Een overzicht van gemengde persoonlijkheidsstoornissen

Gemengde persoonlijkheidsstoornis verwijst naar een type persoonlijkheidsstoornis die niet in de tien erkende persoonlijkheidsstoornissen valt. Het is mogelijk dat mensen tegelijkertijd kenmerken of symptomen van meer dan één persoonlijkheidsstoornis hebben, terwijl ze niet aan de criteria voor één enkele van hen voldoen. In DSM-IV werd dit 'persoonlijkheidsstoornis niet anders gespecificeerd' (NOS) genoemd. Deze terminologie is in de DSM-5 vervangen door Other Specified Personality Disorder.

Dit is geen verrassende categorie omdat er een aanzienlijke overlap is tussen de symptomen van verschillende persoonlijkheidsstoornissen. Hoewel we niet alle oorzaken van persoonlijkheidsstoornissen begrijpen, zijn er ook oorzaken die waarschijnlijk ten grondslag liggen aan meer dan één van deze aandoeningen. Aangezien dit op een bepaalde manier een "catch all" -categorie is voor mensen met enkele symptomen van veel verschillende persoonlijkheidsstoornissen, is er een breed scala aan symptomen bij mensen die deze diagnose dragen.

Wat zijn persoonlijkheidsstoornissen?

De meeste mensen hebben een redelijk flexibele persoonlijkheid waardoor ze zich kunnen aanpassen aan verschillende omstandigheden, mensen en gebeurtenissen. Mensen met persoonlijkheidsstoornissen komen in plaats daarvan vast te zitten in tamelijk rigide manieren van omgaan met mensen en gebeurtenissen. Deze starre gedachten kunnen van invloed zijn op hoe ze over zichzelf en de wereld om hen heen denken, hoe ze emotie ervaren, hoe ze sociaal functioneren en hoe goed ze hun impulsen kunnen beheersen..

Diagnose

Om te worden gediagnosticeerd met een persoonlijkheidsstoornis, moet een persoon symptomen vertonen die voldoen aan de diagnostische criteria die zijn vastgesteld in de DSM-5, waaronder:

Deze gedragspatronen moeten chronisch en doordringend zijn en invloed hebben op veel verschillende aspecten van het leven van het individu, inclusief sociaal functioneren, werk, school en hechte relaties..
Het individu moet symptomen vertonen die invloed hebben op twee of meer van de volgende vier gebieden:
- gedachten
- emoties
- Interpersoonlijk functioneren
- Impuls controle
Het gedragspatroon moet in de loop van de tijd stabiel zijn en een begin hebben dat teruggaat tot de adolescentie of vroege volwassenheid.
Dit gedrag kan niet worden verklaard door andere psychische stoornissen, middelenmisbruik of medische aandoeningen.

Hoewel de DSM-5 de categorische benadering van de DSM-IV voor de diagnose van persoonlijkheidsstoornissen handhaafde, ontwikkelde het een alternatief model, waarvan het suggereert dat het een gebied zou kunnen zijn voor toekomstig onderzoek. Met dit alternatieve, hybride model zouden clinici de persoonlijkheid beoordelen en een persoonlijkheidsstoornis diagnosticeren op basis van een combinatie van specifieke problemen bij het functioneren van de persoonlijkheid, evenals de algemene patronen van pathologische persoonlijkheidskenmerken.

Soorten persoonlijkheidsstoornissen

Een persoonlijkheidsstoornis wordt gedefinieerd als een chronische en pervasieve mentale stoornis die gedachten, gedrag en interpersoonlijk functioneren beïnvloedt. De DSM-5 herkent tien verschillende persoonlijkheidsstoornissen, die zijn onderverdeeld in drie clusters:

Cluster A: oneven-excentriek

Paranoïde persoonlijkheidsstoornis - Paranoïde persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door een chronische angst en wantrouwen jegens andere mensen in combinatie met het geloof dat anderen ze misleiden of uitbuiten. Het komt voor bij één tot twee procent van de bevolking en overlapt in sommige opzichten met schizofrenie.
Schizoïde persoonlijkheidsstoornis - Schizoïde persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door een onverschilligheid voor andere mensen. Degenen met deze aandoening hebben vaak weinig interesse in het aangaan van hechte relaties met andere mensen.
Schizotypische persoonlijkheidsstoornis - Schizotypische persoonlijkheidsstoornis, een aandoening die ongeveer drie procent van de bevolking treft, wordt gekenmerkt door excentrieke gedachten en gedragingen. Mensen met de stoornis houden zich vaak bezig met magisch denken, bijvoorbeeld in de overtuiging dat ze de toekomst kunnen lezen. en lijden ook aan enorme sociale angst.

