Wat is narratieve therapie?

Narratieve therapie is een stijl van therapie die mensen helpt een wezen in hun leven te worden - en omarmen -. Bij narratieve therapie ligt de nadruk op de verhalen die we ontwikkelen en bij ons dragen via ons leven. Terwijl we gebeurtenissen en interacties ervaren, geven we betekenis aan die ervaringen en ze beïnvloeden op hun beurt hoe we onszelf en onze wereld zien. We kunnen meerdere verhalen tegelijkertijd dragen, zoals die met betrekking tot onze eigenwaarde, onze vermogens, onze relaties en ons werk, bijvoorbeeld.

Origins

Deze benadering van therapie werd ontwikkeld door Michael White en David Epston, twee therapeuten uit Nieuw-Zeeland, die vonden dat het belangrijk was om mensen te zien als los van hun problemen. Ontwikkeld in de jaren tachtig van de vorige eeuw, is verhalende therapie een krachtige benadering van counseling die niet-beschuldigend en niet-pathologisch van aard is. White en Epston vonden het van cruciaal belang dat mensen zichzelf niet labelden of zichzelf als "gebroken" of "het probleem" zagen, of dat ze zich machteloos voelden in hun omstandigheden en gedragspatronen.

Narratieve therapie werd ontwikkeld met drie hoofdcomponenten voor ogen. De volgende vormen de basis voor de relatie tussen een narratieve therapeut en zijn cliënt:

respect: Mensen die deelnemen aan verhalende therapie worden met respect behandeld en ondersteund voor de moed die nodig is om naar voren te komen en persoonlijke uitdagingen aan te gaan.
Niet de schuld te geven: Er is geen schuld aan de klant als ze hun verhalen verwerken en ze worden ook aangemoedigd om anderen geen schuld te geven. De nadruk ligt in plaats daarvan op het herkennen en veranderen van ongewenste en onbehulpzame gedachten en gedragingen.
Klant is de expert: Narratieve therapeuten worden niet gezien als een adviserende autoriteit, maar als een samenwerkingspartner in het helpen groeien en genezen van cliënten. Cliënten kennen zichzelf goed en het onderzoeken van deze informatie zorgt voor een verandering in hun gedachten en gedrag.

Sleutelbegrippen

De focus van narratieve therapie ligt rond verhalen die we in onszelf ontwikkelen en onze levens doorlopen. We geven betekenis aan onze persoonlijke ervaringen en deze betekenissen die we bedenken of die door anderen op ons zijn geplaatst, beïnvloeden hoe we onszelf en de wereld om ons heen zien. Onze verhalen beïnvloeden onze gedachten en, op onze beurt, onze besluitvorming en ons gedrag.

Narratieve therapie is gebaseerd op de volgende principes:

De realiteit is sociaal geconstrueerd: De manier waarop we omgaan met anderen heeft invloed op hoe we de werkelijkheid ervaren. Deze ervaringen met anderen worden onze bekende realiteit.
De realiteit wordt beïnvloed door (en gecommuniceerd door) taal: Mensen interpreteren ervaringen door taal en mensen kunnen verschillende interpretaties hebben van dezelfde gebeurtenis of interactie.
Het hebben van een verhaal kan ons helpen onze realiteit te behouden en te organiseren: De ontwikkeling van een verhaal of verhaal kan ons helpen om onze ervaringen te begrijpen.
Er is geen "objectieve realiteit": Mensen kunnen verschillende realiteiten van dezelfde ervaring hebben. Wat misschien waar is voor ons, is misschien niet waar voor iemand anders.

Narratieve therapie suggereert dat we door ons leven verhalen creëren als een manier om onze ervaringen te begrijpen en we kunnen tegelijkertijd veel verhalen met ons meedragen. Hoewel sommige verhalen positief kunnen zijn en andere negatief, beïnvloeden alle verhalen ons leven in het verleden, het heden en in de toekomst.

