Startpagina » Ooggezondheid » Wat is een oogexamen?

    Wat is een oogexamen?

    Een uitgebreid oogonderzoek, ook wel een routine oogonderzoek genoemd, bestaat uit een reeks tests om te meten hoe goed u kunt zien en om eventuele problemen op te sporen die mogelijk van invloed zijn op de algehele gezondheid van uw ogen. Deze kunnen oogheelkundige aandoeningen omvatten, zoals cataract, maar ook niet-gerelateerde medische problemen die symptomen veroorzaken die de structuren van de ogen beïnvloeden, zoals diabetes. Het kan worden gedaan door een oogarts of een optometrist, afhankelijk van of er specifieke dingen aan uw ogen zijn die moeten worden aangepakt. Hoe vaak u een oogonderzoek moet ondergaan, hangt af van verschillende factoren, waaronder uw algehele risico voor specifieke problemen.
    Illustratie door Cindy Chung, Verywell

    Doel

    Tijdens een uitgebreid oogonderzoek beoordeelt een oogarts:
    • Oogspierbeweging
    • Gezichtsscherpte (hoe duidelijk zie je het)
    • Brekingsfout (hoe lichtgolven door het hoornvlies en de lens van het oog gaan)
    • Visueel veld (hoeveel u aan beide kanten van u kunt zien terwijl u uw ogen niet beweegt)
    • Kleurenzicht
    • De fysieke gezondheid van uw ogen en de omringende structuren, inclusief wimpers en oogleden
    • De gezondheid van het netvlies
    • Risico op glaucoom
    Tijdens een oogonderzoek kunnen ook tekenen of symptomen van een gezondheidsprobleem zonder verband met uw ogen worden ontdekt. Volgens de American Academy of Ophthalmology (AAO) komt dit doordat "het oog de enige plaats in het lichaam is waar een arts een onbelemmerd zicht op onze bloedvaten, zenuwen en verbindend weefsel kan hebben, zonder de noodzaak van een operatie. van ziekten en aandoeningen die kunnen worden ontdekt tijdens een uitgebreid oogonderzoek zijn diabetes, hoge bloeddruk, auto-immuunziekten, seksueel overdraagbare aandoeningen en kanker. "
    Wie moet een oogexamen hebben en hoe vaak
    Hoewel het algemeen als een jaarlijks evenement wordt beschouwd, hangt het af van factoren als leeftijd, algemene gezondheid, risico op oogziekten en andere factoren wanneer en hoe vaak een persoon zijn ogen moet laten onderzoeken. Voor de meeste mensen zijn de richtlijnen als volgt:
    Kinderen van 3 en jonger: Hoewel een kleine baby op deze leeftijd geen oogonderzoek nodig heeft, zal de kinderarts goed opletten voor problemen zoals strabismus (als de ogen niet zijn uitgelijnd) en amblyopie (lui oog) bij regelmatige controles van goed kind.
    Kinderen van 3 tot 5 jaar: Kleuters moeten hun eerste oogonderzoek hebben wanneer ze een fase bereiken waarin ze kunnen samenwerken met de arts (bijvoorbeeld om eenvoudige vormen op een ooggrafiek te identificeren).
    Kinderen en adolescenten in de schoolleeftijd: Alle kinderen moeten een oogonderzoek hebben voordat ze beginnen met de eerste graad en om de één tot twee jaar daarna (of op advies van hun oogarts).
    Volwassenen worden geadviseerd om regelmatige oogonderzoeken volgens dit schema te hebben:
    • Tijdens hun 20s en 30s: Elke vijf tot tien jaar
    • Van 40 tot 54 jaar: Elke twee tot vier jaar. Het AAO beveelt aan om op 40-jarige leeftijd een baseline oogonderzoek uit te voeren, wat betekent dat er zich vroege tekenen van problemen kunnen voordoen. "Een screening op baseline kan in een vroeg stadium helpen om tekenen van oogaandoeningen te herkennen wanneer vele behandelingen de grootste impact kunnen hebben op het behoud van het gezichtsvermogen," stelt de organisatie. Dit is de leeftijd waarop mensen vaak hyperopia-vooruitziendheid gaan ontwikkelen of moeite hebben om close-up te zien - en mogelijk leesklassen moeten gebruiken.
    • Van 55 tot 64 jaar: Elke één tot drie jaar
    • Vanaf 65 jaar en verder: Om de één tot twee jaar
    Mogelijk moet u uw ogen vaker laten controleren als u een bril en / of contactlenzen draagt, een familiegeschiedenis heeft van oogaandoeningen of een chronische aandoening zoals diabetes heeft die uw risico op oogproblemen verhoogt.

