Startpagina » Chronische pijn » Een overzicht van neuropathische pijn

    Een overzicht van neuropathische pijn

    Neuropathische pijn of zenuwpijn is een van de meest intense vormen van chronische pijn, vaak omschreven als scherp, prikkelend of brandend. Het is pijn veroorzaakt door beschadigde zenuwen of een probleem met het zenuwstelsel. Hoewel neuropathische pijn slopend kan zijn, is het voordeel dat er medicijnen voor zijn om het te behandelen, en ze werken door de manier te veranderen waarop de hersenen pijn interpreteren.

    symptomen

    Er zijn veel termen gebruikt om neuropathische pijn te beschrijven, zoals:
    • Scherp
    • Fotograferen of "elektrische schok"
    • Branden of "heet"
    • Tintelingen, "spelden en naalden" of "prikkelingen"
    • Stabbing
    Neuropathische pijn kan de hele tijd voorkomen of komen in spurts. Evenzo kan neuropathische pijn variëren in intensiteit van mild en zeurend tot ernstig en invaliderend.
    Interessante, neuropathische pijn heeft de neiging om 's nachts erger te zijn, wat uw slaap kan verstoren. Het heeft ook de neiging om in rust te flitsen, wat de ontspanning of de maaltijd kan beïnvloeden. Over het algemeen kan de negatieve invloed van neuropathische pijn op iemands kwaliteit van leven leiden tot psychische problemen, zoals depressie en angst.

    Oorzaken

    Er zijn veel redenen waarom een ​​persoon neuropathische pijn kan ontwikkelen. Sommige soorten neuropathische pijn worden bijvoorbeeld veroorzaakt door medicijnen, zoals bepaalde chemotherapieën. Anderen kunnen het resultaat zijn van een ziekte die het zenuwstelsel aantast, zoals Guillain-Barrésyndroom, kanker, multiple sclerose, multipel myeloom, alcoholisme en HIV.
    Neuropathische pijn komt ook vaak voor bij ziekten die sensorische zenuwen aanvallen, zoals diabetes, en bij aandoeningen waarbij bepaalde zenuwen ontstoken of samengedrukt zijn, zoals bij carpaal tunnelsyndroom of ischias. Zenuwpijn kan ook het gevolg zijn van trauma, zoals met een dwarslaesie, waarbij zenuwen worden beschadigd of doorgesneden.
    Phantom ledematen pijn is een andere neuropathische pijnstoornis waarbij pijn voelt alsof het uit een ledemaat komt die werd geamputeerd.
    Helaas hebben sommige soorten neuropathische pijn een onbekende oorzaak of een oorzaak die niet volledig wordt begrepen. Reflex-sympathische dystrofie (CRPS) is een voorbeeld. Hoewel de oorzaak misschien niet volledig bekend is, is de pijn heel reëel.

    Diagnose

    De diagnose van neuropathische pijn vereist een gedetailleerde medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, die vaak genoeg zijn om het "waarom" achter iemands neuropathie te bepalen. Soms vereist de diagnose echter een evaluatie door een specialist, zoals een neuroloog.
    In dit geval kan de diagnose meer tests vereisen, waaronder bloedtesten, zenuwtests zoals een elektromyografie (EMG) of beeldvormende tests, zoals magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van de hersenen of het ruggenmerg.

    Behandeling

    Behandeling van neuropathische pijn brengt in de eerste plaats het aanpakken van het onderliggende probleem met zich mee. Als een persoon bijvoorbeeld neuropathische pijn heeft van diabetes, is het optimaliseren van de bloedsuikerspiegel (glucose) een essentiële volgende stap. Houd er echter rekening mee dat verbeterde glucoseregulatie de neuropathie in het algemeen niet kan omkeren, hoewel dit kan voorkomen dat het erger wordt en de huidige symptomen verminderen..
    Als een ander voorbeeld, als een medicijn slopende zenuwpijn veroorzaakt, kan verwijdering of een verlaging van de dosis van het gewraakte medicijn voldoende zijn..

