Hoe niet-kleincellig longkanker wordt vastgesteld
De test bij uitstek is de volgende generatie sequencing: een test die tegelijkertijd op zoek is naar veel genetische veranderingen in kankercellen, evenals PD-L1-niveaus.
Hoewel veel mensen graag willen beginnen met de behandeling - en sommige testen kunnen twee weken tot vier weken duren om te voltooien - wachten ze op de resultaten (indien mogelijk) voordat de behandeling begint, zodat u zeker weet dat u de meest precieze therapieën ontvangt die beschikbaar zijn om uw kanker te behandelen..
In beeld brengen
De opwerking van een mogelijk geval van longkanker begint meestal met beeldvormende onderzoeken op basis van symptomen en risicofactoren.Chest-X-Ray
Een thoraxfoto is vaak de eerste test die besteld is en kan een goede start zijn als hij iets abnormaals vindt, maar een thoraxfoto kan de aanwezigheid van een niet-kleincellige longkanker niet uitsluiten.Röntgenfoto's op de borst kunnen longkanker missen, en dat doen ze voor maximaal 25 procent van de mensen.
Als er enige bezorgdheid bestaat over longkanker, moet een volledige (niet-lage dosis) CT-scan op de borst worden gedaan.
CT-thorax
Een CT-thorax is vaak de test bij uitstek bij de eerste opwerking van longkanker. Niet alle longnodules zijn echter longkanker. Er zijn een aantal bevindingen van longknobbels die verdacht zijn voor longkanker, zoals knobbeltjes die "spiculair" (puntig) zijn bij beeldvorming, knobbeltjes die voorkomen in de bovenste lobben en knobbeltjes die voorkomen bij mensen die risicofactoren hebben voor niet-kleine cellen longkanker zoals roken, oudere leeftijd of COPD.PET-scan
Een PET-scan kan helpen bij de diagnose van longkanker, maar wordt vaker gebruikt om een tumor te helpen ontwikkelen. PET-scans zijn de eerste test bij het zoeken naar lymfklierbetrokkenheid van een tumor.Andere tests
Minder vaak kunnen tests bestaan uit een thorax-MRI, thoroscoroscopie, pulmonaire angiografie of een longscan.Labs en tests
Naast beeldvormende tests kunnen sommige procedures helpen bij de diagnose van longkanker.Sputum Cytology
Bij sputumcytologie wordt een patiënt gevraagd om een monster van sputum op te hoesten. Sputum verschilt van speeksel omdat het cellen bevat die zich lager in het ademhalingssysteem bevinden. Sputumcytologie kan soms kankercellen identificeren, vooral met tumoren zoals plaveiselcelcarcinomen die in de buurt van de grote luchtwegen liggen.De test kan echter niet worden gebruikt om longkanker uit te sluiten en is niet effectief gebleken als screeningtest. Als sputum positief is voor kankercellen, zijn verdere tests nodig om de locatie te vinden van de tumor waaruit ze zijn ontstaan.
bronchoscopie
Een bronchoscopie is een procedure waarbij een arts een flexibele slang door de mond en omlaag in de bronchiën steekt. Het kan artsen soms toestaan om een kanker te visualiseren die in of nabij de grote luchtwegen ligt en een biopsie kan worden gedaan. Voor tumoren die dichtbij maar niet direct naast de luchtwegen liggen, kan een endobronchiale echografie worden uitgevoerd tijdens een bronchoscopie.In deze procedure wordt een ultrasone sonde aan de bronchoscoop bevestigd om diep in de luchtwegen te kijken. Als er een massa wordt genoteerd, kan een biopsie worden gedaan met behulp van echografie.
