Een overzicht van nucleaire sclerose

Nucleaire sclerose maakt deel uit van het natuurlijke verouderingsproces van het oog. Wanneer het ernstig is, ontstaat er nucleaire sclerotische cataract, waardoor de lens van de kern van het oog er "troebel" uitziet. Mensen - evenals andere dieren zoals honden, katten en zelfs paarden - kunnen nucleaire cataracten en gerelateerde symptomen ontwikkelen naarmate ze ouder worden.

symptomen

Als we jong zijn en ons gezichtsvermogen gezond en primair is, is het deel van ons oog dat licht (lens) ontvangt duidelijk. De duidelijkheid van de lens van ons oog is belangrijk om helder te kunnen zien. Naarmate ze ouder worden of door ziekten die het oog beïnvloeden, kunnen de lenzen hard worden, van kleur veranderen en ondoorzichtig of "troebel" worden. Deze aparte verschijning is niet alleen een teken van ouder worden, het kan ook het gezichtsvermogen schaden.
Wanneer het centrale deel van de lens (kern) uithardt, geel wordt of troebel lijkt, wordt dit soms nucleaire sclerose genoemd. Als de aandoening ernstig wordt, leidt dit tot de ontwikkeling van nucleaire sclerotische cataracten. Het type cataract dat een persoon heeft en waarnaar wordt verwezen, hangt af van welk deel van de lens verandert.
Afhankelijk van hoe ernstig de vertroebeling is, kan de cataract "onvolgroeid" of "volgroeid" zijn. Wanneer een cataract volwassen is, lijkt de lens bijna volledig wit.
Wanneer een persoon begint met het ontwikkelen van staar, kan het zijn dat ze geen veranderingen in hun ogen of gezichtsvermogen opmerken. Staar langzaam en geleidelijk verslechteren na verloop van tijd. De tekenen en symptomen kunnen in het begin subtiel zijn en kunnen het volgende omvatten:

• Verslechterende visie (vooral afstand) die niet verbetert met een bril of contactlenzen
• Vaak bijwerken van een bril of contact opnemen met het recept
• Een visie die wazig, ongericht of onduidelijk lijkt
• Kleuren en schaduwen zien er anders uit (minder levendig)
• "Haloes" of ringen rond lichtbronnen, of het gevoel dat men een "schittering" ziet
• Problemen om 's nachts te zien, vooral tijdens het rijden

Veranderingen in het uiterlijk van het oog kunnen worden opgemerkt wanneer u in de spiegel kijkt of op foto's. Soms worden deze veranderingen voor het eerst opgemerkt door een partner, familielid of vriend. Ze kunnen ook worden opgemerkt door een arts op een routine lichamelijk of door een oogarts (oftalmoloog) tijdens een oogonderzoek.
Cataract van welk type dan ook veroorzaakt meestal geen ongemak of pijn. Die symptomen kunnen wijzen op andere aandoeningen en moeten grondig worden onderzocht door een medische professional.

