Overlevenden schuldgevoel bij mensen met kanker
Overlevingsschuld is iets waar velen van ons mee te maken hebben als overlevenden van kanker. Tegelijkertijd raken we de mijlpalen van kankervrij te zijn - of in ieder geval in leven te zijn met kanker - onveranderlijk iemand die we kennen en waarvan de liefde een neergang heeft of bezwijkt voor de ziekte. In plaats van de 'waarom ik'-vragen die we onszelf stellen wanneer de diagnose wordt gesteld, wordt de vraag:' Waarom
niet me?" Wat weten we over deze gevoelens en wat zijn enkele manieren om ermee om te gaan?
Wat is overlevende schuld?
Hier hebben we het over overlevenden van kanker, maar er zijn veel voorbeelden van schuld van de overlevende. Militaire veteranen hebben deze schuld ervaren omdat ze hun kameraden hebben zien verwonden of hebben gedood, maar zichzelf hebben overleefd. 11 september 2001, veel mensen met schuld van de overlevende achtergelaten. Het werd ervaren door degenen die in de tweelingtorens werkten en om de een of andere reden een vrije dag hadden, of waren (gelukkig) te laat om te werken. Het werd gevoeld door degenen die aan het werk waren, maar stapten uit in de tijd. Degenen die het overleefden terwijl hun collega's en vrienden stierven, bleven achter met deze gevoelens. Waarom ik niet?
Overlevenden van kanker kunnen dezelfde schuld ervaren. In sommige opzichten is het hebben van kanker net alsof je in een oorlogsgebied bent (en om die reden beweren sommige oncologen dat de meeste overlevenden van kanker een zekere graad van posttraumatisch stresssyndroom hebben). De vijand is geen andere groep mannen, of een ander land, maar eerder een groot leger kankercellen in je lichaam.
We weten niet vaak waarom één persoon kanker overleeft, maar een andere persoon niet. Of waarom één persoon een kanker kan hebben die onder controle gehouden wordt door de behandeling terwijl de kanker van een andere persoon vordert. Als een overlevende in deze omgeving, voel je je misschien slecht voor degenen die niet overleven. Je kunt een diepe droefheid voelen, of je zelfs schuldig voelen dat je het hebt overleefd.
Kanker gerelateerd schuldgevoel van de nabestaanden komt in verschillende mate voor bij verschillende mensen. Het is belangrijk om te weten dat dit gevoel normaal is, en in feite een gezond teken dat je een medelevend persoon bent. Soms kan het echter je gedachten voldoende inhalen om je dagelijkse activiteiten te verstoren. Als het zover komt, is het een goed idee om professionele hulp te zoeken.
Voorbeelden
Overlevingsschuld is een subjectief concept en soms kan het nuttig zijn om voorbeelden uit de praktijk te delen.
Een overlevende, Elizabeth (die haar toestemming heeft gegeven om haar verhaal te delen), is een overlevende van kanker van 4 jaar. Met de diagnose van kanker in een gevorderd stadium verwachtte ze niet dat ze hier zou zijn. Op dezelfde dag dat ze viert geleden dat ze kankervrij was, ging ze naar de begrafenis van een vriendin uit haar steungroep die was overleden aan kanker. Ze vertelde me dat ze vanbinnen uit elkaar gereten was. Een deel van haar wilde "schreeuwen vanuit de heuvels" dat ze het had overleefd, en een deel van haar had diep verdriet over het verlies van haar vriend. Deze "tussenliggende" plaats - die bitterzoete gevoelens van geluk voor jezelf, maar verdriet voor een ander - is wat we bedoelen met de term schuld van de overlevende.
Een andere vriend vertelde dat ze haar hart verscheurd zag en urenlang zou huilen na elke chemotherapiesessie. Terwijl ze een behandeling kreeg die hopelijk haar een langdurige remissie van haar kanker zou geven, zat ze elke week tussen twee mensen die niet zo gelukkig waren. Beiden ondergingen chemotherapie als een poging om hun leven een paar maanden hooguit te verlengen. In tranen zou ze me zeggen: "Waarom ik niet?" Met andere woorden, waarom verdiende ze de kans om te overleven, terwijl haar nieuwe vrienden niet dezelfde kans leken te hebben??
omgaan
Hoewel er niets is dat je verdriet weg kan nemen (en het is belangrijk om het verlies van onze vrienden en geliefden te betreuren), zijn er dingen die je kunt doen om een deel van de pijn van de schuld van de overlevende te verlichten. Hier zijn enkele gedachten die anderen hebben geholpen om te gaan.
Erken uw Guillt
De eerste stap in het omgaan met schuldgevoelens van nabestaanden is om te erkennen dat je gevoelens aanwezig en echt zijn. Er is niets mis met je te voelen zoals je doet - sterker nog, het is een teken dat je empathie hebt en echt om mensen geeft. Woorden aan je gevoelens toevoegen kan je helpen begrijpen waar je emoties vandaan komen, en door dat te doen, kun je ze op een positieve manier aanpakken.
Reik uit en druk je gevoelens uit
Soms kan alleen al het proberen om onze gemengde gevoelens tot uitdrukking te brengen grote opluchting brengen. Wie weet u dat u denkt dat uw gevoelens het best kunnen worden begrepen, zodat zij de ondersteuning kunnen bieden die u nodig heeft? Kent u iemand die "erbij geweest is" en misschien soortgelijke gevoelens heeft gehad? Voor sommige mensen is het schrijven van hun gevoelens een prachtige toevoeging om hun gevoelens openlijk met vrienden te delen.
