Startpagina » Kanker » Wat is een oncoloog?

    Wat is een oncoloog?

    Oncologen zijn artsen die gespecialiseerd zijn in de diagnose en behandeling van kanker. Er zijn drie hoofdtypen oncologen:
    • Medische oncologen die kanker behandelen met chemotherapie en andere medicijnen.
    • Chirurgische oncologen die kanker behandelen met een operatie.
    • Stralingsoncologen die kanker behandelen met bestraling.
    Deze specialisten werken als onderdeel van een multidisciplinair team dat kan bestaan ​​uit een patholoog, radioloog, huisarts, geneticus, specialist in palliatieve zorg, oncologieverpleegkundige en orgaanspecifieke oncologen..
    Oncologen die medische en radiotherapie hebben ondergaan, hebben een licentie om te oefenen na het voltooien van een residentie in de interne geneeskunde en een fellowship in de oncologie. Daarentegen ondergaan chirurgische oncologen een residentie in algemene chirurgie voordat ze zich specialiseren in oncologie. Naast deze specialiteiten zijn er niet minder dan 15 andere belangrijke oncologiesubspecialismen.

    concentraties

    De reikwijdte van de praktijk van een oncoloog wordt grotendeels bepaald door het stadium van de maligniteit (kanker). De behandeling van kanker in een vroeg stadium kan bijvoorbeeld chirurgie of bestraling omvatten, terwijl kanker in een gevorderd stadium chemotherapie kan vereisen. 
    De meeste mensen worden doorverwezen naar een oncoloog als kanker wordt vermoed of bevestigd door een huisarts of andere specialisten. De oncoloog begint het onderzoek door aanvullende tests uit te voeren om de diagnose te bevestigen of de maligniteit te karakteriseren.
    Dit wordt dan gevolgd door kankerstadia met behulp van röntgenfoto's, laboratoriumtesten en andere procedures om de omvang van de kanker te bepalen. Dit wordt bepaald door zes factoren:
    1. De tumorlocatie
    2. Het type kankercel (zoals basaalcelcarcinoom of plaveiselcelcarcinoom)
    3. De grootte van de tumor
    4. Of de kanker zich heeft verspreid naar nabijgelegen lymfeklieren
    5. Of het zich heeft verspreid (uitgezaaid) naar andere delen van het lichaam
    6. De graad van de tumor (een classificatie van hoe waarschijnlijk een tumor zal groeien op basis van de celkenmerken)
    Naast het helpen aansturen van het behandelplan, kan kankerstadiëring overlevingstijden en de waarschijnlijke uitkomsten voorspellen op basis van ervaring in de algemene bevolking. In sommige gevallen zou een orgaanspecifieke oncoloog worden gezocht, met name voor maligniteiten die zeldzaam, gevorderd of agressief zijn.

    Soorten kanker

    De soorten kanker op oncoloog kunnen zien zijn:
    • Anale kanker
    • Blaaskanker
    • Bloedkanker (inclusief leukemie en lymfoom)
    • Botkanker (zoals osteosarcoom en chondrosarcoom)
    • Hersenkanker (zowel primair als metastatisch)
    • Borstkanker (inclusief invasief ductaal en lobulair carcinoom)
    • Baarmoederhalskanker
    • Dikkedarmkanker (inclusief stromale en carcinoïde tumoren)
    • Slokdarmkanker
    • Hoofd-halskanker (inclusief orale en laryngeale kanker)
    • Nierkanker (inclusief niercel- en urotheelcarcinoom)
    • Leverkanker (voornamelijk hepatocellulair carcinoom)
    • Longkanker (inclusief kleine en niet-kleine cel kankers)
    • Eierstokkanker
    • Alvleesklierkanker
    • Prostaatkanker
    • Huidkanker (inclusief melanoom en actinische keratose)
    • Maagkanker
    • Testicular kanker
    • Schildklierkanker
    Wat zijn de symptomen van kanker?

    Procedurele expertise

    Een oncoloog beheert de zorg van een patiënt in de loop van de ziekte. Dit begint met de diagnose en enscenering van de kanker. De behandeling volgt op basis van de resultaten met geplande follow-ups om de respons te controleren, terugval te identificeren of palliatieve zorg te geven.