Oorzaken

Mensen hebben sinds de oudheid te maken gehad met staar. Naarmate we ouder worden, veranderen onze lichamen op vele manieren, van onze botten tot onze hersenen tot onze oogbollen. Elk van onze ogen heeft een doorzichtige lens die het licht van het netvlies laat reflecteren. De reactie van het licht op het netvlies zendt een elektrisch signaal langs de oogzenuw naar onze hersenen, wat ons vertelt wat onze ogen zien.
Naarmate een persoon ouder wordt, is het gebruikelijk dat het centrale deel van de lenzen (kern) dikker of harder wordt (sclerose), de kleur verandert (vergeling) of er "troebel" uitziet. Wanneer cataract erg ernstig wordt, ziet de lens er grijs of melkachtig wit uit. Naarmate de lens troebel wordt, neemt de hoeveelheid licht die kan passeren en het netvlies kan bereiken af ​​en begint het gezichtsvermogen te beïnvloeden.
Cataract is heel gewoon. De helft van de mensen die in de 80 zijn, ontwikkelt staar in ten minste één oog en als iemand ouder dan 95 is, zijn ze bijna 100 procent zeker van cataract. Een persoon kan in eerste instantie een cataract in één oog (bilateraal) ontwikkelen, maar met het verstrijken van de tijd zullen ze waarschijnlijk ook in het andere oog ontstaan.
Nucleaire sclerotische cataracten treden met name op wanneer vezels nabij het centrale gedeelte van de lens (nucleus) dikker worden naarmate ze ouder worden. Deze vezels zijn meestal gemaakt van eiwitten en water. Naarmate we ouder worden, verdwijnen de oude vezels niet uit de weg om ruimte te maken voor nieuwe vezels en veroorzaakt de drukte de "bewolkte" of verharde lens.
Andere soorten cataracten zijn het gevolg van leeftijdgerelateerde veranderingen in verschillende delen van de lens.
Het ontwikkelen van staar is heel gebruikelijk naarmate men ouder wordt. Op een gegeven moment, als een persoon lang genoeg leeft, is het vrijwel zeker dat ze op zijn minst een milde vorm zullen ontwikkelen. Er zijn andere factoren die iemands risico op het ontwikkelen van staar van welk type dan ook kunnen verhogen, en sommige kunnen ertoe leiden dat ze beginnen op een jongere leeftijd.

Andere risicofactoren

• Roken of tabak gebruiken
• Inname van steroïde medicijnen
• Trauma, verwonding of andere ziekte van het oog
• Langdurige en frequente blootstelling aan UV-licht (zonlicht) of straling
• Genetische aandoeningen waaronder galactosemie, downsyndroom en myotone dystrofie
• Andere gezondheidsaandoeningen zoals diabetes, herpesinfectie, syfilis, rode hond en anderen

Cataract kan ook bij de geboorte aanwezig zijn (aangeboren) of op jonge leeftijd ontstaan ​​door aandoeningen zoals hyperthyreoïdie. Een persoon zal eerder staar ontwikkelen als iemand anders in zijn familie dat doet, wat betekent dat er waarschijnlijk een genetische factor is.
In sommige gevallen zal een persoon met nucleaire sclerose een tijdelijke verbetering ervaren zodra hun visie begint te dalen. Dit wordt soms "tweede zicht" genoemd. Hoewel het iemand kan doen denken dat zijn of haar oogproblemen zijn opgelost, als het veroorzaakt wordt door leeftijdgerelateerde veranderingen aan de lens, zal de achteruitgang doorgaan, hoewel de progressie langzaam kan zijn.
Welke oorzaken cataracten?

Diagnose

Als iemand symptomen heeft die verband houden met nucleaire sclerose, zoals een wazig zicht of als hij zijn brilrecept moet veranderen, kan hij een afspraak maken om naar de oogarts (oftalmoloog) te gaan. Oogartsen kunnen verschillende soorten tests en onderzoeken gebruiken om ziekten van het oog te diagnosticeren, inclusief aandoeningen die gerelateerd zijn aan de leeftijd. Ze kunnen testen hoe goed een persoon ziet met en zonder bril, de druk in hun ogen meten, kijken hoe goed de oogbollen bewegen en wanneer (en hoeveel) de pupillen verwijden..
Cataract is meestal vrij eenvoudig te diagnosticeren, vooral als ze ernstig genoeg zijn om de lens te veranderen, waardoor het de karakteristieke "melkachtige" uitstraling heeft.
Zelfs als iemand geen last heeft gekregen van zijn of haar gezichtsvermogen, kunnen veranderingen die wijzen op cataract (inclusief nucleaire sclerose) opgemerkt worden tijdens routinecontroles of onderzoeken bij hun huisarts of oogarts..
Met behulp van een oftalmoscoop kan een oogarts de lens van iemands oog heel goed bekijken en kan hij subtiele veranderingen waarnemen voordat de staar is gevorderd tot het punt waarop het gezichtsvermogen van een persoon ernstig is aangetast. Door deze signalen vroegtijdig te vangen, kan een persoon sneller informatie over de behandelingsopties krijgen en kan hij meer ernstig gezichtsverlies, waaronder blindheid, voorkomen en vertragen, dat cataracten kunnen veroorzaken..
Als iemand nucleaire sclerose heeft ontwikkeld, ziet een oogarts alleen veranderingen in de kern van de ooglens. Betrokkenheid van dit deel van de lens wordt het meest gezien.
Tests om een ​​cataract te diagnosticeren

