College en Teen Suicide Statistieken

Volgens de American College Health Association (ACHA) is het zelfmoordcijfer onder jongvolwassenen in de leeftijd van 15 tot 24 jaar verdrievoudigd sinds de jaren 1950 en zelfmoord is momenteel de op één na meest voorkomende doodsoorzaak onder universiteitsstudenten. Deze jonge mensen zijn voor het eerst vaak weg van huis en vrienden. Ze leven met vreemden, ver van hun ondersteunende systemen, en werken onder intense druk - met verstoorde slaap-, eet- en bewegingspatronen. Je zou nauwelijks een meer stressvolle atmosfeer kunnen ontwerpen, vooral wanneer depressie of andere geestelijke gezondheidsproblemen in beeld komen. Hier is een momentopname van de grimmige statistieken over zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen van tieners, evenals wat sommige hogescholen doen om te helpen.

De schokkende cijfers

• Zelfmoorden onder meisjes van 15 tot 19 jaar verdubbelden van 2007 tot 2015, toen het zijn hoogste punt bereikte in 40 jaar.
• Het zelfmoordcijfer voor jongens van 15 tot 19 jaar groeide tussen 2007 en 2015 met 30 procent.
• Tweemaal zoveel jonge mannen, in de leeftijd van 20-24, plegen zelfmoord, vergeleken met jonge vrouwen. In de leeftijd van 17-19 jaar is de ratio nog meer scheefgetrokken, met zelfmoord bijna vijf keer zoveel jonge mannen.
• Aanvullende risicofactoren omvatten traumatische of stressvolle levensgebeurtenissen; een eerdere zelfmoordpoging; een gevoel van isolatie en gebrek aan steun; impulsiviteitsproblemen; problemen met drugsgebruik; slechte copingvaardigheden; en toegang tot een zelfmoordmethode.
• Jonge mannen zijn vier keer meer kans om te sterven aan zelfmoord dan jonge vrouwen. In dezelfde leeftijdscategorie hebben vrouwen echter meer kans dan zelfmoordenaars.

Waar u op moet letten en hoe u moet voorkomen

• Waarschuwingsborden omvatten academische problemen, depressie, stemmingswisselingen, terugtrekking, gevoelens van hopeloosheid, minachting voor het uiterlijk, toegenomen gebruik van de stof, verhoogd risico nemen en / of een obsessie met de dood.
• Factoren die volgens GGZ-adviseurs aan de Arizona State University kunnen helpen, zijn: nauwe persoonlijke relaties met vrienden, familie, docenten of personeel; veerkrachtvaardigheden; gezonde gewoonten, waaronder voldoende slaap, voeding en lichaamsbeweging; en gemakkelijk toegankelijke gezondheidszorg en adviesdiensten.
• Elke universiteit heeft de afgelopen jaren haar adviesdiensten op het gebied van geestelijke gezondheidszorg en zelfmoord- en depressiebewustzijn uitgebreid. Die inspanningen omvatten het assisteren van bewoners van de slaapzalen - Cornell heeft zelfs de slaapzaalbewaarders opgeleid - om op zoek te gaan naar studenten in nood. En op veel campussen hebben ze hun stressverminderingsprogramma's drastisch verhoogd om studenten te helpen bij het beheersen en verminderen van stressfactoren voordat ze ondraaglijk worden.

Hoe ouders en familie hun probleemkinderen kunnen helpen

• Blijf zo veel mogelijk betrokken bij je middelbare scholieren. Woon hun sportevenementen, optredens en andere activiteiten bij. Praat met docenten en docenten als je merkt dat hun schoolwerk lijdt, hun cijfers dalen of ze stoppen met clubs of organisaties op de campus.
• Blijf in contact met je schoolkind. Eerstejaars moeten vooral weten dat de gezinssteun waar ze op vertrouwden, nog steeds bestaat, zelfs over lange afstanden. Gebruik de middelen waarmee ze het prettigst zijn om vaak te praten - tekst, telefoon, Facebookchat of FaceTime. 
• Als je merkt dat een probleem je tiener of student lastig valt, wrik dan niet in paniek. Stel open vragen, luister aandachtig naar hun antwoorden, hun toon en hun bereidheid om te delen. Vermijd kritiek, harde woorden of ongeduld. 
• Moedig je tiener of jonge volwassene aan om tijd te nemen om voor zichzelf te zorgen, of dat nu is om een ​​goed boek te lezen, een film te kijken of een dagelijks dutje te doen. Verzend gezonde zorgpakketten naar uw student en zorg ervoor dat uw middelbare school voedzame maaltijden en snacks ter beschikking heeft. 

• Deel enkele van de worstelingen die je had toen je jonger was. Zeggen "Ik ben erbij geweest" kan het verschil zijn tussen het gevoel van je tiener of jonge volwassene dat je gehoord en gezien en onzichtbaar voelt. Ze kunnen doen alsof ze zich niets aantrekken van wat je zegt of geen interesse tonen, maar ze zullen het waarschijnlijk wel horen.
• Bewaak hun sociale media-activiteit als dit voor u geschikt is. Dit is van toepassing op jongere tieners die minder snel beseffen wat de emotionele impact is die sociale media op hen kunnen hebben, zoals cyberpesten, gevoelens van ontoereikendheid en het ontdekken dat ze zijn buitengesloten van sociale activiteiten. Studies hebben een directe correlatie aangetoond tussen de toename van het gebruik van sociale media en de toename van depressie bij tieners.