    Risico's en contra-indicaties

    Er zijn geen risico's verbonden aan het hebben van een uitgebreid oogonderzoek. Vrouwen die net zwanger zijn en een oogonderzoek moeten ondergaan, willen mogelijk een afspraak maken voor na het eerste trimester op basis van het "zeer, zeer kleine" risico, indien aanwezig, gesteld door het medicijn dat wordt gebruikt om de pupillen te verwijden, volgens de AAO. De organisatie adviseert moeders in spe die hun ogen uitzetten om ze te sluiten nadat de druppels zijn geplaatst om de hoeveelheid medicatie die door het lichaam wordt opgenomen te verminderen.

    Vóór de test

    Wanneer u een uitgebreid oogonderzoek moet ondergaan, moet u overwegen welk type arts u moet zien. Er zijn twee artsen die zich bezighouden met visie en gezondheid van het oog. Dit is hoe ze verschillen:
    Oogartsen zijn artsen (artsen) of artsen van osteopathische medicijnen (DO's). Ze gaan vier jaar naar de medische school, doen vier jaar een residentie en doen vaak een tot twee jaar fellowships om zich te specialiseren in een bepaald interessegebied, zoals kindergeneeskunde of strabismus. Oftalmologen kunnen alle oogaandoeningen behandelen en ook opereren, naast algemene oogzorg.
    Optometristen ga naar optometrie school voor vier jaar om een ​​doctor in de optometrie graad (OD) te behalen. Naast basiszorg en visiebeoordeling, zijn ze gekwalificeerd om bijna alle soorten medische kwesties in verband met oogheelkunde aan te pakken. Ze kunnen medicijnen voorschrijven en oogziekten behandelen, hoewel sommige staten de specifieke omstandigheden kunnen beperken die een optometrist kan behandelen. Optometristen kunnen geen operatie uitvoeren.
    Welke u kiest, hangt meestal af van wat u verkiest, maar u wilt waarschijnlijk door een oogarts worden onderzocht als u een groot risico heeft of loopt voor bepaalde problemen, zoals volwassen scheelzien, glaucoom of staar, of als u een medische aandoening heeft die kan het gezichtsvermogen beïnvloeden, zoals diabetes.
    timing
    Een uitgebreid oogonderzoek duurt minstens een uur, inclusief de 20 tot 30 minuten die de pupillen nodig hebben om volledig uit te zetten nadat de druppels zijn ingebracht. Als u van plan bent om op uw afspraak naar een bril te zoeken en er een bril op te plaatsen, bent u van plan daar te zijn langer.
    Plaats
    Uitgebreide oogonderzoeken kunnen worden gedaan in de privé- of groepspraktijk van een oogarts of in een vrijstaande of ziekenhuiskliniek. Vaak heeft een oogarts of optometrist een lenzenvloeistofwinkel ter plaatse, zodat patiënten, indien gewenst, frames kunnen kiezen en voor een bril kunnen worden geplaatst op hetzelfde moment als hun afspraak. Veel lenzenvloeistofwinkels gebruiken optometristen om klanten ook oogonderzoeken te geven. U kunt zelfs een oogonderzoek doen en een bril of contactlenzen kopen in een winkel zoals Target of Walmart.
    Kosten en ziektekostenverzekering
    Ziekteverzekering betaalt voor routine-onderzoeken voor mensen die lopende medische problemen hebben die de ogen beïnvloeden, maar voor mensen wier ogen gezond zijn, kan de dekking voor routinematige oogzorg verbijsterend zijn.
    Sommige plannen hebben betrekking op een oogafspraak voor een medisch probleem (bijvoorbeeld een gekrast hoornvlies of een infectie), maar geen routinecontroles. Vaak omvat een ziekteverzekeringsplan een afzonderlijke rijder voor uitgebreide oogonderzoeken. Anderen kunnen een hybride zijn, die medische bezoeken en routine-examens omvat, maar de laatste alleen op bepaalde tijdstippen (bijvoorbeeld om de twee jaar). En nog steeds bieden andere visieplannen dekking voor brillen en contactlenzen of bieden ze in elk geval een korting.
    Als u out-of-pocket betaalt, bedragen de gemiddelde kosten van een routine oogonderzoek bij een privéarts ongeveer $ 150. In sommige regio's van het land zou dit $ 115 of minder kunnen zijn en in andere regio's meer dan $ 300. Winkels die brillen verkopen, waaronder speciale framewinkels en grootwinkelwinkels zoals Costco, bieden complete oogonderzoeken aan voor een prijs die lager is dan die van een privéarts als u een bril of contactlenzen koopt..
    Wat mee te brengen
    U moet uw ziekteverzekerings- of visumverzekeringskaart bij u hebben.
    Als u alleen een bril draagt, moet u dat op de dag van het examen doen. Als je contactlenzen draagt, doe ze dan voor de afspraak, maar neem je lenshouder en bril mee. De arts zal met of zonder uw lenzen naar uw ogen willen kijken om er zeker van te zijn dat ze goed passen. U moet uw lenzen voor bepaalde tests verwijderen en uw pupillen verwijden.
    Of u nu op recept verkrijgbare lenzen van welk type dan ook draagt, neem een ​​zonnebril mee die u na uw bezoek draagt. Uw zicht zal wazig zijn en uw ogen zullen zeer gevoelig zijn voor licht totdat de effecten van de druppels afnemen. Misschien wilt u zelfs iemand hebben om u naar huis te brengen na uw afspraak, afhankelijk van hoeveel uw zicht wordt beïnvloed door de uitzetting.
    Breng bovendien een lijst op van alle medicijnen die u inneemt, inclusief recepten en vrij verkrijgbare kruiden- supplementen. Bepaalde stoffen kunnen het gezichtsvermogen beïnvloeden en uw arts zal hiermee rekening willen houden bij het onderzoeken van uw ogen. Tot slot, als u een lenzenvloeistof of contactlensrecept van een andere leverancier heeft, neem daar dan ook een kopie van mee.

