Negatieve effecten van antidepressiva

Alle medicijnen, waaronder antidepressiva, kunnen ongewenste negatieve effecten veroorzaken die we bijwerkingen noemen.

Hoe om te gaan met bijwerkingen

Sommige van deze negatieve effecten kunnen vrij mild zijn, terwijl andere mogelijk ernstiger zijn. Bovendien kunnen ze in de loop van de tijd verdwijnen of minder ernstig worden. Als u problemen ervaart met bijwerkingen, moet u dit aan uw arts vertellen omdat hij of zij u ofwel strategieën kan geven voor het omgaan met de bijwerkingen of een ander antidepressivum voorschrijven dat minder of meer verdraaglijke bijwerkingen heeft..

Raadpleeg uw arts

Houd er echter rekening mee dat het nooit een goed idee is om te stoppen met het nemen van uw antidepressivum zonder dit eerst met uw arts te bespreken. Een onaangename reeks symptomen die bekend staan als het staken van de behandeling kan optreden als u stopt met het te snel nemen van uw medicatie. Deze symptomen omvatten elektrische schoksensaties, tintelingen, levendige dromen, hallucinaties, zweten, spierpijn, wazig zien, slapeloosheid, angst, prikkelbaarheid, agitatie, maagklachten en vermoeidheid..

Het is altijd het beste om uw antidepressivum langzaam af te bouwen met de hulp van uw arts. Dit geeft uw hersenen de tijd om aan de veranderingen te wennen en u zult minder effecten opmerken als u zich houdt aan het plan van uw arts.

Vaak voorkomende bijwerkingen

Enkele van de meer algemene negatieve effecten die veel patiënten ervaren met antidepressiva zijn duizeligheid, vermoeidheid, wazig zien, seksuele bijwerkingen, gewichtstoename, constipatie, slapeloosheid, droge mond, misselijkheid en angst. Uw arts zal u passende behandelstrategieën kunnen aanbieden voor veel van deze of kan ook wijzigingen in uw dosis aanbrengen of u overzetten op een ander medicijn dat u beter kunt verdragen.

Ernstige bijwerkingen

Hoewel veel van de meest voorkomende bijwerkingen geen reden tot overdreven bezorgdheid zijn, zijn er zeker zeldzame, maar meer ernstige bijwerkingen waarvan u zich bewust moet zijn. Onder deze zijn:

Serotoninesyndroom

Deze bijwerking houdt verband met het gebruik van antidepressiva, selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) en serotonine-norepinefrineheropnameremmers (SNRI's). Serotoninesyndroom treedt op wanneer een neurochemisch middel in de hersenen dat serotonine wordt genoemd, gevaarlijk hoge niveaus bereikt. Het wordt meestal geactiveerd wanneer een SSRI- of SNRI-medicatie wordt gebruikt in combinatie met een tweede medicijn dat ook serotoninespiegels beïnvloedt, zoals een ander antidepressivum.

Symptomen van het serotoninesyndroom zijn verwarring, agitatie, spiertrekkingen, zweten, rillingen en diarree. Bovendien kunnen ernstige gevallen symptomen omvatten zoals zeer hoge koorts, toevallen, onregelmatige hartslag en bewusteloosheid.

Als een persoon een van de bovenstaande symptomen begint te vertonen, moet onmiddellijk medische zorg worden gezocht, omdat deze aandoening levensbedreigend kan zijn.

hyponatriëmie

Hyponatriëmie is een aandoening waarbij het natrium- of zoutgehalte in het bloed tot abnormaal lage niveaus daalt. Wanneer dit gebeurt, kunnen zich gevaarlijke hoeveelheden vloeistof in de cellen van het lichaam ophopen. Deze bijwerking kan optreden bij SSRI's omdat deze geneesmiddelen mogelijk de effecten kunnen beïnvloeden van een hormoon dat betrokken is bij het reguleren van het natrium- en vloeistofniveau in het lichaam. Oudere mensen zijn mogelijk bijzonder gevoelig voor hyponatriëmie.

