Een overzicht van nonketotische hyperglycinemie (NKH)

Nonketotische hyperglycinemie (NKH) is een genetische aandoening die kan leiden tot ernstige neurologische problemen, coma en de dood. "Hyperglycinemie" verwijst naar abnormaal hoge niveaus van een molecuul, glycine. Het woord "nonketoticum" onderscheidt NKH van bepaalde andere gezondheidsproblemen die verhoogde glycine kunnen veroorzaken. De aandoening wordt ook wel 'glycine-encefalopathie' genoemd, wat een ziekte betekent die de hersenen beschadigt.
NKH behoort tot een grotere groep van medische aandoeningen die 'aangeboren stofwisselingsfouten' worden genoemd. Dit zijn genetische defecten die leiden tot problemen bij het maken van bepaalde chemische omzettingen in het lichaam. NKH is een zeldzame aandoening: het wordt gediagnosticeerd bij ongeveer één op de 60.000 pasgeborenen. Het kan echter vaker voorkomen in specifieke subpopulaties, zoals in bepaalde delen van Israël.

symptomen

Mensen met NKH kunnen een variabele intensiteit en mate van symptomen hebben. Onderzoekers weten nog niet precies waarom, maar jongens hebben minder ernstige symptomen in vergelijking met meisjes, en ze hebben meer kans om te overleven. Meestal beginnen de symptomen kort na de geboorte. Deze kinderen vertonen symptomen zoals de volgende:

Common Form Symptoms

• Gebrek aan energie (lethargie)
• Voedingsproblemen
• Lage spierspanning
• Abnormale spiertrekkingen
• hiccoughs
• Tijdelijk gestopt met ademen

Symptomen kunnen verergeren, wat leidt tot een totaal gebrek aan reactievermogen en coma. Helaas is de dood niet ongewoon. Wanneer baby's deze beginperiode overleven, hebben de getroffen personen bijna altijd extra symptomen. Deze kunnen bijvoorbeeld ernstige ontwikkelingsstoornissen omvatten of epileptische aanvallen die zeer moeilijk te behandelen zijn.
Minder vaak, mensen kunnen lijden aan een atypische vorm van de ziekte. In sommige van deze atypische gevallen is de ziekte milder. Het individu kan bijvoorbeeld een verstandelijke beperking hebben, maar lang niet zo ernstig.
In de meest voorkomende van de atypische vormen beginnen de symptomen later in de kindertijd, maar in andere gevallen kunnen symptomen pas later in de kindertijd beginnen. Deze mensen lijken normaal maar ontwikkelen dan symptomen die vooral het zenuwstelsel aantasten. Deze kunnen zijn:

Atypische vorm Symptomen

• Epileptische aanvallen
• Abnormale spierbewegingen
• Verstandelijk gehandicapt
• Gedragsproblemen
• Attention-hyperactivity disorder
• scoliose
• Slikkende stoornissen
• Abnormale spierstrakheid
• Gastro-oesofageale reflux
• Andere problemen met het zenuwstelsel

Voor mensen van wie de symptomen in de kinderschoenen beginnen, heeft ongeveer 20 procent een meer milde vorm van de ziekte.
Zeer zelden ervaren zuigelingen iets dat 'voorbijgaande NKH' wordt genoemd. Sommige deskundigen beschouwen dit als een controversiële diagnose.In deze gevallen zijn de glycinespiegels bij de geboorte erg hoog, maar om onbekende redenen dalen ze tot normale of bijna-normale niveaus. kunnen tijdelijke symptomen ervaren die op de leeftijd van twee maanden volledig verdwijnen.
In andere gevallen ondervinden mensen met voorbijgaand NKH een aantal langdurige problemen, zoals een verstandelijke beperking. Onderzoekers weten niet precies hoe ze deze zeer ongebruikelijke vorm van de ziekte moeten verklaren. Het kan zijn dat het het gevolg is van een langzame rijping van het enzym dat wordt aangetast door andere vormen van NKH.

Oorzaken

De symptomen van NKH zijn het gevolg van abnormaal hoge niveaus van glycine, een klein molecuul. Glycine is een normaal aminozuur, een van de componenten die worden gebruikt om eiwitten in je lichaam aan te maken. Glycine speelt ook normaal gesproken een belangrijke rol in het zenuwstelsel, waar het dient als een chemische boodschapper voor verschillende signalen.
Glycine vervult vele belangrijke fysiologische rollen. Als de hoeveelheid glycine echter te hoog wordt, kan dit tot problemen leiden. Overstimulering van glycinereceptoren en de dood van neuronen kan enkele van de symptomen van de aandoening veroorzaken.
Normaal gesproken wordt glycine afgebroken door een enzym voordat niveaus te hoog worden. Als er een probleem is met dit enzym (het glycine-splitsingsysteem genoemd), kan NKH het gevolg zijn. Dit wordt veroorzaakt door abnormale genetische mutaties in een van de eiwitten die worden gebruikt om het enzym te maken. Meestal komt dit door een mutatie in een van de twee genen: het AMT- of het GLDC-gen.
Vanwege deze mutaties wordt overmatige glycine opgebouwd in het lichaam, met name de hersenen en de rest van het zenuwstelsel, wat leidt tot de symptomen van NKH. Er wordt gedacht dat mensen met de mildere versie van NKH meer minder belangrijke problemen kunnen hebben met het glycine-splitsingsysteem. Dit voorkomt dat glycinespiegels zo hoog worden als bij mensen met de ernstige vorm van de ziekte.

