Startpagina » Kanker » Prostaat-specifieke antigeen (PSA) test

    Prostaat-specifieke antigeen (PSA) test

    De prostaatspecifieke antigeen (PSA) test is een screeningtest voor prostaatkanker, evenals een methode voor het monitoren van de behandeling van de ziekte en het testen op herhaling. Net als andere kankerscreeningtests voor vroege opsporing, is het ontwikkeld om een ​​persoon te waarschuwen voor de aanwezigheid van een ziekte voordat er symptomen optreden. Op dit moment worden de meeste prostaatkankers op deze manier gedetecteerd, via deze bloedtest en een digitaal rectaal onderzoek. In de afgelopen jaren is de PSA-test echter controversieel geworden.
    Een evaluatie uit 2018 voor de US Preventive Services Task Force concludeerde dat PSA-screening sterfgevallen als gevolg van prostaatkanker kan verminderen, maar ook het risico op complicaties van de diagnose met zich meebrengt, evenals overdiagnose en overbehandeling van zaken die anders nooit een probleem zouden hebben veroorzaakt . Terwijl prostaatkanker de neiging heeft om langzaam te groeien en een hoge overlevingskans heeft ten opzichte van veel kankers, blijft het de meest voorkomende kanker (behalve huidkanker) en is het de tweede belangrijkste oorzaak van kanker-gerelateerde sterfgevallen bij mannen.
    Illustratie door Cindy Chung, Verywell

    Doel van de test

    De PSA-test kan worden gebruikt voor screening of om de voortgang van een bekende prostaatkanker te evalueren. Het controleert op het bloedniveau van prostaatspecifiek antigeen, een eiwit dat alleen wordt uitgescheiden door prostaatcellen met de functie van vloeibaarmakend sperma. PSA wordt geproduceerd door zowel normale als kankerachtige prostaatcellen, hoewel het in grotere hoeveelheden door kankercellen kan worden afgegeven.

    Screening en evaluatie van symptomen

    De prostaatspecifieke antigeentest werd in 1994 goedgekeurd als een screening op prostaatkanker bij mannen die geen tekenen van de ziekte hebben. Het kan ook worden gedaan om mannen te beoordelen die tekenen en symptomen van prostaatkanker of risicofactoren voor de ziekte hebben.
    Terwijl in het verleden mannen met een gemiddeld risico werden aangemoedigd om een ​​PSA-test te ondergaan die begon op de leeftijd van 50 (samen met een digitaal rectaal examen), hebben verschillende organisaties nu verschillende richtlijnen, met enkele aanbevelingen dat de test helemaal wordt overgeslagen.

    Monitoring van prostaatkanker

    De PSA-test werd voor het eerst gebruikt als een methode om de voortgang van prostaatkanker tijdens de behandeling te volgen en is nog steeds het geval vandaag. Het wordt ook gedaan om na behandeling op herhaling van de ziekte te screenen.

    Beperkingen en zorgen

    Er is de afgelopen jaren veel controverse geweest over de beperkingen van de PSA-test, vooral omdat deze betrekking hebben op resultaten.
    • Valse positieven: PSA-niveaus kunnen verhoogd zijn vanwege andere redenen dan prostaatkanker, waaronder leeftijd, ontsteking van de prostaat (prostatitis) en vergrote prostaat (goedaardige prostaathyperplasie). Recente geslachtsgemeenschap, zware lichamelijke inspanning, een urineweginfectie en testen die zijn uitgevoerd na een digitaal rectaal onderzoek of wanneer een Foley-katheter is geplaatst, kunnen ook de resultaten afwerpen..
    • Valse negatieven: Niveaus van PSA in het "normale bereik" garanderen niet dat een prostaatkanker niet aanwezig is. Bovendien kunnen obesitas en sommige medicijnen voor BPH de PSA-niveaus verlagen.
    Zelfs wanneer een prostaatkanker wordt gevonden op basis van een PSA-test en verdere tests, vermindert het mogelijk niet het risico op overlijden gerelateerd aan de tumor (maar kan de kwaliteit van leven verminderen). Geschat wordt dat tussen 23% en 42% van de mannen die gediagnosticeerd zijn met prostaatkanker op basis van de resultaten van PSA-screening gedurende hun leven geen symptomen van de ziekte zouden ontwikkelen. Tegelijkertijd kan een aanzienlijk aantal van deze mannen uiteindelijk last hebben van bijwerkingen van de behandeling (chirurgie, bestralingstherapie, of andere), zoals incontinentie en erectiestoornissen..

