Wat is het narcotische darmsyndroom?

Narcotisch darmsyndroom (NBS) is een aandoening waarbij een persoon verhoogde buikpijn en andere gastro-intestinale symptomen ervaart die voortkomen uit de inname van narcotische opioïde medicatie. Dergelijk verdovend gebruik hoeft niet op de lange termijn te zijn, omdat het syndroom zich na slechts een paar weken gebruik kan ontwikkelen. In NBS neemt de toename van pijn niet af, ondanks toenemende doses van het narcotische pijnstillende medicijn. Dergelijke verhoogde doses dienen uiteindelijk alleen om latere pijn te verhogen. Er wordt gedacht dat chronisch gebruik van opiaat-narcotica resulteert in veranderingen in de zenuwen en spieren in het spijsverteringskanaal, leidend tot verhoogde pijnsensaties en verminderde respons op verdere medicatie.
Men hoeft geen geschiedenis van een eerdere spijsverteringskanaalstoornis te hebben om NBS te ontwikkelen. Het kan zich ontwikkelen bij iedereen die grote hoeveelheden narcotische medicatie ontvangt na de operatie of als behandeling voor een pijnaandoening. Mensen met chronische spijsverteringsklachten van functionele GI-problemen zoals IBS of andere soorten chronische spijsverteringsaandoeningen, zoals IBD of diverticulitis, kunnen NBS krijgen omdat hun artsen narcotica hebben voorgeschreven om de buikpijn van die aandoeningen te verlichten. Vaak weten artsen niet dat het voorschrijven van verdovende middelen het probleem alleen maar erger kan maken.
Er wordt getheoretiseerd dat het aantal mensen dat NBS heeft stijgt. Het is enigszins schokkend om te lezen dat de Verenigde Staten, die ongeveer 5% van de wereldbevolking uitmaken, 80% van het wereldwijde gebruik van verdovende middelen uitmaken.

symptomen

Buikpijn is het overheersende symptoom van NBS. Andere symptomen zijn:

Constipatie
Gas en een opgeblazen gevoel
Verlies van eetlust en / of gewicht
Misselijkheid
braken

Sommige NBS-patiënten melden dat eten pijnsymptomen kan verergeren. Dit kan leiden tot vermijding van voedsel, wat resulteert in gewichtsverlies.
In sommige gevallen kunnen röntgenfoto's van de buik indicaties van een gedeeltelijke obstructie in de darmen vertonen, terwijl deze in feite slechts een back-up is van ontlasting en lucht, hetgeen aanleiding geeft tot de diagnose van intestinale ileus of pseudo-obstructie.

Behandeling

De primaire behandeling is om het gebruik van narcotische medicijnen te staken. Voor sommigen zal dit proces geleidelijk gebeuren, terwijl dit voor de meesten snel kan gebeuren. De tijd die nodig is om uit de medicatie te komen houdt verband met hoe lang men de narcotische medicijnen heeft gebruikt. Met andere woorden, een persoon die snel na de operatie NBS ontwikkelt, heeft mogelijk niet zo lang een afkickproces nodig als iemand die.
Deze stopzetting van narcotische medicatie gebeurt in combinatie met andere medicijnen en therapieën gericht op het minimaliseren van de effecten van ontwenning en het aanbieden van alternatieve middelen voor pijnverlichting. In de meeste gevallen kan dit op poliklinische basis worden gedaan. Patiënten die last hebben van misselijkheid, braken of tekenen van intestinale ileus of pseudo-obstructie kunnen echter een ziekenhuisopname nodig hebben..
Het kan een uitdaging zijn voor patiënten om na te denken over het spenen van hun medicijnen omdat de medicijnen pijnverlichting kunnen bieden. In gevallen van NBS is het echter belangrijk om te erkennen dat de narcotica de darmen vertragen en bijdragen aan de pijn en andere spijsverteringssymptomen die worden ervaren.
Andere behandelingen voor NBS omvatten:

Antidepressiva, vanwege hun pijnverlichtende eigenschappen.
Anti-angst medicijnen om de psychologische effecten van narcotische terugtrekking te verminderen.
Psychologische behandelingen, zoals CGT, voor pijnbestrijding.
Naltrexon helpt mensen om narcotica te vermijden.

Veel artsen behandelen NBS op dezelfde manier als zij opioïd-geïnduceerde constipatie (OIC) zouden behandelen, in welk geval een medicijn zoals Relistor (methylnaltrexon) zou worden voorgeschreven.