Zoals beschreven in narratieve therapie, bevatten verhalen de volgende vier elementen die samenwerken:

Evenementen
Gekoppeld in een reeks
Over de tijd
Volgens een plot

Er kunnen veel factoren zijn die bijdragen aan onze verhalenontwikkeling. Deze factoren beïnvloeden hoe we gebeurtenissen of interacties interpreteren, evenals de betekenis die we eraan hechten. Enkele van de factoren zijn onder meer:

Leeftijd
Sociaaleconomische status
Race
Afkomst
Geslacht
Seksuele identiteit

Als we nadenken over deze factoren, houden we waarschijnlijk overtuigingen over hen en wat ze betekenen voor ons of hoe ze ons beïnvloeden in de wereld. Onze opvattingen over deze dingen bepalen hoe we onszelf kunnen zien en wat we onszelf vertellen over een ervaring of interactie.

We voeren meerdere verhalen tegelijkertijd bij ons, zoals verhalen over onze relaties, onze professionele leven, onze zwakheden, onze sterke punten, onze doelen en meer. Narratieve therapie benadrukt de verkenning van deze verhalen, omdat deze een belangrijke invloed kunnen hebben op onze besluitvorming en gedrag.

Wat is het zelfconcept en hoe wordt het gevormd?

Ons Dominant verhaal

Hoewel we verschillende verhalen tegelijkertijd kunnen dragen, is er meestal een verhaal dat dominanter is dan de andere. Wanneer ons dominante verhaal ons het beste leven in de weg gaat zitten of onze pogingen tot groei en verandering lijkt te saboteren, wordt het problematisch. Vaak krijgen mensen die counselen, te maken met een problematisch dominant verhaal dat hen emotionele pijn bezorgt.

Een narratieve therapeut werkt met klanten samen om de verhalen te verkennen die ze over zichzelf, hun leven en hun relaties vertellen. Wanneer een dominant verhaal problematisch is, komt het naar boven in onze interacties met anderen, in onze besluitvorming en in onze gedragspatronen.

Dunne beschrijvingen

Een problematisch dominant verhaal dat we dragen is misschien begonnen met een oordeel dat door anderen op ons is geplaatst, met name degenen die mogelijk gezaghebbend of invloedrijk waren geweest, zoals een ouder of verzorger. Bijvoorbeeld, als we, toen we jong waren, zich op een manier gedroegen die ertoe leidde dat een ouder ons 'lui' noemde, dan kunnen we onszelf als lui gaan beschouwen en dat label in ons verhaal weven als we andere ervaringen opgaan. De eigenschap lui zijn blijft dan groeien en wordt onderdeel van een dominant verhaal voor ons, en beïnvloedt hoe we onszelf zien en hoe we ons in de toekomst gedragen of omgaan met anderen..

Deze specifieke oordelen worden in narratieve therapie dunne beschrijvingen genoemd. Omdat dit door ons leven wordt gedragen, kan het een zogenaamde conclusie worden. In essentie betekent het gebruik van de term 'dun' om deze specifieke beschrijvingen en conclusies te beschrijven dat er weinig aandacht is voor externe omstandigheden die onze besluitvorming en gedrag zouden kunnen beïnvloeden. Zodra iets als dit van kracht wordt, kan het gemakkelijk zijn om je voor te stellen hoe het in de loop van de tijd kan groeien en een probleem voor ons kan worden.

Verwarring met onze problemen

Als we op een bepaalde manier zijn beoordeeld door het opgroeien van onze familie, en terugverwezen naar het voorbeeld van lui zijn, kan het heel moeilijk voor ons zijn om dat af te schudden of dat label uit ons verhaal te halen. Niet alleen eindigen we vaak dit met ons mee te nemen in de loop van de tijd, maar gebeurtenissen die ons verlaten om als lui te worden of te worden gezien, blijven het dominante verhaal dat we een lui persoon zijn, ondersteunen. Dit verhaal wordt problematisch, waardoor we niet in staat zijn om gezonde beslissingen te nemen die nauwkeuriger weergeven wie we zijn en wat we belangrijk vinden. We vinden het steeds moeilijker om onszelf van ons probleem te scheiden. Sterker nog, we gaan denken dat wij zijn het probleem.