    Vergelijkbare Tests

    Er zijn een aantal variaties en manieren om PSA vandaag te beoordelen. Deze nieuwere tests, waarvan sommige gedaan kunnen worden als add-on beoordelingen van hetzelfde monster, anderen afzonderlijk uitgevoerd na een traditionele PSA-test, worden ontwikkeld en geëvalueerd als manieren om de nauwkeurigheid van screening en monitoring te verbeteren:
    • PSA velocity: PSA-snelheid is een maat voor hoe snel het PSA-niveau verandert. Hoewel een verandering in PSA in de loop van de tijd vaak als een grotere zorg wordt beschouwd dan het absolute niveau van PSA, is de rol van deze test bij screening op prostaatkanker nog steeds onzeker. Hoewel het kan worden gebruikt voor screening (om te zien of verder testen nodig is), wordt het vaak gebruikt om te zien of een bekende prostaatkanker is gevorderd.
    • PSA-verdubbelingstijd: PSA-verdubbelingstijd is een andere manier om te kijken naar PSA-snelheid. Bijvoorbeeld een snelle verdubbelingstijd van PSA, of een stijging van 0,35 ng / ml of meer in een jaar, voor een PSA-waarde <4.0 ng/mL may signal a rapidly growing cancer.
    • Gratis PSA: Als de totale PSA in het bereik van 4,0-10,0 ng / ml ligt, verhoogt een gratis PSA van minder dan 10 procent de kans dat prostaatkanker aanwezig is, afhankelijk van de leeftijd; overwegende dat een hoge vrije PSA (meer dan 25 procent) wijst op een laag risico op prostaatkanker, afhankelijk van de leeftijd. Wanneer de totale PSA buiten dit bereik valt, is de vrije PSA-test minder relevant. Meestal wordt bijvoorbeeld een prostaatbiopsie aanbevolen voor een totaal PSA van meer dan 10,0 ng / ml, ongeacht de vrije PSA-waarde.
    • PSA-dichtheid: Dit getal vergelijkt de hoeveelheid PSA met de grootte van de prostaat op MRI of echografie, omdat kankers gewoonlijk meer PSA per weefselvolume maken dan normale prostaatcellen. Deze test is enigszins beperkt omdat een prostaat echografie of MRI nodig zijn om de vergelijking te maken.
    • Pro-PSA: Een pro-PSA kan worden uitgevoerd wanneer een PSA tussen 4 en 10 ligt om een ​​verhoogd PSA als gevolg van BPH te onderscheiden van kanker als gevolg van kanker.
    • Leeftijdspecifieke PSA: Leeftijd kan worden overwogen bij het evalueren van PSA, omdat PSA-niveaus vaak stijgen met de leeftijd.
    • Biomarkers gecombineerd met PSA: Andere tests kunnen worden gecombineerd met een PSA om de voorspellende waarde te verbeteren. Een test genaamd PCA3 is een urinetest gedaan om te zoeken naar een fusie van genen die vaak voorkomen bij mannen met prostaatkanker. Andere biomarkers worden ook geëvalueerd, zoals kallikreïne-gerelateerd peptidase 3 en het TMPRSS2-ERG-gen.
    Of deze tests al dan niet worden uitgevoerd, hangt af van de arts die toezicht houdt op iemands zorg, het laboratorium en / of het gezondheidsprofiel van de patiënt.

