Overzicht van Myringosclerose en Tympanosclerose

Myrosclerose en tympanosclerose zijn vergelijkbare aandoeningen die het middenoor aantasten, waardoor het trommelvlies helder wit wordt. De witheid is te wijten aan calciumafzettingen die zich vormen op het trommelvlies, dat vaker het trommelvlies wordt genoemd. Het enige verschil tussen myringosclerose en tympanosclerose is dat bij myringosclerose de calciumafzettingen het calcium alleen op het trommelvlies afzet. Myringosclerose heeft geen symptomen zoals bij tympanosclerose, waarbij het calcium niet alleen op het trommelvlies valt, maar ook op de structuren van het middenoor. Tympanosclerose kan symptomen zoals gehoorverlies veroorzaken. Hoewel littekenweefsel er vergelijkbaar uitziet als deze omstandigheden, is het niet hetzelfde.

Wat zijn de oorzaken Myringosclerose en Tympanosclerose?

Bij myringosclerose en tympanosclerose wordt gedacht dat de calciumafzettingen zich vormen als de normale genezing van het lichaam scheef gaat. Sommige medische onderzoekers overwegen zelfs auto-immuunziekten voor myringosclerose en tympanosclerose. Naast het vormen van calciumafzettingen, kan het trommelvlies, dat normaal dun en doorschijnend is, zijn transparantie en mobiliteit verdikken, verharden en verliezen. Er wordt gedacht dat dit wordt veroorzaakt door chronische ontsteking in het middenoor die extra weefselcellen produceert. Het is bekend dat aandoeningen bijdragen aan de ontwikkeling van myringosclerose en tympanosclerose omvatten:

chronische vloeistof in het oor, ook wel otitis media met effusie (OME), sereuze otitis media (SOM) en lijmoor genoemd
secretoire otitis media
onbehandelde of chronische middenoorontstekingen
de chirurgische plaatsing van beademingsbuizen (ook wel myringotomiebuizen of oordopjes genoemd)
in zeldzame gevallen trauma zoals ernstig of herhaald scheuren van het trommelvlies

symptomen

Myringosclerose veroorzaakt geen symptomen. Het meest voorkomende symptoom van tympanosclerose is conductief gehoorverlies. Afhankelijk van de situatie, kan gehoorverlies vaak volledig worden teruggedraaid of zal het ten minste aanzienlijk verbeteren met de behandeling.

Hoe worden myroornesclerose en tympanosclerose gediagnosticeerd?

Deze aandoeningen worden het best gediagnosticeerd door een arts, een otolaryngoloog die gespecialiseerd is in het diagnosticeren en behandelen van aandoeningen van het oor, de neus en de keel. Uw arts zal rekening houden met uw medische geschiedenis, inclusief elke voorgeschiedenis van vocht in de oren, infecties of operaties die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van myringosclerose of tympanosclerose. Vervolgens zal uw arts hoogstwaarschijnlijk uw oren onderzoeken met behulp van een otoscoop. Een otoscoop is een hulpmiddel dat in uw gehoorgang wordt ingebracht en waarmee de dokter uw trommelvlies kan zien. Het is niet ongemakkelijk. Als witte vlekken of verdikking van het trommelvlies worden gezien, kan uw arts een aantal van de volgende tests gebruiken om een diagnose te bevestigen:

Hoortests: conductief gehoorverlies kan wijzen op tympanosclerose.
Tympanometrie: deze test wordt uitgevoerd met behulp van een apparaat dat een tympanometer wordt genoemd. Een tympanometer ziet eruit en voelt aan als een otoscoop, maar in tegenstelling tot een otoscoop, wordt deze gebruikt om geluidsgolven in het middenoor af te geven. Deze geluidsgolven moeten afketsen op het trommelvlies en hun terugkeer wordt in kaart gebracht als een grafiek die een tympanogram wordt genoemd. Een vlak tympanogram kan een stijf, niet-mobiel trommelvlies aanduiden. Deze test kan onjuiste resultaten opleveren als u praat, slikt, geeuwt, niest of uw mond opent tijdens de test.

Behandeling

Omdat myringosclerose asymptomatisch is, vereist het geen behandeling. Tympanosclerose kan behandeling vereisen als gehoorverlies significant is. De enige behandeling voor tympanosclerose is een operatie om het trommelvlies en andere betrokken middenoorstructuren te herstellen. Tijdens de operatie zal uw chirurg de verharde (sclerotische) delen van het trommelvlies verwijderen en moet hij mogelijk ook een operatie uitvoeren op een van de botten van het middenoor (gehoorbeentjes).
Een potentieel probleem is een vaste stap (3e bot in het middenoor), die zonder beweging geen geluid kan creëren. In deze omstandigheden wordt een stapsplastie of insertie van een prothetische stijgbeugel uitgevoerd. Als het gehoorverlies niet volledig is opgelost na de operatie, kan een apparaat zoals een hoortoestel nuttig zijn.