    Diagnose

    De hulpmiddelen die worden gebruikt om kanker te diagnosticeren zijn uitgebreid en omvatten laboratoriumtests, beeldvormende onderzoeken en andere invasieve of niet-invasieve procedures. Onder hen:
    • Lichamelijke onderzoeken worden gebruikt voor het evalueren van klonten, massa's, laesies of veranderingen in huidskleur die indicatief zijn voor kanker.
    • Voltooi het bloedbeeld (CBC) kan afwijkingen in bloedchemie detecteren die wijzen op leukemie, terwijl er tijdens de behandeling gecontroleerd wordt op de ontwikkeling van anemie, infectie of andere complicaties.
    • Tumormarkers testen zijn bloedtesten die worden gebruikt om stoffen in het bloed te meten die de neiging hebben te stijgen als er kanker is. Deze omvatten de prostaatspecifieke antigeentest (PSA) voor het detecteren van prostaatkanker, BRCA1- en BRCA2-tests die worden gebruikt voor zowel borst- als eierstokkanker, en de CA-125-test die wordt gebruikt om een ​​tumor te detecteren die is geassocieerd met een reeks kankers..
    • Flowcytometrie evalueert cellen gesuspendeerd in vloeistof en is nuttig bij het diagnosticeren van leukemie of lymfoom uit een bloed- of beenmergmonster.
    • biopsie is de verwijdering van een weefsel of vloeistofmonster uit het lichaam voor evaluatie onder de microscoop. Het monster kan worden verkregen met fijne naaldaspiratie (FNA), kernnaaldbiopsie, kegelbiopsie of chirurgie.
    • Imaging-onderzoeken worden gebruikt om kanker te lokaliseren of te diagnosticeren en kunnen röntgenstralen, computertomografie (CT) en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) omvatten. Beeldvorming met behulp van nucleaire geneeskunde, waarbij gebruik wordt gemaakt van radioactieve tracers, kan specifieke soorten kanker diagnosticeren, terwijl positronemissietomografie (PET) veranderingen in het metabolisme kan detecteren in overeenstemming met kan.
    • Genomisch testen kan helpen bij het identificeren van de chromosomale kenmerken van een tumor en kan de oncoloog helpen begrijpen wat de aandoening drijft en de meest geschikte therapieën voor kandidaat-geneesmiddelen selecteren.
    Veel van deze tests worden niet alleen gebruikt om kanker te diagnosticeren. Ze kunnen ook uw reactie op de behandeling meten of controleren op herhaling van de ziekte na de behandeling.

    Cancer Staging

    Het TNM-systeem is het meest gebruikte systeem om kanker te stagen. Niet alle kankers zijn afhankelijk van dit systeem (inclusief kankers, ruggenmerg of bloed) maar zijn er losjes op gebaseerd. In het TNM-systeem:
    • De T verwijst naar de grootte en omvang van de primaire tumor.
    • De N verwijst naar het aantal nabijgelegen lymfeklieren met kanker.
    • De M verwijst naar de vraag of een kanker is uitgezaaid.
    Bijkomend aantal en letters worden gebruikt om de grootte en omvang van een tumor aan te duiden, hoeveel lymfeklieren zijn aangetast en hoe ver de kanker zich heeft verspreid. Op basis van deze kenmerken kan de oncoloog een behandelplan opstellen, waarbij u ervoor zorgt dat u noch onderbehandeld noch overbehandeld bent.

    Behandeling

    Zodra een behandelplan is opgesteld en u begrijpt en akkoord gaat met de aanbevelingen, zal de aangewezen specialist (of specialist) beginnen met het afzien van therapie.
    Medische oncologen behandel kanker met medicijnen zoals chemotherapie, gerichte therapieën, immunotherapie en hormonale therapie. Ze zullen ook behandelingen voorschrijven om uw symptomen en eventuele bijwerkingen onder controle te houden.
    Voor veel mensen zal de medisch oncoloog fungeren als de primaire specialist in de loop van de behandeling, de zorg coördineren met andere artsen terwijl hij uw algehele respons op de behandeling bewaakt.
    Stralingsoncologen behandel kanker met bestralingstherapie. Ze doen dit door het te behandelen gebied in kaart te brengen en de dosis en het aantal benodigde behandelingen te berekenen. Hoewel bestralingstherapie van oudsher wordt gebruikt om cellen die na de operatie zijn achtergebleven uit te roeien, is stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) nu in staat om bepaalde primaire tumoren te behandelen of kanker te elimineren in gebieden met uitzaaiingen. Straling kan ook worden gebruikt om pijn te verlichten tijdens palliatieve zorg.
    Chirurgische oncologen behandel kanker met een operatie. Bij longkanker is het gebruikelijk dat een thoraxchirurg de operatie uitvoert. Sommige chirurgen zijn alleen gespecialiseerd in operaties voor borstkanker. Bij prostaatkanker is het vaak een uroloog die een operatie uitvoert, terwijl otolaryngologen (KNO-specialisten) meestal hoofd- en nekkanker zullen behandelen.
    Een overzicht van kankerbehandelingen