    Eerstelijnsmedicijnen

    Naast het behandelen van het onderliggende probleem, is medicatie vaak nodig om neuropathische pijn te beheersen.
    Voor de overgrote meerderheid van de patiënten omvat de behandeling van neuropathische pijn een van de volgende:
    • Een antidepressiva zoals Cymbalta (duloxetine) of Elavil (amitriptyline)
    • Een anti-epileptische medicatie zoals Neurontin (gabapentin) of Lyrica (pregabalin)
    Qua bijwerkingen is misselijkheid de meest voorkomende bijwerking van Cymbalta. Elavil vormt over het algemeen meer een probleem, voornamelijk vanwege het risico op harttoxiciteit, evenals andere hinderlijke bijwerkingen, waaronder:
    • Droge mond
    • Constipatie
    • Urineretentie
    • Duizeligheid of duizeligheid bij het opstaan
    Neurontin kan duizeligheid, vermoeidheid, verwardheid en zwelling in de onderbenen veroorzaken.
    Lyrica kan duizeligheid, vermoeidheid, een droge mond, zwelling en wazig zicht veroorzaken.

    Second-line medicatie

    opioïden zoals Vicodin (hydrocodon / paracetamol) en Percocet (oxycodon / acetaminofen) zijn niet zo effectief voor de behandeling van neuropathische pijn en worden daarom beschouwd als tweedelijnsbehandelingen. Naast hun twijfelachtige voordeel, zijn opioïden geassocieerd met verschillende bijwerkingen.
    De mogelijke bijwerkingen van opioïden kunnen de kwaliteit van leven van een persoon ernstig beïnvloeden en omvatten:
    • Misselijkheid en overgeven
    • Constipatie
    • jeuk
    • Droge mond
    • Urineretentie
    • Slaperigheid
    • Geheugen en denkproblemen
    • Langzame ademhaling
    Naast deze bijwerkingen bestaat er landelijke bezorgdheid over verslaving en misbruik van opioïden, waarmee rekening moet worden gehouden.

    Unieke therapieën

    Sommige soorten neuropathische pijn vereisen mogelijk een uniek behandelplan.
    Als bijvoorbeeld de neuropathische pijn van een persoon gelokaliseerd is, zoals vaak het geval is bij postherpetische neuralgie, actuele (op de huid) therapie, zoals een lidocaine-pleister kan worden gebruikt.
    In andere gevallen, chirurgie kan noodzakelijk zijn, bijvoorbeeld om een ​​samengedrukte zenuw vrij te maken, zoals bij carpaal tunnel syndroom. In het geval van een hernia, waarbij een ontstoken spinale zenuw een boosdoener is achter de pijn, wordt soms een injectie van epidurale steroïden in de wervelkolom uitgevoerd.
    Ten slotte worden soms bepaalde medicijnen gebruikt om specifieke neuropathische pijnaandoeningen te behandelen. Een klassiek voorbeeld is trigeminusneuralgie, die wordt gekenmerkt door ernstige, stekende nek- en aangezichtspijn. Deze aandoening wordt behandeld met de anti-epileptica, Tegretol (carbamazepine) of Trileptal (oxcarbazepine).

    Complementaire therapieën

    Er zijn verschillende complementaire therapieën die neuropathische pijn kunnen helpen verlichten. Deze therapieën worden vaak gebruikt in combinatie met medicijnen en omvatten:
    • Fysieke of ergotherapie
    • Ontspanningstherapie
    • Massage therapie
    • Acupunctuur

    Een woord van heel goed

    Neuropathische pijn is vaak chronisch en kan een uitdaging zijn om te behandelen. Het goede nieuws is dat er veel behandelingsopties zijn, en vaak is het de combinatie van therapieën die de truc doet. Blijf daarmee volharden in je inspanningen om je pijn te verzachten, maar wees je er ook van bewust dat het vaak een proces van vallen en opstaan ​​is.