Bescherm uw kinderen tegen bijtende inslikken

Bijtende verwonding kan optreden wanneer een droog of chemisch product wordt ingenomen of ingeslikt, hetzij opzettelijk of per ongeluk. Kinderen in de leeftijd van 1 tot 3 jaar zijn het meest vatbaar voor het per ongeluk inslikken van gewone bijtende producten. Kinderen onder de leeftijd van 5 vertegenwoordigen echter ongeveer de helft van de gemelde incidenten. Volwassenen met letsel door bijtende ingestie hebben meestal te maken met beroepsmatige blootstelling of zelfmoordpoging.
Bijtende verwonding treedt meestal op in uw bovenste luchtwegen (neus, mond, keel of keelholte, en voicebox of strottenhoofd) en het bovenste spijsverteringskanaal (slokdarm, maag en twaalfvingerige darm). Verwondingsrisico neemt toe in relatie tot hoe zuur of basaal het pH-niveau (potentieel van waterstof) is voor het product. Een neutrale pH is 7. Hoe lager de pH, hoe zuurder het product, terwijl een hogere pH meer basisch is. Alkalische producten zijn betrokken bij 70 procent van gevallen van bijtende ingestie; de resterende gevallen worden meestal weergegeven door het binnenkrijgen van zure producten.

Bijtende of bijtende verwonding

Over het algemeen beide bijtend en bijtend termen worden door elkaar gebruikt. Het zijn echter termen die kunnen worden gebruikt om het type chemisch product te onderscheiden dat de verwonding heeft veroorzaakt. bijtend verwijst naar sterke chemische producten die basisch of basisch zijn. bijtend aan de andere kant verwijst naar chemische producten die sterk zuur zijn.
Bijtende en bijtende stoffen kunnen ook giftig zijn, maar niet alle bijtende en bijtende stoffen zijn giftig. Gifstoffen hebben tijd nodig om schade te veroorzaken, terwijl bijtende en bijtende stoffen bij het contact lichaamsweefsel direct kunnen beschadigen. Gifstoffen veroorzaken meestal ook geen geïsoleerde lokale schade, maar eerder systemische effecten op uw lichaam.
Zoals het geval is met de meeste literatuur, zullen we zowel bijtende als bijtende middelen aanduiden als "bijtend".

symptomen

Er is een breed scala aan symptomen die kunnen optreden na inslikken van bijtende chemicaliën. Dit komt door de verschillende pH van producten, ingenomen hoeveelheid en contacttijd met lichaamsweefsel. Over het algemeen heeft u geen ernstige verwondingen als u geen symptomen heeft. Dit betekent echter niet dat u geen letsel hebt opgelopen en dat een follow-up met een arts nog steeds nodig kan zijn. Als u 3 of meer symptomen ervaart, kan ernstige verwonding aan uw slokdarm aangewezen zijn. U kunt de symptomen onmiddellijk na inname ervaren, of u kunt enkele uren later symptomen krijgen. Poeders hebben de neiging om symptomen later te vertonen dan inname van vloeibare bijtende middelen. Symptomen die u kunt ondervinden zijn onder andere:

Braken - meest voorkomende symptoom
Dysfagie (slikproblemen) - 2^nd meest voorkomende
Odynophagia (pijnlijk slikken)
Kortademigheid
Tachycardie (snelle hartslag)
Pijn op de borst
Buikpijn
Verhoogde productie van speeksel

Ernstige complicaties met betrekking tot bijtende verwonding kunnen ook voorkomen, waaronder orgaandysfunctie en kunnen de dood omvatten. Vanwege de risicograad, moet u altijd raadplegen Poison Control op (800) 222-1222.

