Startpagina » Tandheelkundige gezondheid » Hoe Panorex X-Rays worden gebruikt in de tandheelkunde

    Hoe Panorex X-Rays worden gebruikt in de tandheelkunde

    Een röntgenfoto van een panorex is een tweedimensionale röntgenfoto die wordt gebruikt in de tandheelkunde. Het toont zowel de kaken, de bovenste en onderste, evenals de tanden, op dezelfde film op hetzelfde moment.

    Gebruik van Panorex X-Rays

    Panorex-films hebben verschillende toepassingen. Ze worden regelmatig gebruikt voor orthodontische beoordelingen, diagnose van verstandskies impactie, diagnose van voortgezette parodontale aandoeningen, beoordeling van het kaakgewricht, en voor het detecteren van tekenen van mondkanker.
    Panorex-films worden regelmatig gebruikt voor:
    Diagnose van geavanceerde parodontale aandoeningen
    Beoordeel de TMJ, of kaakgewricht
    Het detecteren van orale kanker
    orthodontische assessments - Om het aantal, de positie en de groei van alle tanden aan te tonen, inclusief degenen die nog niet zijn opgedoken of uitgebarsten. Het is anders dan de kleine close-up röntgenfoto's die tandartsen maken van afzonderlijke tanden. Het kan ook problemen met het kaakbot onthullen en het gewricht dat het kaakbot met het hoofd verbindt, het Temporomandibulair gewricht of TMJ. Het kan worden aangevraagd voor de planning van de orthodontische behandeling, voor de beoordeling van verstandskiezen of voor een algemeen overzicht van de tanden en het bot dat de tanden ondersteunt.
    Diagnose van impactactivering van verstandskiezen - Over het algemeen verwijst uw tandarts u eerst naar een betrouwbare x-ray-voorziening om röntgenfoto's met volledige monding te maken, zodat u zicht krijgt op uw huidige toestand. Zelfs als u dit eerder hebt gedaan, kunnen zij u vragen om nieuwe röntgenfoto's te maken, omdat de positie van de tanden in de kaak kan veranderen naarmate u ouder wordt.
    Uw tandarts kan u ook verwijzen om 3D-röntgenfoto's te laten maken met nieuwe röntgenapparaten.

    Werkwijze

    Tijdens de röntgenfoto van de panorex wordt de patiënt gevraagd op een speciaal hulpmiddel te bijten dat de bediener helpt bij het positioneren van het hoofd van de patiënt in de juiste positie. De patiënt wordt gevraagd om heel stil te blijven terwijl de panorex-machine ongeveer 20 seconden langs de buitenkant van het hoofd van de patiënt reist. De afbeelding wordt ofwel digitaal op een computer weergegeven of verwerkt op traditionele röntgenfilm, zodat deze door de tandarts kan worden gebruikt.
    Uw tandarts kan om de vijf jaar een panorex aanbevelen, of wanneer dat nodig is voor uw specifieke situatie.

    De gelijkenis met een cephalometrische röntgenfoto

    Het hebben van een röntgenfoto van een panorex is vergelijkbaar met het nemen van een cephalometrische röntgenfoto. Beide röntgenstralen richten zich op ongeveer hetzelfde gebied en het proces is vergelijkbaar.
    Een cephalometrische röntgenfoto, die soms ook eenvoudigweg als een ceph wordt aangeduid, is een diagnostische röntgenfoto die voornamelijk wordt gebruikt voor de planning van orthodontische behandelingen. Een cephalometrische röntgenfoto wordt gemaakt tijdens de benoeming van de orthodontische records. Cephalometrische röntgenstralen worden ook gebruikt door otolaryngologists - artsen die gespecialiseerd zijn in de behandeling van aandoeningen van het oor, de neus en de keel (ENT) zoals slaapapneu - omdat deze röntgenfoto's de luchtwegen van de patiënt weergeven.
    Het proces van het ondergaan van een ceohalometrische röntgenfoto is vrij eenvoudig en vergelijkbaar met dat van een panorex. Concentrerend op het profiel van de patiënt - of zijaanzicht van het hoofd - plaatst de röntgentechnicus de patiënt volgens specifieke criteria die nodig zijn bij het nemen van de röntgenfoto. 
    De belichting duurt meestal ongeveer 10 seconden en de röntgenfoto kan binnen ongeveer vijf of zes minuten worden ontwikkeld. De meeste tandartspraktijken zijn uitgerust met de apparatuur die nodig is om een ​​cephalometrische röntgenfoto te maken, evenals een panorex. Eenmaal ontwikkeld, gebruikt de tandarts meestal calqueerpapier en zal het "cef" traceren om te berekenen hoe de kaak en het omringende bot van de patiënt worden beïnvloed door orthodontische behandeling, samen met de tandarts een blik te geven in het groeipatroon van de kaak. en tanden. Dit proces kan worden gebruikt om potentiële handelwijzen en behandelingsroutes voor tandheelkundige problemen te bepalen.