Wat is een esofageale manometrietest?

Slokdarmmanometrie, ook bekend als een slokdarmmotiliteitsstudie, is een test die wordt gebruikt voor het diagnosticeren van problemen met betrekking tot de beweging en functie van uw slokdarm (de buis die van uw keel naar uw maag loopt). De procedure omvat het inbrengen van een drukgevoelige buis in uw neus die vervolgens wordt ingevoerd in uw keel, slokdarm en maag. Slokdarmmanometrie wordt gebruikt als u chronisch reflux- of slikproblemen heeft die niet kunnen worden verklaard.

Illustratie door Emily Roberts, Verywell

Doel van de test

Slokdarmmanometrie kan helpen bepalen of uw probleem verband houdt met de slokdarm zelf en, zo ja, in welk deel en in welke mate. Specifiek wordt het gebruikt voor het detecteren van motorische disfunctie van de slokdarm. Dit verwijst naar problemen met peristaltiek (de onvrijwillige, ritmische samentrekking die voedsel naar de maag drijft) of de kleppen, sfincters genoemd, die openen en sluiten wanneer u eet of drinkt.
De slokdarm bevat twee van dergelijke sfincters:

Lagere oesofageale sluitspier (LES), gelegen aan de ingang van de maag, die voorkomt dat voedsel en zuur een back-up maken (reflux) in de slokdarm
Bovenste oesofageale sluitspier (UES), gepositioneerd onder de keel (farynx), die voorkomt dat lucht in de maag komt of dat de inhoud in de longen geraakt

indicaties
Slokdarmmanometrie kan worden aanbevolen als u dysfagie (moeite met slikken), odynofagie (pijnlijk slikken) of symptomen van reflux die resistent zijn tegen behandeling (inclusief brandend maagzuur en pijn op de borst) hebben.
Slokdarmmanometrie is echter meestal niet de eerste test om deze aandoeningen te diagnosticeren. Integendeel, het zou worden uitgevoerd na X-stralen en andere tests hebben meer waarschijnlijke oorzaken uitgesloten, waaronder obstructie van de slokdarm, vernauwing van de slokdarm, hiatale hernia of hartziekte.
Slokdarmmanometrie kan worden gebruikt om te helpen bij de diagnose:

Achalasie, de disfunctie van de LES, waarbij voedsel niet in de maag kan komen
Eosinofiele oesofagitis, een allergische oorzaak van dysfagie
Jackhammer-slokdarm (hypercontractile peristaltiek), gekenmerkt door slokdarmkrampen in een abnormale volgorde
Notenkraker slokdarm (hypertensieve peristaltiek), gekenmerkt door snelle slokdarmcontracties in een normale volgorde
Sclerodermie, een zeldzame aandoening die de chronische verstrakking van weefsels, inclusief de keel, veroorzaakt

De test wordt niet gebruikt voor de diagnose van gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), maar eerder om de aard van de ziekte te karakteriseren. Het kan worden aanbevolen als u niet reageert op GERD-therapie of als antirefluxchirurgie wordt overwogen.
beperkingen
Hoewel manometrie nuttig is bij het identificeren van motiliteitsproblemen, heeft het wel zijn beperkingen. Aangezien spasmen en slikproblemen vaak van voorbijgaande aard zijn, is er geen garantie dat ze zullen optreden tijdens de test. Dit kan tot onduidelijke of dubbelzinnige resultaten leiden.
Vanwege dit zullen veel mensen met slokdarmdisfunctie na het testen normale motiliteitsparameters hebben. Daarentegen kunnen abnormale bevindingen soms geen verband houden met de symptomen die u ervaart. Om deze reden is een raadpleging van deskundigen nodig als de bevindingen allesbehalve overtuigend zijn.
Alternatieve testen
Hoewel een conventionele slokdarmmanometrie de beste methode is om motiliteitsdisfunctie te beoordelen, zijn er andere tests die wellicht meer geschikt zijn voor andere aandoeningen. Onder hen:

Barium slikstudies kan worden gebruikt om de functie van de slokdarmsfincter te evalueren door de beweging van de vloeistof te registreren met een live röntgencamera.
Manometrie met hoge resolutie, wat duurder is, werkt op dezelfde manier als een conventionele manometrie, maar gebruikt meer sensoren om een driedimensionale kaart te maken om asymmetrische sphincterproblemen te lokaliseren.

