Hoe schildklierkanker wordt behandeld
Schildklierkanker Discussiegids voor artsen
Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
chirurgie
De meerderheid van de mensen krijgt op een gegeven moment een schildklieroperatie om de schildklier en mogelijk nabijgelegen lymfeklieren geheel of gedeeltelijk te verwijderen.thyroïdectomie
Het operatief verwijderen van de schildklier wordt een thyreoïdectomie genoemd en het is de meest voorkomende operatie die wordt gebruikt voor schildklierkanker. Het verwijderen van de gehele schildklier wordt een totale thyreoïdectomie genoemd. In gevallen waarin uw chirurg niet in staat is om de hele schildklier te verwijderen maar bijna alles verwijdert, is dit een bijna totale thyreoïdectomie. Als de meeste van uw schildklier is verwijderd, is het een subtotale thyreoïdectomie.Deze operatie wordt gedaan door een incisie die enkele centimeters lang is aan de basis van de voorkant van je nek. Na een thyreoïdectomie hebt u mogelijk radioactieve jodiumtherapie (zie hieronder) en moet u een schildklierhormoonmedicatie nemen die levothyroxine wordt genoemd, dat gaat onder de merknamen Synthroid, Levoxyl, Levothroid en anderen-om de ontbrekende schildklierhormonen in uw lichaam te vervangen. lichaam nu je schildklier verdwenen is.
Als u zwanger bent en er is nieuw gediagnosticeerd met medullaire of anaplastische schildklierkanker, beveelt de American Thyroid Association (ATA) sterk aan om een thyreoïdectomie tijdens de zwangerschap te overwegen, omdat wachten tot na de geboorte van de baby een negatief resultaat kan opleveren.
Bovendien kan een operatie noodzakelijk zijn als tijdens de eerste 24 tot 26 weken van uw zwangerschap uw papillaire schildklierkanker aanzienlijk is gegroeid (wat betekent dat 50 procent in volume en 20 procent in diameter in twee dimensies). Het kan ook nodig zijn in gevallen waar kanker zich heeft verspreid naar uw lymfeklieren.
Schildklieroperaties en thyroïdectomie
Lymfeklierverwijdering
Als uw schildklierkanker zich heeft verspreid naar de lymfeklieren in uw nek in de buurt, kan uw arts deze lymfeklieren verwijderen op het moment dat uw schildklier wordt verwijderd. Uw arts kan ook lymfeklieren in uw nek verwijderen die vergroot zijn geworden om ze op kanker te testen. Lymfeklierverwijdering is met name van belang voor de behandeling van anaplastische of medullaire schildklierkanker wanneer u in aanmerking komt voor een operatie. Als u papillaire of folliculaire schildklierkanker heeft en u meer dan één of twee vergrote lymfeklieren heeft, kunt u een afzonderlijke operatie ondergaan om deze te verwijderen.lobectomie
In de Verenigde Staten is ongeveer 80 procent van alle schildklierkankers papillaire kanker, die eerder op één kant (kwab) van uw schildklier verschijnt en meestal heel langzaam groeit.De American Thyroid Association beveelt een lobectomie aan, een operatie om één lob van de schildklier te verwijderen in plaats van de hele klier, voor mensen in stadium I of II van papillaire kanker en voor zeer kleine en / of zeer laag-risico schildklierkanker.
Ondanks deze aanbeveling is thyreoïdectomie nog steeds de meest gebruikte chirurgie voor elk type schildklierkanker. Een lobectomie wordt soms ook gebruikt om schildklierkanker te diagnosticeren als uw biopsie onduidelijk was en, af en toe, om folliculaire schildklierkanker te behandelen.
Als u papillaire schildklierkanker heeft die binnen de volgende parameters past, kunt u bespreken dat u een lobectomie versus een thyreoïdectomie met uw chirurg heeft:
- Uw papillaire schildklierkanker is stadium I of II.
- De tumor bevindt zich in slechts één lob van uw schildklier.
- De tumor is 4 centimeter of minder groot.
Omdat het op een poliklinische basis kan worden uitgevoerd en het een kortere operatie is, wordt een lobectomie geassocieerd met een lager risico op complicaties en kortere hersteltijd, en rapporteren patiënten betere levenskwaliteit daarna.
Een ander potentieel voordeel is dat, omdat een deel van uw schildklier wordt vastgehouden, u misschien geen schildklierhormoonmedicatie meer hoeft te gebruiken.