    Zorg na de behandeling

    Behalve de behandeling worden oncologen getraind om complicaties te behandelen die vaak optreden tijdens en na de therapie. Na afloop van de therapie worden routinetests gepland om de respons te evalueren. Zelfs als de kanker in remissie wordt gebracht, kunnen tests worden gepland om de drie tot zes maanden gedurende twee tot drie jaar.
    Er zijn zelfs tests vandaag, zoals de Mammaprint 70-gen borstkanker recidief test, die de kans op terugkeer van kanker kan voorspellen.
    Om u gezond te houden, zal een oncoloog u doorverwijzen naar de juiste diensten om u te helpen bij uw fysieke en emotionele herstel en u de overlevingsvaardigheden leren om niet alleen op lange termijn te overleven, maar ook te gedijen.
    Hoe is het om kanker te hebben??

    subspecialties

    Er zijn talloze subspecialismen die een oncoloog kan volgen met aanvullende fellowship-training. Waaronder:
    • Borst oncologie (kankers van de borst)
    • Bot- en musculoskeletale oncologie (kankers van botten en zacht weefsel)
    • Gastro-intestinale oncologie (kankers van maag, colon, rectum, anus, lever, galblaas en pancreas)
    • Genitourinaire oncologie (kankers van de geslachtsorganen en urinewegen)
    • Geriatrische oncologie
    • Gynaecologische oncologie (kankers van het vrouwelijk voortplantingssysteem)
    • Oncologie van hoofd en nek (kankers van de mond, neusholte, keelholte en strottenhoofd)
    • Hemato-oncologie (kankers van het bloed en het gebruik van stamceltransplantaties)
    • Oncologische oncologie (de diagnose en behandeling van kanker met radioactieve geneesmiddelen)
    • Neuro-oncologie (kankers van de hersenen)
    • Oculaire oncologie (kankers van het oog)
    • Oncopathology (de diagnose van kanker in het laboratorium)
    • Pijn en palliatieve oncologie (behandeling van eindstadiumkankers om lijden te verlichten)
    • Kinderoncologie
    • Thoracale oncologie (kankers van long, slokdarm en pleura)

    Training en certificering

    Er zijn twee vergelijkbare maar verschillende opleidingsroutes om een ​​oncoloog te worden. Beiden beginnen met het behalen van een bachelordiploma in een geaccrediteerde hogeschool of universiteit en slagen voor de Medical Competency Aptitude Test (MCAT). Op basis van uw MCAT-resultaten, evenals een beoordeling van uw transcripties, cijfer voor het cijfer en vereiste cursussen, meldt u zich aan en start u met de medische opleiding.
    Als je op de medische school bent, zou je de eerste twee jaar vooral in de klas doorbrengen en de tweede doet klinische rotaties in verschillende medische faciliteiten om een ​​brede blootstelling te krijgen aan verschillende medische gebieden..
    Bij het afstuderen, hetzij als een arts of DO (arts voor osteopathische geneeskunde), zou u beslissen of u medische, radiologische of chirurgische oncologie wilt nastreven. Dit is waar de paden afwijken:
    • Studenten medische en radiotherapie oncologie zou direct doorgaan naar een residentieprogramma dat ergens van twee tot vijf jaar duurt. Na voltooiing zou u licentiestatus verkrijgen in de staat waarin u van plan bent te oefenen.
    • Chirurgische oncologen zou eerst hun medische licentie halen en zich vervolgens inschrijven voor een vijf jaar durende chirurgische residentie. Na de voltooiing van de residentie, zou je een fellowship beginnen in het algemeen oncologie van twee tot drie jaar. Er kunnen aanvullende beurzen worden gezocht om zich te specialiseren in specifieke domeinen van de oncologie.
    Voor het verlenen van licenties in de meeste staten moet u het Amerikaanse medische-vergunningsonderzoek (USMLE) en in sommige staten een examen van de staatsexamen afleggen. Artsen met een DO diploma kunnen ervoor kiezen om het Comprehensive Osteopathic Medical Licensing Exam (COMLEX) te nemen in plaats van de USMLE.
    Medische oncologen kunnen een bestuurscertificering verkrijgen via de American Board of Internal Medicine (ABIM). Radioklinologen kunnen dit doen via de American Board of Radiology (ABR), terwijl chirurgische oncologen hetzelfde zouden doen via de American Board of Surgery (ABS).