    Tijdens het examen

    Alle of het meeste van uw oogonderzoek wordt uitgevoerd door de oogarts of optometrist, hoewel sommige praktijken een klinische assistent, een verpleegkundige of een technicus bepaalde testen laten uitvoeren.
    Pre-examen
    Als dit je eerste bezoek aan de praktijk is, moet je mogelijk nieuwe patiëntendossiers invullen en je beeldverzekeringskaart afgeven om te worden gekopieerd. Daarna start en voltooi je je afspraak in een examenruimte.
    U gaat zitten in een comfortabele, beklede stoel met verschillende medische apparatuur die de arts zal gebruiken om verschillende tests en procedures uit te voeren om uw zicht en de algehele gezondheid van uw ogen te controleren.
    Je examen begint waarschijnlijk met een reeks vragen over je visie en algemene gezondheid. Uw arts kan vragen of u:
    • Heb in het verleden oogproblemen gehad of heb er nu last van
    • Ik heb de afgelopen jaren algemene gezondheidsproblemen gehad
    • Werden te vroeg geboren
    • Draag nu een bril of contactlenzen en hoe goed ze voor u werken
    • Ik heb onlangs gezondheidsproblemen gehad
    • Neem regelmatig medicijnen
    • Heeft allergieën voor medicijnen, voedsel of andere stoffen
    • Ooit oogoperaties ondergaan
    • Weet van familieleden die oogproblemen hebben, zoals maculaire degeneratie of glaucoom
    • Weet of u of iemand in uw familie diabetes, hoge bloeddruk, hartaandoeningen of andere gezondheidsproblemen heeft die het hele lichaam kunnen beïnvloeden
    Na deze discussie begint het testen.
    Gezichtsscherpte
    Een visuele scherpte-test is een maat voor de helderheid van uw visie, met andere woorden, hoe goed u kunt zien. De meest gebruikelijke manier om de gezichtsscherpte te testen, is met een ooggrafiek die op de muur kan worden gepost of op een muur of een scherm kan worden geprojecteerd op 20 voet afstand van waar u gaat staan ​​of zitten. Uw oogarts zal u vragen om de letters op de kaart te lezen, te beginnen met de onderste rij, waarbij de letters het kleinst zijn. De kleinste letters die u kunt lezen, bepalen uw scherpte.
    Je gezichtsscherpte kan worden geschreven als 20/20 als je zicht normaal is. Als je een zicht van 20/100 hebt, betekent dit dat je zo dichtbij als 20 voet moet zijn om te zien wat een persoon met een normaal zicht op 100 voet kan zien. Iemand met een 20/60 visie zou tot 20 voet verwijderd moeten zijn om te lezen wat een persoon met een normaal gezichtsvermogen zou kunnen lezen vanaf 60 voet afstand. Als je minder dan 20/20 vision hebt bijziendheid.
    Pupillary Response Testing
    De manier waarop de pupillen verwijden en vernauwen in reactie op licht kan veel onthullen over de gezondheid van de ogen en het lichaam. De zenuwen die de leerling beheersen, reizen door een lange weg. Bepaalde pupilreacties kunnen neurologische problemen onthullen. Soms wordt het acroniem PERRLA gebruikt om de bevindingen van een pupilresponstest te beschrijven. Het staat voor: Pupils Equal Rond Rdoelgericht Light en EENccommodation-het vermogen van de ogen om te focussen op objecten die van dichtbij en ver weg zijn.