Helaas zijn dunne beschrijvingen meestal gericht op onze zwakheden of gebieden waarvan we denken dat we ze niet opwaarderen. Wanneer we beslissingen proberen te nemen die ons dominante verhaal uitdagen, kan het over het hoofd worden gezien door anderen en zelfs door onszelf, omdat het eerder als uitzondering dan als regel wordt gezien. Ons 'niet lui' gedrag kan worden geminimaliseerd of over het hoofd worden gezien omdat het niet overeenkomt met ons dominante verhaal. Met andere woorden, we kunnen onszelf zelfs niet de eer geven om goede beslissingen te nemen of ons op een positieve manier te gedragen omdat het niet overeenkomt met het verhaal dat we onszelf vertellen over wie we zijn en waartoe we in staat zijn..

Hoe narratieve therapie helpt

Narratieve therapie richt zich op deze verhalen, in het bijzonder de dominante verhalen die problematisch zijn en die lijken te belemmeren dat we ons beste leven leiden. Een opgeleide narratieve therapeut werkt samen met mensen om deze verhalen te verkennen en informatie te zoeken die ons helpt deze problematische verhalen aan te vechten.

Via narratieve therapie kunnen we alternatieve verhalen beginnen te identificeren die ons een kans bieden om het oordeel uit te dagen en te onderzoeken welke andere informatie we in ons dragen. Op deze manier onderzoeken helpt ons om onze kijk op jezelf te verruimen, oude en ongezonde overtuigingen uit te dagen en onze geest te openen voor nieuwe manieren van leven die een meer accuraat en gezond verhaal weerspiegelen..

Binnen de narratieve therapie is er een sterke nadruk op het scheiden van de persoon van zijn probleem. Door dit te doen, begint de persoon te begrijpen dat ze in staat zijn tot iets nieuws. Oude, onbehulpzame betekenissen die in de loop van de tijd in onze verhalen zijn verweven, kunnen worden aangevochten.

Naarmate mensen hun kijk op het zelf verruimen en aanvullende informatie verkennen, kan er ruimte worden gemaakt voor gezonde veranderingen in onze gedachten, gevoelens en gedragingen. Wanneer er ruimte tussen ons en ons probleem is gecreëerd, kunnen we beter onderzoeken en kiezen wat ons goed dient en wat niet. Narratieve therapie heeft niet als doel iemand te veranderen, maar hen in staat te stellen een expert in hun eigen leven te worden.

Narratieve therapie oefeningen

Er zijn verschillende technieken en oefeningen gebruikt in de narratieve therapie om mensen te helpen genezen en voorbij een problematisch verhaal te komen. Enkele van de meest gebruikte technieken zijn:

Ons verhaal samenbrengen

Een van de belangrijkste dingen die een narratieve therapeut hun cliënt zou kunnen helpen doen, is beginnen met het samenstellen van hun verhaal. Door dit te doen, zijn we in staat om onze stem te vinden en gebeurtenissen in ons leven te verkennen en de betekenis die we hebben gegeven aan deze ervaringen - en dus aan onszelf - na verloop van tijd.

Sommige mensen zijn zich misschien niet bewust van een bepaald verhaal dat hen in hun leven heeft gevolgd, maar weten dat iets hen ervan weerhoudt een goed leven te leiden of goede beslissingen voor zichzelf te nemen. Naarmate hun verhaal wordt samengesteld, wordt de persoon een waarnemer van hun verhaal en bekijkt het de therapeut om het dominante en problematische verhaal te identificeren..

externalisering

Terwijl we onze stem gebruiken om ons verhaal samen te stellen, worden we waarnemers voor onszelf. We gebruiken deze oefening om afstand tussen ons en onze problemen te creëren, wat externalisatie wordt genoemd.

