4 Tekenen dat u tandvleesaandoeningen heeft en wat u eraan moet doen

Als je bang bent dat je een tandvleesaandoening hebt, is daar een goede reden voor. Tandvleesaandoeningen treft bijna de helft van de volwassen bevolking van de VS. Dat is iets minder dan 65 miljoen mensen! Het is een van de meest voorkomende redenen waarom mensen de tandarts zien.
Dus, bent u in gevaar?
Tandvleesaandoeningen (bekend als parodontitis) hebben ernstige gevolgen voor uw gebit. Het is een chronische aandoening die zich snel kan voordoen bij verschillende mensen. In het ergste geval resulteert dit in tanden die geïnfecteerd en los zijn en moeten worden verwijderd.
We weten dat bloedend tandvlees nauw verbonden is met hoe we borstelen en flossen. En de meeste mensen die ik zie in de tandartspraktijk poetsen en flossen niet genoeg. Maar plaque verwijderen is een deel van het verhaal. Tandvleesaandoeningen zijn een teken van vele andere problemen in het hele lichaam. Als u achterdochtig bent, hebt u tandvleesontsteking, dan kunnen deze vijf tekens u vertellen dat het tijd is om naar de tandarts te gaan.

1) Bloedend tandvlees

Tandvlees mag niet bloeden als u borstelt en floss. Als algemene regel geldt dat als u geen routineflosser bent, bacteriën zich onder het tandvlees ophopen, waardoor uw tandvlees kan bloeden telkens u gaat poetsen. Dit kan zich ook verspreiden en bloedingen veroorzaken wanneer u uw tandvlees poetst. Als het probleem aanhoudt, wordt het bloeden meestal erger.
Gom zwelling, rood tandvlees of pijnlijke tandvlees kan ook gepaard gaan met bloeden. Tandgevoeligheid kan ook optreden en kan te wijten zijn aan tandvleesontwenning van het geïnfecteerde, bloedende tandvlees. Het is normaal dat u vraagt ​​of u moet stoppen met flossen wanneer uw tandvlees bloedt. Het probleem is dat als je niet flossen, de plaque die gingivitis veroorzaakt, de vezels vernietigt die je tandvlees aan je tanden hechten. Deze plaque heeft bacteriën die de ontsteking in uw tandvlees veroorzaken.
Met tandvlees dat bloedt, is er veel meer te overwegen dan alleen de pijn of het ongemak dat gepaard gaat met het bloeden zelf. Hoewel dat genoeg is voor de meeste mensen om zich zorgen over te maken, zijn er meer problemen die kunnen optreden nadat het bloeden is begonnen als het gerelateerd is aan tandvleesontsteking..
Wanneer uw bloed immuuncellen aflevert om uw weefsel te verlaten, is het logisch dat dit plaats maakt voor andere dingen om de bloedbaan te betreden. Als dit het geval is, kunnen schadelijke bacteriën die in de mond worden gevormd toegang krijgen tot uw bloedbaan en een aantal problemen veroorzaken.
Deze bacteriën binden zich aan bloedplaatjes in het bloed en veroorzaken stolsels, wat kan leiden tot een hartaanval of een beroerte. Als dit gebeurt, kan een hele reeks mogelijke gezondheidseffecten optreden. Tandvleesaandoening heeft enkele ernstige aandoeningen die ermee samenhangen. Er zijn sterke verbanden met een hartaanval en een beroerte. Als je bloedend tandvlees ziet, is het tijd om je tandheelkundige controle te laten uitvoeren.
Uw tandarts voert een onderzoek uit dat is ontworpen om de ernst van uw bloedend tandvlees te meten. Er zijn enkele algemene stadia van bloedend tandvlees waarvan u op de hoogte kunt zijn:

• Bloeden na of tijdens het poetsen: dit is wanneer u rode of donkere vlekken op uw penseel of floss zult herkennen. Je doel is hier om plaque te verstoren, dus het laat zien dat je het goede doet.
• Tandvlees begint vaker te bloeden: in plaats van te bloeden alleen al bij het poetsen, vindt u nu bloed wanneer u eet of zonder enige stimulatie..
• Bloeden gebeurt vanzelf, niet alleen tijdens het poetsen: soms bloedt het tandvlees helemaal zonder stimulus. Dit is een teken dat de ontsteking doorgaat naar ernstiger stadia.
• Tandvlees begint donkerder te worden van lichtroze tot dieper rood: dit laat zien dat er meer immuungereguleerde cellen in de bloedvaten zitten. Gingivitis vordert naarmate de immuunrespons verslechtert. Het signaleert processen die weg eten bij het tandvlees. Licht, rood bloed is een teken dat er zuurstof aanwezig is. Donkerder tandvlees vertoont zuurstofgebrek dat gerelateerd is aan soorten bacteriën die gedijen in een zuurstofvrije omgeving.

2) Gum Recession of Gum 'Pocketing'

Zien je tanden eruit alsof ze langer worden? Tanden die "lang" lijken, kunnen te wijten zijn aan het feit dat het tandvlees dat hen omringt, wegwijkt. De recessie van het tandvlees is een teken dat de tandvleesontsteking vordert.
Wanneer dit gebeurt, neemt de diepte van de kraag van het tandvlees rond uw tanden toe. In latere stadium tandvleesaandoeningen, worden deze zakken te diep. Het probleem is dat het dan moeilijk wordt om het voedsel en het puin te verwijderen door te borstelen en te flossen. Dit zorgt ervoor dat de zakken geleidelijk dieper worden en de tandvleesaandoeningen verslechteren.
Helaas wordt voor de meesten gom recessie beschouwd als een normaal onderdeel van het ouder worden. Je hebt misschien de uitdrukking "lang in de tand" gehoord om ouder te worden. Dit verwijst naar hoe de tandvleeslijn de neiging heeft terug te wijken en meer van het oppervlak van onze tanden bloot te leggen. Maar er is echt niets "normaals" aan de recessie van het tandvlees, en voor de meesten van ons kan het eigenlijk worden voorkomen. Dus, tenzij je geneigd bent om dingen te houden zoals ze zijn, en gom recessie te omarmen als de goedbetaalde prijs van wijsheid, kunnen we je helpen.
Gom recessie en zakken zijn niet hetzelfde:

• Gom recessie is het verlies van tandvleesweefsel rondom de tand, waardoor de wortel wordt blootgelegd. Metingen worden gedaan langs het buitenoppervlak van de tand om te meten hoeveel tandvlees in de loop van de tijd is verzonken of gemigreerd. De metingen variëren per persoon in die zin dat een meting van 4 mm in één persoon goed zou kunnen zijn, maar niet voor een ander. Door een meting te doen en de voortgang bij te houden, kunnen we verschillende aanbevelingen voor het verzorgen van uw tanden bepalen en indien nodig een specialist inschakelen..
• Gum Pockets zijn de ruimte tussen het tandvlees en tanden. Tandartsen meten de tandvleeszakken door "sonderen" of "in kaart brengen" om de algemene parodontale of tandvleesgezondheid te bepalen. Een sonde wordt geplaatst tussen de tand en het tandvlees om te bepalen waar de hechting van kauwgom begint. Dit staat bekend als de onderkant van de zak. Hygiënisten en tandartsen nemen zes metingen voor elke tand om de gezondheid of de aanwezigheid van tandvleesaandoeningen te evalueren. Door dit jaar na jaar een record bij te houden, hopen we een gezond parodontium te behouden en parodontitis en tandverlies te voorkomen. Een normaal of gezond bereik is tussen 1 mm en 3 mm, alles hoger is indicatief voor infectie en tandvleesaandoeningen.

