Een overzicht van eetstoornisbehandelingen

Als u of een geliefde een eetstoornis heeft vastgesteld, kunt u zich bang voelen en niet zeker weten wat u vervolgens moet doen. In tegenstelling tot de meeste andere psychische stoornissen, kunnen eetstoornissen ernstige medische gevolgen hebben. Als gevolg hiervan worden ze het vaakst behandeld door een team van professionals.

Mede omdat eetstoornissen zo complex zijn, kan het overweldigend zijn om te weten waar je terecht kunt voor behandeling en hoe je er toegang toe kunt krijgen. Patiënten met een eetstoornis kunnen in verschillende omgevingen worden behandeld, waaronder een polikliniek, een ziekenhuisomgeving of iets daartussenin.

Als u meer weet over de behandelingsaspecten, waaronder doelen, behandelaars, instellingen voor behandeling, behandelingscomponenten en betalings- en nalevingsproblemen, kunt u zich wat meer klaar voelen om uw eerste stap op de weg te zetten.

Wat zijn de instellingen waarin de behandeling van eetstoornissen plaatsvindt?

Omdat verzekeringsmaatschappijen vaak bepalen welk behandelingsniveau ze bereid zijn te financieren, hebt u misschien niet veel zeggenschap over de situatie waarin u wordt behandeld (tenzij u bereid bent om de behandeling zelf te betalen). Het is gebruikelijk om te beginnen met een lager niveau van behandeling en voortgang naar een hoger niveau van zorg als dat nodig is. Bovendien, als u een intensievere behandeling krijgt, zult u waarschijnlijk geleidelijk worden teruggetreden naar geleidelijk lagere zorgniveaus naarmate de behandeling vordert en u verbetert. Dit wordt meestal besloten door leden van het behandelteam in samenwerking met verzekeringsmaatschappijen.

De verschillende niveaus van minst tot meest intensief zijn:

Poliklinische behandeling typisch brengt individuele, één uur durende sessies één of twee keer per week met elke individuele aanbieder met zich mee.
Intensieve ambulante behandeling (IOP) kan twee tot drie sessies per week zijn, een paar uur per keer, terwijl je thuis woont en mogelijk werkt of naar school gaat.
Gedeeltelijke hospitalisatieprogramma's (PHP) worden meestal zes dagen per week gehouden gedurende zes tot elf uur per dag, waardoor je thuis kunt slapen.
Residentiële behandelcentra (RTC) bieden 24-uurs zorg voor degenen die medisch stabiel zijn maar toezicht vereisen.
Medische hospitalisaties zorg 24 uur per dag voor diegenen die medisch toezicht nodig hebben.

Een van de vele voordelen van hogere zorgniveaus zijn minder stress, meer medisch toezicht, meer veiligheid, emotionele ondersteuning en maaltijdondersteuning.

Wie is er in een behandelteam voor eetstoornissen?

Omdat eetstoornissen psychische aandoeningen zijn, is een centraal lid van het behandelteam meestal een psychotherapeut die een psycholoog, een psychiater, een maatschappelijk werker of een andere gediplomeerde counselor kan zijn. Het team zal vaak een arts omvatten, zoals een huisarts of kinderarts, een geregistreerde diëtist en een psychiater. Een teambenadering zorgt ervoor dat de verschillende aspecten van de eetstoornis worden beheerd.

Samenwerking tussen teamleden is van cruciaal belang. Als u niet in een behandelcentrum bent, moet u misschien een rol spelen bij het samenstellen van uw team. Het is een goed idee om ervoor te zorgen dat uw leveranciers ervaring hebben met eetstoornissen. Soms hebben aanbieders aanbevelingen voor andere teamleden met wie ze graag samenwerken, waardoor je je team kunt opbouwen.