Wat er gebeurt tijdens de lobectomieprocedure
Door specialisten gestuurde procedures
Er zijn verschillende procedures om schildklierkanker te behandelen, nogmaals, afhankelijk van het type dat je hebt, hoe groot het is en of het al dan niet is verspreid.Radioactieve jodiumtherapie
Radioactieve jodium (RAI) -therapie I-131, ook bekend als radio-jodiumtherapie, circuleert door uw lichaam in uw bloedbaan. Het wordt geconcentreerd in de schildklier, waar het jodium de cellen van de klier vernietigt. Radioactief jodium wordt voornamelijk geabsorbeerd door de schildkliercellen met weinig effect op andere cellen. Het wordt gebruikt voor de behandeling van folliculaire en papillaire schildklierkanker en een overactieve schildklier, een aandoening die bekend staat als hyperthyreoïdie.Radioactieve jodiumtherapie kan worden gegeven na een thyreoïdectomie om kankercellen te vernietigen die overblijven na de operatie, om schildklierkanker te behandelen die zich heeft verspreid, of om terugkerende schildklierkanker te behandelen.
Het kan nodig zijn om de behandeling slechts één keer te ondergaan, maar indien nodig kan deze elke drie maanden worden herhaald totdat er geen teken van schildklierkanker is..
Voorbereiding: Voordat je deze behandeling krijgt, moet je wat voorbereiding doen.
- Low-jodium dieet: Uw arts zal waarschijnlijk een of twee weken met een laag-jodium-dieet beginnen voordat u RAI-behandeling krijgt; te veel jodium in uw lichaam zal de resultaten verstoren. U moet zaken als gejodeerd zout, rode kleurstof # 3, hoestmiddel, zeevruchten en vis, supplementen met jodium, zuivelproducten, eieren en soja elimineren. Wanneer u radioactief jodium krijgt, nemen de jodium-uitgehongerde schildkliercellen de RAI op en vernietigen de cellen.
- Stop met het gebruik van schildklierhormoon: RAI werkt ook het beste als uw schildklier-stimulerend hormoon (TSH of thyrotropine) bloedspiegel hoog is, omdat TSH de absorptie van het radioactieve jodium in eventuele resterende kankercellen bevordert. Als u een thyreoïdectomie heeft gehad, moet u mogelijk tijdelijk stoppen met het gebruik van uw schildklierhormoonmedicatie voordat u RAI heeft. Dit duwt je ertoe lage schildklierhormoonspiegels te hebben (hypothyreoïdie), wat betekent dat je enkele begeleidende symptomen hebt zoals vermoeidheid, depressie, gewichtstoename, spierpijn, dunner wordend haar, een droge huid, stemmingswisselingen, concentratiestoornissen, vertraagde reflexen, hoofdpijn, obstipatie en slapeloosheid.
- Thyrogen: Een andere manier om TSH-waarden te verhogen zonder uw schildklierhormoonmedicatie te hoeven stoppen, is door een injectie Thyrogen (thyrotropine alfa) te krijgen, een synthetisch hormoon waarmee u de juiste schildklierfunctie kunt behouden zonder dat de opruimperiode die van uw medicatie uitgaat kan veroorzaken. Thyrogen wordt gegeven in een serie shots gedurende twee dagen voorafgaand aan RAI. Gedurende deze tijd kunt u uw hormoonmedicatie zonder onderbreking blijven innemen. Er kunnen een paar bijwerkingen zijn die verband houden met de injecties, voornamelijk hoofdpijn en misselijkheid. Netelroos, jeuk en blozen zijn ook bekend voor te komen, hoewel deze als zeldzaam worden beschouwd. Thyrogen is niet voor iedereen. Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, mogen het niet innemen en mogen ook niet allergisch zijn voor de ingrediënten van het product.
Wat te verwachten: De procedure vindt plaats in een ziekenhuisomgeving. U zult gedurende meerdere dagen geïsoleerd worden van andere patiënten omdat de nawerkingen van de behandeling ervoor zorgen dat u enigszins radioactief wordt.
U neemt het radioactieve jodium op in vloeibare vorm of als een capsule. U moet afzien van eten zodat uw lichaam het jodium kan opnemen. Je kunt daarna normaal eten en drinken en je moet veel vloeistoffen drinken om het radioactieve jodium uit je systeem te spoelen. Wanneer uw radioactieve niveaus zijn gedaald, zult u een scan hebben om te bepalen waar de radioactiviteit in uw lichaam is opgenomen.
Zodra uw niveaus van radioactiviteit tot een veilig niveau zijn gedaald, wordt u naar huis gestuurd met instructies voor nazorg. U moet het contact met kleine kinderen en zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven gedurende een bepaalde periode vermijden.