Behandeling

Als een persoon staar heeft, kunnen ze een operatie overwegen om de leeftijdsgebonden veranderingen te herstellen en hun gezichtsvermogen te verbeteren. In ernstige gevallen is een operatie om staar te verwijderen nodig om het gezichtsvermogen van een persoon te herstellen.
Wanneer de toestand nog steeds mild is of zeer langzaam verloopt, is het mogelijk dat een persoon geen operatie nodig heeft. Ze hebben mogelijk een bril of visuele hulpmiddelen nodig en willen hun ogen beschermen tegen UV-stralen door een zonnebril te dragen. Een persoon met nucleaire sclerose kan oogdruppels worden voorgeschreven voor cataract als ze niet klaar zijn voor of nog niet nodig zijn voor een operatie.
Elke patiënt met staar zal een andere ervaring hebben. Sommigen zullen er misschien helemaal geen last van hebben, terwijl anderen praktisch hun gezichtsvermogen helemaal kwijtraken. Als de staar ernstig genoeg wordt dat een persoon niet goed kan zien of niet langer kan autorijden, zal zijn arts waarschijnlijk een operatie voorstellen.
Als een patiënt zich niet klaar voelt voor een operatie en hun gezichtsvermogen niet wordt aangetast, zal hun arts hen waarschijnlijk adviseren dat het goed is om een ​​operatie uit te stellen. Als een persoon niet geopereerd is voor cataract, zal de toestand op lange termijn het oog niet beschadigen. De grootste zorg is dat naarmate de tijd vordert dat de staar ernstiger wordt, de visie van een persoon waarschijnlijk in toenemende mate wordt beïnvloed.
Soms, als een persoon een andere gezondheidstoestand heeft, zoals diabetes, zal hun gezichtsvermogen niet verbeteren, zelfs niet bij staaroperaties, omdat er andere onderliggende redenen zijn voor een slecht gezichtsvermogen. In dit geval zal nauw samenwerken met artsen en specialisten belangrijk zijn voor het behoud van onafhankelijkheid en een goede gezondheid naarmate men ouder wordt.
Cataractchirurgie wordt voor de meeste patiënten als veilig en effectief beschouwd. Tijdens de procedure verwijdert een oogarts de oude, geharde lens en vervangt deze door een kunstlens (intraoculaire lens) die speciaal is ontworpen voor het oog van een patiënt..
Als een persoon staar in beide ogen heeft die ze graag willen verwijderen, moeten ze meestal een voor een hebben gedaan - meestal kan de tweede een week na de eerste worden gedaan. Een persoon kan worden geïnstrueerd om direct na de operatie en 's nachts de eerste paar weken een ooglapje te dragen. Een arts kan medicijnen voorschrijven en iemand vertellen dat hij zware dingen moet oprekken of opheffen. De meeste mensen hebben ongeveer acht weken nodig om volledig te herstellen na een cataractoperatie.
Meer informatie over behandelingsopties voor staar

Een woord van heel goed

Het ontwikkelen van staar van welk type dan ook is heel gebruikelijk als een persoon ouder wordt; tegen de tijd dat de meeste mensen de 80 bereiken, heeft de helft staar ontwikkeld in ten minste één oog. Elke patiënt zal staar anders ervaren en sommige willen misschien geen operatie ondergaan om ze te verwijderen (of nodig hebben). Als het gezichtsvermogen ernstig wordt aangetast, kan een operatie nodig zijn om staar te verwijderen en deze te vervangen door kunstmatige lenzen om het gezichtsvermogen van een persoon te herstellen. Andere patiënten hebben alleen milde staar die kan worden behandeld met het dragen van beschermende ooguitrusting (zonnebrillen) en het gebruik van voorgeschreven of vrij verkrijgbare oogdruppels.