Terminal Restlessness en Delirium aan het einde van het leven

Het is niet ongewoon dat een ongeneeslijk zieke geliefde ongewoon onrustig of zelfs geïrriteerd raakt, maar het is vaak verontrustend voor familie en vrienden om te zien. De diepte van dergelijke rusteloosheid of onrust varieert van patiënt tot patiënt; in sommige gevallen kan het een toestand bereiken die bekend staat als 'terminale rusteloosheid' of 'terminale delier'. Hier leest u hoe u de symptomen herkent en leert hoe u een geliefde kunt helpen die deze ervaart.

Wat is Delirium?

Delirium is een complex psychiatrisch syndroom, soms ook "organisch hersensyndroom", "verwarring", "encefalopathie" of "verminderde mentale toestand" genoemd. Je kunt het herkennen door een plotselinge verandering in de alertheid en het gedrag van je geliefde op te merken. Deze verandering kan soms variëren in de loop van een dag, en het wordt meestal erger in de nacht.
Enkele andere kenmerken van delier zijn:

• Verminderd bewustzijnsniveau met minder bewustzijn van de omgeving
• Verminderd kortetermijngeheugen en aandachtsspanne
• Desoriëntatie op tijd en plaats
• Waanideeën en / of hallucinaties (geloven en / of dingen zien die niet echt zijn)
• Zeer luid of zacht spreken, snel of langzaam
• Stemmingswisselingen
• Slaapstoornissen, zoals slapeloosheid of omgekeerde slaapcyclus
• Abnormale activiteit. Lichaamsbewegingen kunnen toenemen of afnemen en kunnen erg snel of langzaam zijn.

Als de behandeling wordt uitgesteld of zeer moeilijk blijkt te zijn, kan het delirium overgaan in terminale rusteloosheid.
Deze symptomen kunnen verontrustend zijn, maar ze kunnen worden beheerd

Wat is Terminal rusteloosheid?

Eindeloze rusteloosheid is een bijzonder verontrustende vorm van delirium die soms voorkomt bij stervende patiënten. Het wordt gekenmerkt door angst (spiritueel, emotioneel of fysiek), rusteloosheid, angst, opwinding en cognitieve mislukking.
Terminal rusteloosheid is zo schrijnend omdat het een directe negatieve invloed op het stervensproces heeft. We willen allemaal dat de dood een comfortabele en vredige ervaring wordt, maar als een patiënt stervende is aan terminale rusteloosheid, kan zijn of haar dood allesbehalve.
Wanneer een persoon lijdt aan een terminale ziekte, kunnen ze geïrriteerd, nors, gefrustreerd en boos worden. Dit soort stemmingswisselingen kan intens zijn en wanneer het einde nadert, kunnen zich diepgaande stemmingswisselingen voordoen. Dit kan met name moeilijk zijn voor verzorgers en geliefden om mee om te gaan, waardoor angst en een gevoel van hulpeloosheid ontstaat.
Eindeloze rusteloosheid heeft het potentieel om verward te worden met "nabij bewustzijn van de dood", wat wordt beschreven als de instinctieve kennis van een stervende persoon dat de dood nabij is. Het is belangrijk voor geliefden van stervende patiënten, evenals professionals in de gezondheidszorg, om het fenomeen van het naderbij komen van het bewustzijn van de dood te begrijpen, zodat ze kunnen worden uitgerust om de unieke behoeften van een stervende patiënt te ondersteunen.

Oorzaken van delirium en terminale rusteloosheid

Er zijn veel verschillende oorzaken van delirium en terminale rusteloosheid. Sommige oorzaken kunnen eenvoudig worden omgekeerd, terwijl andere dat niet zijn.
Enkele van de meest voorkomende oorzaken van delier zijn:

• Medicijnen: opioïden, anti-epileptica, steroïden en anxiolytica zijn slechts enkele van de medicijnen die delier kunnen veroorzaken. Overmatig gebruik van medicijnen kan toxiciteit veroorzaken en te weinig gebruik kan pijn en ongemak veroorzaken, waardoor delier nog erger kan worden.
• Onbehandelde fysieke pijn of ongemak
• uitdroging
• Verminderde zuurstof in het bloed / hersenen
• Bloedarmoede (verminderde rode bloedcellen)
• Infecties en koorts
• Hersentumoren / zwelling van de hersenen
• Urineretentie (het onvermogen om urine te laten leeglopen kan worden veroorzaakt door ziekte, een geknikte urinekatheter of blaaskrampen)
• Constipatie of fecale impactie
• Angst, angst, emotionele onrust
• Kankerbehandelingen
• Metabole stoornissen (vaak aan het einde van de levensduur wanneer vitale organen beginnen te stoppen)

Hoe end-of-life angst te herkennen bij stervende patiënten

Wat moet men doen over Terminal rusteloosheid?

Als de oorzaak gemakkelijk kan worden vastgesteld, wordt delier meestal gemakkelijk behandeld. Aan het einde van het leven kan het echter moeilijk blijken om één oorzaak te identificeren, waardoor het behandelen van delirium en terminale rusteloosheid een uitdaging vormt..
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat het goed mogelijk is om de oorzaak van delier goed te identificeren en het effectief te behandelen, maar met de steun van het hospice-team, goede vrienden en andere familieleden is het waarschijnlijk dat uw geliefde zal settelen en voel me minder bedroefd.
Delirium is niet hetzelfde in iedereen en het kan andere ziekten en syndromen nabootsen, waardoor het herkennen en behandelen ervan moeilijk wordt. Als u merkt dat uw geliefde zich niet goed gedraagt, nieuwe geheugenverlies heeft of veranderingen in zijn slaappatroon ervaart, neem dan contact op met uw zorgverlener voor verdere beoordeling.