    Andere tests

    De meeste artsen zijn van mening dat de PSA-test moet worden uitgevoerd in combinatie met een digitaal rectaal examen en dat geen van beide tests alleen moet worden gebruikt. Vanwege de nabijheid van de prostaatklier tot het rectum, stelt een digitaal rectaal onderzoek artsen in staat om de klier te palperen als bewijs van massa, stevigheid en meer.

    Risico's en contra-indicaties

    Zoals bij elke medische test zijn er potentiële risico's verbonden aan het controleren van een PSA, evenals redenen om de test niet uit te voeren.

    Potentiële risico's

    De belangrijkste risico's van een PSA-test zijn gerelateerd aan fout-negatieve en fout-positieve resultaten. Met een fout-negatief resultaat kan een laag PSA-niveau een vals vertrouwen geven dat kanker niet aanwezig is wanneer het is. Vals positieve resultaten zijn meestal nog zorgwekkender. Valse positieven kunnen leiden tot overdiagnose en overbehandeling en alle risico's die verband houden met diagnostische procedures (zoals biopsieën) en ook van behandelingen (zoals chirurgie). Het emotionele risico dat gepaard gaat met een vals positief resultaat kan ook niet worden ondergewaardeerd.

    Contra

    Een PSA-test, althans bij mannen met een gemiddeld risico, wordt meestal niet aangeraden vóór de leeftijd van 40 jaar. Daarnaast moet screening in het algemeen worden vermeden voor mannen van wie niet verwacht wordt dat ze ten minste 10 tot 15 jaar zullen leven, zoals de meeste prostaatkankers zijn langzaam aan het groeien en het risico van behandelingen voor een "gemiddelde" prostaatkanker is waarschijnlijk groter dan de mogelijke voordelen.

    Vóór de test

    Voordat u een PSA-test uitvoert, is het belangrijk dat u met uw arts praat over de risico's en voordelen van de test, en over wat er kan worden verwacht als de test abnormaal is. Inzicht in de beperkingen van de test en een weloverwogen beslissing nemen over de vraag of de test in uw geval moet worden uitgevoerd, zijn cruciaal voor het minimaliseren van de bijbehorende risico's.
    Een arts zal ook kijken naar uw risicofactoren voor prostaatkanker, zoals een familiegeschiedenis van de ziekte, evenals mogelijke symptomen van prostaatkanker die u ondervindt.

    timing

    De eigenlijke PSA-test is een eenvoudige bloedafname en duurt minder dan vijf minuten om uit te voeren. Het duurt gewoonlijk een paar dagen voordat een huisarts de resultaten van de test ontvangt en de informatie aan u doorgeeft. Als u uw resultaten niet hebt ontvangen, ga er dan niet van uit dat ze normaal zijn.

    Plaats

    Een PSA-test kan bij de meeste klinieken worden gedaan. Het bloedmonster kan in de kliniek zelf worden uitgevoerd of naar een laboratorium worden gestuurd.

    Wat te dragen

    Je kunt normale kleding dragen om je PSA te laten trekken, hoewel het hebben van een shirt dat je eenvoudig losknoopt bij de pols om de aderen in je arm bloot te stellen, nuttig is.

    Eten en drinken

    Er zijn geen dieetbeperkingen vereist voorafgaand aan een PSA-test.

    Fysieke en seksuele activiteit

    Omdat ejaculatie de PSA-spiegels kan verhogen, raden artsen aan om dit vaak een dag of twee vóór de test te vermijden. Krachtige activiteit kan ook resulteren in verhoogde PSA en moet gedurende de dag of twee voor het testen worden geminimaliseerd.

    Kosten en ziektekostenverzekering

    De gemiddelde kosten van een PSA-test zijn $ 20 tot $ 50, hoewel u mogelijk een bezoekvergoeding voor een arts moet betalen als u uw resultaten op het kantoor van uw arts ontvangt. Medicare heeft betrekking op PSA-testen, evenals vele particuliere zorgverzekeraars.

