Bezoek het ademhalingssysteem

Om het maximale uit uw COPD-behandeling te halen, is het belangrijk om te weten wat zich in uw longen afspeelt. Het werk van de longen is om lucht en gassen in en uit het lichaam te krijgen. Volg een rondleiding door het ademhalingssysteem om te zien hoe dit proces plaatsvindt. 
1

Neus en neusholte

De neus is het enige van buitenaf zichtbare orgaan van het ademhalingssysteem. Hoewel het vaak het doelwit is van oneerbiedig verwijt, gezien het belang ervan, verdient de neus veel meer waardering. De neus bevat de receptoren voor onze reukzin. Het is een van de manieren waarop buitenlucht het ademhalingssysteem binnendringt, waarna het wordt gefilterd, opgewarmd en bevochtigd.
2

Het bovenste ademhalingsstelsel

Het bovenste ademhalingssysteem omvat de neus, neusholte, farynx (keel) en strottenhoofd (stembox). Een van de manieren waarop lucht het ademhalingssysteem binnendringt, is door de neusgaten waar het vervolgens wordt gefilterd, bevochtigd en opgewarmd in de neusholte. Het gaat dan door de farynx (een doorgang voor zowel lucht als voedsel) en gaat verder naar het strottenhoofd, een andere luchtdoorgang. Het strottenhoofd dient ook om te voorkomen dat voedsel in de onderste luchtwegen terechtkomt.
3

Het onderste ademhalingsstelsel

De belangrijkste structuren van de onderste luchtwegen omvatten de luchtpijp (luchtpijp), en in de longen, de bronchiën, de bronchiolen en de longblaasjes.
Na zijn reis door het strottenhoofd bereikt ingeademde lucht de luchtpijp. De luchtpijp bestaat uit stevige, C-vormige kraakbeenringen die de trachea zijn stijfheid geven en het in staat stellen om continu open te blijven. De luchtpijp is ongeveer 4 inch lang en 1 inch in diameter en is zeer flexibel van aard. Net als de neusholte helpt de luchtpijp om de lucht die er doorheen gaat te filteren, te verwarmen en te bevochtigen.
4

In de longen

Na het verlaten van de luchtpijp vertakt de luchtstroom zich naar de bronchiën. Eén bronchus leidt naar de linker long en de andere naar rechts. Net als de luchtpijp, zijn de bronchiën gemaakt van hard C-vormig kraakbeen om ze steun en stevigheid te geven.
Dieper in de longen verdeelt elke bronchus zich in secundaire en tertiaire bronchiën en vervolgens in kleinere luchtwegen, bronchiolen genaamd. In tegenstelling tot de bronchiën zijn de bronchiolen niet gemaakt van rigide kraakbeen en zijn daarom onderhevig aan vernauwing en obstructie, zoals optreedt tijdens een COPD-exacerbatie. De bronchiolen eindigen in luchtzakjes die alveoli worden genoemd. De longblaasjes zijn de plaats van gasuitwisseling in de longen.
De longblaasjes zijn kleine, microscopische structuren die samen in druifachtige clusters worden gebundeld om alveolaire zakjes te vormen. Op het oppervlak van de longblaasjes bevinden zich netwerken van capillairen (kleine bloedvaten) die bloed uit de aderen van andere delen van het lichaam transporteren. Hier vindt gasuitwisseling plaats - koolstofdioxide uit het bloed wordt vervangen door zuurstof uit de longblaasjes. Nadat het zuurstofrijke bloed de longblaasjes verlaat, reist het naar het hart, gelegen tussen de twee longen, waar het naar de rest van het lichaam wordt gepompt. De koolstofdioxide wordt vervolgens uit je lichaam verdreven elke keer dat je uitademt.
5

De rol van het diafragma

Het diafragma is een koepelvormige spier, die zit tussen uw borstholte of borstkas en uw buik of buik. Vanuit een evolutionair perspectief hebben alle zoogdieren een diafragma en kunnen zoogdieren niet leven zonder het orgel. Naast zijn vitale rol bij het ademen, is het orgel verantwoordelijk voor onze complexe spraak, verschillende tonen van vocalisatie, zang en taal.

Hoe helpt het diafragma om te ademen?

Het diafragma (DY-uh-fram) bevindt zich direct onder de longen en is een van de belangrijkste spieren die bij de ademhaling betrokken zijn. Het trekt samen, trekt naar beneden en valt plat tijdens inhalatie, waardoor de borstholte uitzet. Deze manoeuvre creëert een vacuüm dat lucht naar de grotere ruimte van de longen trekt. Tijdens uitademing ontspant het diafragma, keert terug naar zijn vorige vorm en er stroomt lucht uit de longen.  
Soms raakt dit proces vervuild en leidt het tot hik. Het diafragma samentrekt synchroon of raakt geïrriteerd (bijvoorbeeld snel drinken of te snel eten), lucht komt naar binnen en de stembanden sluiten plotseling in reactie op een plotselinge influx van lucht. Het naar adem snakken van je lichaam leidt tot het geluid dat gepaard gaat met hikken.
Er is een opening waar uw slokdarm of voedselbuis van de borst in de buik overgaat. Bovendien, andere vitale structuren zoals de phrenic zenuw (zenuw die diafragmatische bewegingen controleert), aorta (bloedvat dat zuurstof-rijk bloed naar het lichaam draagt), en vena cava (een deel van het veneuze systeem dat gedeoxygeneerd bloed terug naar de longen draagt) allemaal passeren het diafragma.

Symptomen die kunnen wijzen op een probleem met uw middenrif kunnen zijn:

• Ademhalingsproblemen
• Langzamer ademhalen dan normaal
• Lage zuurstofwaarden in het bloed
• Pijn in de borst, schouder of buik

Welke ziekten diafragmaproblemen veroorzaken?

• Aangeboren afwijkingen
• Infectie
• Lupus
• Ondervoeding
• Stralingsbehandeling
• Beroerte
• Structurele problemen na ongeval of letsel
• Schildklieraandoeningen

Welke Tests kunnen mijn Dokter bestellen?

• X-thorax: geeft beeld om te zien of er iets structureel het diafragma schaadt
• Fluroscopie: een real-time röntgenfoto waarmee u kunt zien hoe goed uw diafragma samentrekt en ontspant.
• Longfunctietests: deze tests bepalen hoe goed u lucht in en uit de longen beweegt.
• Zenuwgeleidingstudies: deze tests beoordelen of de phrenicuszena de signalen naar het middenrif stuurt om goed te samentrekken.

De behandeling hangt in het algemeen af ​​van de primaire oorzaak en kan medicatie, ondersteunende behandelingen om het diafragma beter te laten werken (bijvoorbeeld een pacemaker die sterk lijkt op pacemakers) of een operatie omvatten.
Bewerkt door Pat Bass, MD
6

Het proces van ademhalen

Ademhaling bestaat uit twee fasen: inspiratie (je ademt in, en lucht stroomt in de longen) en uitademing (je ademt uit en gassen verlaten de longen). Tijdens de ingeving trekken het diafragma en de intercostale spieren samen waardoor lucht de longen kan binnendringen. Tijdens het uitademen ontspannen het diafragma en de intercostale spieren waardoor de gasgassen uit de longen stromen.