    De arts zal vóór de start van de test zoeken naar uniformiteit tussen beide leerlingen en hun vorm en grootte noteren. Hij zal dan om de twee seconden een zaklamp heen en weer bewegen tussen de ogen (de "slingerende flitslichttest") om te zien of de pupillen kleiner worden als reactie op direct licht en, zo ja, als de andere kleiner wordt als de andere of ze vernauwen zich afzonderlijk (wat abnormaal zou zijn). De arts zal je ook vragen om een ​​pen of wijsvinger te volgen terwijl hij deze in alle richtingen beweegt om te zien hoe goed je ogen daarop gefocust kunnen blijven en hoe de pupillen reageren. Normaal gesproken vernauwen de pupillen terwijl ze gefixeerd zijn op een object dat dichtbij of ver weg wordt bewogen.
    Confrontatie Visuele veldtest
    Een confrontatiebeeldveldtest is een snelle controle van uw gezichtsveld, inclusief uw centrale en zijwaartse (perifere) visie. Uw oogarts of een technicus zal voor u zitten en u vragen om één oog te bedekken. Ze zal dan haar hand van de zijkant in en uit je gezichtsveld bewegen en laten vertellen wanneer je het kunt zien.
    Deze test meet de spieren die de oogbeweging controleren. Het is meestal een eenvoudige test die wordt uitgevoerd door een pen of een klein voorwerp in verschillende richtingen te bewegen. Beperkingen, zwakke punten of slechte tracking van visuele objecten worden vaak ontdekt.
    Covertest
    Deze eenvoudige test meet hoe goed de ogen samenwerken. De arts laat je je blik op een object richten, één oog bedekken, pauzeren en blootleggen. Hij evalueert uw oog als het wordt ontdekt en herstelt zich opnieuw op het doelwit. De dekkingstest helpt om gekruiste ogen (strabismus), lui oog (amblyopie) of een afname in dieptewaarneming te detecteren.
    Kleurblindheidstest
    U krijgt mogelijk een reeks afbeeldingen met de naam Ishihara-kleurenplaten te zien waarmee u uw tinten rood kunt onderscheiden van tinten groen of blauw van geel. Beide soorten kleurenblindheid zijn aangeboren (overgeërfde) kenmerken en zeer zeldzaam - zo zeldzaam zelfs dat er geen officiële richtlijnen zijn voor het opnemen van de Ishihara-test in een routine oogonderzoek, volgens de AAO. Meestal wordt de test gebruikt door oogartsen als onderdeel van een algemene evaluatie van bepaalde symptomen die kunnen wijzen op een probleem met het netvlies of de oogzenuw, zoals een algemene achteruitgang van het gezichtsvermogen of het zien van aanhoudende donkere of witte vlekken. U kunt de Ishihara-kleurenblindheidstest online vinden en het zelf proberen. Als u problemen ondervindt bij het onderscheiden van getallen die worden gevormd door gekleurde stippen in een veld met contrasterende kleuren, moet u uw arts hiervan op de hoogte stellen.
    retinoscopie
    Retinoscopie is een test die uw oogarts een manier geeft om breking te meten. Meestal vroeg in een examen uitgevoerd, retinoscopie biedt uw arts een startpunt om uw recept voor een bril te schatten, indien nodig.
    straalbreking
    Breking is een subjectieve test om bijziendheid, verziendheid, astigmatisme (onregelmatigheid in de kromming van het hoornvlies dat wazig zien kan zijn) en / of presbyopie te meten. De arts plaatst een phoropter,een instrument dat veel verschillende lenzen heeft die een verschillende mate van gezichtscorrectie voor uw gezicht weergeven. Terwijl je door het instrument kijkt, laat de dokter je door twee verschillende lenzen naar een beeld kijken en dat is duidelijker.