Cluster B: Dramatisch-emotioneel

Antisociale persoonlijkheidsstoornis - Er wordt gedacht dat 7,6 miljoen Amerikanen lijden aan antisociale persoonlijkheidsstoornissen, een stoornis waarbij mensen opzettelijk anderen kunnen schaden en onverschillig staan tegenover de pijn die iemand anders dan zichzelf ervaart. Een gebrek aan empathie (gebrek aan zorg voor anderen) in combinatie met een gebrek aan spijt (weinig geweten over hun wrede activiteiten) draagt vaak bij aan crimineel gedrag.
Borderline persoonlijkheidsstoornis-Borderline persoonlijkheidsstoornis leidt vaak tot onstabiele en intense relaties als gevolg van woede en agressie tegenover anderen in combinatie met een diepe angst voor verlating. Deze mensen nemen vaak risicovol gedrag aan en kunnen zich in zelfbeschadigend gedrag vertonen.
Histrionische persoonlijkheidsstoornis - Histrionische persoonlijkheidsstoornis treft ongeveer 1,8 procent van de bevolking en omvat een combinatie van oppervlakkige emoties gecombineerd met aandachtzoekende en manipulatieve gedragingen. Zelfmoordbewegingen zijn meestal niet gerelateerd aan depressie, maar eerder als een manier om anderen te manipuleren.

Narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPD) -Narcistische persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door extreme egocentrisme, een overdreven gevoel voor eigen belang en een gebrek aan empathie of bezorgdheid voor anderen. De aandoening wordt vaak het eerst herkend, niet in de persoon met de aandoening, maar door de emotionele schade die optreedt bij mensen met wie de persoon met NPD.

Cluster C: Angstig-Angstig

Vermijdende persoonlijkheidsstoornis-Vermijdende persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door extreme verlegenheid en gevoeligheid voor kritiek van anderen. Het wordt vaak geassocieerd met andere psychische aandoeningen zoals angststoornissen en sociale fobie.
Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis-afhankelijke persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door een intense angst en het onvermogen om beslissingen te nemen. Deze aandoening is het ultieme in de behoefte om een "people pleaser" te zijn en kan leiden tot bijna verlamming en onvermogen om de dagelijkse beslissingen (zonder de inbreng van anderen) die nodig zijn om goed te functioneren in de buitenwereld te nemen.
Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis - Naar verwachting zal ongeveer 2,5 procent van de bevolking op enig moment in zijn leven lijden aan een obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Het wordt gekenmerkt door een preoccupatie met ordelijkheid, perfectionisme en controle.

Differentiële diagnose

Voordat een arts een persoonlijkheidsstoornis kan diagnosticeren, moet zij andere aandoeningen of medische aandoeningen uitsluiten die de symptomen kunnen veroorzaken. Dit is erg belangrijk maar kan moeilijk zijn, omdat de symptomen die persoonlijkheidsstoornissen kenmerken vaak vergelijkbaar zijn met die van andere psychiatrische stoornissen en medische ziektes. Persoonlijkheidsstoornissen komen ook vaak voor bij andere ziekten.

Leven met en behandeling voor gemengde persoonlijkheidsstoornis

Omdat de symptomen en kenmerken van een gemengde persoonlijkheidsstoornis een breed bereik beslaan, is er geen specifieke behandeling die nuttig is voor alle mensen met deze aandoening. De aanwezige symptomen worden vaak behandeld alsof een persoon aan de criteria van een van de hierboven beschreven persoonlijkheidsstoornissen voldoet.

Als een persoon bijvoorbeeld voldoet aan enkele, maar niet aan alle criteria voor een borderline persoonlijkheidsstoornis, kan een van de empirisch gevalideerde psychotherapiebehandelingen voor borderline-persoonlijkheidsstoornis worden gevolgd. In het algemeen vereist de behandeling van persoonlijkheidsstoornissen dat de persoon met de stoornis veel wenst om therapie na te streven. Psychotherapie is vaak effectiever dan medicijnen.