Startpagina » CFS Fibromyalgie » Yoga voor chronisch vermoeidheidssyndroom

    Yoga voor chronisch vermoeidheidssyndroom

    Oefening is een van de moeilijkste dingen om aan te pakken als u chronisch vermoeidheidssyndroom (ME / CVS) heeft. Een primair symptoom is post-exertionele malaise, een abnormale en extreme reactie op kleine hoeveelheden lichaamsbeweging. Symptomen kunnen ernstig zijn en omvatten een enorme toename van vermoeidheid, pijn, cognitieve stoornissen, griepachtige symptomen en meer.
    Voor sommige mensen kost het een ongelofelijk kleine inspanning om een ​​post-exertionele malaise te veroorzaken. De ziekste mensen kunnen soms niet lang in bed blijven zitten. Sommige mensen kunnen een paar blokken lopen. Anderen kunnen mogelijk aanzienlijk meer activiteit tolereren. Het is belangrijk dat elke persoon met deze ziekte deze begrijpt en zich aan zijn grenzen houdt.
    Tegelijkertijd weten we dat niet oefenen zijn eigen problemen veroorzaakt, van stijfheid en gewrichtspijn tot een verhoogd risico op een hartaanval.
    De voordelen van yoga, in het algemeen, zijn het losmaken van spieren, gewrichten en bindweefsels, en het verbeteren van kracht en balans. Maar is het geschikt voor ME / cvs, met post-exertionele malaise plus andere problematische symptomen zoals duizeligheid en spierpijn? We hebben niet veel onderzoek naar yoga voor ME / CVS, maar wat we wel hebben, suggereert dat het misschien net zo is - althans in sommige gevallen, en wanneer het op een bepaalde manier wordt gedaan.
    Houd er rekening mee dat onderzoek uiterst beperkt is en dat geen enkele behandeling geschikt is voor iedereen. Neem altijd contact op met uw arts om te controleren of elk trainingsschema dat u probeert te gebruiken, veilig voor u is. Het is ook essentieel dat je aandacht besteedt aan de signalen die je lichaam je geeft en dat je je activiteitsniveau op de juiste manier afstemt.
    Hoewel we heel weinig onderzoek hebben, is het goede nieuws dat het een positieve start lijkt.

    Yoga: speciale overwegingen voor ME / CVS

    In een typische yogasessie doen mensen poses in meerdere posities: zitten, staan, liggen. Sommige houdingen verleggen de grenzen van balans en kracht. Sommige vormen van yoga omvatten veel beweging en bieden een cardiovasculaire training.
    Iedereen die veel weet over ME / CVS kan daar potentiële problemen zien, behalve alleen het feit dat het energie kost:
    • Orthostatische intolerantie (OI), die duizeligheid veroorzaakt wanneer je voor het eerst gaat staan, kan het gevaarlijk maken om houdingen te doen waarbij het moeilijk in balans is;
    • O kan het ook een slecht idee maken om van vergadering naar staan ​​te gaan tijdens een sessie;
    • Als je ziekte tot deconditionering heeft geleid, wat vaak het geval is, kan het moeilijk worden om op de vloer te komen en weer omhoog te gaan;
    • Hoe meer energie je spendeert aan het verplaatsen en veranderen van positie tussen poses, hoe groter de kans dat je een post-exertionele malaise veroorzaakt;
    • Gecompliceerde instructies kunnen moeilijk te volgen zijn vanwege cognitieve disfunctie;
    • Cognitieve disfunctie kan het moeilijk maken om een ​​routine of de juiste manier om een ​​pose te doen te onthouden.
    Dit alles betekent dat een yogaregime voor mensen met deze ziekte specifiek op de aandoening moet worden afgestemd. Omdat elk geval van ME / CVS uniek is, met symptomen en ernst die sterk variëren, zou het verder moeten worden afgestemd op het individu.
    In het onderstaande onderzoek hebben onderzoekers hier alles mee gedaan.

