Obsessief-compulsieve stoornis en eetstoornissen

Als u een eetstoornis heeft, zoals anorexia, boulimia of eetbuistoornis, is het niet ongebruikelijk dat u ook nog een ander probleem met uw geestelijke gezondheid hebt. Deze problemen kunnen omvatten (maar zijn niet beperkt tot) depressie, gegeneraliseerde angststoornis, sociale fobie, posttraumatische stressstoornis en obsessief-compulsieve stoornis.

Uit onderzoek blijkt zelfs dat ongeveer tweederde van de mensen met een eetstoornis ook aan een angststoornis lijdt. Hiervan is de meest voorkomende obsessief-compulsieve stoornis of OCD. Sommige studies hebben zelfs aangetoond dat bij vrouwen met anorexia nervosa de incidentie van OCD tussen 25% en 69% ligt en bij vrouwen met boulimia nervosa tussen 25% en 36%. Er wordt aangenomen dat eetstoornissen en angststoornissen eigenschappen delen die bijdragen aan hun ontwikkeling en verantwoordelijk zijn voor de hoge comorbiditeit.

Wat is obsessief-compulsieve stoornis?

Zoals de naam al aangeeft, worstelen mensen met een obsessief-compulsieve stoornis met obsessies of compulsies, of (vaker) met beide.

Obsessies zijn terugkerende en frequente gedachten of impulsen. Ze grijpen je dagelijks leven in, en ze kunnen ongepast zijn (sommige mensen hebben bijvoorbeeld seksuele obsessies of obsessies over het schaden van anderen). Deze obsessies veroorzaken angst en benauwdheid.

De gedachten zijn niet alleen zorgen over echte problemen (hoewel het misschien om overdreven versies van echte problemen gaat). De betrokken persoon probeert meestal de gedachten te negeren, te onderdrukken of te stoppen door een andere actie of gedachte te doen - een dwang.

Compulsies zijn repetitief gedrag of mentale handelingen die worden uitgevoerd als reactie op een obsessie. Veel voorkomende dwanghandelingen zijn handelingen zoals handen wassen, herhaaldelijk controleren (om te zien of de deur is vergrendeld of een apparaat is uitgeschakeld bijvoorbeeld), bidden, tellen of woorden herhalen. Hoewel het doel van deze handelingen is om angst en zorgen te verminderen, zijn ze overdreven.

De persoon die deze obsessies en dwanghandelingen ervaart, is zich er mogelijk van bewust dat de gedachten en acties excessief en onredelijk zijn. De obsessies en dwanghandelingen blijven echter zorgen veroorzaken en nemen aanzienlijke hoeveelheden tijd in beslag. Dit verstoort de normale routine van de persoon en kan problemen veroorzaken op het werk, op school en / of in relaties.

Veel mensen vragen zich af: op welk punt gaat iets de grens over naar obsessief-compulsief gedrag? Er zijn geen specifieke richtlijnen over hoe vaak of hoe vaak een gedachte of handeling moet plaatsvinden om als een obsessief-compulsieve stoornis te worden beschouwd, maar u kunt uzelf de vraag stellen: "Ligt het in de weg van mijn leven?" als een startpunt om te bepalen of het een probleem voor u is.

Handen wassen is bijvoorbeeld een activiteit die we worden aangemoedigd om onszelf en anderen schoon en gezond te houden. Maar wanneer handen wassen zo tijdrovend wordt dat de handen beginnen te bloeden, of dat een persoon niet in staat is om deel te nemen aan activiteiten, dan is het een probleem geworden.

Hoe OCD gerelateerd is aan eetstoornissen

Zowel mensen met een eetstoornis als mensen met ocs ervaren ingrijpende gedachten en dwanghandelingen. Maar voor die mensen die alleen een eetstoornis hebben, zijn deze obsessies en compulsies beperkt tot gedachten en acties met betrekking tot voedsel en / of gewicht. Ze kunnen bijvoorbeeld te veel bewegen of herhaaldelijk calorieën tellen. Wanneer een persoon met een eetstoornis ook obsessies en dwanghandelingen heeft over andere delen van hun leven, kunnen ze ook symptomen van ocs ervaren.

Interessant is dat een onderzoek uit 2003 heeft aangetoond dat vrouwen die OCD hebben ervaren in hun jeugd een hoger risico lopen om later in hun leven een eetstoornis te ontwikkelen.

Hoe dit de behandeling beïnvloedt

Wanneer iemand symptomen van meer dan één aandoening ervaart, kan dit de behandeling bemoeilijken. Gelukkig zijn er effectieve behandelingen voor zowel eetstoornissen als OCD. Obsessief-compulsieve stoornis wordt meestal behandeld door medicatie en / of psychotherapie.

Cognitief-gedragstherapie (CBT) is een effectieve behandeling gebleken voor zowel OCS als voor eetstoornissen. In CBT leren cliënten gedragspatronen aan te passen en disfunctionele gedachten te herkennen en uit te dagen.

Blootstelling en responspreventie (ERP) is een ander type psychotherapie waarvan is aangetoond dat het effectief is bij de behandeling van OCS. Zoals de naam al aangeeft, zal een therapeut die ERP gebruikt de cliënt blootstellen aan angst of obsessie-opwekkende situaties, en vervolgens met de cliënt samenwerken om te voorkomen dat hij of zij zich bezighoudt met dwangmatig gedrag.

Als de persoon bijvoorbeeld worstelt met handen wassen, kan een ERP-therapeut met de cliënt samenwerken om langere perioden door te brengen zonder zijn handen helemaal te wassen, of om het toilet te gebruiken en dan weg te gaan zonder zijn handen te wassen..

Dit is eigenlijk vergelijkbaar met wat veel mensen doormaken bij de behandeling en het herstel van hun eetstoornissen. Iemand met anorexia of boulimie ervaart bijvoorbeeld veel angst wanneer ze een maaltijd eet. Hoewel ze na een maaltijd dringend heeft om te oefenen, te spoelen of te beperken, werkt het behandelteam met haar samen om te voorkomen dat deze zich voordoen. Op een hoger niveau van zorg, zoals ziekenhuisopname of residentiële behandeling, kan het haar fysiek worden belet om op die drang in te spelen.

Een gecombineerd protocol voor een comorbide eetstoornis en OCS moet blootstelling en responspreventie omvatten. Gelukkig zijn veel therapeuten die met eetstoornissen werken bekend met de behandeling van andere aandoeningen die vaak samen voorkomen. Maar als uw therapeut uw OCD niet kan behandelen, zien mensen soms twee verschillende therapeuten, met elk gericht op de specifieke symptomen die zij in zich hebben gespecialiseerd..