Startpagina » Kanker » Hoe orale kanker wordt behandeld

    Hoe orale kanker wordt behandeld

    De beste behandelingsopties voor orale kanker zijn afhankelijk van vele factoren, waaronder de locatie van de tumor, het stadium van de ziekte en de algemene gezondheid. In tegenstelling tot veel kankers, kan de steunpilaar van de therapie chirurgie, chemotherapie zijn, of bestralingstherapie, en zowel chemotherapie als bestraling kunnen worden gebruikt met een curatieve benadering.
    Wanneer een operatie wordt gebruikt, is dit niet altijd de eerste stap. Chemotherapie (met bestraling) kan worden gegeven vóór de operatie, om de tumor te verkleinen of na een operatie eventuele kankercellen op te ruimen die mogelijk zijn achtergebleven. Als er een kans is dat een kanker zich heeft verspreid naar de lymfeklieren, wordt vaak een lymfeklierdissectie uitgevoerd. Reconstructieve chirurgie met huid-, spier- en / of bottransplantaties kan nodig zijn. Er is ook een gerichte therapie die kan worden gebruikt voor sommige mensen met orale kanker, evenals klinische onderzoeken die nieuwe behandelingen zoals immunotherapie onderzoeken..
    De meeste mensen met orale kanker hebben een team van artsen waarmee ze werken. Dit kan een otolaryngoloog (oor-, neus- en keelspecialist of KNO), verschillende soorten oncologen zoals een medisch oncoloog en radiotherapeut, een specialist plastische en reconstructieve chirurgie en tandartsen zijn. Ondersteunende specialisten zoals spraakpathologen, fysiotherapeuten en diëtisten zijn ook vaak opgenomen.
    Een psycholoog is een belangrijk lid van het team om mensen te helpen niet alleen de diagnose van kanker aan te pakken, maar ook de fysieke problemen en emotionele veranderingen die gepaard kunnen gaan met een diagnose van mondkanker..

