De oorzaken van gezwollen lymfeklieren

Wanneer mensen naar gezwollen klieren verwijzen, verwijzen ze meestal naar gezwollen lymfeklieren. Een infectie, vooral een virale infectie zoals verkoudheid, is de meest voorkomende oorzaak van gezwollen lymfeklieren. Strep-keel en mononucleosis produceren ook vaak gezwollen klieren. Zowel bacteriële als virale infecties kunnen ervoor zorgen dat de lymfeklieren zwellen en het hoeft geen bovenste luchtweginfectie te zijn - oorinfecties, huid- en wondinfecties en tandabcessen zijn allemaal veel voorkomende infecties die leiden tot gezwollen lymfeklieren.

Zijn Lymfeklieren echt klieren?

Nee niet echt. Echte klieren scheiden iets af, zoals speeksel, zweet, tranen of melk. Of ze geven hormonen af, zoals de schildklier, hypofyse, teelballen en eierstokken. Lymfeklieren maken deel uit van het immuunsysteem. En hoewel ze stoffen vrijmaken die helpen bij het bestrijden van infecties, verschillen ze van wat traditioneel wordt beschouwd als de klieren van het lichaam dat ze hun eigen categorie krijgen.
Dus wat is het verband tussen lymfeklieren en klieren? In de nek kunnen lymfeklieren en speekselklieren zeer dicht bij elkaar liggen. Bof produceerde een pijnlijke zwelling van de speekselklieren veel vaker dan tegenwoordig. Dus misschien is de term gezwollen klieren interessant vanuit dit historische standpunt, en het is nog steeds een term die tegenwoordig wordt gebruikt om te verwijzen naar gezwollen lymfeklieren.
Voor meer informatie over lymfeklieren, hun normale grootte en mogelijke verbindingen met kanker of immuunstoornissen, bezoekt u de lymfeklier-leerhub.

Hoe kan ik zien of het een lymfeknoop is of iets anders?

Het is niet altijd gemakkelijk, dus raadpleeg een arts om deze vastberadenheid te bepalen. Er is bijvoorbeeld een deel van een van de nekspieren dat soms verward wordt door een lymfeklier, zelfs door medische studenten. Wat meer is, kleine oneffenheden onder de huid komen redelijk vaak voor en kunnen te wijten zijn aan een aantal verschillende oorzaken. Enkele veel voorkomende knobbeltjes die geen lymfeklieren zijn, zijn talgcysten en lipomen. Sebaceous cysten zijn collecties van huidkluwen onder de huid, terwijl lipomen groei van vetcellen zijn in een dunne capsule, meestal net onder de huid.
Uw arts kent de patronen van lymfedrainage, samen met de typische locaties voor lymfeklieren. Door u te zien en het fysieke onderzoek te doen, zal uw arts vaak snel het verschil kunnen zien tussen gewone knobbels en stoten, normale zwelling van de lymfeknoop of iets meer met betrekking tot.

Lymfeknoppen zwellen ooit om geen schijnbare reden?

Soms zijn de redenen voor de zwelling van de lymfeklieren nooit geïdentificeerd - dus, het antwoord is technisch ja. Men moet er echter niet van uitgaan dat een lymfeklier onschadelijk is en vanzelf zal verdwijnen. Als u verschijnselen en symptomen heeft, samen met gezwollen klieren, is soms nader onderzoek nodig.
Als u een gezwollen lymfeklier heeft en geen andere symptomen, en als u en uw arts de oorzaak niet meteen kunnen vaststellen, kunt u ervoor kiezen om een ​​tijdje te kijken en te wachten. Als een gezwollen lymfeklier de uitleg over weken of zolang als een maand tart, is een biopsie of verdere specifieke tests nodig.

Ik heb een gezwollen lymfeknoop. Is het lymfoom?

Waarschijnlijk niet, maar het is mogelijk. Raadpleeg uw arts, die op zoek gaat naar de meest voorkomende oorzaken van gezwollen lymfeklieren voordat hij minder vaak voorkomende oorzaken in overweging neemt. De meeste mensen die vanwege gezwollen lymfeklieren medische hulp inroepen, hebben een gemakkelijk te herkennen oorzaak die goedaardig is of die voor zichzelf zorgt op tijd.

Welke soorten dingen veroorzaken gezwollen lymfeklieren?

Hier is een oud geheugenapparaat dat sommige artsen zich nog steeds kunnen herinneren. De ziekte van Hodgkin is slechts één mogelijkheid, maar het dient als het skelet voor dit ezelsbruggetje. Het dekt niet alles, maar het is nuttig om na te denken over ziektes die geassocieerd zijn met lymfadenopathie of gezwollen lymfeklieren. Gegeneraliseerde lymfadenopathie betekent dat er meer dan twee knooppunten in verschillende gebieden zijn betrokken. Zoals je ziet, zijn er veel mogelijke oorzaken:
H. Hematologisch: de ziekte van Hodgkin, leukemie en non-Hodgkin-lymfoom
O. Oncologisch: metastase naar lymfeknoop, kwaadaardig melanoom
D. Dermatopathische lymfadenitis: gezwollen lymfeklieren die een stukje huid draineren dat is verstoord of geïrriteerd
G. De ziekte van Gaucher: een zeldzame genetische ziekte
K. De ziekte van Kawasaki: een zeldzame auto-immuunziekte waarbij de bloedvaten en ontstekingen zijn betrokken
ik. Infecties: bacterieel, viraal en parasitair
N. Niemann-pick-ziekte: een genetische ziekte waarbij metabolisme betrokken is
S. Serumziekte: een immuunrespons op bepaalde medicijnen of behandelingen
D. Geneesmiddelreactie: reactie op bepaalde medicijnen
ik. Immunologische aandoening: bijvoorbeeld reumatoïde artritis en lupus
S. Sarcoïdose: een ontstekingsziekte die verschillende delen van het lichaam kan beïnvloeden
E. Endocriene: hyperthyreoïdie
EEN. Angioimmunoplastische lymfadenopathie: dit is een oude term; momenteel beschouwd als een lymfoom.
S. Systemische lupus erythematosus (lupus, of SLE)
E. Eosinofiele granulomatose: een systemische ziekte met allergische en inflammatoire verschijnselen

Een woord van heel goed

Gezwollen lymfeklieren zijn in de meeste gevallen adaptieve reacties - dat wil zeggen, je lichaam doet wat het hoort te doen, bijvoorbeeld om een ​​infectie te bestrijden. Echter, lymfeklierzwelling, of het nu een enkele lymfeklier is of meerdere lymfeklieren die zijn vergroot, kan ook het enige symptoom zijn van lymfoom, in sommige gevallen en bij sommige personen. Deze twee feiten vormen samen de standaardaanpak van de meeste artsen. Dat wil zeggen, om overreageren of springen in een lymfoom opwerking bij de eerste waarneming van een gezwollen lymfeknoop te voorkomen; maar tegelijkertijd, om een ​​aanhoudende gezwollen lymfeknoop voor onbepaalde tijd onbeperkt te laten zonder een geschikt onderzoek, wat biopsie kan omvatten in het geval van het onderzoeken van de mogelijkheid van lymfoom of een andere maligniteit.