    Studie: isometrische yoga voor ME / CVS

    In een studie gepubliceerd in 2014 (Oka) gingen Japanse onderzoekers op onderzoek uit of yoga mensen met ME / CVS zou helpen die resistent waren tegen conventionele behandelingen. Eerst moesten ze een yoga-routine ontwerpen die zou werken voor iemand met de aandoening.
    Na overleg met yogadexperts, hebben ze zich gevestigd op isometrische yoga, die wordt gedaan in een stationaire positie en voornamelijk betrekking heeft op het buigen van de spieren met behoud van een positie. Ze zeggen dat een voordeel van isometrische yoga was dat deelnemers meer of minder konden buigen, afhankelijk van hun individuele vaardigheden.
    Onderzoekers wilden ook dat het regime de deconditionering zou helpen tegengaan en het eenvoudig en gemakkelijk te volgen zou houden.
    Het yoga-programma dat ze ontwierpen omvatte zes poses die allemaal zittend op een stoel werden gedaan. Patiënten ontmoetten een-op-een met een ervaren instructeur. Muziek, die vaak wordt gebruikt in yogasessies, was niet toegestaan ​​vanwege de mogelijkheid van geluidsgevoeligheid. Het programma van 20 minuten werd op individuele basis aangepast, bijvoorbeeld door een pose over te slaan die pijn veroorzaakte of minder herhalingen deed als gevolg van meer ernstige vermoeidheid.
    Oefeningenstudies van zieke populaties kunnen problematisch zijn, vooral wanneer inspanningsintolerantie een belangrijk deel van de ziekte in kwestie is. Dat betekende dat de deelnemers aan de studie zorgvuldig geselecteerd moesten worden.
    De proefpersonen werden gekozen op basis van de diagnostische criteria van Fukuda en vervolgens verder versmald tot diegenen die niet goed reageerden op conventionele behandelingen. Om ervoor te zorgen dat ze aan het onderzoek konden deelnemen, moesten ze minstens 30 minuten kunnen zitten, de medische faciliteit om de paar weken bezoeken en de vragenlijst zonder hulp invullen. Ook moesten ze genoeg vermoeid zijn om school of werk meerdere dagen per maand te missen, maar niet genoeg om hulp nodig te hebben bij basisactiviteiten in het dagelijks leven. Dat betekent dat deze resultaten mogelijk niet van toepassing zijn op ernstigere gevallen.
    Dit was een kleine studie met 30 proefpersonen met ME / CVS, van wie er 15 yoga deden en van wie 15 conventionele behandelingen kregen. Na de eerste sessie zeiden twee mensen dat ze zich moe voelden. Eén meldde duizelig te zijn. Deze dingen werden echter niet gerapporteerd na de daaropvolgende sessies en geen van de deelnemers trok zich terug.
    Volgens onderzoekers bleek yoga de vermoeidheid aanzienlijk te verminderen. Ook meldden veel deelnemers zich warmer en lichter te voelen na yogasessies.
    Uiteindelijk weten we dat deze specifieke benadering van yoga mensen met ME / CVS helpt die niet tot de ernstigste zieken behoren. Dat lijkt misschien niet veel, maar het is een begin. We kunnen hopen dat meer onderzoekers dit yoga-protocol of iets dergelijks gebruiken om de studie te repliceren. Als dit een regime is dat de symptomen kan verbeteren zonder dat het een post-exertionele malaise veroorzaakt, kan het extreem waardevol zijn.