    Mondelinge kanker Doctor Discussiegids

    Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
    Download PDF

    Chirurgie

    Chirurgie is de pijler van de behandeling van mondkanker, maar is niet altijd de eerste stap in de zorg. Omdat deze operaties soms ingewikkeld en ontsierend zijn, is het verstandig om een ​​chirurg te kiezen die een groot aantal van dergelijke operaties uitvoert. Ervaring kan een groot verschil maken, niet alleen bij het succesvol verwijderen van een mondkanker, maar dit ook te doen met de minste hoeveelheid schade aan gezond weefsel.
    Zoals bij sommige andere kankers is vastgesteld, bleek uit een studie uit 2017 dat mensen die een behandeling voor mondkanker zoeken in kankercentra die grote aantallen mensen met de ziekte behandelen, betere resultaten kunnen hebben.
    Als u niet zeker weet waar u moet beginnen met het vinden van een chirurg met veel ervaring, raden sommige artsen u aan advies te vragen bij een van de aangewezen kankercentra van het National Cancer Institute..
    Operatie om de tumor te verwijderen
    Een operatie om orale kanker te verwijderen biedt de kans op genezing en kan direct na de diagnose worden uitgevoerd of na behandeling met chemotherapie (en mogelijk bestraling) om de tumor te verkleinen. De tumor wordt indien mogelijk volledig verwijderd, samen met een marge van normaal weefsel. Specifieke procedures kunnen zijn:
    • Mohs operatie: Mohs-chirurgie is een chirurgische benadering waarbij een chirurg een kleine hoeveelheid weefsel verwijdert en deze onder de microscoop bekijkt. Dit gebeurt herhaaldelijk totdat er geen aanwijzingen zijn voor kanker. De procedure kan gunstig zijn voor tumoren zoals die van de lip, waarbij het verwijderen van zelfs een kleine hoeveelheid normaal weefsel zou kunnen ontsieren.
    • laryngectomie: Verwijdering van de voicebox is soms nodig om een ​​tumor volledig te verwijderen.
    • Glossectomie (gedeeltelijk of totaal): Gedeeltelijke of totale verwijdering van de tong kan nodig zijn voor kankers van de tong. Wanneer een derde of minder van de tong wordt verwijderd, kan logopedie de mensen vaak helpen hun normale spraak te hervinden.
    • Maxillectomie (gedeeltelijk of totaal): Verwijdering van het bot dat het dak van de mond vormt is soms nodig.
    • Mandibulectomy (gedeeltelijk of totaal): Verwijdering van een deel, delen of het hele kaakbot is soms nodig. Wanneer dit gebeurt, kunnen bottransplantaten vanuit de heup en andere delen van het lichaam vaak het defecte defect herstellen.
    • tracheostomie: Het creëren van een gat in de luchtpijp (de luchtpijp) kan nodig zijn bij sommige orale kankers. Dit kan een permanente procedure zijn als er een uitgebreide tumor bij betrokken is, of het kan een tijdelijke oplossing zijn om ervoor te zorgen dat de luchtweg gehandhaafd blijft, terwijl zwelling door een operatie, chemotherapie of bestraling aanwezig is.
    • Sondevoeding: Orale kankerchirurgie kan problemen met het eten veroorzaken en een tijdelijke voedingssonde zoals een NG-buis of G-buis kan nodig zijn om de voeding in stand te houden.
    Verschillende chirurgische technieken, zoals robotchirurgie, kunnen worden gebruikt, in het bijzonder met kankers zoals keelkanker.
    Lymfeklierdissectie
    Als een mondkanker zich heeft verspreid naar de lymfeklieren in de nek, of als er een mogelijkheid is dat dit gebeurt, wordt een lymfeklierdissectie gewoonlijk uitgevoerd op het moment van de operatie. In deze procedure voorspellen chirurgen welke lymfeklieren een kanker waarschijnlijk naar deze lymfeklieren afvoert en verwijdert, zodat ze kunnen worden onderzocht op de aanwezigheid van kankercellen. Bij sommige instellingen kan een schildwachtklierbiopsie (vergelijkbaar de a-schildwachtklierbiopsie) worden uitgevoerd. In deze procedure worden een radioactieve marker en kleurstof in een tumor geïnjecteerd en teruggeleid naar de eerste lymfeklieren waarnaar de kanker zich zou verspreiden. Deze specifieke lymfeklieren kunnen dan worden gebioloogd en als er geen kanker wordt gevonden, is verdere verwijdering van de lymfeklieren misschien niet nodig.
    Variaties van de lymfeklierdissectie kunnen een gedeeltelijke dissectie omvatten, waarbij slechts enkele knooppunten worden verwijderd, een gemodificeerde radicale lymfeklierdissectie, waarbij de meeste lymfeknopen worden verwijderd, evenals enige spieren en zenuwen, en een radicale lymfeklierdissectie waarin spieren, zenuwen en aders worden verwijderd naast de lymfeklieren.
    Reconstructieve chirurgie
    Afhankelijk van de locatie en de omvang van de oorspronkelijke operatie, kunnen verdere reconstructieve operaties nodig zijn. Deze kunnen botten, spieren of huidtransplantaties omvatten, of flapprocedures. Tandimplantaten kunnen ook nodig zijn.
    Recente ontwikkelingen in reconstructieve chirurgie laten nu veel mensen toe die zelfs een belangrijke mondkankerchirurgie hebben gehad om een ​​cosmetisch aanvaardbaar resultaat te bereiken.
    Bijwerkingen
    Mogelijke complicaties van een operatie kunnen problemen zijn met betrekking tot anesthesie, infectie of bloeding. Afhankelijk van de grootte of de omvang van de operatie kan het eten, praten en ademen in gevaar komen. Een tracheostomiebuis kan nodig zijn om te helpen bij het ademen, en een voedingssonde kan nodig zijn om een ​​goede voeding te garanderen. Logopedie en fysiotherapie kunnen ook nodig zijn. Elke operatie brengt het risico van bloedstolsels met zich mee, evenals de aanwezigheid van kanker zelf, en daarom moeten voorzorgsmaatregelen worden genomen om het risico op bloedstolsels te minimaliseren..

    chemotherapie

    Chemotherapie wordt vaak gebruikt om orale kankers te behandelen. Het werkt door snelgroeiende cellen in het lichaam te doden, zoals kankercellen. Omdat normale cellen (zoals haarzakjes en cellen die het spijsverteringskanaal bekleden) zich ook snel kunnen delen, zijn bijwerkingen vaak.