Diagnose

Diagnose van NKH kan een uitdaging zijn. Een lichamelijk onderzoek en iemands medische geschiedenis spelen een belangrijke rol bij de diagnose. Bij zuigelingen met symptomen zoals lage spierspanning, toevallen en coma, moeten artsen de mogelijkheid van NKH overwegen. Artsen moeten ook de mogelijkheid uitsluiten van medische aandoeningen die soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken. Een breed scala aan ziektebeelden kan problemen veroorzaken, zoals aanvallen bij zuigelingen, waaronder veel verschillende genetische problemen.
Het is vaak nuttig om met een specialist in zeldzame kindergeneeskundige ziekten te werken als NKH of een ander genetisch probleem een ​​zorg is.
Testen speelt een belangrijke rol bij de diagnose. Enkele van de belangrijkste tests controleren op verhoogde glycine niveaus. Dit kan testen van glycine in het bloed, urine of hersenvocht omvatten. Bepaalde medische aandoeningen kunnen echter enkele van de laboratoriumbevindingen van NKH nabootsen. Deze omvatten andere zeldzame stoornissen van het metabolisme, waaronder propionzuuracidemie en methylmalonzuuremie. Behandeling met bepaalde anti-epileptica, zoals valproaat, kan ook de diagnose verwarren, omdat ze ook verhoogde glycine-niveaus kunnen veroorzaken..
Om een ​​diagnose van NKH te bevestigen, kunnen genetische tests (uit een bloed- of weefselmonster) controleren op abnormaliteiten in een van de genen waarvan bekend is dat ze NKH veroorzaken. Minder vaak is een leverbiopsie nodig om de diagnose te bevestigen.
Als onderdeel van de diagnose is het ook belangrijk om te beoordelen hoeveel schade is aangericht door NKH. Dit kan bijvoorbeeld tests vereisen zoals MRI van de hersenen of een EEG. Het is ook belangrijk dat specialisten neurologische en ontwikkelingsbeoordelingen uitvoeren.

Behandeling

Baby's met NKH zijn meestal erg ziek en moeten worden behandeld in een neonatale intensive care-afdeling (NICU). Hier kunnen ze hoge niveaus van interventie en zorg ontvangen.
Een baby die de initiële kritieke periode overleeft, heeft levenslange aandacht nodig van medische specialisten, waaronder neurologen en ontwikkelingsdeskundigen.
Helaas is er geen echte behandeling voor de meer algemene en ernstige vormen van NKH. Voor mensen met minder ernstige ziekte zijn er echter enkele behandelingen die enigszins kunnen helpen. Deze bieden het meeste voordeel als ze vroeg en agressief worden gegeven. Waaronder:

• Geneesmiddelen om de niveaus van glycine (natriumbenzoaat) te verlagen
• Geneesmiddelen die de actie tegengaan glycine bij bepaalde neuronen (zoals dextromethorphan of ketamine)

Het is ook belangrijk om aanvallen in NKH te behandelen. Deze kunnen heel moeilijk te behandelen zijn met standaardmedicijnen zoals fenytoïne of fenobarbital. Voor een succesvolle behandeling kan een combinatie van anti-epileptica nodig zijn. Soms zijn andere interventies nodig om epileptische aanvallen te beheersen, zoals vagale zenuwstimulators of speciale diëten.

Behandeling voor andere symptomen

Andere symptomen van NKH moeten ook worden aangepakt. Deze kunnen zijn:

• Mechanische ventilatie (voor problemen met vroege ademhaling)
• Gastronomiebuisje (zodat baby's met slikproblemen voeding kunnen krijgen)
• Fysiotherapie (voor spierproblemen)
• Interventies om intellectuele prestaties en autonomie te maximaliseren

Het is ook de moeite waard om de mogelijkheid van klinische onderzoeken te onderzoeken. Vraag uw arts of zoek in de overheidsdatabase naar klinische onderzoeken om te zien of er medische onderzoeken zijn die uw kind mogelijk ten goede komen.

Erfenis

NKH is een autosomale recessieve genetische aandoening. Dat betekent dat een persoon met NKH een aangetast gen van zowel zijn moeder als zijn vader moet ontvangen. Mensen met slechts één getroffen gen krijgen de aandoening niet.
Als een moeder en vader allebei één enkel gen hebben, hebben ze 25 procent kans om een ​​kind met NKH te krijgen. Er is een kans van 50 procent dat hun kind een drager voor NKH zou zijn zonder symptomen te hebben.
Veel minder vaak kan NKH ontstaan ​​uit een sporadische mutatie. Dat betekent gewoon dat een kind zelden met NKH kan worden geboren, zelfs als slechts één van zijn ouders de aangetaste mutatie bij zich draagt.
Werken met een geneticus is vaak erg nuttig als iemand in uw gezin met NKH is geboren. Deze professional kan u een idee geven van de risico's in uw specifieke situatie. Prenatale tests zijn ook beschikbaar als er een risico op NKH bestaat. In-vitrofertilisatie kan ook een optie zijn voor paren die embryo's van tevoren willen screenen op de ziekte.
Hoe erfelijke aandoeningen worden overgeërfd

Een woord van heel goed

Een diagnose van NKH is een verwoestende diagnose voor gezinnen. Het kan overweldigend zijn te horen dat uw jonge kind een ziekte heeft waarvoor er zeer weinig behandeling is. Het is tragisch om je kind te verliezen; kinderen die wel overleven hebben levenslang ondersteuning en zorg nodig. Netwerken met andere gezinnen kan een krachtige manier zijn om informatie en een gevoel van verbondenheid te krijgen. Weet dat uw gezondheidszorgteam hier is om u te ondersteunen op wat voor manier dan ook. Aarzel niet om contact op te nemen met uw ondersteuningssysteem wanneer u maar wilt.