Risico's en complicaties

Hoewel de gedachte aan slokdarmmanometrie misschien vervelend lijkt, is het een relatief veilige procedure en meestal lang niet zo ongemakkelijk als je zou denken.
Af en toe, tijdens het inbrengen, kan de buis in het strottenhoofd terechtkomen (stemdoos) en verstikking veroorzaken.
Complicaties zijn zeldzaam, maar kunnen zijn:

Aritmie (onregelmatige hartslag)
Aspiratie (het inademen van de maaginhoud)
Slokdarmperforatie

Veel van deze kunnen worden vermeden door de instructies van de pre-test van uw arts te volgen. Testen is gecontra-indiceerd als er een obstructie van de farynx of de bovenste slokdarm is, inclusief goedaardige of kwaadaardige tumoren.

Vóór de test

Een esophageale manometrie vereist enige voorbereiding van uw kant. Hoewel intubatie (waarbij een buis in uw keel is gestoken) ongemakkelijk lijkt, zal alles in het werk worden gesteld om ervoor te zorgen dat u zo comfortabel en ontspannen mogelijk bent.
timing
De test zelf duurt ongeveer 15 tot 30 minuten om uit te voeren. Zonder vertragingen moet u binnen 60 tot 90 minuten op en af zijn. Slokdarmmanometrie wordt vaak 's ochtends uitgevoerd om ervoor te zorgen dat uw maag leeg is. Het is het beste om een half uur van tevoren aan te komen om in te loggen en te regelen.
Plaats
Slokdarmmanometrie is een product op kantoor dat meestal wordt uitgevoerd door een gastro-enteroloog. De test wordt uitgevoerd met een manometrie-eenheid bestaande uit een computermodule, een digitaal beeldscherm en een flexibele neuskatheter van 2,75 tot 4,2 millimeter. De katheter zelf is uitgerust met acht sensoren die subtiele veranderingen in de oesofageale druk kunnen detecteren.
Wat te dragen
Het is het beste om een ruimvallende outfit te dragen. U wordt niet gevraagd om zich uit te kleden, maar krijgt een ziekenhuisjas om uw kleding te beschermen tegen water en gels die voor de test zijn gebruikt.
Eten en drinken
Om aspiratie te voorkomen, wordt u gevraagd om te stoppen met eten of drinken, inclusief water, vier tot zes uur vóór de test. Als deze instructie niet wordt opgevolgd, moet de arts mogelijk uw afspraak annuleren en opnieuw plannen.
medicijnen
Er zijn een aantal medicijnen die de beweeglijkheid van uw slokdarm kunnen beïnvloeden. Sommige moeten worden gestopt om ervoor te zorgen dat ze de tests niet verstoren.
Hiertoe dient u uw arts altijd op de hoogte te stellen van alle geneesmiddelen die u gebruikt, ongeacht of deze farmaceutisch zijn, zonder recept verkrijgbaar, traditioneel, homeopathisch of recreatief. De arts kan u vertellen welke, indien nodig, moet worden gestopt en voor hoe lang.
Onder sommige van de klassen van geneesmiddelen die problematisch kunnen zijn:

Anticholinergica, zoals Spiriva (tiotropium), Atrovent (ipratropiumbromide) en Ditropan (oxybutynine)
Calciumantagonisten, zoals Norvasc (amlodipine) en Cardizem (diltiazem)
Nitraten, zoals nitroglycerine, Viagra (sildenafil) en Cialis (tadalafil)
Promotiemiddelen, zoals Reglan (metoclopramide) en Zelnorm (tegaserod)
Kalmerende middelen, zoals Versed (midazolam) en Ativan (lorazepam)