    timing

    Chemotherapie voor orale kanker kan worden gegeven als:
    • Adjuvante therapie: De term adjuvans betekent "naast" en verwijst naar chemotherapie die samen met (en na) een operatie wordt gegeven. Hoewel een operatie alle zichtbare tekenen van kanker kan wegnemen, kunnen resterende kankercellen blijven groeien, wat resulteert in een herhaling van de kanker. Adjuvante therapie wordt gegeven in combinatie met bestraling in de hoop het risico op herhaling te verminderen.
    • Neoadjuvante therapie: Chemotherapie kan ook worden gegeven vóór de operatie of vóór radiotherapie om de tumor te verkleinen, zodat minder uitgebreide chirurgie nodig is of, respectievelijk, een kleiner veld wordt gebruikt voor bestraling..
    Chemotherapie medicijnen
    Er zijn veel verschillende soorten chemotherapie medicijnen die werken op verschillende delen van de celcyclus (de stadia die een cel doorloopt in het proces van delen in twee cellen in plaats van één). Deze geneesmiddelen kunnen alleen of in combinatie worden gebruikt en worden meestal om de paar weken in cycli gegeven. Geneesmiddelen die vaak worden gebruikt voor orale kanker zijn:
    • Platinol (cisplatine)
    • Paraplatin (carboplatin)
    • 5-FU (5-fluorouracil)
    • Taxol (paclitaxel)
    • Taxotere (docetaxel)
    • Trexal (methotrexaat)
    Bijwerkingen
    Er zijn een aantal bijwerkingen van chemotherapie, hoewel het beheer van deze effecten de afgelopen jaren aanzienlijk is verbeterd. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn:
    • Haaruitval
    • Beenmergdepressie: Cellen in het beenmerg die zich ontwikkelen tot witte bloedcellen, rode bloedcellen en bloedplaatjes, delen zich snel en daarom nemen de niveaus van deze cellen vaak af bij mensen die chemotherapie ondergaan..
      Een afname van een specifiek type witte bloedcellen bekend als neutrofielen (door chemotherapie geïnduceerde neutropenie) kan leiden tot een verhoogd risico op infecties. Een afname van rode bloedcellen (door chemotherapie geïnduceerde bloedarmoede) kan vermoeidheid en palor veroorzaken. Een daling van de bloedplaatjes (door chemotherapie geïnduceerde trombocytopenie) kan leiden tot gemakkelijk blauwe plekken en bloedingen.
      Er zijn medicijnen beschikbaar die de productie van witte bloedcellen kunnen stimuleren, waardoor chemotherapie veiliger is dan in het verleden.
    • Misselijkheid en overgeven: Een van de meer gevreesde bijwerkingen van chemotherapie is misselijkheid en braken, hoewel veel mensen nu minimale symptomen ervaren door het gebruik van medicijnen om misselijkheid te voorkomen.
    • Perifere neuropathie: De chemotherapeutica die worden gebruikt voor orale kanker, zoals de taxanen Taxol en Taxotere, veroorzaken vaak perifere neuropathie. Symptomen zijn onder meer gevoelloosheid en tintelingen in de handen en voeten. Dit symptoom kan tijdelijk zijn of kan na de behandeling langdurig aanhouden. Er zijn momenteel onderzoeken naar methoden om dit risico te verminderen, en het is de moeite waard om hierover met uw oncoloog te praten.
    • Zweertjes in de mond en smaakveranderingen: Zweertjes in de mond komen vaak voor bij chemotherapie, en chemotherapie drugs, vooral platina medicijnen zoals Platinol en Paraplatin, veroorzaken vaak een metaalachtige smaak in de mond.
    Langdurige bijwerkingen van chemotherapie kunnen ook voorkomen, hoewel de voordelen van de behandeling meestal ruimschoots opwegen tegen deze risico's. Sommige geneesmiddelen voor chemotherapie kunnen het risico op hartaandoeningen verhogen of het risico op het ontwikkelen van secundaire kanker, zoals leukemie, verhogen.

