Sfincter van Oddi-disfunctie

Je sluitspier van Oddi (SO) is iets waar je nooit aan zou denken - tenzij het opging. Je SO is een gespierd ventiel dat afscheidingen reguleert van je galblaas en je alvleesklier in je dunne darm. Wanneer deze klep niet werkt zoals zou moeten, wordt een sluitspier van Oddi-disfunctie (SOD) gediagnosticeerd.
SOD is een zeldzame gezondheidstoestand. Bij SOD blijft de sluitspier krampachtig, waardoor deze gesloten blijft. Dit kan resulteren in een back-up van gal- en pancreasenzymen in hun respectievelijke kanalen. Deze back-up kan ook leiden tot zwelling van de lever en / of pancreas.
SOD is onderverdeeld in subtypen:

Type I SOD: Aanwezigheid van pijn, een vergrote galgang en verhoogde niveaus van lever- en / of pancreasenzym.
Type II SOD: Aanwezigheid van pijn, met ofwel een vergrote duct of verhoogde enzymniveaus, maar niet beide.
Type III SOD: Aanwezigheid van pijn, maar geen afwijkingen worden waargenomen via echografie of bloed werk.

Type III SOD kan functionele SOD worden genoemd. Dit kan verder worden opgesplitst in functionele gal SOD en functioneel pancreas SOD.

Risicofactoren voor SOD

De meeste gevallen van SOD treden op na verwijdering van de galblaas of maag-bypass-afslankoperatie. Voor die gevallen die optreden na verwijdering van de galblaas, komt SOD vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, maar het is belangrijk op te merken dat SOD slechts een zeer klein percentage van de mensen treft.

Symptomen van SOD

Het belangrijkste symptoom van SOD is intermitterende pijn in het midden tot de rechter bovenkant van de buik. De pijn kan zich uitbreiden naar de schouder of over de borst. Pijnafleveringen kunnen kort zijn of enkele uren duren. Pijnniveaus kunnen variëren van episode tot episode en variëren van relatief mild tot invaliderend. Verwante symptomen zijn verlies van eetlust, misselijkheid en gewichtsverlies. Koorts, braken en geelzucht kunnen ook voorkomen. (Denk eraan, ernstige symptomen zoals deze vereisen onmiddellijke medische aandacht.)

Diagnose van SOD

Er zijn verschillende tests voor SOD. Het doel van diagnostisch testen is om een nauwkeurige diagnose te krijgen van wat het symptoom van buikpijn zou kunnen veroorzaken. Hier zijn enkele diagnostische opties:
Bloed werk: Dit is meestal de eerste test die wordt gedaan. Uw arts zal op zoek gaan naar verhoogde lever- of pancreas-enzymen.
In beeld brengen: Uw arts kan proberen een beeld te krijgen van wat er zich in u afspeelt, met name uw galblaas, lever en alvleesklier. Dit kan worden gedaan door middel van röntgenfoto's, echografie, CT-scan of MRI.
MRCP: Magnetische resonantie cholangio-pancreatografie maakt gebruik van kleurstof en magneten om een beeld te krijgen van uw gal- en pancreaskanalen.
ERCP: Endoscopische retrograde cholangio-pancreatografie maakt gebruik van een endoscoop, kleurstof en röntgenstralen om de gal- en pancreaskanalen te onderzoeken. ERCP is nogal invasief en wordt daarom alleen aanbevolen voor patiënten van Type I of II. ZO manometrie kan worden gedaan tijdens ERCP om de druk van de sluitspieren te meten en wordt beschouwd als een definitieve diagnose van SOD te bieden.

Behandeling van SOD

Behandeling van SOD hangt af van de ernst van de symptomen. Voor milde gevallen kan uw arts spierverslappers, antispasmodica en / of andere soorten pijnstillers voorschrijven.
In een ernstig geval wordt de SO afgesneden tijdens een ERCP, een procedure die bekend staat als sfincterotomie. Dit wordt gedaan om stenen te verwijderen die mogelijk in de leidingen op de loer liggen of om het vermogen van de kanalen om af te voeren te verbeteren. Deze procedure wordt alleen uitgevoerd als SO-manometrie de aanwezigheid van hoge druk binnen de SO aangeeft en naar verwachting zal leiden tot aanzienlijke pijnverlichting voor ongeveer 50% van de patiënten. Er zijn echter aanzienlijke risico's voor deze procedure. De ernstigste is een risico voor de ontwikkeling van pancreatitis. Een ander mogelijk risico is dat de procedure littekens kan veroorzaken en dus symptomen kan teruggeven.