    Casestudy: veranderingen in yoga en verwante levensstijl

    In 2015 werd de twee jaar durende follow-up van een case study (Yadav) gepubliceerd met veelbelovende informatie over yoga en gerelateerde praktijken voor ME / cvs.
    Het onderwerp was een 30-jarige man met wat onderzoekers beschrijven als "aangetaste kwaliteit van leven en veranderde persoonlijkheid." Het interventieprogramma bestond uit:
    • Yoga houdingen,
    • Ademhalingsoefeningen,
    • Meditatie,
    • Groepsdiscussies,
    • Individueel advies over stressmanagement,
    • Dieet veranderingen,
    • Extra fysieke activiteit.
    Hij woonde zes sessies bij. Twee jaar later leken deze veranderingen in levensstijl zijn persoonlijkheid, welzijn, angst en ziekteprofiel aanzienlijk te verbeteren.
    Dus wat zegt dit ons? Het werkte voor één man, maar dat betekent niet dat het voor iedereen zou werken. Ook weten we niet hoeveel yoga, of een ander element, heeft bijgedragen aan zijn algehele verbetering. Toch zijn het vaak gevallen zoals deze die tot verder onderzoek leiden.
    En dat vat het onderzoek tot op heden samen.

    Ander Yoga-onderzoek: wat betekent het voor ME / CVS?

    Onderzoek naar yoga voor andere aandoeningen toont aan dat het vermoeidheid kan verminderen, maar we weten niet of dat van toepassing is op de unieke vermoeidheidstoestand van ME / CVS.
    We hebben meer onderzoek naar yoga voor fibromyalgie, wat erg lijkt op ME / CVS. Een onderzoek (Carson) suggereert bijvoorbeeld dat yoga het stresshormoon-cortisol bij mensen met fibromyalgie kan verhogen. Zowel fibromyalgie als ME / CVS hebben vaak een abnormale cortisolfunctie.
    Een andere studie (Mithra) toonde verbetering van fysieke en psychologische symptomen bij fibromyalgie, evenals verschillende andere neurologische aandoeningen, waaronder multiple sclerose, de ziekte van Alzheimer, epilepsie en beroerte. ME / cvs wordt verondersteld, tenminste gedeeltelijk, neurologisch te zijn.
    Het is echter onmogelijk om te weten of de resultaten hetzelfde zouden zijn voor ME / CVS. We weten nog niet genoeg over de gemeenschappelijke fysiologie tussen fibromyalgie en ME / cvs en de specifieke symptomen die het veroorzaakt om te zeggen dat wat goed is voor de een goed is voor de ander.
    Verder moeten we afgaan op anekdotisch bewijs, wat altijd een gemengd geheel is als het gaat om fysieke activiteit en ME / CVS. Sommige (maar niet alle) artsen raden yoga aan en sommige (maar niet alle) mensen melden er succes mee.
    Uiteindelijk is het aan jou (met begeleiding van je team in de gezondheidszorg) om te bepalen of yoga iets is dat je moet proberen.

    Aan de slag met yoga

    Je hebt veel opties als het gaat om het doen van yoga. Je kunt een les volgen of een persoonlijke instructeur vinden, maar dat is voor veel mensen geen goede optie - de inspanning om daar te komen kan te veel zijn. Je kunt echter ook een video kopen of gratis online zoeken, of je eigen routine ontwerpen. Als je nieuw bent bij yoga, is het misschien een beter idee om een ​​les of video te hebben, zodat je kunt profiteren van de kennis van de instructeur.
    Waar je het ook mee bezig bent, het is het beste om heel langzaam te werk te gaan. U wilt misschien beginnen met slechts een enkele pose of twee per dag. Neem je aanwijzingen uit het hierboven besproken Japanse onderzoek en kijk of die houdingen voor jou werken. Als je er dan zeker van bent dat je je niet slechter gaat voelen, kun je beginnen met het verhogen van je yoga-tijd.
    In plaats van sessies langer te maken, kunt u proberen een tweede sessie toe te voegen aan uw dag. Door in korte uitbarstingen te werken met lange perioden van rust ertussenin, zul je misschien merken dat je meer kunt doen zonder een post-exertionele malaise op te wekken.
    Je kunt mijn persoonlijke yogaroutine hier vinden:
    • Managing Fibromyalgia & ME / CFS: Stretching