    Bestralingstherapie

    Stralingstherapie maakt gebruik van hoge energiegolven om kankercellen te vernietigen. Het kan alleen worden gebruikt, als de primaire behandeling voor orale kanker, of het kan vóór of na de operatie worden gebruikt (met of zonder chemotherapie). Het kan ook worden gebruikt om symptomen gerelateerd aan geavanceerde vormen van kanker te verminderen. In het algemeen is alleen bestraling een optie als primaire behandeling alleen voor kleinere orale kankers. Straling kan op twee manieren worden gegeven:
    • Stralingsbehandeling met externe stralen: Externe straling is het type straling dat de meeste mensen kennen. Het wordt vaak gedurende zes tot zeven weken vijf dagen per week gegeven. Het kan ook gegeven worden als stereotactische lichaamsstraling (SBRT) in een enkele behandeling of meerdere tweewekelijkse behandelingen toegediend gedurende twee tot drie weken.
    • Interne bestralingstherapie (brachytherapie): Minder vaak kunnen radioactieve zaden in een tumor worden geïmplanteerd om de kanker te behandelen.
    Opmerkelijk is dat mensen met orale kanker die roken, niet zo goed reageren op bestralingstherapie als degenen die tijdens de behandeling niet roken.
    Proton Beam Therapy
    Protonenbundeltherapie is een nieuwere optie bij de behandeling van mondkanker. Het werkt op dezelfde manier als straling, maar gebruikt in plaats daarvan protonen met hoge energie om kankerweefsel te vernietigen. Over het algemeen is de effectiviteit van protonenbundel vergelijkbaar met die van bestralingstherapie, maar vanwege het mechanisme van hoe het werkt (hoge energiestralen blijven enigszins achter bij een tumor terwijl protonen stoppen), kan het minder schade aan normale weefsels veroorzaken dan traditionele bestralingstherapie.
    Bijwerkingen
    De meest voorkomende bijwerkingen van bestralingstherapie zijn roodheid en ongemak van de huid boven het gebied waar de straling wordt toegediend en vermoeidheid. Schade aan speekselklieren kan een droge mond veroorzaken. Schade aan het kaakbot kan soms resulteren in een aandoening die bekend staat als osteonecrose van de kaak. Een verlies van smaakzin en heesheid komt soms ook voor, afhankelijk van de locatie van de tumor. Bestraling van het nekgebied kan een ontsteking van de slokdarm veroorzaken (bestraling esophagitis).
    Straling kan ook resulteren in littekens en aanhalen van weefsel (stralingsfibrose) waardoor de kaak stijf wordt, maar er is vastgesteld dat de behandeling van mensen met een medicijn genaamd Ethyol (amifostine) stralingsschade aan normaal weefsel vermindert.
    Nu de overlevingskansen van kanker verbeteren, wordt het steeds belangrijker om ook de bijwerkingen op de lange termijn van bestralingstherapie te overwegen. Naast stralingsfibrose (die permanent is) die leidt tot stijfheid, kan straling hypothyreoïdie veroorzaken als gevolg van schade aan de schildklier en tandbederf ten gevolge van verstoring van de speekselklieren. Net als chemotherapie kan bestraling een lichte toename van het risico op hartaandoeningen en secundaire kankers veroorzaken, vooral in combinatie met chemotherapie.

    Gerichte therapie

    Gerichte therapieën zijn geneesmiddelen die specifiek gericht zijn tegen kankercellen of de route die wordt gebruikt in het proces van reproductie van kankercellen.
    Omdat deze medicijnen specifieker zijn voor kanker, hebben ze vaak (maar niet altijd) minder bijwerkingen dan chemotherapie.
    Erbitux (cetuximab) is een monoklonaal antilichaam dat een eiwit op het oppervlak van kankercellen target waardoor ze zich delen en zich vermenigvuldigen. Gerichte therapieën "genezen" kanker niet, maar kunnen de groei van kanker gedurende een aanzienlijke tijdsperiode onder controle houden. Ze worden vaak gebruikt in combinatie met chemotherapie en bestraling. Erbitux kan alleen worden gebruikt in gevorderde of gemetastaseerde tumoren. Indien geïndiceerd, kan Erbitux de overleving verbeteren voor mensen met orale kanker.
    Bijwerkingen
    Bijwerkingen zijn meestal milder dan die met chemotherapie en kunnen een EGFR-remmer huiduitslag (een uitslag vergelijkbaar met acne maar niet acne) en diarree omvatten. Er is ook een risico op allergische reacties.

    Klinische proeven

    Er zijn veel lopende klinische onderzoeken die op zoek zijn naar betere methoden voor de behandeling van mondkanker of kanker die minder bijwerkingen hebben. Sommige van deze onderzoeken kijken naar combinaties van de bovenstaande behandelingen en anderen kijken naar nieuwere manieren om kanker te behandelen.
    Zoals met veel andere kankers, is er hoop dat immunotherapie mensen met orale kanker ten goede zou komen. Immunotherapiedrugs zoals Opdivo (nivolumab) en Keytruda (pembrolizumab) zijn momenteel door de FDA goedgekeurd voor de tweedelijnsbehandeling van gevorderde en gemetastaseerde mondkanker. Deze medicijnen werken simplistisch door de rem te verwijderen die kankercellen op de immuuncellen zetten, waardoor het eigen immuunsysteem kankercellen kan herkennen en aanvallen..

