijn roken en zwaarlijvigheid aanpasbaar omdat een persoon kan stoppen met roken of respectievelijk afvallen. Bovendien kan het risico op bepaalde infecties ook worden gewijzigd. Er is bijvoorbeeld een vaccinatie tegen hepatitis B. Niet-beïnvloedbare risicofactoren, zoals leeftijd en familiegeschiedenis, kunnen niet worden gewijzigd.
Als u geïnteresseerd bent in het verlagen van uw risicofactoren voor kanker en andere ziekten, bespreek deze opties dan met uw arts. Er zijn veel dingen die je kunt doen om een gezonde levensstijl te promoten.

Tekenen en symptomen

Galwegkanker presenteert zich als geelzucht, jeukende huid (d.w.z. pruritis) en gewichtsverlies. Wanneer een patiënt deze tekenen en symptomen presenteert, worden bloedchemische tests en tumormarkertests uitgevoerd om te zoeken naar hogere niveaus van bepaalde stoffen in het bloed..
Hoge niveaus van alkalische fosfatase en bilirubine die tijdens de bloedchemie worden beoordeeld, duiden op disfunctie van de galwegen. Bovendien kan galwegkanker hoge niveaus van de tumormarkers veroorzaken carcinoembryonic antigeen (CEA), CA19-9 en CA-125.
Op basis van resultaten van de bloedchemie-test en tumormarkertests kan een specialist een biopsie van het galkanaal bestellen om uit te zoeken of het kanker is. Biopsie verwijst naar de verwijdering van een kleine hoeveelheid weefsel voor histologisch onderzoek onder de microscoop.

Behandeling

Nadat een patiënt is gediagnosticeerd met galwegkanker, wordt beeldvorming (zoals echografie en ERCP) uitgevoerd om het stadium of de verspreiding van de tumor te bepalen en de tumor af te bakenen..
Hoewel de meeste proximale galwegtumoren niet kunnen worden gebruikt, kan de helft van alle distale galwegtumoren worden verwijderd of worden verwijderd. Voor distale tumoren, resectie betreft de pancreaticoduodenectomy of Whipple-procedure. De Whipple-procedure is een uitgebreide en notoir moeilijke operatie om uit te voeren waarbij het hoofd van de pancreas, de galblaas, het galkanaal en de twaalfvingerige darm, het eerste deel van de dunne darm, wordt verwijderd. De Whipple-procedure wordt uitgevoerd door een chirurgische oncoloog.
Helaas zijn zelfs voor patiënten die kandidaat zijn voor resectie en de galwegen verwijderd zijn, de overlevingspercentages na vijf jaar laag: tussen 20 en 25 procent. Voor die patiënten die niet-operabele kanker hebben, kan overleving in weken of maanden worden gemeten.
De gevoelige locatie van het galkanaal maakt operaties lastig. Chirurgie wordt beperkt door de mate waarin de tumor zich heeft verspreid en de grootte ervan. Tumoren die zijn uitgezaaid of verspreid, zijn onbruikbaar. Afhankelijk van de specifieke kenmerken van de galwegtumor, kunnen andere operaties worden uitgevoerd, waaronder:

Gedeeltelijke hepatectomie (d.w.z. verwijdering van een deel van de lever)
Chirurgische verwijdering van het galkanaal
Levertransplantatie

Systemische behandelingen voor kanker van de galwegen, zoals chemotherapie en radiotherapie, bieden weinig voordeel. Radiotherapie kan echter worden gebruikt om kankercellen te doden die de galwegen blokkeren of op de zenuwen drukken - een palliatieve therapie.
Palliatieve therapie wordt toegediend om pijn en controle te verlichten voor symptomen van de late ziekte. Naast palliatieve radiotherapie zijn er verschillende andere opties voor palliatieve zorg.

Pijnstillers zoals opioïde medicijnen
Plaatsing van een biliaire stent of katheter om het galkanaal open te houden en te controleren op geelzucht
Gal-bypass waarbij de chirurg een bypass rond de tumor creëert die het galkanaal blokkeert
Tumorablatie die hitte en elektrische energie gebruikt om kankercellen te doden
Alcoholinjecties om zenuwen te doven die pijn rond het galkanaal en de dunne darm veroorzaken
Fotodynamische therapie maakt gebruik van een medicijn dat gevoelig is voor licht met een specifieke golflengte om kankercellen te vernietigen

Galwegkanker versus levercelcarcinoom

Hoewel de galwegen nauw verbonden zijn met de lever, verschillen de kankers van de galwegen sterk van die van de lever..
Zoals de naam al aangeeft, komen levercelcarcinomen voort uit levercellen of hepatocyten. Galkanaalskankers ontstaan uit de epitheelcellen van de galwegen en zijn meestal adenocarcinomen. Adenocarcinomen verwijzen naar een kwaadaardige tumor afkomstig uit het glandulaire epitheel of cellen die de galwegen vormen.
Anders gezegd, hoewel de galwegen anatomisch gezien dicht bij de lever zijn, zijn ze gemaakt van verschillende celtypen. Tumoren ontstaan uit deze verschillende celtypen.