mediastinoscopie
Een mediastinoscopie is een procedure waarbij een scoop wordt ingebracht via de huid (via kleine incisies) en in het mediastinum in de operatiekamer. Het einde van de scope heeft een verlichte camera die kan worden gebruikt om structuren in dit gebied, inclusief lymfeklieren, te visualiseren. Abnormaal verschijnen lymfeklieren kunnen worden biopsied om te zoeken naar bewijs van kanker.Bloedtesten
Laboratoriumtests die vaak worden uitgevoerd samen met beeldvormingstests voor longkanker omvatten een volledig bloedbeeld en bloedchemie. Tumoren geassocieerd met paraneoplastische syndromen kunnen bevindingen omvatten zoals een verhoogd calciumgehalte in het bloed.Andere tests
Tests zoals oximetrie, een test die het zuurstofniveau in het bloed bepaalt, of longfunctietesten, testen die de functie van de longen beoordelen, kunnen ook worden gedaan.biopsie
Een longbiopsie is nodig om een definitieve diagnose van niet-kleincellige longkanker te maken en is ook nodig om de subtypen te bepalen en genomisch onderzoek uit te voeren. Soms wordt een monster verkregen tijdens een bronchoscopie (transbronchiale biopsie) of endobronchiale echografie, maar vaker is een afzonderlijke procedure vereist. Een biopsie kan op een aantal verschillende manieren worden uitgevoerd.Fine Needle Aspiration Biopsie
In een biopsie met fijne naaldaspiratie (FNA) wordt een dunne naald ingebracht door de thoraxwand en in een longnodus, geleid door CT of fluoroscopie. De procedure kan ook een percutane biopsie (via de huid) of transthorax biopsie worden genoemd.Thoracoscopische biopsie
In een thoracoscopische biopsie worden een paar kleine incisies gemaakt in de borstwand en een verlichte ruimte met een camera in de borst. (Dit wordt ook video-geassisteerde thoracoscopische chirurgie of VATS genoemd.) De procedure wordt uitgevoerd in de operatiekamer onder algemene anesthesie en kan worden gedaan om een biopsiemonster te verkrijgen, of soms gaat het om het verwijderen van de gehele knobbel of massa.Open longbiopsie
Een open longbiopsie kan worden uitgevoerd als men denkt dat de andere procedures niet succesvol zijn in het verkrijgen van een biopsiemonster. In deze procedure wordt een lange incisie gemaakt in de borstkas, waardoor een deel van de ribben wordt doorgesneden of soms wordt verwijderd om toegang te krijgen tot de longen (een thoracotomie). Alleen een biopsie kan worden gedaan, maar vaak wordt de hele afwijking in de longen verwijderd.thoracentese
In sommige gevallen is er een pleurale effusie (vloeistof tussen de twee membranen rondom de longen) aanwezig op het moment van de diagnose. Als er kankercellen in de vloeistof aanwezig zijn (een kwaadaardige pleurale effusie), kan thoracentese worden uitgevoerd. In deze procedure wordt een lange, dunne naald ingebracht door de huid van de borst en in de pleuraholte om vloeistof te verwijderen. Deze vloeistof kan onder de microscoop worden bekeken op de aanwezigheid van kankercellen.Genomics (Gen Testing)
Het wordt nu aanbevolen dat iedereen met gevorderde niet-kleincellige longkanker (NSCLC) genomische tests uitvoert op hun tumor (inclusief mensen met plaveiselcelcarcinoom). In tegenstelling tot kleincellige longkanker, kan het testen op gerichte genmutaties en andere genetische afwijkingen zeer nuttig zijn bij het kiezen van de meest geschikte therapie.Helaas bleek uit een studie van 2019 dat slechts 80 procent van de mensen met NSCLC wordt getest op de meest voorkomende mutaties en daarom missen veel mensen effectieve therapieën. Het is belangrijk om uw eigen advocaat te zijn en vragen te stellen over deze tests.
Soorten genomische tests
Moleculaire profilering (gentesten) kan op verschillende manieren worden gedaan. De ene is sequentieel, waarbij de meest voorkomende mutaties eerst worden gecontroleerd en vervolgens worden tests uitgevoerd op basis van de resultaten. Een andere variatie omvat het testen op drie of vier van de meest voorkomende genetische afwijkingen.Sequentieel testen
Bij sequentiële testen controleren artsen eerst de meest voorkomende genmutaties of -afwijkingen en verder testen wordt uitgevoerd als de eerste onderzoeken negatief zijn. Dit begint vaak met EGFR-testen.