Bijwerkingen: Afhankelijk van uw leeftijd, algehele gezondheid en de hoeveelheid radioactief jodium die u heeft gekregen, kunt u een of meer van de volgende kortdurende bijwerkingen hebben:
- Zwelling en ontsteking van de speekselklieren
- Droge mond
- Veranderingen in smaak en reukvermogen
- Misselijkheid
- Zwelling van de nek
- Constipatie of diarree
- Minder zaadcellen bij mannen
- Onregelmatige menstruatiecyclus bij vrouwen
- Gereduceerd niveau van geproduceerde bloedcellen
- Risico op het ontwikkelen van leukemie in de toekomst
- Droge ogen
Externe stralingstherapie
Externe stralingsbestralingstherapie maakt gebruik van een machine die hoogenergetische stralingsstralen uitzendt die gericht zijn op specifieke punten op uw lichaam, die de groei van kankercellen vernietigen of vertragen. Net als bij een röntgenfoto is de straling volledig pijnloos. Het wordt meestal gedurende enkele minuten, vijf dagen per week, gedurende enkele weken toegediend.Straling kan worden gebruikt als u geen goede kandidaat bent voor een operatie en radioactieve jodiumtherapie niet heeft gewerkt of als u medullaire of anaplastische schildklierkanker heeft die niet reageert op radioactieve jodiumtherapie. Het wordt ook soms gebruikt nadat u geopereerd bent als uw arts zich zorgen maakt over het terugkeren van kanker.
Bijwerkingen: Straling kan gezond weefsel samen met kankercellen vernietigen, daarom zal uw arts zorgvuldige metingen doen om ervoor te zorgen dat de stralen zo nauwkeurig mogelijk zijn en dat u de juiste dosis krijgt. Andere mogelijke bijwerkingen zijn:
- Roodheid op uw huid vergelijkbaar met zonnebrand die meestal vervaagt
- Moeite met slikken
- Droge mond
- Heesheid
- Vermoeidheid
chemotherapie
Chemotherapie, gewoonlijk chemo genoemd, maakt gebruik van sterke medicijnen die meestal in uw ader (intraveneus) of in uw spier worden geïnjecteerd. Soms worden deze geneesmiddelen via de mond ingenomen. Ze reizen door je hele lichaam, op zoek naar en vernietigen kankercellen.Chemo wordt niet gebruikt voor de meeste soorten schildklierkanker en is niet vaak nodig. Maar als je een anaplastische schildklierkanker hebt, heb je waarschijnlijk zowel chemo als bestraling. Het kan ook nuttig zijn als uw kanker vergevorderd is en andere behandelingen niet werken.
Bijwerkingen: De bijwerkingen van Chemo hangen af van het type medicijn dat uw arts gebruikt, evenals hoeveel u inneemt en hoe lang u het gebruikt. Over het algemeen zijn de meest voorkomende bijwerkingen:
- Haaruitval
- Zweren in je mond
- Eetlust verlies
- braken
- Misselijkheid
- Diarree
- Minder weerstand tegen infecties omdat u minder witte bloedcellen heeft om ze te bestrijden
- Blauwe plekken en / of bloedingen gemakkelijk omdat het aantal bloedplaatjes laag is
- Vermoeidheid
Actieve bewaking
Voor sommige kleine, laag-risico, traaggroeiende soorten papillaire schildklierkanker, beginnen experts een nieuwe aanpak aan te bevelen: actief toezicht, ook bekend als waakzaam wachten. Een laag risico betekent dat kanker zich niet heeft verspreid en dat de tumor zich niet buiten de schildklier uitbreidt.De American Thyroid Association (ATA) heeft actieve surveillance ook onderschreven als een alternatief voor chirurgie meteen bij patiënten met een laag risico op papillaire schildklierkanker, waaronder laagrisico papillaire microcarcinoom, kanker die minder dan 1 centimeter groot is.
De beste kandidaten voor deze aanpak zijn mensen die na de leeftijd van 50 jaar worden gediagnosticeerd omdat hun tumoren langzamer groeien.
Voordelen: Deze benadering is om een aantal redenen gunstig. Ten eerste, dankzij technologische vooruitgang, wordt papillaire schildklierkanker veel vaker gedetecteerd dan voorheen. Ten tweede, de afwachtende houding wijkt af van de neiging om onmiddellijk naar de operatie te haasten zodra een diagnose van kanker is gesteld. Ten derde zullen veel mensen die gediagnosticeerd zijn met kleine papillaire schildklierkanker jarenlang geen operatie nodig hebben.