    Wat mee te brengen

    U wilt uw verzekeringskaart meenemen naar uw bloedafname. Als u een nieuwe arts of iemand tegenkomt die uw eerdere PSA-testresultaten niet heeft, wordt het aangeraden om een ​​kopie van uw eerdere records aan te vragen..

    Tijdens en na de test

    Een laboratoriumtechnicus of verpleegkundige zal uw PSA tekenen nadat hij een bestelling van uw arts heeft ontvangen.
    Wanneer u zich in het laboratorium of de onderzoeksruimte bevindt, reinigt de technicus uw arm met een antisepticum en voert het een aderpunctie uit (bloedafname). Na het nemen van het monster, zal ze enige tijd druk uitoefenen op de site en de site dan bedekken met een verband.
    Als u bloedingen of bloeduitstortingen opmerkt, hoeft u meestal slechts enkele minuten lichte druk uit te oefenen. Er zijn geen beperkingen na de bloedafname, hoewel het meestal wordt aangeraden om de site een dag of twee schoon en bedekt te houden.

    Resultaten interpreteren

    De tijd totdat uw resultaten beschikbaar zijn, kan variëren, maar ze worden meestal binnen een paar dagen geretourneerd. Uw arts kan u bellen met de resultaten of u vragen om naar de kliniek te komen om uw laboratoria te bespreken. Het interpreteren van de resultaten van een PSA-test kan een uitdaging zijn en de betekenis van een bepaald aantal is in de loop van de tijd veranderd.

    Referentiebereiken

    PSA wordt geregistreerd als nanogram per milliliter (ng / ml) bloed. Meestal betekent een PSA lager dan de bovengrens van normaal dat kanker niet aanwezig is (hoewel er uitzonderingen zijn.
    Referentiebereiken kunnen variëren afhankelijk van het specifieke gebruikte laboratorium en sommige reeksen verschillen ook op basis van ras. De referentie voor de PSA-bovenlimiet van normaal die wordt gebruikt door de Mayo Clinic is als volgt:
    • Leeftijd minder dan 40: Minder dan of gelijk aan 2,0 ng / ml
    • Leeftijd 40 tot 49: Minder dan of gelijk aan 2,5 ng / ml
    • Leeftijd 50 tot 59: Minder dan of gelijk aan 3,5 ng / ml
    • Leeftijd 60 tot 69: Minder dan of gelijk aan 4,5 ng / ml
    • Leeftijd 70 tot 79: Minder dan of gelijk aan 6,5 ng / ml
    • Leeftijd vanaf 80 jaar: Minder dan of gelijk aan 7,2 ng / ml
    Over het algemeen geldt: hoe hoger de PSA (meer dan 4 ng / ml), hoe groter het risico dat kanker aanwezig is. Maar de niveaus kunnen aanzienlijk hoger zijn dan 4 ng / ml en geen kanker zijn, of het aantal kan minder zijn dan 4 ng / ml, zelfs als kanker aanwezig is. De resultaten van elke persoon moeten afzonderlijk worden geëvalueerd om te bepalen of verder testen nodig is (anders dan een digitaal rectaal examen).
    Hoe hoger het PSA-niveau, hoe kleiner de kans dat een resultaat vals positief is. Voor mannen die een biopsie hebben voor een PSA-niveau tussen 4 nanogram per microliter (ng / ml) en 10 ng / ml, zal slechts één op de vier prostaatkanker hebben. Wanneer een PSA groter is dan 10 ng / ml, heeft ongeveer 43 procent tot 65 procent van de mannen kanker.

