Een overzicht van de verdeling van ziektekostenverzekeringen
Kostendeling bespaart uw zorgverzekeraar op twee manieren. Ten eerste betaal je een deel van de rekening; omdat je de kosten deelt met je verzekeringsmaatschappij, betalen ze minder. Ten tweede, omdat u een deel van de rekening moet betalen, is het waarschijnlijker dat u alleen medische hulp inroept wanneer u het echt nodig heeft.
De meest gebruikelijke vormen van kostendeling zijn aftrekbare bedragen, copayments en co-assurantie. De maandelijkse premies die u betaalt om een ziekteverzekering te krijgen, worden niet als een soort kostendeling beschouwd. Laten we even de tijd nemen om te begrijpen hoe elk van die soorten kostendeling werkt:
aftrekbare
De aftrekbaar is het bedrag dat u voor bepaalde diensten moet betalen voordat uw zorgplan begint met het dekken van uw uitgaven. Voor de meeste gezondheidsplannen geldt het eigen risico één keer per kalenderjaar, hoewel er mogelijk afzonderlijke aftrekbare kosten voor medische kosten en verrekeningskosten kunnen zijn..De meeste gezondheidsplannen hebben wel eigen risico, maar ze variëren aanzienlijk in grootte. Sommige plannen hebben aftrekbare bedragen zo laag als $ 250 of $ 500, terwijl andere plannen aftrekbare bedragen hebben van meer dan $ 5000. Maar in tegenstelling tot co-assurantie (hieronder besproken), zal het aftrekbare bedrag een vooraf bepaald bedrag zijn, niet een percentage van de rekening. De ACA beperkt de totale out-of-pocket kosten voor alle ACA-conforme plannen tot niet meer dan $ 7.350 in 2018 ($ 7.900 in 2019), dus het eigen risico kan dat bedrag niet overschrijden.
Nadat u uw eigen risico hebt betaald, begint uw gezondheidsplan voor de rest van het jaar op zijn minst een deel van het tabblad voor uw lopende medische kosten op te halen. Maar als uw zorgplan copays bevat voor diensten zoals doktersbezoeken of recepten, blijft u die copays betalen tot u uw out-of-pocket maximum voor het jaar bereikt.
Als u Original Medicare heeft, is uw aftrekbare deel A eenmaal per uitkeringstermijn van toepassing, in plaats van per jaar. U zou dus mogelijk meer dan één eigen risico in een bepaald jaar moeten betalen, maar u zou ook beschermd worden tegen het twee keer aftrekken van de aftrek als u aan het einde van het jaar in het ziekenhuis wordt opgenomen en nog steeds in het ziekenhuis bent wanneer de nieuwe jaar begint.
copayments
Zoals eigen risico's, copayments (ook bekend als copays) zijn een vast bedrag dat u voor bepaalde medische diensten betaalt. Maar copays zijn vaak veel kleiner dan eigen risico's. Een gezondheidsplan kan bijvoorbeeld een aftrekbaar bedrag van $ 1.500 hebben, maar vereist slechts $ 35 copays om een huisarts te zien.In dat geval zou u $ 35 betalen om naar uw dokter te gaan en zou uw gezondheidsplan de rest van de rekening van de dokter betalen, ongeacht of u uw eigen risico al dan niet voor het jaar had voldaan. [Merk op dat er enkele gezondheidsplannen zijn die copays voor geneesmiddelen op recept pas beginnen toe te staan nadat een receptaftrekbaar is voldaan. Op zo'n manier zou je de eerste $ 500 aan receptkosten kunnen betalen, en dan beginnen met het betalen van een vast bedrag voor elk recept.]
Over het algemeen zijn copays en het eigen risico van toepassing op verschillende diensten, en het bedrag dat u uitgeeft aan copays telt niet mee voor het eigen risico (maar alle gezondheidsplannen zijn anders, dus lees de kleine lettertjes van u!). Maar alle ACA-compliante plannen tellen het bedrag dat u uitgeeft aan copays in de richting van het out-of-pocket-maximum van het plan, en aftrekbare bedragen tellen ook mee voor die maximale bestedingslimiet.
En sommige gezondheidsplannen hebben wat ze noemen een "ziekenhuiscopie" die $ 500 of meer zou kunnen zijn. Hoewel dit een bedrag is dat meer lijkt op wat we zouden beschouwen als een aftrekbaar bedrag, is het verschil dat de copay meerdere keren in het jaar kan worden beoordeeld (totdat je je eigen maximum haalt), terwijl een aftrekbaar bedrag wordt over het algemeen maar één keer beoordeeld, zelfs als u meerdere keren in het ziekenhuis wordt opgenomen (zoals hierboven vermeld, werkt het anders als u Medicare Part A heeft).
coinsurance
In tegenstelling tot eigen risico's en copays, coinsurance is geen specifiek dollarbedrag. In plaats daarvan is het een percentage van de totale kosten. Muntenverzekering begint meestal van toepassing te zijn nadat het eigen risico is voldaan, en u blijft het betalen totdat u het eigen risico voor uw plan haalt. Muntenverzekering is over het algemeen niet van toepassing op diensten die met een copay zijn gedekt.Dus laten we zeggen dat uw plan een aftrekbaar bedrag van $ 1.000 en 80/20 co-assurantie heeft, met een maximale out-of-pocket limiet van maximaal $ 4000. Laten we nu aannemen dat u een kleine ambulante operatie heeft die $ 3.000 kost. Je betaalt de eerste $ 1.000 (aftrekbaar) en je betaalt ook 20 procent van de resterende $ 2000. Dat voegt $ 400 toe aan je rekening, waardoor je je totale eigenwaarde voor de operatie op $ 1.400 brengt. Uw verzekering dekt de andere $ 1.600 (80 procent van het deel van de rekening dat hoger was dan uw eigen risico).
