Welke tumornecrosefactor (TNF) heeft te maken met IBD

Tumornecrosefactor (TNF) is een type boodschapper-eiwit dat bekend staat als een cytokine dat wordt aangemaakt door witte bloedcellen. TNF is belangrijk voor het lichaam omdat het helpt bij het reguleren van de reactie van het immuunsysteem op een vreemd voorwerp, vooral bij de huidige kankerachtige tumor. Het bevordert ontstekingen, produceert andere cellen die worden gebruikt in de ontstekingsreactie en kan helpen bij het genezen van cellen. TNF wordt ook wel tumornecrosefactor-alfa genoemd.

Waarom TNF-alfa belangrijk is in IBD

TNF is een belangrijk onderwerp voor de behandeling van inflammatoire darmaandoeningen (IBD). TNF komt in hogere hoeveelheden voor bij mensen met de ziekte van Crohn dan bij mensen zonder de ziekte van Crohn. TNF wordt ook, in mindere mate, aangetroffen in de ontlasting van mensen die colitis ulcerosa hebben. Vanwege deze associatie wordt gedacht dat TNF een rol speelt bij de ontwikkeling en / of voortzetting van de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Dit is de reden waarom geneesmiddelen die biologische geneesmiddelen worden genoemd zijn ontwikkeld om IBD en andere ontstekingsaandoeningen te behandelen. Het richten van TNF toont een voordeel voor sommige patiënten in het verminderen van de symptomen van IBD en in het helen van de ontsteking in het darmkanaal.
Fecaal calprotectine en lactoferrine zijn twee markers die worden gebruikt om de huidige ontsteking te evalueren bij mensen die IBD hebben. Deze twee eiwitten kunnen worden gemeten door de ontlasting te testen. Er is ontdekt dat wanneer er meer van deze eiwitten in de ontlasting zitten, er meer ontsteking is in de darmen van mensen met IBD. Wanneer de hoeveelheden van deze eiwitten lager zijn in de ontlasting, kan er genezing plaatsvinden in de darm. Een lagere hoeveelheid fecale calprotectine en lactoferrine zou kunnen betekenen dat een behandeling werkt en dat een patiënt nadert of in remissie is. Studies hebben aangetoond dat de fecale waarden van calprotectine en lactoferrine lager zijn bij patiënten die anti-TNF-geneesmiddelen hebben gebruikt.

Verschillende soorten TNF

Genetische studies hebben aangetoond dat er verschillende soorten TNF zijn en dat TNF eigenlijk als een 'superfamilie' wordt beschouwd. Verschillende soorten TNF zijn geassocieerd met bepaalde auto-immuunziekten, kankers en diabetes. Het vinden van de soorten TNF-geassocieerd met bepaalde aandoeningen kan helpen bij het ontwikkelen van geneesmiddelen om die ziekten te behandelen.
Niet iedereen met IBD reageert op dezelfde manier op dezelfde medicijnen. Dit zou kunnen zijn, en het wordt nu verondersteld door deskundigen, dat er veel subtypes van IBD zijn. TNF kan hierin ook een rol spelen, omdat sommige mensen met IBD zeer goed reageren op anti-TNF-blokkers, terwijl andere mensen dat niet doen. Het genotype van een TNF van een bepaalde patiënt kan in verband worden gebracht met een grotere of een lagere reactie op een bepaald anti-TNF-medicijn. Dit is een opkomend onderzoeksgebied en er moet nog veel meer worden begrepen over TNF voordat het kan worden toegepast op patiëntenzorg.

TNF-alfa bij darmkanker

TNF kan ook een belangrijke rol spelen bij de ontwikkeling van darmkanker en andere maagkankers. Het onderzoek naar dit effect van TNF is nog niet doorslaggevend, maar het kan ook enkele aanwijzingen geven voor het verband tussen colitis ulcerosa en colonkanker.

Anti-TNF-alfa-medicatie

Sommige medische behandelingen voor de ziekte van Crohn omvatten het richten van het TNF-eiwit en het binden ervan. Wanneer het eiwit aldus is gebonden, is het niet in staat om ontsteking te produceren. Sommige anti-TNF-geneesmiddelen zijn Remicade (infliximab), Humira (adalimumab), Cimzia (certolizumab pegol), Enbrel (etanercept) en Simponi (golimumab).

Een opmerking van zeer goed

Er is nog steeds veel dat niet wordt begrepen met betrekking tot TNF en de relatie ervan tot inflammatoire aandoeningen zoals IBD. Er zijn echter verschillende anti-TNF-geneesmiddelen ontwikkeld voor gebruik bij mensen met IBD en kunnen mogelijk verbeterde resultaten hebben voor het beloop van deze ziekten.