Kosten en ziektekostenverzekering
De kosten van een conventionele esophageale manometrietest kunnen variëren van ongeveer $ 500 tot $ 1.000, afhankelijk van de provider en de locatie. Deze kosten kunnen geheel of gedeeltelijk door uw zorgverzekering worden gedekt.
De test vereist een pre-autorisatie van de verzekering, die uw gastro-enteroloog namens u kan indienen. Indien goedgekeurd, is het belangrijk om te weten wat uw co-pay en out-of-pocket uitgaven zullen zijn. Als u deze kosten, verzekerd of niet, niet kunt betalen, spreek dan met de gastro-enterologieambtenaar over een maandelijks terugbetalingsplan.
Als u de dekking wordt ontzegd, vraag uw verzekeraar dan om een schriftelijke reden voor de weigering. U kunt dan de brief naar uw nationale consumentenbeschermingsbureau sturen en om hulp vragen. Uw gastro-enteroloog moet ook ingrijpen en indien nodig extra motivatie bieden.
Andere Overwegingen
Kalmerende middelen worden niet gebruikt voor een slokdarm-manometrietest. Het gevolg is dat u zich zonder zorgen van en naar het kantoor van de dokter kunt rijden.

Tijdens de test

Op de dag van uw test, na het aanmelden en bevestigen van uw verzekeringsinformatie, kan u worden gevraagd om een aansprakelijkheidsverklaring te ondertekenen waarin staat dat u het doel en de risico's van de test begrijpt. Je wordt dan naar een onderzoekskamer gebracht.
Pre-Test
De esophageale manometrietest wordt meestal uitgevoerd door een speciaal opgeleide gastro-intestinale (GI) motiliteitsverpleegkundige. Een arts of een door GI geregistreerde verpleegkundige (gecertificeerd door de Society of Gastroenterology Nurses and Associates of andere verklarende instanties) is bevoegd om toezicht te houden op de procedure. Een verpleegkundig assistent kan ondersteuning bieden.
Bij binnenkomst krijgt u een ziekenhuisjas en wordt u gevraagd om op een onderzoekstafel te gaan zitten. U moet uw bril en alles in uw mond verwijderen dat kan worden losgemaakt, zoals een tongpiercing.
Kalmerende middelen worden niet gebruikt omdat ze de slokdarm overbelasten en de testresultaten verstoren. Een actueel verdovend middel kan worden gebruikt om ongemak te verminderen.
U krijgt waarschijnlijk de keuze welk neusgat u wilt gebruiken voor de test. (De nasale route heeft de voorkeur omdat het minder waarschijnlijk is dat deze gaat kokhalzen dan de keel.)
Een GI-motiliteitsverpleegkundige is hoog opgeleid in deze procedure. Probeer te ontspannen door je ademhaling te vertragen, je schouders te ontspannen en je vuisten te ontspannen. Als u zich ongemakkelijk voelt, laat de verpleegkundige het weten zonder in paniek te raken.
Gedurende de test
Een esophageale manometrietest kan variëren afhankelijk van het type apparatuur dat wordt gebruikt, maar volgt min of meer dezelfde basisstappen:

Alvorens de katheter in te brengen, wordt de punt gesmeerd met het plaatselijke verdovingsmiddel. Uw neusgat kan ook worden gesmeerd.
Wanneer de katheter wordt ingebracht, bereikt deze een weerstandspunt, aangezien deze een scherpe hoek maakt in de keel. Mogelijk wordt u gevraagd om uw hoofd naar beneden te kantelen om de katheter gemakkelijker te kunnen maken.
Om de katheter langs uw UES te verplaatsen, wordt u gevraagd om water door een rietje te nippen. Hierdoor opent de sluitspier, waardoor de katheter met minimale weerstand kan binnendringen.
Zodra de katheter voorbij de UES is, wordt deze snel in de slokdarm en de maag gevoerd. De katheter wordt dan op zijn plaats geplakt en u wordt gevraagd om op uw zij te liggen.
De arts begint dan met het kalibreren van de kathetersensoren. Op dit moment moet u niet slikken om ervoor te zorgen dat de kalibratie correct is ingesteld.
Het testen begint wanneer de twee laatste sensoren correct in de maag zijn geplaatst. De sensor is ingesteld op nul om als basis voor vergelijking te dienen.
Terwijl de katheter wordt teruggetrokken naar de LES, wordt u gevraagd om verschillende slokjes water te nemen. Hierdoor kan de arts veranderingen in de druk van de sluitspier meten vanuit een gesloten toestand (vóór inslikken) naar een open toestand (na inslikken).