Zwangerschap: Actief toezicht wordt aanbevolen door de ATA voor zwangere vrouwen die al vroeg in hun zwangerschap zijn gediagnosticeerd met papillaire schildklierkanker.
De kanker moet routinematig worden gevolgd met echografie. Als het begint te groeien met 50 procent in volume en 20 procent in diameter in twee dimensies met 24 tot 26 weken zwangerschap, of als het zich heeft verspreid naar uw lymfeklieren, moet een thyreoïdectomie worden uitgevoerd in het tweede trimester - een tijd waarin de minste risico's voor zowel u als uw baby. Echter, als de kanker stabiel blijft of de diagnose wordt gesteld tijdens de tweede helft van uw zwangerschap, kan de operatie worden uitgesteld tot na uw baby.
Voor vrouwen bij wie de diagnose papillair microcarcinoom is gesteld (een tumor die minder dan 1 centimeter groot is) en actief wordt bewaakt, moet elk trimester een echografie worden uitgevoerd om te controleren op groei of verspreiding.
Onderzoek: Eén onderzoek volgde een groep patiënten die zeer kleine - minder dan 1,5 millimeter groot waren - papillaire schildkliertumoren om te zien hoe ze groeiden. Hun tumorgroottes werden elke zes maanden tot elk jaar gemeten met behulp van driedimensionale echografie. Na vijf jaar groeide slechts 12 procent van de tumoren tot 3 millimeter of meer en de kanker verspreidde zich helemaal niet bij de bestudeerde patiënten tijdens actieve surveillance..
De driedimensionale echografie werd als essentieel beschouwd om actieve surveillance een haalbare optie te maken. Als een tumor elke zes maanden wordt gemeten met de 3D-echografie gedurende de eerste twee jaar van actieve surveillance, wordt een groeisnelheid vastgesteld. Als de tumor snel begint te groeien, kan een operatie worden gestart. In deze studie groeiden de meeste tumoren niet of nauwelijks, verder bewijs dat actieve surveillance zou moeten worden aangeboden aan patiënten die voldoen aan de richtlijnen voor een laag risico, kleine tumoren.
Punten om te overwegen: Houd er rekening mee dat u voor actieve surveillance alleen een gespecialiseerd en bekwaam medisch team nodig hebt dat ervaring heeft met deze methode. Uw uitkomst is mogelijk minder goed als u zorg ontvangt buiten medische zorgverleners of centra die op de hoogte zijn van de actieve bewakingsprotocollen. U zult ook regelmatige driedimensionale echografische scans moeten hebben, evenals regelmatige controles om uw tumor in de gaten te houden.
Alcoholablatie
Ook bekend als ethanolablatie en percutane ethanolinjectie (PEI) is alcoholablatie een nieuwere, kosteneffectieve techniek die soms wordt gebruikt voor kleine papillaire schildklierkanker. Met een ultrasone machine als visuele gids, wordt de kanker gezwel geïnjecteerd met alcohol, vernietiging van de kankercellen. Alcoholablatie kan worden uitgevoerd wanneer uw kanker zich bevindt in gebieden die moeilijk toegankelijk zijn door een operatie of als u terugkerende schildklierkanker hebt in kleine delen van uw nek.Deze procedure wordt niet routinematig gebruikt en er wordt nog steeds onderzoek gedaan naar de algehele effectiviteit ervan, vooral omdat veel mensen over de hele wereld niet over de middelen of toegang tot chirurgische behandeling beschikken..
Hoewel er grotere studies van betere kwaliteit moeten worden uitgevoerd, een JAMA studie concludeerde dat alcoholablatie de potentie heeft om een veel gebruikte, effectieve en geaccepteerde behandelmethode te worden voor bepaalde mensen met papillaire schildklierkanker die geen goede operatiekandidaten zijn of die verdere operaties willen vermijden.