    Dit wordt herhaald met verschillende lenzen en lenzencombinaties totdat de arts bepaalt welke uw visie het best zal corrigeren. De resultaten van een brekingstest zijn in de eerste plaats wat de arts gebruikt om uw definitieve lenzenvloeistof en / of contactlensrecept te ontwikkelen.
    Slit Lamp onderzoek
    Om de voor- en achterkant van uw oog te onderzoeken als onderdeel van een algemene algemene gezondheidstest, zal de arts een instrument gebruiken dat spleetlamp of biomicroscoop wordt genoemd. Het vergroot zowel het oog vele malen en verlicht het met een helder licht zodat individuele structuren kunnen worden onderzocht, inclusief de deksels en wimpers, conjunctiva (het membraan dat het ooglid en het wit van het oog lijnen), hoornvlies, iris, lens en anterieure kamer. Dit zal eventuele gebreken of ziekten van het oog, zoals cataracten, onthullen.
    Applanatie Tonometrie
    Applanation-tonometrie is een methode voor het meten van vloeistofdruk of intra-oculaire druk (IOP), die het risico op het ontwikkelen van glaucoom kan aangeven. Om dit te doen, zal de arts een druppel verdovingsmiddel in elk oog aanbrengen, gevolgd door een kleine hoeveelheid fluoresceïne (gele kleurstof). Hij zal dan een klein apparaatje met de naam een ​​tonometer verplaatsen dat zich dicht genoeg bij uw oog bevindt om het hoornvlies zacht aan te raken, daarom is het licht verdoofd gemaakt. De tonometer bepaalt de intraoculaire druk door de weerstand van uw hoornvlies tot inkeping te meten.
    Sommige artsen meten de oogdruk het liefst met de "air puff-test" waarbij een niet-contacttonometer (NCT) een pijnloze luchtstroom op het hoornvlies uitoefent om de druk te meten. Dit wordt echter geacht minder nauwkeurige resultaten op te leveren.
    Retinaal onderzoek
    Soms genaamd funduscopie of oftalmoscopie, dit is typisch de laatste stap in een uitgebreid oogonderzoek. Het begint met pupilverwijding. Uw oogarts zal druppels medicijn plaatsen waardoor uw pupillen (de zwarte cirkel in het midden van het gekleurde deel van het oog) groter worden. Dit geeft de arts een groter venster waardoor de binnenstructuren van het oog, inclusief het netvlies, glasvocht, oogzenuw, bloedvaten (choroidea) en macula, kunnen worden geïnspecteerd..
    Het duurt 20 tot 30 minuten voordat uw pupillen volledig verwijden. U mag in de examenstoel blijven terwijl dit gebeurt of u moet worden gevraagd terug te gaan naar de wachtkamer.
    Als u eenmaal uitgezet bent, zal de arts een instrument met de naam een ​​binoculaire indirecte oftalmoscoop (BIO) op zijn hoofd zetten. Hierdoor bevrijdt hij zijn handen zodat hij een krachtige lens op de BIO kan bedienen die licht in je oog uitzendt, waardoor hij een goed zicht heeft op de hele achterkant van het netvlies en de oogzenuw. (Wanneer de pupil niet verwijd is, zijn slechts kleine delen van het netvlies en de zenuw zichtbaar.) Het verwijde fundusonderzoek is een cruciaal onderdeel van een oogonderzoek, omdat veel oogaandoeningen kunnen worden gedetecteerd met de test..