    Afspraak tips

    Als u de diagnose kanker heeft, moet u een oncoloog kiezen waarmee u op de lange termijn kunt werken. In veel gevallen helpt het om een ​​oncoloog te vinden die gespecialiseerd is in uw type kanker. Ze zullen niet alleen meer praktische ervaring hebben, maar zullen waarschijnlijk ook inzicht hebben in nieuwere therapieën en klinische procedures.

    Hoe een oncoloog kiezen

    Neem voordat u een oncoloog ontmoet de tijd om zijn of haar referenties te verifiëren. Een goede manier om te beginnen is door online te zoeken op de DocInfo-website die wordt beheerd door de Federatie van medische overheidsinstanties. Op de site vindt u informatie over de opleiding van de oncoloog, certificeringen van het bestuur, toestanden met actieve licenties en eventuele disciplinaire of juridische acties die zijn aangespannen tegen de arts..
    Wanneer u een oncoloog ontmoet, stel dan vragen om zoveel mogelijk te leren over de praktijk en de ervaring van de arts. Hoe lang is de dokter in de praktijk? Hoeveel patiënten met uw type kanker behandelt de arts elk jaar? 
    U moet ook beoordelen hoe u omgaat met de oncoloog. Luistert de dokter en beantwoordt hij uw vragen volledig en in een taal die u begrijpt? Of is de arts voorschrijvend en zegt hij wat hij moet doen en niet volledig ingaat op uw zorgen?
    Uiteindelijk zijn de beste arts-patiëntrelaties partnerschappen. Daarom, als u niet wordt gehoord of als u niet zeker bent van een behandeling, aarzel dan niet om andere oncologen te ontmoeten of een second opinion te vragen.

    Andere tips en vragen

    De kosten van de behandeling van kanker kunnen bijdragen aan de stress die je misschien al ervaart. Om de onrust te verlichten, werkt u samen met uw oncoloog en uw verzekeringsmaatschappij om te bepalen wat uw uitgaven zijn, welke copay- of financiële hulpprogramma's beschikbaar zijn en welke providers zich in het netwerk of buiten het netwerk bevinden.
    Veel oncologiepraktijken hebben in-office navigators die u de juiste financiële middelen en subsidieprogramma's kunnen geven. Als u een zeldzame of specifieke vorm van kanker heeft, kan de oncoloog u mogelijk zelfs inschrijven voor een klinische proef waarbij sommige (en in sommige gevallen alle) van uw medische kosten worden gedekt.
    Met welke kanker u ook wordt geconfronteerd, het is belangrijk om uw behandeling onder controle te krijgen door actief deel te nemen. Stel vragen en verzamel alle informatie die u nodig hebt om een ​​weloverwogen keuze te maken. Voorbeelden zijn:
    • Waarom doen we deze specifieke tests??
    • Waarom ontvang ik deze behandeling??
    • Leg uit hoe deze behandeling zal helpen.
    • Waarom denk je dat dit de beste behandeling voor mij is??
    • Wat zijn de mogelijke risico's en bijwerkingen?
    • Wat is het responspercentage voor de behandeling?
    • Zijn er alternatieven die we moeten overwegen??
    Vermijd vragen te stellen die geen kwalitatieve respons hebben. Dit omvat het vragen of je gaat sterven en "Wat zou jij doen als jij mij was?" Focus op overleven, op meetbare feiten en op manieren vinden om voor jezelf te zorgen tijdens de behandeling.

    Een woord van heel goed

    Oncologie kan een lonende en opwindende carrière zijn, met snelle vooruitgang in niet alleen de behandeling, maar ons algemene begrip van de ziekte. Het kan ook extreem stressvol professioneel zijn. Naast de lange uren is een oncoloog verantwoordelijk voor de behandeling van een ziekte die geen vaste koers heeft en die gewoonweg beangstigend is voor de meeste mensen..
    Burnout en "compassion fatigue" komen veel voor bij oncologen, met slechts 34 procent die werkplezier rapporteert, volgens een onderzoek van 2014 in de Journal of Clinical Oncology.
    Er is een speciaal persoon voor nodig om een ​​oncoloog te worden, iemand die de empathie en emotionele veerkracht heeft om behandeling af te geven op basis van het individu en niet de kanker. Voor deze artsen kunnen de beloningen aanzienlijk zijn.
    Volgens de jaarlijkse Medscape Oncoloog Compensatierapport, oncologen in de Verenigde Staten verdienden een gemiddelde van $ 363.000 voor alle specialiteiten in 2018. Degenen die straling of chirurgische oncologie beoefenden verdienden jaarlijks dichterbij de $ 500.000.
    10 tips om kanker te overleven