Ziekenhuisopname en residentiële behandeling voor eetstoornissen
Eetstoornissen kunnen uiterst gevaarlijke en mogelijk dodelijke ziekten zijn. Mensen met een eetstoornis ervaren vaak medische complicaties, die van invloed kunnen zijn op alle systemen van het lichaam. Dientengevolge kunnen soms mensen met een eetstoornis, zoals anorexia nervosa en boulimia nervosa, en een eetbuistoornis behandeling nodig hebben in een ziekenhuis of een centrum voor residentiële behandeling (RTC)..
Zowel ziekenhuisopname als wooncentra voor eetstoornissen bieden patiënten aanvullende ondersteuning, structuur, medische zorg en monitoring. Het kan nuttig zijn om te begrijpen wat er in deze settings gebeurt met een eetstoornis.
Ziekenhuisopname voor anorexia en andere eetstoornissen
Interne ziekenhuisopname is het meest intensieve behandelingsniveau. De belangrijkste reden voor ziekenhuisopname in een ziekenhuis is medische instabiliteit. Dientengevolge worden patiënten met een eetstoornis die een ziekenhuisopname nodig hebben meestal opgenomen in de medische eenheden van ziekenhuizen, in plaats van psychiatrische eenheden waar gewoonlijk patiënten met andere psychische stoornissen worden behandeld..
Waar mogelijk moet een ziekenhuisopname in een eetstoornis plaatsvinden in een gespecialiseerde medische afdeling voor eetstoornissen versus in een algemene medische of psychiatrische afdeling. Eetstoornissen vereisen een unieke samenwerking tussen vele medische en geestelijke gezondheidsspecialisten en algemene ziekenhuisafdelingen mogen niet worden opgericht om de juiste zorg te bieden.
Omdat hospitalisatie erg duur is, is het meestal van korte duur. Veel patiënten blijven alleen op het intramurale zorgniveau totdat ze voldoende medisch gestabiliseerd zijn om de behandeling op een lager zorgniveau voort te zetten. Het medisch management dat op intramuraal niveau beschikbaar is, is uitermate belangrijk. Veel patiënten hebben controle van vitale functies, intraveneuze vloeistoffen, medicatie en laboratoriumtesten nodig.
Patiënten worden gevolgd door 24 uur per dag verplegend personeel. Het behandelteam van een ziekenhuis zal meestal bestaan uit artsen, psychiaters, therapeuten, diëtisten en verplegend personeel. Het kan ook andere specialisten omvatten indien nodig. Ziekenafdelingen zijn vaak verbonden met of verbonden aan een volledig ziekenhuis dat toegang biedt tot verschillende medische specialisten, waaronder cardiologen, neurologen, gastro-enterologen, enz..
Ziekenhuispersoneel biedt ook basisinformatie over voeding en voedingsadvies, en een diëtist plant maaltijden. Als de patiënt niet genoeg kan eten om gewicht te herstellen of te behouden, kunnen artsen en andere leden van het behandelteam medische bijvoeding aanbevelen, waarbij een buis door de neus van de patiënt in de maag wordt ingebracht. Deze buis kan dan voeding direct naar de maag transporteren. Medische refeeding is een van de unieke diensten die ziekenhuisopname kan bieden.
Een andere vorm van ondersteuning die ziekenhuisopname mogelijk maakt, zijn ondersteunde maaltijden. Medewerkers begeleiden doorgaans alle maaltijden van een patiënt om ondersteuning te bieden en de inname te controleren. Ze zijn beschikbaar voor en na de maaltijd, om eventuele drang van patiënten te verwerken en om patiënten te ondersteunen tijdens deze angstwekkende tijden.
Ziekenhuispatiënten krijgen ook begeleiding met een therapeut en een evaluatie door een psychiater.
Wanneer zijn eetstoornis Patiënten gehospitaliseerd?
Telkens wanneer een persoon medische complicaties ondervindt als gevolg van hun eetstoornis, inclusief maar niet beperkt tot een onstabiele hartslag of bloeddruk, flauwvallen of bloeden van braken, moeten ze worden gescreend op ziekenhuisopname. Patiënten kunnen een ziekenhuisopname nodig hebben als ze ernstig ondervoed zijn en / of veel gewicht verloren hebben en het risico lopen op het refeedingsyndroom
Hoewel hospitalisatie eng kan zijn, is het voor veel mensen ook een zeer noodzakelijk onderdeel van de behandeling. Als uw therapeut, arts of diëtist ziekenhuisopname aanbeveelt, ga dan alsjeblieft. Het kan je leven redden. Als u ervoor kiest om niet naar het ziekenhuis te gaan wanneer dat nodig is, kan dit buitengewoon gevaarlijk zijn.
Patiënten kunnen vaak worden overgebracht naar een residentiële behandeling of een gedeeltelijk hospitaliseringsprogramma wanneer hun vitale eigenschappen stabiel zijn, ze weer wat eten hebben opgenomen met hun eigen structuur en ze hebben wat meer gewicht gekregen. Ze kunnen nog steeds een hoge mate van ondersteuning en structuur vereisen, maar dit kan meestal worden gedaan in een niet-medisch wooncentrum of een gedeeltelijk hospitalisatieprogramma, dat een patiënt gedurende de dag bijwoont, maar 's nachts thuiskomt om te slapen.
Residentiële behandelcentra voor anorexia en andere aandoeningen
Centres voor residentiële behandeling huisvesten ook 24 uur per dag, maar dit zijn niet-medische faciliteiten die huisvesting, maaltijden en multidisciplinaire behandelingen bieden..
Een residentiële behandeling is geschikt voor patiënten die medisch stabiel zijn, maar volledige controle nodig hebben om symptomen van eetstoornissen aan te pakken, zoals braken, overmatige lichaamsbeweging, laxerend gebruik en dieetbeperkingen. Het kan ook geschikt zijn als iemand suïcidaal is, als de patiënt ver van behandelaars woont, als er een gebrek aan sociale ondersteuning is of als er andere complicerende medische of psychiatrische factoren zijn.
Het doel van residentiële behandeling is het verbeteren van de fysieke en psychische gezondheid. De gemiddelde verblijfsduur in een wooncentrum is 83 dagen.
Patiënten krijgen onder toezicht maaltijden. Intensieve psychotherapie of counseling is meestal een routineonderdeel van residentiële behandelingen. Omdat patiënten 24 uur per dag, zeven dagen per week in een behandelingscentrum voor een huis wonen, kunnen patiënten frequenter sessies met therapeuten hebben dan op poliklinische basis. In sommige centra kunnen ze in de loop van de week verschillende keren afspreken met hun individuele therapeut. Ze zullen ook meestal deelnemen aan groepstherapiesessies en gezinstherapiesessies.
Volledig continuüm van zorg voor eetstoornissen
Het volledige continuüm van zorg voor eetstoornissen omvat poliklinische zorg, intensieve ambulante programma's (IOP), dagbehandeling of gedeeltelijke ziekenhuisprogramma's (PHP), residentiële programma's en ziekenhuisopname in een ziekenhuis..
Een patiënt kan zich in beide richtingen bewegen door de verschillende niveaus van zorg op basis van factoren zoals ernst van de symptomen, medische status, motivatie voor behandeling, eerdere behandelingsgeschiedenis en financiële vaardigheden.