Sta jezelf toe om te rouwen en de minder fortuinlijke mensen te herdenken
Als je die diepe droefheid voelt die we de schuldigen van de overlevenden noemen, vraag jezelf dan af: "Heb ik de tijd genomen om te treuren?" Wanneer we dagelijks met kanker leven, belanden veel dingen op een laag pitje en een van die dingen kunnen verdrietig zijn als we moeten rouwen. Er is geen vaste hoeveelheid tijd dat mensen zouden moeten treuren, en iedereen treurt op zijn eigen manier. Geef jezelf toestemming om door je gevoelens te werken op de manier die alleen voor jou werkt.
Denk aan je vriend door een daad van vriendelijkheid
Als je rouwt om een kennis of geliefde die is overleden aan kanker, kan het onthouden van hen door een daad van vriendelijkheid voor een ander dat geheugen een klein beetje minder pijnlijk maken.
Accepteer dat er geen antwoorden zijn
We willen redenen hebben waarom iemand een kanker heeft die terugkeert terwijl een andere persoon in remissie blijft. Maar vaak zijn er geen duidelijke antwoorden. Hoewel het gemakkelijker gezegd dan gedaan is, kunnen we door ons te erkennen dat we misschien nooit de antwoorden krijgen waar we naar op zoek zijn, dat soms het leven, en kanker, geen zin hebben. Voor degenen die vertrouwen hebben, als je bedenkt dat je op een dag die antwoorden misschien troost zult hebben.
Neem een moment om na te denken over je schuldgevoel
Vraag jezelf af waarom je je schuldig voelt om te overleven als je geliefde dat niet deed. Voel je je schuldig omdat je niet het leven leidt zoals je denkt dat je zou moeten? Zeker, gevoelens als deze kunnen een motivatie zijn om veranderingen in de levensstijl aan te brengen waarvan jij denkt dat ze belangrijk zijn, maar die je nog niet hebt gemaakt. Aan de andere kant hoef je niet te bewijzen dat je het waard bent, of dat je 'het verdient om te overleven'. Je hoeft geen grote non-profitorganisatie te financieren en te lanceren om het bewustzijn te vergroten om je overleving te rechtvaardigen. Je bent niemand iets verschuldigd voor je tweede kans op het leven.
Omhels je spiritualiteit
Door te zeggen dat we je spiritualiteit omarmen, willen we niet naar de dichtstbijzijnde kerk gaan. Sommige mensen vinden dat georganiseerde religie in deze behoefte voorziet, maar voor anderen neemt spiritualiteit een andere vorm aan. Of het nu gaat om gemeenschap met de natuur, yoga doen, schilderen of een dienst bijwonen in een kerk of een synagoge, het omhelzen van je spiritualiteit kan je niet alleen helpen omgaan met gevoelens van verdriet en schuldgevoelens, maar ook het wonder van je eigen overleving vieren.
Oefen over Stress Relief
We weten allemaal dat het gevoel "gestrest" lijkt te zijn om het moeilijker te maken om om te gaan met iets in ons leven. Wat kun je doen om andere stressoren te verminderen om jezelf meer tijd te geven om het hoofd te bieden aan het overleven van kanker? De meeste mensen met kanker kunnen waarschijnlijk baat hebben bij meer informatie over stressmanagement en hulpmiddelen om stress te beheersen. Misschien is dit de push die je nodig hebt om te beginnen.
Overweeg lid te worden van een steungroep
Soms is praten met andere mensen die "er zijn geweest" van onschatbare waarde. Naast het feit dat je zelf steun voelt, kan het een oor zijn voor iemand die worstelt met zijn eigen kankerreis, je een gevoel van zin geven als je de wanhoop van schuldgevoel van de overlevende voelt. Veel kankercentra en gemeenschappen hebben steungroepen voor mensen die leven met kanker. Online communities en chatrooms zijn ook beschikbaar. Mensen in kankerbevorderende gemeenschappen spreken vaak over de schuld van de overlevenden wanneer zij geliefde leden verliezen. De gemeenschap met deze andere mensen doet de schuld van de overlevenden niet verdwijnen. Het geeft je eerder de kans om de gevoelens samen te ervaren in plaats van alleen.
Vraag om hulp en ondersteuning
Omgaan met de schuld van de overlevende is niet iets dat je een keer doet en verder gaat. Als een overlevende kom je voortdurend mensen tegen die hun kanker niet hebben overleefd of wiens kanker is gevorderd. Bedenk wie in uw ondersteuningsnetwerk u het best kan helpen omgaan met die gevoelens en vraag om hulp en ondersteuning wanneer dat nodig is. Sommige groepen hebben rituelen gemaakt waarin ze leden die ze hebben verloren herinneren, zoals het starten van een gemeenschappelijke tuin en het toevoegen van bloemen wanneer een lid passeert. Nogmaals, dit neemt de pijn of schuld niet weg, maar geeft je de gelegenheid om vreugde en zin uit je pijn te halen.
Vier je overleving
Het zou kunnen helpen na te denken over wat je minder gelukkige vriend je op dit moment zou wensen. Natuurlijk zou ze willen dat je je eigen overleving met kanker viert. Herinner je haar, stel je voor dat ze je aanmoedigt terwijl je het leven ingaat dat je eigen reis met kanker heeft overleefd of overleeft.
Toekomstig onderzoek
Helaas, ondanks een overvloed aan geschriften, kwamen we over in persoonlijke blogs en in chatrooms waarin overlevenden van kanker hun strijd delen. Er is niet veel onderzoek gepubliceerd over de schuld van de overlevende die bijna alle overlevenden van kanker ervaren mate. Hopelijk zal dit gebied, met het grote aantal overlevenden van kanker dat nu wereldwijd leeft, in de toekomst meer worden aangepakt.