    Palliatieve therapie

    Veel mensen zijn bang door de term "palliatieve zorg", maar palliatieve zorg kan zelfs nuttig zijn voor mensen met een zeer geneesbare vorm van kanker. Palliatieve zorg wordt gedefinieerd als een behandeling die zich richt op het verbeteren van iemands fysieke, emotionele en spirituele welzijn bij het omgaan met een ziekte zoals kanker. Hoewel hospice wordt beschouwd als een vorm van palliatieve zorg, wordt palliatieve zorg vaak naast conventionele behandelingen voor kanker gebruikt, zoals chirurgie, chemotherapie en bestraling..
    Veel van de grotere kankercentra hebben nu palliatieve zorgteams die de zorg voor degenen die leven met kanker helpen coördineren. Deze teams kunnen bestaan ​​uit een arts, een verpleegkundig specialist, therapeuten zoals fysiotherapeuten en ergotherapeuten, en professionals in gedragsgezondheid, zoals psychologen.
    Omdat het concept van palliatieve zorg zo nieuw is, moeten mensen mogelijk de discussie op gang brengen en om een ​​consult vragen. Symptomen die kunnen worden behandeld met palliatieve zorg omvatten pijnbeheersing, voeding, misselijkheid, verlies van eetlust en nog veel meer.

    Complementaire geneeskunde (CAM)

    Op dit moment zijn er geen alternatieve therapieën die effectief zijn in behandelen orale kankers, maar veel van de therapieën die onder deze rubriek vallen, kunnen mensen helpen omgaan met de symptomen van kanker en de behandeling van kanker. Veel van de grotere kankercentra bieden deze behandelingen nu aan in een integrale benadering van kanker; het combineren van deze modaliteiten met conventionele kankerbehandelingen. Enkele van de alternatieve therapieën voor de behandeling van kankersymptomen die baat kunnen hebben bij mensen met orale kanker zijn meditatie, massagetherapie, yoga, muziektherapie, kunsttherapie en zelfs huisdierentherapie. Er zijn ook aanwijzingen dat acupunctuur mensen met kanker kan helpen, maar het is belangrijk om met uw arts te praten voordat u dit probeert.
    Veel mensen vragen zich af wat de voordelen zijn van vitamines of voedingssupplementen bij mondkanker. Hoewel het onderzoek jong is, suggereren sommige onderzoeken dat curcumine, een bestanddeel van kurkuma, de effectiviteit van mondkankerbehandelingen kan verbeteren (kan bestralingstherapie effectiever maken). We weten echter nog steeds niet of de bevindingen uit laboratorium- en dierstudies zich vertalen in enig voordeel bij gebruik in het menselijk lichaam.
    Als u toch een van deze modaliteiten wilt uitproberen, raadpleeg dan eerst uw arts. Er zijn sommige vitaminesupplementen die de chemotherapie of bestraling kunnen verstoren.

    Ondersteunende zorg / levensstijl

    Naast de bovenstaande behandelingen zijn er veel dingen die u zelf kunt doen om uw kwaliteit van leven en mogelijk uw uitkomst te verbeteren. Door de tijd te nemen om meer te weten te komen over je kanker en om een ​​pleitbezorger te zijn van je eigen zorg, kun je je bovenop voelen wat er met je lichaam gebeurt en zelfs de resultaten verbeteren. Het samenbrengen van een ondersteunende gemeenschap van vrienden en familie is essentieel, omdat niemand alleen met kanker te maken krijgt.
    Betrokken raken bij een ondersteuningsgemeenschap, hetzij een lokale ondersteuningsgroep, hetzij een online ondersteuningsgemeenschap, kan ondersteuning bieden en u helpen het laatste nieuws te krijgen over de behandeling van orale kanker. Praten met anderen die orale kanker hebben gehad, kan van onschatbare waarde zijn als je sommige van de problemen van orale kanker aanpakt; kwesties zoals spreken, eten en ademen, dat degenen die niet leven met orale kanker als vanzelfsprekend beschouwen.
    Tot slot, als je rookt, zoek dan hulp bij het stoppen. Zoals eerder opgemerkt, reageren rokers minder vaak op bestralingstherapie en er zijn veel andere redenen waarom stoppen met roken belangrijk is na een diagnose van kanker..
    Hoe te beheren en omgaan met mondkanker