Wanneer we deze afstand tussen ons en ons probleem hebben, kunnen we ons beter richten op het veranderen van ongewenst gedrag in plaats van het gevoel te hebben dat we zelf het probleem zijn. Terwijl we externalisering beoefenen, krijgen we een kans om te zien dat we in staat zijn om te veranderen en ons bevoegd te voelen om aan genezing toe te werken.

Deconstruction

Deconstructie wordt gebruikt om mensen te helpen duidelijkheid te krijgen in hun verhaal. Er zijn tijden dat ons dominante verhaal groot en overweldigend kan aanvoelen, alsof we er nooit onderuit kunnen komen. Wanneer een problematisch verhaal in ons leven aanvoelt alsof het al heel lang bestaat, kunnen we gegeneraliseerde uitspraken doen en verward raken in onze eigen verhalen. Een narratieve therapeut zou met ons samenwerken om ons verhaal in kleinere delen op te splitsen, om ons te helpen ons probleem te verhelderen en het meer benaderbaar te maken.

Unieke resultaten

Als ons verhaal concreet aanvoelt, alsof het nooit kan veranderen, verdwijnt elk idee van alternatieve verhalen. We kunnen heel vast komen te zitten in ons verhaal en ons in staat stellen om verschillende gebieden van ons leven te beïnvloeden, wat van invloed is op onze besluitvorming, ons gedrag, onze ervaringen en onze relaties..

Een narratieve therapeut helpt ons niet alleen om onze problemen uit te dagen, maar om onze blik te verruimen door alternatieve verhalen te overwegen. Ze kunnen ons helpen om informatie die we al heel lang bij ons dragen te onderzoeken, maar hebben nooit enige waarde toegestaan. Deze informatie kan ons helpen een nieuw, gezond verhaal te ontwikkelen over wie we zijn, wat we willen en wie we willen worden.

Een verhaalstherapeut vinden

Narratieve therapie is een unieke, gespecialiseerde benadering van counseling. Er zijn trainingsmogelijkheden voor therapeuten om meer te leren over narratieve therapie en hoe deze benadering met cliënten te gebruiken. Getrainde narratieve therapeuten bevinden zich over de hele wereld en zijn te vinden via online bronnen zoals The Dulwich Center, ontwikkeld door White en Epston, de grondleggers van narratieve therapie..

Om een therapeute te vinden die is getraind in narratieve therapie dicht bij huis, kun je ook zoeken op sites zoals Psychology Today, waarmee je therapeuten in jouw omgeving kunt zoeken en zelfs je zoekopdracht kunt verfijnen door de stijl van counseling die ze gebruiken. Dit zou je in staat stellen specifiek opgeleide narratieve therapeuten in jouw omgeving te vinden. Neem de tijd om opties te onderzoeken en als je vragen hebt voor een therapeut over narratieve therapie en hoe ze dit gebruiken bij cliënten, wees dan niet bang om het te vragen. Veel therapeuten verwelkomen de mogelijkheid om hun gespecialiseerde stijl van counseling met mensen te delen en hoe dit kan helpen.

Een woord van heel goed

Omdat we begrijpen dat we verhalen gebruiken om onze wereld en onze ervaringen te organiseren en te begrijpen, is het belangrijk om te onthouden hoe krachtig onze woorden kunnen zijn en in welke mate ze onze besluitvorming en gedrag kunnen beïnvloeden. Narratieve therapie stelt mensen in staat om niet alleen hun stem te vinden, maar hun stem voorgoed te gebruiken, hen te helpen experts te worden in hun eigen leven en te leven op een manier die hun doelen en waarden weerspiegelt. We hebben meer kracht voor groei en verandering dan we denken, vooral als we onze stem en ons verhaal bezitten. David Epston, een van de ontwikkelaars van narratieve therapie, heeft verklaard: "Het probleem is het probleem. De persoon is niet het probleem."