    Opvolgen

    Als uw PSA duidelijk "normaal" is, zal uw arts met u bespreken wanneer de test moet worden uitgevoerd (richtlijnen variëren en veranderen).
    Als uw resultaat abnormaal is, is de eerste stap vaak om de test te herhalen. Lab-fouten zijn niet ongewoon. Het is ook belangrijk om alle factoren buiten beschouwing te laten die een PSA-verhoging kunnen veroorzaken, zoals prostatitis of BPH..
    De volgende stap is om te bepalen of verdere testen zijn aangegeven of dat het beter is om eenvoudig een PSA op een later tijdstip te herhalen. Een PSA van 10 jaar of ouder betekent vaak dat verder testen nodig is. Maar nogmaals, dit moet geïndividualiseerd worden om te bepalen of de risico's van verder testen opwegen tegen de voordelen van het vinden en behandelen van de ziekte.
    Een PSA van 4 ng / ml tot 10 ng / ml is de "grijze zone" en verdere opwerking moet zorgvuldig worden besproken in het licht van risicofactoren, leeftijd, algemene gezondheidstoestand, eventuele symptomen, persoonlijke voorkeuren en meer. De verandering in PSA in de loop van de tijd moet ook worden overwogen en is soms belangrijker dan dat absolute aantal van de PSA. Mannen kunnen ook andere variaties van de PSA overwegen, zoals gratis PSA bij het nemen van beslissingen (zie Vergelijkbare tests hierboven). Pro-PSA wordt meestal besteld nadat een PSA-resultaat tussen 4 en 10 is geretourneerd.
    Als is vastgesteld dat verdere opwerking nodig is (houd er rekening mee dat een PSA-test met of zonder een digitaal rectaal examen niet kan diagnostiseren prostaatkanker), testen om prostaatkanker te diagnosticeren of de ziekte uit te sluiten kunnen omvatten:
    • Transrectale echografie: een echografie die via het rectum wordt uitgevoerd, kan op zoek gaan naar eventuele afwijkingen in de prostaat, maar kan prostaatkanker niet diagnosticeren, tenzij gecombineerd met een biopsie.
    • Multiparametrische MRI (mp-MRI) met gerichte biopsieën van abnormale regio's
    • MRI-fusiebiopsie (MRI plus transrectale echografie) met gerichte biopsie van abnormale regio's
    • Ultrasound-geleide willekeurige 12-core biopsie
    Zelfs met biopsieën kan prostaatkanker soms worden gemist. Voor mannen ouder dan 50 jaar met een PSA die aanhoudend verhoogde maar negatieve biopsieën heeft, kan een PCA3 RNA-test worden overwogen.
    Merk op dat na de behandeling het doel vaak is om een ​​PSA van 0 te hebben. Zelfs kleine stijgingen kunnen een reden tot bezorgdheid zijn.

    Prostate Cancer Doctor Discussion Guide

    Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
    Download PDF

    Een woord van heel goed

    De huidige controverse en het debat rond de PSA-test kan de mannen enigszins verward laten over het feit of ze de test al dan niet moeten ondergaan, en wat hun volgende stappen zouden moeten zijn als hun resultaten abnormaal zijn. Hoewel de mogelijkheid van overdiagnose en overbehandeling aanwezig is, weten we dat prostaatkanker een belangrijke doodsoorzaak blijft bij mannen - en dat de PSA-test kan helpen om het vroegtijdig te ondervangen. We weten nog steeds niet of vroege detectie op deze manier het risico op overlijden vermindert, maar studies op dit moment suggereren dat dit wel het geval is.
    Controverses zoals deze in de geneeskunde, en het is belangrijker dan ooit voor mensen om zichzelf te onderwijzen en hun eigen voorstanders te zijn. Stel veel vragen. Dit is vooral belangrijk als u in een risicogroep bent (zwarte mannen en degenen met een familiegeschiedenis van de ziekte, bijvoorbeeld). Als uw PSA-waarden stijgen of stijgen, of als variaties op PSA-testen abnormaal zijn, maar uw arts uw zorgen niet lijkt te begrijpen, overweeg dan om van arts te wisselen of een second opinion te krijgen.
    Er zijn ook zeer uiteenlopende meningen over de beste tests om de ziekte officieel te diagnosticeren, evenals de beste behandelingen. Als u niet assertief bent in uw gezondheidszorg, houd er dan rekening mee dat doorzettingsvermogen soms levens kan redden.