Een overzicht van diverticulitis
Hoewel meer dan de helft van de mensen diverticula in hun dikke darm heeft tegen de tijd dat ze ouder zijn dan 60, ontwikkelt slechts ongeveer vijf procent van hen zich tot diverticulitis..
De dikke darm
Diverticula komen meestal voor in de dikke darm, die deel uitmaakt van de dikke darm. Meestal ontwikkelen divertikels zich in de sigmoïd colon, het laatste deel van de dikke darm dat is verbonden met het rectum. De sigmoïde colon bevindt zich aan de linkerkant van de buik. Daarom wordt diverticulitis vaak geassocieerd met buikpijn aan die kant..Diverticula kan ook voorkomen in andere delen van de dikke darm, maar dit komt minder vaak voor.
symptomen
Het meest voorkomende symptoom van diverticulitis is buikpijn, die meestal constant is en ook enkele dagen aanhoudt. In sommige gevallen kan de pijn ernstig zijn. Rectale bloeding kan optreden, maar het is niet gebruikelijk bij diverticulitis. Andere symptomen kunnen zijn:- buikpijn en gevoeligheid (meestal linkszijdig, kan ernstig zijn)
- rillingen
- constipatie
- kramp
- opgeblazen gevoel
- diarree (af en toe)
- gas-
- koorts
- gebrek aan eetlust
- misselijkheid
- braken
- rectale bloeding (niet gebruikelijk)
Oorzaken
Het is niet bekend waarom sommige mensen met divertikelziekte diverticulitis ontwikkelen. Er zijn theorieën die worden onderzocht, maar onderzoekers hebben momenteel geen definitieve antwoorden over de oorzaak (en) van diverticulitis. Men dacht dat het eten van bepaalde voedingsmiddelen zoals zaden, noten of maïs diverticulitis zou kunnen veroorzaken bij mensen met diverticulaire aandoeningen, maar dit wordt niet langer als het geval beschouwd..Er is recentelijk bewijs gevonden uit studies bij mannen dat het eten van meer rood vlees mogelijk geassocieerd is met een hoger risico op het ontwikkelen van diverticulitis.
Er is een andere theorie dat diverticulitis kan optreden wanneer een divertikel een gat erin ontwikkelt (een perforatie). Bacteriën die normaal in de dikke darm worden gevonden, kunnen dan door dat gaatje gaan en ontsteking veroorzaken.
Een andere theorie is dat er een verband is met een virus genaamd cytomegalovirus (CMV). CMV komt vaak voor en kan van persoon tot persoon worden overgedragen via lichaamsvloeistoffen. Wanneer CMV het eerst wordt gecontracteerd, kan dit symptomen veroorzaken die lijken op die van de griep (koorts, keelpijn, vermoeidheid, gezwollen lymfeklieren), maar dan kan deze in een inactieve fase terechtkomen. Het virus blijft in het lichaam, latent. In sommige gevallen kan het virus echter worden gereactiveerd. Men denkt dat de reactivering van CMV mogelijk verband houdt met diverticulitis.
Andere mogelijke factoren die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van diverticulitis zijn:
- opeenhoping van ongezonde bacteriën in een diverticula
- verstoring van het niveau van gezonde bacteriën in de dikke darm
- te zwaar
- sedentaire levensstijl
- roken
- niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)
- steroïde medicijnen
Diagnose
Diverticulitis wordt gediagnosticeerd met een abdominale computertomografie (CT) -scan.Een CT-scan is een soort röntgenfoto die wordt uitgevoerd met contrastkleurstof. Contrast-verf is dronken en wordt ook via een infuus toegediend. Dit is om ervoor te zorgen dat de structuur van de dikke darm grondig wordt gevisualiseerd en een diagnose van diverticulitis kan worden gemaakt.
In sommige gevallen kan aanvullend onderzoek worden gebruikt als wordt vermoed dat er andere aandoeningen of complicaties zijn verbonden aan de diverticulitis. Deze zullen sterk worden geïndividualiseerd op basis van hoe het met de patiënt gaat en met de voorkeur van de arts.
Diverticulitis Discussiegids voor artsen
Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.Download PDF Hoe Diverticulitis wordt gediagnosticeerd
Behandeling
Voor patiënten met een ongecompliceerde diverticulitis, wat betekent dat er geen bijbehorende problemen zijn, zoals een abces of een fistel, wordt de behandeling meestal thuis gedaan. Een vloeibaar dieet en rust worden meestal voorgeschreven samen met antibiotica.Voor meer gecompliceerde diverticulitis, waarbij sprake is van ernstige symptomen of andere aandoeningen, kan behandeling in het ziekenhuis nodig zijn. Ziekenhuisbehandeling kan vasten omvatten (vaak niets via de mond of NPO genoemd), IV-vloeistoffen en antibiotica. De meeste patiënten verbeteren snel.
Chirurgie wordt meestal alleen gedaan als er nog een ernstig probleem optreedt, zoals een perforatie in de dikke darm.
Hoe Diverticulitis wordt behandeld
Een woord van heel goed
De meeste ouderen hebben divertikels die geen symptomen veroorzaken en het is slechts in een klein aantal gevallen dat diverticulitis ontstaat. Het is nog steeds niet duidelijk waarom ontsteking en / of infectie van de diverticula gebeurt, maar het wordt niet langer gedacht dat het het resultaat is van het eten van vezelachtig voedsel en kan in plaats daarvan worden veroorzaakt door een aantal factoren.De meeste gevallen van diverticulitis zijn niet ingewikkeld en kunnen thuis worden behandeld met rust en vocht, hoewel soms ook antibiotica kunnen worden voorgeschreven. Voor mensen die erg ziek zijn, is in het ziekenhuis behandeling nodig met intraveneuze vloeistoffen en antibiotica. Andere behandelingen kunnen ook nodig zijn, maar dit gaat variëren op de gezondheid van de patiënt en de voorkeur van het zorgteam.
Diverticulitis: tekenen, symptomen en complicaties