voorschriften
Er zijn twee soorten geneesmiddelen op recept die worden gebruikt om schildklierkanker te behandelen: schildklierhormoontherapie, wat zeer vaak voorkomt, en gerichte medicamenteuze behandeling, die veel minder vaak wordt gebruikt.Schildklierhormoontherapie
Nadat u een thyreoïdectomie heeft gehad en vaak nadat u een lobectomie heeft gehad, heeft u de rest van uw leven dagelijks schildklierhormoonmedicatie nodig. Synthroid (levothyroxine) vervangt het schildklierhormoon dat uw lichaam niet meer maakt sinds u uw schildklier heeft laten verwijderen en helpt uw metabolisme in balans te houden. Het werkt ook om je TSH-spiegels laag te houden, wat op zijn beurt je kansen verkleint dat de kanker terugkomt, omdat hoge TSH-niveaus de groei kunnen veroorzaken in alle kankercellen die mogelijk overblijven.Als u papillaire of folliculaire schildklierkanker heeft en uw arts denkt dat u een hoog risico loopt om de kanker terug te krijgen, kan het zijn dat u meer schildklierhormoonmedicatie krijgt dan normaal, omdat dit uw TSH-niveau nog lager houdt. Echter, langdurig op een hogere dosis werken, heeft wel enig risico, zoals onregelmatige hartslag en osteoporose (verzwakte botten), dus er wordt onderzocht hoe lang patiënten moeten blijven op dit type suppressietherapie..
Uw arts zal de hoeveelheid schildklierhormoon in uw bloed nauwlettend controleren met behulp van bloedtesten, vooral als u een hogere dosis levothyroxine gebruikt totdat de juiste dosering is gevonden. Daarna zult u minder frequente bloedtesten ondergaan.
Bijwerkingen: Levothyroxine heeft veel potentiële bijwerkingen, waarvan sommige of allemaal in de loop van de tijd verdwijnen, waaronder:
- Gewichtsverlies
- Beverigheid of tremor
- Hoofdpijn
- Misselijkheid
- braken
- Diarree
- Buikkrampen
- Nerveus voelen
- Je prikkelbaar voelen
- Moeite met slapen
- Zweten meer dan normaal
- Verhoogde eetlust
- Koorts
- Menstruatie veranderingen
- Gevoelig voor warmte
- Tijdelijk haarverlies wanneer u voor het eerst met levothyroxine begint (vaker bij kinderen)
Gerichte medicamenteuze therapie
Er worden nieuwere medicijnen ontwikkeld die werken door bepaalde doelen in je kankercellen aan te vallen waardoor ze veranderen, groeien en delen. Dit type behandeling is specifieker dan chemotherapie, die alle snelgroeiende cellen vernietigt, inclusief gezonde cellen, en het wordt meestal gebruikt voor mensen met gevorderde schildklierkanker..Voor papillaire en folliculaire schildklierkanker: De meeste mensen met papillaire of folliculaire schildklierkanker reageren goed op chirurgie en radioactief jodium, maar voor degenen die dat niet doen, kunnen de drugs Nexavar (sorafenib) of Lenvima (lenvatinib) helpen de kanker te stoppen..
Bekend als tyrosinekinaseremmers, deze geneesmiddelen voorkomen dat tumoren groeien door bepaalde groeiversterkende eiwitten die ze maken te blokkeren en soms ook het vermogen van tumoren om nieuwe bloedvaten te ontwikkelen afsnijden..
Vaak voorkomende bijwerkingen zijn vermoeidheid; uitslag; verlies van eetlust; misselijkheid; diarree; hoge bloeddruk; en roodheid, zwelling, pijn of blaren op de palmen van uw handen of de zolen van uw voeten.
Voor medullaire schildklierkanker: Omdat typische behandelingen voor schildklierkanker zoals radioactieve jodiumtherapie niet goed werken voor medullaire schildklierkanker, kan gerichte medicamenteuze behandeling bijzonder nuttig zijn.
De geneesmiddelen die dit type kanker behandelen, zijn Caprelsa (vandetanib) en Cometriq (cabozantinib), waarvan beide zijn aangetoond dat ze tumoren helpen stoppen met groeien gedurende respectievelijk zes en zeven maanden. Het zijn beide pillen die eenmaal per dag via de mond worden ingenomen. Het is nog steeds onduidelijk of deze medicijnen mensen met schildklierkanker helpen langer te leven.
Caprelsa bijwerkingen
- Diarree
- Misselijkheid
- Vermoeidheid
- Hoge bloeddruk
- Buikpijn
- Eetlust verlies
- Hoofdpijn
- Uitslag
- ZELDZAAM: Ernstige hartritmestoornissen en infectieproblemen die de dood kunnen veroorzaken
Cometriq-bijwerkingen
- Diarree
- Misselijkheid
- Vermoeidheid
- Hoge bloeddruk
- Buikpijn
- Eetlust en gewichtsverlies
- Constipatie
- Zweren in je mond
- Haarkleurverlies
- Roodheid, zwelling, pijn of blaren op de handpalmen of op de zolen van uw voeten
- ZELDZAAM: ernstige bloeding en het ontwikkelen van gaten in uw darm
Omgaan met schildklierkanker