Gen panel testen
Gen panel tests testen op meer dan één mutatie of herrangschikking, maar detecteren alleen de meest voorkomende genafwijkingen waarvoor door de FDA goedgekeurde therapieën beschikbaar zijn.
Next Generation Sequencing
Omdat het aantal mutaties (en andere genafwijkingen) bij niet-kleincellige longkanker waarvoor testen beschikbaar is, snel groeit en omdat er verschillende mutaties zijn waarvoor behandeling nu beschikbaar is, maar alleen in klinische proeven of off-label, volgende -generatie-sequencing is de ideale test om te bepalen of een persoon een tumor heeft die kan worden behandeld met gerichte therapie (en wanneer mogelijk hebben tumoren vaak een zeer goed responspercentage).
Volgende generatie sequentietests voor vele genetische wijzigingen in kankercellen op hetzelfde moment, inclusief die zoals NTRK-fusiegenen die in een aantal verschillende soorten kanker kunnen worden gevonden.
Een studie uit 2018 merkte op dat sequencing van de volgende generatie - naast het bieden van mensen de grootste kans om een effectieve therapie voor hun tumor te krijgen - kosteneffectief was.
De test bepaalt ook de PD-L1-spiegel en de last van tumormutaties (zie hieronder).
Het nadeel van next-generation sequencing is dat het twee weken tot vier weken kan duren om resultaten te krijgen, en dit is al een angstige tijdsperiode voor de nieuw gediagnosticeerde periode. Voor mensen die relatief onstabiel zijn (wanneer er snel een vorm van behandeling nodig is), bestellen artsen soms een snelle EGFR-test naast de volgende generatie sequencing of kunnen zij chemotherapie starten in afwachting van resultaten.
Richtbare genafwijkingen
Behandelingen zijn momenteel beschikbaar voor tumoren die:- EGFR-mutaties (en behandelingen kunnen variëren afhankelijk van de specifieke mutatie, zoals T790-mutaties en meer)
- ALK Herschikkingen
- ROS1 herschikkingen
- BRAF
- NTRK-fusie
- HER2 (ERRB2) -mutaties
- MET afwijkingen
- RET-herrangschikkingen
PD-L1-tests en tumormutatiebelasting
Testen wordt ook gedaan om te schatten hoe goed een persoon kan reageren op geneesmiddelen voor immunotherapie. Hoewel er momenteel geen goede, definitieve test is, kunnen PD-L1-testen en de last van tumormutaties enig idee geven.PD-L1 testen
PD-L1-eiwitten zijn eiwitten die ervoor zorgen dat tumoren zich voor het immuunsysteem verbergen. Wanneer deze eiwitten in hoge aantallen aanwezig zijn, vertellen ze T-cellen (cellen in ons immuunsysteem die kanker bestrijden) om hun aanval te stoppen. Immuun checkpoint-remmers zijn een vorm van immunotherapie die in wezen de onderbrekingen van het immuunsysteem nemen, zodat T-cellen hun aanval kunnen "hervatten"..
Tumor Mutation Burden (TMB)
TMB verwijst naar het aantal mutaties gevonden in een kankercel bij sequencing van de volgende generatie. Cellen met een hogere tumormutatielast hebben meer kans om te reageren op immunotherapie-geneesmiddelen dan die met een laag aantal mutaties.
Helaas reageren sommige mensen met lage PD-L1-niveaus en een lage tumormutatie goed op immunotherapie en vice versa, dus onderzoekers zijn op zoek naar een betere test om deze voorspelling te maken.