Te vermijden producten

Alkalische producten
Veel huishoudelijke reinigingsproducten zijn alkalische of basische chemicaliën. De huishoudproducten die bijtende verwonding kunnen veroorzaken, bevinden zich in het pH-bereik van 11 tot 14, maar zelfs producten met een pH-bereik van 8-10 kunnen letsel veroorzaken. Alkalische producten die u buiten het bereik van kinderen moet houden, zijn onder andere:

Afvoerreinigers: vloeibare plumr en vloeibare drano
Ovenreinigers: Easy-Off
Haar relaxers: Revlon Creme Relaxer
Ammonia-reiniger: Lysol All-Purpose, Windex
Wasmiddelen: Tide, Purex

Een algemeen ingrediënt in reinigingsmiddelen is natriumhydroxide. Lye en natronloog zijn andere namen voor natriumhydroxide, maar kunnen ook als kaliumhydroxide worden gebruikt. Natriumhydroxide is een goedkoop en krachtig reinigingsmiddel.
Maagschade is meestal minder ernstig bij alkalische producten omdat uw maagzuur sommige alkalische stoffen kan neutraliseren of in balans kan brengen. In de mond en de slokdarm beginnen echter alkalische producten het weefsel onmiddellijk te beschadigen totdat vloeistof in het weefsel het caustische product voldoende buffert. Schade als gevolg van alkalische producten wordt aangeduid als liquefactive necrose, wat betekent dat de schade die de cellen doodt, een deel van het weefsel verandert in een vloeibaar gemaakte vorm.
Zure producten
Zure verwonding komt minder vaak voor, omdat zure producten over het algemeen pijn in de mond veroorzaken. Zure producten zijn ook meestal dunner, wat resulteert in minder algehele schade aan de slokdarm omdat de vloeistof sneller de maag bereikt. De lagere maag (ook bekend als het antrum) is een veel voorkomend punt voor grote schade te voorkomen als de stroom van de zure stof hier stopt. Voedsel in de maag kan helpen de schade te verminderen die optreedt als het voedsel het zuur kan opnemen. Zure producten met een pH van minder dan 2 zijn het gevaarlijkst. Producten die u bij kinderen moet weglaten, zijn onder andere:

Toiletpotjesreinigers: Lysol, Kaboom
Zwembadschoonmakers
Roest verwijderaars: CLR (Calcium, Lime, Rust), Evapo-Rust

Zure producten veroorzaken schade die wordt aangeduid als coagulatieve necrose, die stolsels en littekenweefsel vormt op de plaats van beschadiging. Er wordt aangenomen dat vanwege de littekenbarrière en dat minder vaak wordt ingenomen vanwege zure pijn in de mond, er minder algehele schade optreedt bij inname van zuren in vergelijking met alkali.
Hoe zit het met Bleach?
Bleekmiddel is een bijtende alkalische stof, maar wordt vaak verkeerd opgevat als een ernstig letsel. Bleekmiddel wordt vaak verkocht als een neutraal pH-product (wat betekent ongeveer een pH van 7). Vanwege de pH-neutraliteit, wordt bleekmiddel eigenlijk meer als irriterend dan als bijtende stof beschouwd. Gewoonlijk vereist inname van bleekmiddel slechts een nauwgezette observatie van de symptomen die hierboven zijn opgesomd. Hoewel alleen gecategoriseerd als irriterend, kunnen ademhalingsproblemen en andere schadelijke bijwerkingen optreden als de hoeveelheid voldoende is of als er sprake is van inademing.

Ernst van letsel

De ernst van de bijtend letsel is vergelijkbaar met hetzelfde systeem als brandwonden. Sommige artsen kunnen echter een 4 toevoegen^th graad voor de zwaarste verwondingen.

Zwelling (oedeem) en roodheid (hyperemie)
verzwering
- 2a - gelokaliseerde oppervlakkige zweren en bloedende witte vliezen
- 2b - diepe zweren en bloedingen die verder reiken dan het contactpunt
Vernietigd weefsel
- 3a - een klein aantal verspreide gebieden waar weefsel is gestorven
- 3b - uitgestrekte gebieden waar het weefsel is gestorven
Perforatie - gescheurd of gescheurd weefsel dat naar andere delen van het lichaam leidt

De omvang van de verwonding kan worden bepaald door het gebied te visualiseren tijdens een endoscopische procedure die een EGD wordt genoemd. De beste resultaten treden meestal op als u alleen een graad 1 of graad 2a-blessure hebt gehad; volledig herstel treedt meestal op. Als je een blessure van graad 2b of graad 3a hebt, heb je hoogstwaarschijnlijk een aantal chronische beperkingen (stricturen) op de gewonde site. Een graad 3b of 4 brengt een significant risico met zich mee voor het veroorzaken van overlijden; ongeveer 65 procent. Nadere beschrijving verstrekt onder Behandeling van bijtende inslikken.