Doelen van de behandeling

De doelstellingen van de behandeling, volgens de Medical Care Standards Committee van de Academie voor eetstoornissen (2016), omvatten:

Voedingsrevalidatie
Gewichtsherstel (waar van toepassing)
Medische stabilisatie en preventie van ernstige medische complicaties
Stoppen met eetaanvallen en / of zuiveringsgedrag
Uitschakeling van ongeordend eten of ritualistisch eetgedrag
Verbeterde lichaamsbeeld
Restauratie van maaltijdpatronen die de gezondheid bevorderen
Herstel van maatschappelijke betrokkenheid

Voedingstherapie

Een van de eerste taken van herstel is het herstellen van verloren gewicht en gezondheid en het normaliseren van voedselinname en gedrag. Voedingstherapie wordt vaak uitgevoerd door een geregistreerde diëtist. Een diëtist beoordeelt meestal uw voedingsstatus, medische behoeften en voedselvoorkeuren. Hij of zij helpt ook om samen een maaltijdplan te ontwikkelen dat de nodige voeding biedt, evenals blootstelling aan gevreesd voedsel met als doel de flexibiliteit te vergroten.

Medische behandeling

Medische behandeling voor patiënten met eetstoornissen kan het best worden behandeld door een arts met een specifieke opleiding in de behandeling van eetstoornissen, zodat potentiële medische problemen met betrekking tot ongeordend eetgedrag met succes kunnen worden beheerd. De Academie voor eetstoornissen ' Kritieke punten voor vroege herkenning en medisch risicomanagement bij de verzorging van personen met eetstoornissen geeft richtlijnen voor medische professionals.

Medische behandeling omvat gewoonlijk:

Toezicht op vitale functies
Laboratoriumtests en gewichtscontrole
Aanvullend testen om de hartfunctie en botdichtheid te beoordelen
Beheer van fysieke symptomen, variërend van gastro-intestinale klachten tot hartproblemen

Psychologische behandelingen voor eetstoornissen

De best bestudeerde behandeling voor eetstoornissen is cognitieve gedragstherapie (CBT). Het is effectief gebleken bij volwassenen met boulimia nervosa, eetbuistoornis, andere gespecificeerde eet- en eetstoornissen en anorexia nervosa. Het wordt ook soms gebruikt voor oudere adolescenten.

Bij cognitieve gedragstherapie ligt de focus eerst op het aanpakken van symptomen en op gedragsverandering. Elementen van de CBT-behandeling omvatten gewoonlijk:

Zelfcontrole, zoals het bijhouden van een voedingsdagboek
Maaltijd plannen
Vastleggen van regelmatig eten
Gevaarlijk gedrag verstoren, zoals diëten, eetaanvallen en compenserend gedrag
Aanpak van de overevaluatie van vorm en gewicht
Uitdagende voedingsregels
Body-image adresseren
Blootstelling aan verboden voedsel
Terugval preventie

Hoewel CGT de beste behandeling is voor volwassenen, is de therapeutische aanpak die het beste bewijs toont voor de behandeling van adolescenten met zowel anorexia nervosa als boulimia nervosa, familiebehandeling (FBT). Voorlopig onderzoek en casestudy's geven ook aan dat FBT een acceptabele benadering is voor jonge volwassenen.

Familiebehandeling is een manuele therapie die wekelijks wordt toegediend door een psychotherapeut die het hele gezin ontmoet. Ouders zijn bevoegd om een actieve rol in de behandeling te spelen. De adolescent blijft thuis en ouders bieden maaltijdondersteuning om het eetgedrag te normaliseren.

Naast CGT en FBT zijn de andere vormen van psychotherapie die succesvol (maar minder goed onderzocht) zijn gebleken bij de behandeling van eetstoornissen, onder meer:

Interpersoonlijke therapie (IPT) voor boulimia nervosa en eetbuistoornis
Dialectische gedragstherapie (DBT) voor boulimia nervosa en eetbuistoornis
Acceptatie- en commitment-therapie (ACT) voor anorexia nervosa, boulimia nervosa en eetbuistoornis
Integratieve cognitieve-affectieve therapie (ICAT) voor boulimia nervosa
Cognitieve remediatietherapie (CRT) voor anorexia nervosa
Speciaal ondersteunend klinisch management (SSCM) voor chronische anorexia nervosa
Bewustzijnstraining op basis van oplettendheid (MB-EAT) voor eetbuistoornis
Zelfhulp / begeleide zelfhulp (op basis van CBT) voor boulimia nervosa en eetbuistoornis

Deze lijst, hoewel niet uitputtend, toont aan dat er een aantal psychotherapeutische benaderingen zijn die zijn toegepast en onderzocht voor de behandeling van eetstoornissen..

Psychiatrische medicatie

Eetstoornissen kunnen de psychische stoornissen zijn die het minst worden aangeboden, geholpen door psychiatrische medicijnen.