3) Tandgevoeligheid

Gom recessie of zakken kunnen leiden tot gevoeligheid van de tanden. In deze gevallen kan gevoeligheid een teken zijn van tandvleesontsteking. Chronisch ontstoken tandvlees blootstelt het worteloppervlak van de tand. Deze blootgestelde wortel maakt de tand vatbaarder voor verval, abfractie (slijtage aan het worteloppervlak), gevoeligheid van de tanden en mogelijk tandverlies.
Tandgevoeligheid treedt op bij het consumeren van dingen zoals koude of warme dranken. Als uw symptomen verslechteren, is het tijd om uw tandarts te laten onderzoeken of deze mogelijk verband houdt met tandvleesaandoeningen.

4) Hoge bloedsuiker

Als uw bloedsuikerspiegel hoog is, hebt u mogelijk een verhoogd risico op diabetes type 2. Het verband tussen tandvleesaandoeningen en diabetes type 2 is tweerichtingsverkeer. Mensen met diabetes type 2 hebben een hoger risico op tandvleesontsteking die sneller verloopt. Daarom is het belangrijk dat uw tandarts weet of u diabetes type 2 heeft of niet.
Tekenen van een hoge bloedsuikerspiegel zijn onder andere:

• Meer dorst
• hoofdpijn
• Denk aan mist of concentratiestoornissen
• Wazig of verminderd zicht
• Frequent urineren
• Vermoeidheid of verlies van energie (zwak, vermoeid gevoel)
• Onverklaarbaar gewichtsverlies

Als u een van deze aandoeningen ervaart, moet u uw huisarts raadplegen om uw bloedsuikerspiegel te testen.
Als u echter uw tandarts ziet en de diagnose tandvleesaandoening heeft, moet u ook uw bloedsuikerspiegel testen. De omstandigheden zijn nauw verbonden met algemene ontsteking in het lichaam.

Enkele algemene stappen om uw tandvleesaandoeningen onder controle te houden

Bezoek uw tandarts voor een professioneel tandheelkundig onderzoek en reiniging. Om de tandvleesaandoening te laten bezinken, moet je borstelen en flossen.
Probeer flossen en poetsen vast te stellen aan maaltijdtijden of een tijdstip dat handig is voor uw schema. Flossen, poets vervolgens je tanden en tong: (1) wanneer je voor het eerst wakker wordt, (2) wanneer je voor het eerst thuiskomt van school of werk (kom niet uit de badkamer totdat je dat doet), en (3) voor het slapengaan.
Zodra uw mondhygiëne op orde is, kunt u beoordelen of de tekenen van tandvleesontsteking verbeteren of niet. Het doel is om de plaque en bacteriën te verstoren en te lang te laten zitten.
Als u dit doet, kan geavanceerde calculus (tandsteen) zich nooit aan uw tanden hechten. Veel mensen zeggen dat ze twee keer per dag denken dat het genoeg is. Wat gebeurt er als je een van die twee keer mist? De plaque die in bacteriën leeft, begint dan te groeien op het tandoppervlak in de komende acht uur.
Oké, als je 's avonds poetst, waarom moet je dan' s morgens nog poetsen? Dit is waarom je zou moeten. Je maakt je mond schoon en steriliseert niet. Er zijn nog levende organismen daar. Je lichaam werkt terwijl je slaapt, het verteert voedsel, je vingernagels, enz. Bacteriën voert vele processen en tandplak uit.
Het is niet moeilijk je voor te stellen waarom je tandvlees nu geïnfecteerd raakt en gaat bloeden, is het (vooral als je dit elke dag doet)? Maar vergeet niet dat je mondhygiëne een onderdeel is van tandvleesaandoeningen. Bloedend tandvlees en ontstekingen die in de mond optreden, kunnen zich ook elders in het lichaam voordoen.
Tandvleesaandoeningen kunnen een teken zijn van de algemene gezondheid van uw lichaam. Zie het als een dashboard voor andere problemen in je mond, onderbuik, immuunsysteem en hart.