Behandeling

Neem GEEN houtskool op, omdat het niet aan bijtende stoffen bindt
GEEN braken opwekken; riskeert een tweede blootstelling van de slokdarm, luchtwegen, mond en neus aan de bijtende stof

Nadat u hebt vastgesteld dat er een bijtende (of potentieel bijtende) stof is ingenomen, moet u altijd contact opnemen met Poison Control. Het wordt ook algemeen als veilig beschouwd om water of melk te drinken na de inname van een alkalische of zure stof om de stof te verdunnen. U moet echter voorkomen dat u te veel drinkt door meer dan 15 milliliter vocht te vermijden voor elke kilogram (2,2 kilo) lichaamsgewicht.
Er is ongetwijfeld een gevoel van paniek dat het gevolg is zodra je je realiseert wat er is gebeurd. Weten wat u kunt verwachten, kan de paniek verlichten en u ertoe brengen actie te ondernemen. Weet dat alles wat er gebeurt, met een reden wordt gedaan - om je te helpen herstellen en goed te blijven leven. Poison Control helpt u beslissen of u al dan niet naar een ziekenhuis moet. Als de ademhaling echter moeilijk lijkt, moet u altijd EMS - Emergency Medical Services (911 in de Verenigde Staten) bellen en onmiddellijk medische hulp inroepen. Als uw vermogen om uw luchtweg te behouden een bron van zorg is, zal EMS of de spoedeisende hulp (ED) arts een beademingsslang (intubatie) plaatsen..
Bij aankomst op de afdeling spoedeisende hulp wordt de noodzaak van een bovenste endoscopie (EGD) beoordeeld. Over het algemeen zal een EGD worden uitgevoerd als de blootstelling tussen 12 en 48 uur heeft plaatsgevonden. Als de test te vroeg wordt uitgevoerd, is de omvang van de beschadiging mogelijk niet volledig zichtbaar. Na 48 uur en je loopt het risico dat je de blessure verergert door de slokdarm met de scoop te perforeren.
Afhankelijk van de ernst van de verwonding, kunt u worden ontslagen, gedurende minder dan 24 uur worden geobserveerd of worden opgenomen in het ziekenhuis voor verdere behandeling van uw verwondingen. Als uw verwondingen ernstig genoeg zijn, kan tijdens de EGD een vultrechter worden geplaatst om verdere verwonding door een "blinde" plaatsing te voorkomen. U kunt ook een voedingsslang hebben die later is geplaatst onder fluoroscopie. Antibiotica worden waarschijnlijk ook gestart, afhankelijk van de mate van letsel en het risico op infectie. Het is op dit moment geen sterke aanbeveling voor steroïden, maar in sommige gevallen kan het zijn dat het wordt voorgeschreven.
Als u een ernstige verwonding heeft ervaren of niet in staat was om EGD vóór 48 uur te laten doen, dan heeft u waarschijnlijk ook een bariumzwaluwstudie om eventuele beperkingen (stricturen) of doorboorde voeringen (perforatie) te beoordelen. Als stricturen worden vastgesteld, zullen ze meestal een slokdarmverwijding uitvoeren. Als follow-up nodig is, kunt u doorgaans verwachten dat de test ongeveer drie weken later zal worden uitgevoerd.
Bij de meest ernstige letsels kan reconstructieve chirurgie van uw slokdarm of verwijdering van een deel van de slokdarm (esophagectomie) vereist zijn.