Constipatie Overheersend IBS (IBS-C)

Constipatie-overheersend prikkelbare darm syndroom (IBS-C) is een aandoening die wordt gekenmerkt door chronische obstipatie met bijbehorende buikpijn. Het is een subtype van het prikkelbare darm syndroom (IBS) en ongeveer een derde van de mensen met IBS manifesteert het IBS-C type.
IBS-C is er een als de functionele gastro-intestinale stoornissen (FGD), gastro-intestinale aandoeningen (GI) zijn die ondanks standaard diagnostische testen tekenen en symptomen produceren zonder een identificeerbare oorzaak. Deze aandoeningen kunnen aanzienlijke stress veroorzaken. Wijzigingen in levensstijl en medicatie kunnen de symptomen verminderen.

symptomen

De overheersende symptomen van IBS-C zijn frequente constipatie gepaard met pijn bij het hebben van een stoelgang.

criteria

Het is normaal om een of twee darmen bewegingen per dag te hebben, maar het is ook normaal om minder dan één per dag te hebben. Over het algemeen zijn kenmerken die constipatie aanduiden:

Met minder dan drie stoelgangbewegingen in een week
Bubbel of harde ontlasting
De noodzaak om te spannen tijdens een stoelgang

De Rome IV-criteria definiëren FGD op basis van specifieke tekenen en symptomen. Volgens de Rome IV-criteria wordt IBS-C specifiek gedefinieerd als een aandoening waarbij:

Constipatie geassocieerd met pijn treedt op ten minste drie dagen per maand.
De symptomen zijn de afgelopen drie maanden blijven bestaan.
Ten minste 25 procent van de ontlasting kan worden beschreven als hard en minder dan 25 procent van de ontlasting wordt beschreven als zacht.

Geassocieerde symptomen

Naast de criteria voor IBS-C zijn er enkele andere symptomen die u kunt ondervinden als u constipatie-overheersende IBS heeft.
Veel voorkomende symptomen van IBS-C zijn:

Buikpijn
Gas en een opgeblazen gevoel
Een gevoel van onvolledige evacuatie
Slijm op de ontlasting
Een gevoel van blokkade in de anus en / of het rectum
Moet vingers gebruiken om ontlasting te verwijderen (digitale evacuatie)

Met IBS-C worden losse ontlasting zelden ondervonden, tenzij een laxeermiddel wordt gebruikt. In vergelijking met de andere IBS-subtypen hebben mensen met IBS-C meer kans op angst, depressie en een verminderde kwaliteit van leven.

IBS-C versus chronische idiopathische constipatie (CIC)

IBS-C en chronische idiopatische constipatie (ook bekend als functionele constipatie) delen veel van dezelfde symptomen. Volgens de Rome IV-criteria is het grootste verschil dat IBS-C buikpijn en ongemak veroorzaakt naast obstipatie, terwijl idiopathische constipatie meestal pijnloos is.
Bij gastro-enterologen bestaat de vraag dat dit manifestaties zijn van dezelfde aandoening langs een enkel ziektespectrum, in plaats van twee volledig verschillende stoornissen. De twee aandoeningen hebben echter de neiging om te reageren op verschillende behandelingen, wat suggereert dat ze nauwkeurig als twee verschillende omstandigheden kunnen worden beschouwd. Op dit punt is het antwoord niet helemaal duidelijk.

Risicofactoren

Er is geen bekende oorzaak van IBS-C. De symptomen treden op omdat het spijsverteringsstelsel niet functioneert zoals het zou moeten, maar er is geen aanwijsbare oorzaak voor. Dyssynergische ontlasting, een disfunctie van de bekkenbodemspieren, kan een rol spelen.
Oudere personen en mensen met een lagere sociaaleconomische status hebben een hoger risico op IBS-C. Dit kan te wijten zijn aan voedingsfactoren, veranderingen in de functie van het GI-systeem met veroudering of een gebrek aan lichaamsbeweging.

Diagnose

IBS-C is een diagnose van uitsluiting, wat betekent dat het alleen wordt gediagnosticeerd na andere aandoeningen die ertoe kunnen leiden dat uw tekenen en symptomen zijn uitgesloten.
Als u wordt geëvalueerd voor IBS-C, zal uw arts waarschijnlijk een lichamelijk onderzoek uitvoeren, wat bloed laten werken en een ontlastingsmonsteranalyse uitvoeren. Andere tests, waaronder imaging-tests en interventionele tests zoals colonoscopie, kunnen worden aanbevolen, afhankelijk van uw symptomen en uw medische geschiedenis.
Als uw symptomen overeenkomen met de diagnostische criteria voor IBS-C en er is geen bewijs van symptomen met een rode vlag of andere ziekte, wordt IBS-C gediagnosticeerd.

Behandeling

De behandeling voor IBS-C omvat dieet- en leefstijlaanpassingen, vrij verkrijgbare laxeermiddelen en voorgeschreven medicijnen.

Dieet en levensstijl: Uw arts kan aanbevelen dat u langzaam de hoeveelheid vezels in uw dieet verhoogt om een meer regelmatige stoelgang te bevorderen.
laxeermiddelen: Over de toonbank verkrijgbare laxeermiddelen zoals Miralax of lactulose kunnen uw constipatie helpen. Gebruik alleen zoals voorgeschreven en op basis van het advies van uw arts, omdat laxerend overmatig gebruik ernstige bijwerkingen kan veroorzaken.
Amitiza (lubiprostone): Een recept dat door de FDA is goedgekeurd voor de behandeling van IBS-C, lubiprostone verhoogt de vochtafscheiding in de darmen.
Medicijnen gebruikt voor IBS: Antidepressiva kunnen een effect hebben op de zenuwen van het GI-systeem en antispasmodica kan de spieren erin ontspannen. Deze medicijnen zijn niet formeel geïndiceerd voor de behandeling van IBS, maar ze worden vaak voorgeschreven om de symptomen van IBS te verminderen.
Gedragsinterventies: Cognitieve gedragstherapie kan worden aanbevolen voor de behandeling van IBS. Als dyssynergische ontlasting een bijdragende factor is voor uw IBS-C-symptomen, kan uw arts aanbevelen dat u biofeedback probeert.