regie
Nauwkeurige enscenering met niet-kleincellige longkanker is uitermate belangrijk als het gaat om het kiezen van de beste behandelingsopties.Opwaarderingsfase
Een PET-scan kan een belangrijke rol spelen in de stadiëring van niet-kleincellige longkanker, omdat het vaak tumoren kan scheiden die operabel zijn voor operaties die niet-operabel zijn, en de noodzaak voor een mediastinoscopie voor veel mensen heeft vervangen. Beeldvormingsstudies kunnen ook helpen bij het bepalen van de grootte van een tumor en bij het aantonen van lokale uitbreidingen, zoals in nabijgelegen structuren of het borstvlies..Stages
Er zijn vier primaire stadia van niet-kleincellige longkanker. TNM-enscenering scheidt deze kankers op basis van de grootte van de tumor, lymfeklierbetrokkenheid (het aantal en de locatie) en of er metastasen aanwezig zijn.- Stadium I niet-kleincellige longkanker: Stadium I-tumoren zijn alleen aanwezig in de long en zijn niet uitgezaaid naar lymfeklieren
- Stadium II niet-kleincellige longkanker: stadium II-tumoren kunnen zich naar nabijgelegen lymfeklieren hebben verspreid.
- Stadium III niet-kleincellige longkanker: stadium III-kankers hebben zich vaak verspreid naar lymfeklieren in het midden van de borstkas (mediastinum).
- Stadium IV niet-kleincellige longkanker: stadium IV-kankers worden metastasen genoemd en zijn ofwel uitgezaaid naar andere delen van het lichaam (zoals botten, de lever, de hersenen of de bijnieren) of naar de pleurale ruimte (met een kwaadaardige pleurale effusie).
Re-Testen
Hoewel we het hebben over niet-kleincellige longkanker alsof het hetzelfde is in de tijd, veranderen deze tumoren eigenlijk voortdurend, ontwikkelen ze nieuwe mutaties en veranderen ze soms helemaal in een ander type longkanker. Longadenocarcinomen die EGFR-positief zijn, kunnen bijvoorbeeld in de loop van de tijd transformeren tot kleincellige longkanker (of een andere vorm van neuro-endocriene tumor). Wanneer dit gebeurt, moet de behandeling ook worden gewijzigd.Om deze reden is een re-biopsie (of in sommige gevallen een vloeibare biopsie) nodig om zowel naar het weefseltype van de tumor als het genprofiel te kijken wanneer een tumor vordert op een eerder effectieve behandeling..
Differentiële diagnose
Aandoeningen die lijken op niet-kleincellige longkanker bij beeldvorming kunnen zijn:- Goedaardige longknobbeltjes: Het meest voorkomende type van goedaardige longknobbels zijn hamartomen.
- Andere kankers die op de borst kan beginnen, zoals lymfomen of thymomen
- Longontsteking: Ofwel bacteriën of virale pneumonie kunnen op beeldvorming lijken, evenals andere infectieuze aandoeningen zoals een longabces, tuberculose of empyeem (geïnfecteerd vocht in de pleurale ruimte).
- Schimmelinfecties van de longen, zoals coccidiomycose, cryptokokkose en histoplasmose
- pneumothorax: De ineenstorting van een long kan er uit zien als een massa, maar kan ook een massa verbergen.
- Gemetastaseerde kanker naar de longen: Kanker die zich vanuit andere regio's (zoals borstkanker, blaaskanker, darmkanker en andere) naar de longen uitbreidt, lijkt vergelijkbaar, maar omvat vaak meerdere knobbeltjes.
- Pulmonaire fibrose (Littekenvorming)
- sarcoïdose
- Longinfarct (verlies van bloedtoevoer naar longweefsel vergelijkbaar met een hartaanval maar in de longen)
- Superieur vena cava-syndroom vanwege andere oorzaken dan longkanker
Een woord van heel goed
Het kan zeer angstig zijn bij het ondergaan van de tests die nodig zijn om niet-kleincellige longkanker te vinden, en ook om de kenmerken van een eenmaal gevonden tumor te bepalen. Veel mensen willen de behandeling beginnen met het elimineren van wat hun symptomen veroorzaakt, en wachten op tests kan een eeuwigheid lijken.Gelukkig verandert het landschap van niet-kleincellige longkanker, en de tijd nemen om een nauwkeurige diagnose van zowel het weefseltype als het genetische profiel te krijgen, kan vaak leiden tot effectieve therapieën.
Hoe niet-kleincellig longkanker wordt behandeld