U neemt extra slokjes water om veranderingen in de oesofageale druk tijdens het slikken te meten. Als de peristaltiek normaal is, zal uw arts ritmische veranderingen in de druk naar beneden zien gaan.
Tot slot, om de UES te testen, wordt u gevraagd om rechtop te zitten. De katheter wordt geleidelijk teruggetrokken om de druk aan de UES te vergelijken met die van de slokdarm en keel.
De katheter wordt vervolgens voorzichtig verwijderd.

Post-Test
Als je klaar bent, krijg je een zakdoekje om je neus te snuiten, maar anders zal het goed genoeg zijn om naar huis terug te keren. U kunt uw normale dieet en alle medicijnen die u regelmatig neemt, hervatten.

Na de test

Bijwerkingen van slokdarmmanometrie zijn meestal gering en kunnen een milde keelpijn, hoesten, kleine bloedneuzen en irritatie van de sinussen omvatten.
Als uw keel erg pijnlijk is na een slokdarm-manometrietest, kunt u gorgelen met zout water of een benzocaïnekip-zuigtablet als Cepacol gebruiken. De irritatie verdwijnt meestal over een dag of zo.
Het is ook niet ongebruikelijk om geblokkeerde sinussen en kleine bloedneuzen te hebben. U kunt vaak helpen bij het opruimen van sinussen met een vrij verkrijgbare neusspray voor corticosteroïden of een steriele neusspray met zoutoplossing. Antihistaminica helpen meestal niet, omdat de zwelling meer te wijten is aan ontsteking dan aan allergie.
Neusbloedingen kunnen worden behandeld door het zachte deel van je neus boven het neusgat te knijpen, naar voren te leunen en door je mond te ademen.
Hoewel ernstige bijwerkingen soms voorkomen, moet u onmiddellijk uw arts raadplegen als u ongewone symptomen ervaart, zoals koorts, ernstige reflux, braken, aritmie, kortademigheid of bloederig sputum..

Interpretatie van de resultaten

Enkele dagen nadat de test is uitgevoerd, zal uw arts de resultaten samen met u bekijken. Hoewel de tests waardevolle inzichten kunnen bieden in hoe goed uw slokdarm en sluitspieren functioneren, kan klinische beoordeling nodig zijn om de resultaten te interpreteren..
Soms zijn de antwoorden misschien niet zo duidelijk. Slokdarmmanometrie is een technisch uitdagende test die gevoelig is voor variabelen die de resultaten kunnen beïnvloeden. Hoewel de tests onweerlegbaar bewijs kunnen leveren voor een motiliteitsprobleem (zoals dysfagie), kunnen andere aandoeningen (zoals achalasie) veel moeilijker vast te pinnen zijn. Klinische ervaring en expertise staan daarom centraal bij het verkrijgen van een nauwkeurige diagnose.
Als u niet volledig overtuigd bent van wat u wordt verteld, aarzel dan niet om een second opinion in te winnen. Soms kan een nieuwe reeks ogen nieuwe inzichten toevoegen en brengt u dat veel dichter bij een effectieve behandeling.

Een woord van heel goed

Als u zich nerveus voelt over het ondergaan van een slokdarmmanometrie, wacht dan niet tot het laatste moment om deze zorgen met uw arts of een lid van het medisch personeel te delen..
Soms helpt het om door de procedure te lopen en te zien hoe de katheter eruit ziet. Weten wat te verwachten kan veel van de angst verlichten.
Probeer je te concentreren op de voordelen en doelstellingen van de test. Als een relatief snelle en veilige procedure, zullen de voordelen van slokdarmmanometrie bijna altijd opwegen tegen de nadelen.