Milde gevallen van hyponatriëmie kunnen symptomen veroorzaken zoals een ziek gevoel, hoofdpijn, spierpijn, verlies van eetlust en verwarring. In meer ernstige gevallen kunnen mensen ook symptomen als lusteloosheid en vermoeidheid, desoriëntatie, agitatie, psychose en toevallen ervaren. Bovendien kan hyponatriëmie leiden tot coma of de dood.

Mensen die zelfs milde symptomen van hyponatriëmie ervaren, moeten onmiddellijk medische hulp inroepen.

Zelfmoordgedachten

U dient zich ervan bewust te zijn dat wanneer u voor het eerst een antidepressivum begint, u tijdelijk een verergering van uw depressie en mogelijk zelfs toegenomen gedachten aan zelfmoord kunt ervaren. Studies tonen aan dat dit met name geldt voor mensen jonger dan 25 jaar.

Als u, of iemand voor wie u zorgt, enige verergering van depressie, toegenomen gedachten aan zelfmoord of overlijden of ongewone gedragsveranderingen ervaart in de eerste weken na het starten van een nieuw antidepressivum, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te krijgen.

Allergische reacties

Allergische reacties kunnen optreden bij antidepressiva, ofwel omdat een persoon allergisch is voor het werkzame bestanddeel van het medicijn of omdat hij of zij allergisch is voor de kleurstoffen, vulstoffen of andere inactieve ingrediënten die in de pil of capsule aanwezig zijn.

Symptomen van een allergische reactie kunnen zwelling, jeukende uitslag, netelroos, blaren of moeite met ademhalen zijn.

Een ernstige allergische reactie kan levensbedreigend worden als het iemands vermogen om te ademen wordt geblokkeerd. Medische hulp moet worden gezocht voor een allergische reactie, vooral als er sprake is van zwelling in het gezicht of ademhalingsmoeilijkheden.

Manie

Bij mensen die vatbaar zijn voor een bipolaire stoornis, kunnen medicijnen zoals antidepressiva mogelijk leiden tot een manische episode.

Symptomen van manie zijn verhoogde energie en activiteit, problemen met slapen, racistische gedachten, impulsief gedrag, groots denken, extreme verheffing van stemming, prikkelbaarheid en onder druk staande spraak.

Hoewel manie niet noodzakelijkerwijs levensbedreigend is, heeft deze medische hulp nodig om te behandelen.

Epileptische aanvallen

Bepaalde antidepressiva kunnen het risico van een persoon op een epileptische aanval vergroten. In sommige gevallen kan een aanval worden veroorzaakt door iemand die er nog nooit een heeft gehad. De meeste antidepressiva verhogen het risico van aanvallen niet, hoewel Wellbutrin (bupropion) het antidepressivum is dat het meest waarschijnlijk een trigger is. Bepaalde oudere antidepressiva, tricyclische middelen genoemd, kunnen ook het risico op epileptische aanvallen van een persoon verhogen. Over het algemeen hebben de nieuwere antidepressiva minder kans om aanvallen te veroorzaken.

Aanvallen omvatten symptomen als onbeheersbare schokkende bewegingen van de armen en benen, starende spreuken, verwarring, abnormale gewaarwordingen en bewustzijnsverlies.

Alle aanvallen moeten worden gemeld aan een arts. Als het de eerste keer is dat iemand een aanval heeft gehad, moeten de hulpdiensten worden opgeroepen.

Wanneer moet u 911 bellen?

Een aanval duurt meer dan vijf minuten
De persoon wordt niet wakker
Een volgende aanval begint onmiddellijk daarna
De aanval gebeurt in water
De persoon is zwanger, is gewond of heeft diabetes
Er is iets ongewoons aan de aanval in vergelijking met anderen die de persoon eerder heeft gehad