IBS Waar en waarom Symptomen optreden

Symptomen van prikkelbare darm syndroom (IBS) -inclusief buikpijn, gas, diarree en constipatie-worden verondersteld om vele oorzaken te voorkomen. De twee belangrijkste oorzaken zijn veranderingen in de beweeglijkheid (beweging) van uw gastro-intestinale (GI) -kanaal en veranderingen in sensorische waarneming.
De meeste mensen zonder IBS voelen de beweging van voedsel uit hun slokdarm niet naar hun maag en via hun darmen. Maar mensen met IBS hebben de neiging heel alert te zijn en zijn gevoeliger voor ongemak tijdens het proces.

Waar IBS pijn doet

Hoewel darm- of darmproblemen een handelsmerk van IBS zijn, kunnen symptomen optreden in elk deel van uw maag-darmkanaal. U kunt IBS voelen in uw:

• Slokdarm. Spasmen in je slokdarm kunnen het moeilijk maken om te slikken of het gevoel te hebben dat je een brok in je keel hebt.
• Maag. Indigestie als gevolg van slechte motiliteit kan buikpijn, een opgeblazen gevoel, misselijkheid, een maagzuursensatie, oprispingen of regurgitatie veroorzaken.
• Galwegen. Uw galsysteem maakt gal om uw darmen te helpen bij het verteren van voedsel. Als motiliteitsproblemen uw galwegen aantasten, inclusief uw galblaas en galwegen, kan het aanvoelen als een galblaas. U kunt een opgeblazen gevoel, misselijkheid, braken en buikpijn hebben.
• Dunne darm. Spasmen in uw dunne darm kunnen ook gas en een opgeblazen gevoel veroorzaken.
• Dikke darm (colon). IBS-symptomen in uw dikke darm variëren, afhankelijk van hoe de motiliteit wordt beïnvloed. Als voedsel te snel door je dikke darm stroomt, kun je diarree hebben. Dat komt omdat voedselresten niet lang genoeg in je darm blijven om water in je lichaam op te nemen. Als voedsel te langzaam door je dikke darm beweegt, kan het tegenovergestelde probleem optreden: constipatie.

Een diagnose van uitsluiting

IBS-symptomen bootsen een verscheidenheid aan spijsverteringsziekten na. Dit kan de diagnose bemoeilijken. Dus, het identificeren van IBS wordt vaak een "diagnose van uitsluiting" genoemd, wat betekent dat het wordt aangeduid als IBS nadat andere ziekten zijn uitgesloten.
Wanneer iemand een gastro-enteroloog bezoekt, hebben ze meestal op voorhand één arts over hun symptomen gezien. Ze zijn op een punt waar ze gewoon een duidelijke diagnose willen. Dus als IBS wordt vermoed nadat de symptomen en medische geschiedenis van een patiënt zijn beoordeeld, moet een grondige test op vier gebieden worden uitgevoerd, waaronder:

1. Slokdarm en maag. Een bovenste endoscopie maakt gebruik van een lange, dunne en flexibele scope om te zien in het bovenste gedeelte van het maagdarmkanaal.
2. Dunne darm. EENCT-enterografie, of een reeks van dunne darm, is een set röntgenstralen die kan helpen bij het opsporen van aandoeningen in de dunne darm.
3. Dikke darm. Een colonoscopie kan de binnenkant van de dikke darm het meest gedetailleerd bekijken om aandoeningen te detecteren of uit te sluiten.
4. Alles buiten het maagdarmkanaal. Een CT-scan en bloedtesten kunnen andere ziekten opsporen of uitsluiten die de spijsvertering kunnen beïnvloeden.

Het hebben van deze tests kan helpen bij het maken van een definitieve IBS-diagnose. Terwijl IBS een diagnose van uitsluiting is, wees gerustgesteld dat het een echte ziekte is die echte behandelingen heeft die uw kwaliteit van leven aanzienlijk kunnen verbeteren.

Wanneer nieuwe symptomen zich voordoen

Als u IBS heeft, ga er nooit vanuit dat nieuwe GI-symptomen slechts een deel van uw chronische aandoening zijn. Zorg er altijd voor dat nieuwe symptomen, zoals gewichtsverlies of verlies van eetlust, worden beoordeeld.
Een symptoom dat IBS doet niet oorzaak is bloeden. Als u rectale bloeding of bloederige ontlasting heeft, is dit geen IBS. Ga naar een dokter.
Dr. Baggott is gastro-enteroloog bij het Wooster Milltown Specialty and Surgery Center van Cleveland Clinic.