    Resultaten interpreteren

    Uw arts kan de resultaten van uw examen delen terwijl u nog in de examenruimte zit.
    Normale resultaten van een oogonderzoek zijn onder andere:
    • 20/20 vision
    • Goed perifeer zicht
    • Mogelijkheid om verschillende kleuren te onderscheiden (indien getest)
    • Normaal lijkende structuren van het externe oog
    • Afwezigheid van cataract, glaucoom of retinale aandoeningen zoals maculaire degeneratie
    Omdat tijdens een uitgebreid oogonderzoek zoveel verschillende aspecten van gezichtsscherpte en ooggezondheid worden geëvalueerd, is het mogelijk om slechts één abnormaal resultaat tussen een lange lijst van normale te hebben. Een paar voorbeelden zijn:
    • Hoge oogdruk: Het bereik van normaal voor oogdruk, gemeten in millimeters kwik (mmHg), ligt tussen 10 en 21 mmHg. Als de uwe hoger is, is dit een aanwijzing voor glaucoom.
    • Daling in perifere visie: Als uit de gezichtsveldtest blijkt dat je een deel van de afstand hebt verloren die je boven, onder of aan weerszijden van jezelf kunt zien zonder je ogen te bewegen, kan dit een teken zijn van een probleem met het deel van het zenuwstelsel dat het gezichtsvermogen controleert of de beginstadia van glaucoom. Uw oogarts zal uw gezichtsvermogenresultaten bij latere oogonderzoeken controleren.
    • Vertroebeling van de lens van het oog: Tijdens een spleetlamponderzoek kan de arts merken dat de lens van je oog niet zo helder is als zou moeten zijn, wat betekent dat je een cataract in dat oog hebt ontwikkeld.
    • Scheiding van de retina van de structuren die deze omringen en ondersteunen: Dit is een symptoom dat ook wordt opgepikt tijdens een spleetlampexamen. Het betekent dat je netvlies losgekomen is.
    • Verlies van scherp zicht: Nogmaals, als resultaat van het spleetlamponderzoek, kan deze bevinding maculaire degeneratie aanduiden, een belangrijke oorzaak van blindheid. Als dit en bepaalde andere bevindingen tot een diagnose van deze aandoening leiden, moet u een specialist raadplegen.

      Post-Exam

      Als de test van de gezichtsscherpte heeft aangetoond dat u corrigerende lenzen nodig hebt of dat uw huidige recept moet worden aangepast, zal uw arts dat voor u opschrijven. Je kunt dat gebruiken om contacten te kopen, frames uit te kiezen voor een geheel nieuwe bril, of gewoon je huidige lenzenvloeistoflenzen te laten ruilen in een winkel naar keuze. U moet ook een kopie van dit recept indienen als u bij een online verkoper koopt. Als u contactlenzen wilt proberen, moet u een afzonderlijk onderzoek plannen om voor contactlenzen te passen.
      Je bent dan vrij om te vertrekken. Als u contactlenzen opnieuw wilt inbrengen, vraag dan of het OK is om dat te doen. Merk echter op dat het dragen van contactlenzen irriterend kan zijn terwijl uw pupillen nog steeds verwijd zijn. Je zult ook de zonnebril die je hebt gebracht willen aantrekken voordat je naar buiten gaat, vooral als het echt licht is. Je visie kan een aantal uren wazig zijn. Als u iemand heeft meegebracht om met u te rijden, laat u ze vervoeren of een taxi nemen, of een autoservice.

      Opvolgen

      Als de tests van de gezichtsscherpte aantonen dat uw zicht op afstand 20/30 of beter is (er bestaat zoiets als 20/15 visie), dat u op een normale afstand kunt lezen, dat u geen astigmatisme hebt, en dat uw algehele ooggezondheid is normaal, u hoeft niet te worden getest tot uw volgende examen.
      Als uw arts een probleem heeft ontdekt met de gezondheid van uw ogen, zoals glaucoom of staar, heeft u meer tests en / of behandelingen nodig om het probleem direct aan te pakken. Hetzelfde geldt als uw examen symptomen van een niet-oftalmologische aandoening of aandoening vertoont die kunnen worden opgespoord via een oogonderzoek. In dat geval zal de arts u doorverwijzen naar uw huisarts of naar een specialist.

      Een woord van heel goed

      Volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention lopen maar liefst 61 miljoen volwassenen in de Verenigde Staten een hoog risico op verlies van het gezichtsvermogen, maar slechts de helft ziet een oogarts zoals aanbevolen. Minder dan 15 procent van de kleuters krijgt een oogonderzoek en minder dan 22 procent krijgt een visuele screening. De meeste oogproblemen kunnen worden opgespoord voordat ze symptomen of ernstige problemen met het gezichtsvermogen veroorzaken, dus is het logisch om proactief te zijn en regelmatig te controleren (of ervoor te zorgen dat uw gezinsleden dat doen). Het duurt slechts een uur of zo om veilig en pijnloos te testen om er zeker van te zijn dat u en uw geliefden de wereld duidelijk en met gezonde ogen kunnen zien.