Laten we nu zeggen dat u later in het jaar een ernstig ongeluk krijgt en uiteindelijk 200.000 dollar aan medische rekeningen krijgt. Je hebt je eigen risico al ontmoet, dus je gaat meteen naar het verzekeren van geld. Je betaalt 20 procent van de rekening, maar alleen totdat je $ 2.600 hebt betaald. Dat komt omdat uw gezondheidsplan een $ 4,000 out-of-pocket-cap heeft en u reeds $ 1400 uit eigen zak hebt uitgegeven aan de eerdere operatie. Dus de eerste $ 13.000 van de rekeningen voor uw ongevalsherstel worden 80/20 gesplitst tussen uw verzekeringsmaatschappij en u (20 procent van $ 13.000 is $ 2.600). Op dat moment begint uw verzekeringspolis voor de rest van het jaar 100 procent van uw gedekte netwerkuitgaven te betalen.
Cost-Sharing & the Out-of-Pocket Maximum
Omdat het delen van kosten duur kan worden als u grote medische kosten heeft, hebben alle zorgplannen - tenzij ze grootvader of grootmoeder zijn - kostenbesparingen nodig, ook een eigen maximum dat een limiet stelt aan het delen van de kosten u bent verantwoordelijk voor elk jaar (voor deze discussie verwijzen alle cijfers naar de cap on out-of-pocket kosten, ervan uitgaande dat u zorg ontvangt binnen het netwerk van uw zorgverzekeraar; als u buiten het netwerk gaat, uw eigen risico maximum zal hoger zijn, of in sommige gevallen onbeperkt).Vóór 2014 waren er geen voorschriften die bepaalden hoe hoog het maximale eigen risico van een gezondheidsplan zou kunnen zijn - sommige plannen hebben zelfs de out-of-pocket-kosten helemaal niet gedekt, hoewel dat relatief zeldzaam was. Maar de Affordable Care Act heeft dat veranderd en nieuwe gezondheidsplannen kunnen in 2018 geen out-of-pocket-maximum hebben van meer dan $ 7.350 - voor één individu - in 2018 (die bovengrens stijgt naar $ 7.900 in 2019). Daarnaast kan volgens een regel die in 2016 van kracht werd, van één persoon niet worden verlangd dat hij meer betaalt in de out-of-pocket-kosten dan het individuele eigen risico voor dat jaar, zelfs als hij of zij gedekt is onder een gezinsplan in plaats van een individueel plan.
Nadat u genoeg aftrekposten, aflossingen en co-assurantie heeft betaald om het eigen risico te bereiken, schort uw gezondheidsplan uw kostendeling op en haalt 100 procent van uw gedekte medische rekeningen voor de rest van het jaar op, ervan uitgaande dat u gebruik in ziekenhuizen en dokters in het netwerk.
Cost-Sharing & de Affordable Care Act
De Affordable Care Act heeft een aanzienlijke hoeveelheid preventieve gezondheidszorg vrijgesteld van kostendeling. Dit betekent dat zaken zoals voor de leeftijd geschikte mammografie, cholesterol screening en veel vaccins niet onderhevig zijn aan een aftrekbaar recht, copayments of co-assurantie..De ACA creëerde ook een kostendelende subsidie om het gebruik van uw ziekteverzekering goedkoper te maken als u een laag inkomen hebt. De kostendelende subsidie verlaagt het bedrag dat u betaalt aan aftrekbare bedragen, copays en co-assurantie elke keer dat u uw verzekering gebruikt. Subsidies voor het delen van kosten worden automatisch opgenomen in de zilverplannen op de beurs als uw inkomen niet hoger is dan 250% van het armoedepeil (voor de dekking van 2018, de bovengrens voor inkomsten die in aanmerking komt voor kostendelende subsidies is $ 30.150 voor één persoon en $ 61.500 voor een gezin van vier).
Hoe zit het met dingen die de verzekering niet dekt?
De zinsdelen kostendeling en contante uitgaven worden soms door elkaar gebruikt, maar mensen gebruiken vaak "out-of-pocket" om alle medische kosten te beschrijven die zij zelf betalen, ongeacht of de behandeling helemaal door de ziekteverzekering wordt gedekt. . Maar als de behandeling helemaal niet wordt gedekt, wordt het bedrag dat u uitgeeft, volgens uw plan niet als kostendeling beschouwd, en telt het niet mee voor het out-of-pocket maximum van uw plan.Cosmetische ingrepen zoals liposuctie worden bijvoorbeeld meestal niet vergoed door een ziekteverzekering, dus als je zo'n behandeling krijgt, moet je het zelf betalen. Hetzelfde geldt in het algemeen voor tandheelkundige zorg voor volwassenen, tenzij u een aparte tandartsverzekering heeft. Hoewel u deze uitgaven als "out-of-pocket" zou kunnen beschouwen (en ze komen zelfs uit uw eigen zak), telt het geld dat u uitgeeft niet mee voor het eigen risico van uw gezondheidsplan, noch is het het overwoog het delen van de kosten volgens uw plan.
Omdat de kostenverdeling aanzienlijk varieert van het ene ziekteverzekeringsplan tot het andere, moet u ervoor zorgen dat u de details van uw plan begrijpt voordat u uw dekking moet gebruiken, zodat het bedrag dat u voor uw behandeling hoeft te betalen niet kom als een verrassing.
