Overzicht en soorten colonpupillen

Een poliep is een term die wordt gebruikt om een ​​groei op de bekleding van een slijmvlies te beschrijven. De groei kan zich ontwikkelen op de bekleding van het spijsverteringskanaal, de mond, de baarmoeder, de blaas, de neusgangen of het genitale gebied. Wanneer een poliep zich ontwikkelt in de dikke darm, is deze meestal goedaardig (niet-cancereus), maar in sommige gevallen kan deze zich ontwikkelen tot een maligniteit (kanker).

Poliepenpoliepen identificeren

Er zijn verschillende soorten colonpoliepen, die elk hun eigen kenmerken en structuur hebben. Deze en andere factoren (inclusief grootte en locatie) kunnen ons helpen bepalen of ze de potentie hebben om zich te ontwikkelen tot darmkanker.
Colon poliepen zelf zijn heel gebruikelijk, voorkomend in ongeveer de helft van alle volwassenen boven de 60. Ze worden meestal gevonden tijdens een visueel onderzoek van de dikke darm. Wanneer ontdekt, kunnen de gezwellen worden verwijderd en het weefsel naar het laboratorium worden gestuurd ter evaluatie om te beoordelen of eventuele afwijkingen wijzen op een maligniteit.
Momenteel worden alle volwassenen van 50 jaar en ouder geadviseerd om een ​​colorectale screening te ondergaan met behulp van een van de volgende vier technieken:

• Colonoscopie, die de hele dikke darm visueel kan onderzoeken
• Sigmoidoscopie, die alleen poliepen in het laatste deel van uw dikke darm kan detecteren
• Bariumklysma voor het benadrukken van afwijkingen op röntgenfoto's
• Fecale occulte ontlastingstest gebruikt om bloed in ontlasting te detecteren (een teken van kanker)

Vorm

Bij het beschrijven van een poliep gebruikt een arts woorden die we herkennen (zoals plat of verheven) en andere die we niet gebruiken. Deze fysische beschrijvingen helpen de arts in hun geheel om te bepalen hoe met een poliep moet worden omgegaan als deze moet worden verwijderd. Ze bieden ook inzicht in het potentieel voor kanker.
Colon poliepen komen in twee basisvormen:

• Gesteelde poliepen zijn verhoogde, paddestoelachtige gezwellen die aan het oppervlak van het slijmvlies zijn bevestigd door een lange, dunne stengel (steel).
• Sessiele poliepen zit op het oppervlak van het slijmvlies. Ze zijn plat en hebben geen stengel.

Gestoomde poliepen zijn gemakkelijker te herkennen omdat ze omhoogkomen. Daarentegen liggen zittend poliepen plat op het oppervlak en hebben meer kans om kanker te worden, eenvoudigweg omdat ze worden gemist.

Types

Buiten hun fysieke verschijning, zal de arts willen bepalen welk type poliep het is. Dit vereist typisch het onderzoeken van het weefsel onder een microscoop om zowel naar de cellulaire structuur als de karakteristieken van de cellen zelf te kijken. Een van de meest voorkomende classificaties:

• Inflammatoire dikke poliepen worden meestal gevonden bij mensen met een inflammatoire darmaandoening (IBD), zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa. Ontstekingspoliepen worden soms "valse poliepen" genoemd omdat dit geen poliepen zijn maar een inflammatoire manifestatie van IBD. Deze poliepen zijn goedaardig en het is onwaarschijnlijk dat ze kanker worden.
• Hyperplastische poliepen worden bepaald door de activiteit van cellen in de weefselmassa. Hyperplasie ("snelle groei") betekent eenvoudigweg dat er een abnormale toename van het aantal cellen is resulterend in de grove vergroting van een poliep. Ondanks de snelle groei worden hyperplastische poliepen geacht een laag risico te hebben om kanker te worden. (Een vergrote prostaat is een ander voorbeeld van goedaardige hyperplasie.)
• Adenomateuze poliepen, of adenomen, vormen ongeveer 70 procent van alle poliepen die in de dikke darm worden aangetroffen. Hoewel adenomen kanker kunnen worden, kan het proces meestal jaren duren. In tegenstelling tot hyperplastische poliepen zijn adenomen neoplastisch. Neoplasia ("nieuwe groei") is een term die wordt gebruikt om een ​​abnormale groei van cellen te beschrijven die geleidelijk aan de kenmerken van normale cellen verliezen. Wanneer neoplastische cellen een massa vormen, noemen we dat een tumor. Een neoplasma kan goedaardig, kwaadaardig of iets daartussenin zijn.

• Villous adenoom is een soort adenomateuze poliep die een groter potentieel heeft om kanker te worden. Geschat wordt dat ongeveer 30 procent van villous adenoom zich zal ontwikkelen tot een kwaadaardige tumor. Deze poliepen hebben vaak bloemkoolachtige uitsteeksels en kunnen een operatie vereisen om te verwijderen.

Ongeacht het type, elke poliep die groter is dan één centimeter moet verwijderd worden, hetzij met een draadlus die bekend staat als een LEEP of een elektrocauterisatie-instrument dat de poliep aan de basis verbrandt.

symptomen

Voor het grootste deel, zult u waarschijnlijk niet weten of u poliepen heeft. Je kunt ze over het algemeen niet voelen, en ze zijn meestal alleen te vinden tijdens een colorectaal scherm. Als de symptomen verschijnen, kunnen ze omvatten:

• Veranderingen in de stoelgang, waaronder constipatie of diarree
• Bloed in ontlasting (donkere, teerachtige ontlasting of felrode ontlasting)
• Buikpijn

Als deze combinatie van symptomen langer dan een week aanhoudt, maak dan een afspraak om naar uw arts te gaan.
Colon-poliepen en kankerrisico