Er is niet aangetoond dat medicatie bijzonder succesvol is in klinische onderzoeken voor anorexia nervosa.
Antidepressiva, zoals de SSRI's en de anticonvulsieve Topiramaat, hebben aangetoond dat ze enige hulp bieden bij het verminderen van binging en zuivering bij patiënten met boulimia nervosa.
Antidepressiva - voornamelijk selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), het ADHD-medicijn Vyvanse en Topirimate - hebben bewezen nuttig te zijn voor de behandeling van eetbuistoornis.

Een psychiater (of soms een algemene arts) neemt van geval tot geval beslissingen over het voorschrijven van psychiatrische medicatie. Antidepressiva kunnen worden voorgeschreven als depressie of bepaalde angstsymptomen aanwezig zijn, samen met de eetstoornis. Meestal worden medicijnen gebruikt in combinatie met psychotherapie.

Hoe behandeling te vinden

Het vinden van een behandeling voor jezelf of een geliefde kan je overweldigend voelen. Een goede plek om te beginnen is bij uw algemene medische zorgverlener, internist of kinderarts. Laat hen uw zorgen kennen en vraag om verwijzingen. De National Eating Disorders Association heeft een vertrouwelijke, gratis hulplijn. U kunt bellen en spreken met een getrainde vrijwilliger die ondersteuning kan bieden en verwijzingen kan maken. Het nummer is 800-931-2237.

Betalen voor behandeling

Behandeling voor eetstoornissen kan duur zijn, maar wordt vaak gedekt door een medische verzekering. Het is een aanbevolen stap om contact op te nemen met uw verzekeringsmaatschappij en te vragen naar dekking. Houd er echter rekening mee dat verzekeringsmaatschappijen soms dekking voor eetstoornissen weigeren. Daarom moet u misschien namens u of uw geliefde pleiten, vooral voor de hogere zorgniveaus.

Als u geen verzekering hebt, zijn de opties beperkter. Verschillende behandelingscentra en organisaties zoals Project Heal bieden hulp aan sommigen. Jammer genoeg leveren gemeenschapscentra voor geestelijke gezondheid en programma's voor openbare ziekteverzekering maar al te vaak geen behandeling en dekking voor eetstoornissen op.

Wat als mijn geliefde de behandeling weigert?

Het is niet ongebruikelijk dat patiënten met een eetstoornis niet geloven dat ze een eetstoornis hebben en de behandeling weigeren. Laat dit je alsjeblieft niet afschrikken. Als u de ouder bent van een adolescent (of jongvolwassene die financieel afhankelijk is), moet u voor hen een behandeling aanvragen, ook als zij dit niet willen. Eetstoornissen kunnen zeer ernstige gevolgen hebben en kunnen het beste worden behandeld wanneer ze vroeg in de ziekte worden behandeld. Gezinsbehandeling biedt gezinnen de mogelijkheid om herstel te zoeken namens een kind.

Als uw geliefde een volwassene is, kan dit ingewikkelder zijn. Privacywetgeving en de rechten van patiënten maken het een uitdaging om een volwassene tot behandeling te dwingen. Geef alstublieft uw geliefde niet op. Veel mensen met een eetstoornis zijn hersteld omdat anderen herstel voor hen wilden. Je kunt misschien een interventie organiseren of, in extreme omstandigheden, een conservatorschap of een voogdijschap verkrijgen.

Hoe dan ook, een goede eerste stap is om beter opgeleid te worden. Maak uzelf vertrouwd met de informatie op deze pagina's en u zult uw geliefde een heel eind helpen.

Hoe zit het met terugvallen?

Helaas zijn recidieven niet ongewoon. Ze kunnen ontmoedigend zijn, maar ze betekenen niet dat je gefaald hebt of dat je niet volledig zult herstellen. Ze vormen een normaal onderdeel van het herstelproces en stellen u in staat uw herstelvaardigheden bij te regelen.

Een woord van heel goed

Beginnen met de behandeling kan moeilijk en angstaanjagend zijn voor alle betrokkenen. Herstel zelf kan zijn ups en downs hebben en kan behoorlijk uitdagend zijn. Het kan handig zijn om gefocust te blijven op het einddoel, een leven dat vrij is van je eetstoornis.