De verrassende verbanden tussen coeliakie en anorexia
Onderzoekers hebben echter ontdekt wat volgens hen een verband lijkt te zijn tussen de twee voorwaarden. Specifiek, vrouwen die eerder de diagnose van coeliakie hebben gehad, zullen vaker gediagnosticeerd worden met anorexia, en omgekeerd, vrouwen die eerder gediagnosticeerd werden met anorexia hebben meer kans om later gediagnosticeerd te worden met coeliakie..
Het is niet duidelijk waarom dit gebeurt - verschillende factoren, waaronder genetica, kunnen een rol spelen. Maar het onderzoek wijst wel op de noodzaak van een groter bewustzijn van de mogelijke link, en voor de problemen waarmee iemand geconfronteerd wordt die beide voorwaarden heeft.
Coeliak en anorexia: wat zijn de verbindingen?
Coeliakie is een auto-immuunziekte die wordt veroorzaakt wanneer u een voedingsmiddel of een drankje consumeert met een van de glutenkorrels (tarwe, gerst of rogge). Uw immuunsysteem reageert op het gluten-eiwit door de bekleding van uw dunne darm aan te vallen, wat mogelijk leidt tot een breed scala aan symptomen en voedingstekorten. Het is niet duidelijk wat de oorzaak is van coeliakie-genetica spelen een sterke rol, maar onderzoekers proberen ook potentiële triggers te identificeren.Ondertussen is het ook niet duidelijk wat precies anorexia nervosa veroorzaakt. Eetstoornissen lijken in families te werken, wat suggereert dat er genetische banden zijn, maar ook milieu- en emotionele factoren kunnen een sterke rol spelen.
Coeliakie en anorexia nervosa zijn geen zeldzame aandoeningen - coeliakie treft iets minder dan 1 procent van de Amerikaanse bevolking, terwijl anorexia tijdens hun leven mogelijk tot 1 procent van de vrouwen treft. Beide aandoeningen komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
In de loop der jaren hebben clinici verschillende gevallen van de twee aandoeningen samen bij dezelfde persoon opgemerkt, wat onderzoekers ertoe aanzette om meer aandacht te besteden aan mogelijke verbanden. Onderzoekers die de genetica van coeliakie, type 1 diabetes (een andere auto-immuunaandoening) en anorexia nervosa bekijken, vonden gedeelde genetische factoren tussen de drie, wat suggereert wat het onderzoek 'common molecular pathways' voor die aandoeningen noemde..
Hogere risico's voor zowel coeliakie en anorexia
Een studie uit Zweden gepubliceerd in het medische tijdschrift Kindergeneeskunde het onderzoeken van deze links keek naar bijna 18.000 vrouwen die de diagnose van coeliakie hadden gekregen, waarbij ze vergeleken werden met bijna 90.000 vrouwen zonder de aandoening.De onderzoekers ontdekten dat vrouwen met coeliakie 1,46 keer meer kans hadden om ook gediagnosticeerd te worden met anorexia nervosa in het eerste jaar na hun diagnose van coeliakie, en dat 1,31 keer meer kans was om anorexia te krijgen dan na het eerste jaar na hun coeliakie diagnose.
Vrouwen werden nog sneller gediagnosticeerd met anorexia en vervolgens met coeliakie: een eerdere diagnose van anorexia had een uiteindelijke coeliakie-diagnose van 2,18 keer meer kans, de studie vond.
De analyse identificeerde geen verhoogd risico bij mannen, maar de onderzoekers waarschuwden dat het onderzoek niet groot genoeg was om mogelijke risico's bij mannen te ontdekken.
Verschillende factoren kunnen hebben bijgedragen aan het verhoogde risico bij vrouwen, schreven de auteurs. Ten eerste is het mogelijk dat iemand met coeliakie een verkeerde diagnose van anorexia heeft kunnen stellen, omdat beide aandoeningen gewichtsverlies en ondervoeding kunnen veroorzaken. Ten tweede is er de mogelijkheid van wat onderzoekers 'surveillancebias' noemen, wat betekent dat mensen bij nader medisch onderzoek eerder geneigd zijn om medische aandoeningen te identificeren. En ten derde kunnen gedeelde risicofactoren, waaronder genetica, een rol spelen.
Wat gebeurt er nu?
Het is mogelijk dat de diagnose van coeliakie -die een strikt glutenvrij dieet vereist om te controleren- een eetstoornis kan veroorzaken bij iemand die er voorheen geen had."Niet zelden begint een eetstoornis met goedbedoelende, zelfopgelegde pogingen om 'gezond te eten' door voedsel dat als ongezond wordt beschouwd, te elimineren," merkt Drs. Neville Golden, MD en K.T. Park, beide pediaters van Stanford University, in een commentaar bij het onderzoek in Kindergeneeskunde. "De huidige studie suggereert dat overmatige focus op voeding bij patiënten met coeliakie kan leiden tot de ontwikkeling van anorexia nervosa bij gevoelige individuen."
Het feit dat onderzoekers een zogenoemde "bidirectionele associatie" vonden - mensen die de diagnose van één aandoening hadden, hadden meer kans om de andere te diagnosticeren, ongeacht welke eerst werd gediagnosticeerd. Artsen moeten mensen met coeliakie of anorexia nauwlettend volgen. nervosa om te kijken naar de mogelijkheid dat de andere aandoening zich ontwikkelt.
Een andere zorg is dat het hebben van anorexia het moeilijker maakt om het glutenvrije dieet te volgen. Degenen die glutenvrij eten, weten dat ze soms honger lijden in situaties waarin er niets veilig is om te eten, maar dat kan gevaarlijk zijn voor iemand met anorexia. Het is ook mogelijk, zeggen onderzoekers, dat sommige mensen met anorexia en coeliakie glutenbevattende producten bewust consumeren omdat ze een reactie en vervolgens gewichtsverlies veroorzaken..
Het behandelen van mensen die zowel coeliakie als anorexia nervosa hebben, kan een uitdaging zijn, omdat elke aandoening een heel andere aanpak vereist. Coeliakie wordt normaal gediagnosticeerd door een gastro-enteroloog en de persoon met coeliakie kan andere medische professionals zien, mogelijk met inbegrip van een diëtist die is gespecialiseerd in het glutenvrije dieet. Anorexia nervosa wordt ondertussen normaal behandeld door een team geleid door een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg, en de persoon met de aandoening zal waarschijnlijk een diëtist zien die is gespecialiseerd in eetstoornissen. Om beide aandoeningen tegelijkertijd te behandelen, moeten medische professionals die gewend zijn aan hun eigen aanpak, samenwerken.
Drs. Golden en Park zeggen ook dat veel mensen ervoor kiezen om glutenvrij te gaan zonder een diagnose, wat een ander potentieel probleem kan zijn: het volgen van het glutenvrije dieet als een manier om een eetstoornis te verhullen. "De interactie tussen glutenvrije diëten en eetstoornissen is een nog groter probleem", concluderen ze. "Deze belangrijke studie is slechts het topje van de ijsberg."
