Wat is een basisgezondheidsprogramma?
De kosten van de BHP worden gedekt door overheids- en federale financiering, gecombineerd met bescheiden premies en kostendeling door leden. De ACA vereist eenvoudigweg BHP's om ervoor te zorgen dat leden niet meer hoeven te betalen in premies en kostendeling die zij zouden betalen onder een gekwalificeerd gezondheidsplan (met name het op één na laagste kostenzilverplan in termen van premies en een platina of goudplan - afhankelijk van het inkomen - in termen van out-of-pocket kosten) in de uitwisseling, maar ingeschrevenen in de BHP's in New York en Minnesota hebben significant lagere totale kosten dan ze zouden hebben met een gekwalificeerd gezondheidsplan.
Wie komt in aanmerking voor de dekking van het basisgezondheidsprogramma??
Basis gezondheidsprogramma's zijn optioneel voor staten. Maar als ze worden geïmplementeerd, wordt de subsidiabiliteit gedefinieerd in de tekst van de ACA:- De meeste mensen komen in aanmerking voor BHP-dekking als ze een inkomen hebben tussen 133 procent (in de praktijk is het 138 procent met de ingebouwde inkomstenveronachtzaming) en 200 procent van het federale armoedeniveau. Voor de dekking van 2018 is de bovengrens van het inkomen voor een enkele persoon $ 24.120. Terwijl de ACA werd geschreven, werd verwacht dat mensen met een inkomen lager dan 133 procent van het armoedeniveau dekking zouden hebben voor Medicaid, zodat de BHP-dekking zou stijgen waar Medicaid was gestopt. Er zijn echter 19 landen die hebben geweigerd Medicaid uit te breiden, wat resulteerde in een dekkingsgat in 18 van hen (de meeste mensen met een inkomen lager dan het armoedeniveau komen niet in aanmerking voor premiesubsidies in de uitwisseling). Maar de enige staten die een BHP hebben geïmplementeerd, hebben ook Medicaid uitgebreid.
- Legaal aanwezige immigranten die minstens vijf jaar niet in de VS zijn geweest, komen in aanmerking voor BHP-dekking als ze een inkomen hebben dat lager is dan 133 procent van het armoedeniveau. Dit komt omdat recente immigranten niet in aanmerking komen voor Medicaid (zelfs in een staat die Medicaid heeft uitgebreid), ongeacht het inkomen, totdat ze al minstens vijf jaar legaal in de VS aanwezig zijn.
Twee staten hebben basisgezondheidsprogramma's opgezet
Twee staten - New York en Minnesota - hebben basisgezondheidsprogramma's opgezet.New York
De BHP van New York wordt The Essential Plan genoemd en werd begin 2016 beschikbaar. Samenvattingen van de dekking en kosten van The Essential Plan zijn hier en hier beschikbaar. Er zijn geen premies voor ingeschreven personen met een inkomen tot 150 procent van het armoedeniveau, tenzij ze een tandheelkundige en visuele dekking willen toevoegen. Degenen met een inkomen tussen 150 en 200 procent van het armoedeniveau betalen $ 20 per maand voor hun dekking.
Volgens het essentiële plan hebben ingeschreven personen met een inkomen tot 150 procent van het armoedeniveau ($ 18.090 voor één persoon in 2018) geen copays of andere kostendeling voor de meeste diensten, hoewel er bescheiden $ 3 copays zijn voor geneesmiddelen op recept. Degenen met een inkomen van meer dan 150 procent van het armoedeniveau hebben copays voor de meeste diensten, hoewel er geen aftrekbaar is en de totale kostendeling veel minder is dan op een privé-plan zou zijn via de staat New York State of Health (de staatsuitwisseling). in New York).
De voordelen van het basisplan worden verstrekt door particuliere verzekeraars die een contract afsluiten met de staat New York. Er zijn 16 verzekeraars die deelnemen aan het plan, hoewel de meesten alleen het essentiële plan aanbieden in een paar gebieden van de staat (deze grafiek toont waar elke verzekeraar het essentiële plan aanbiedt).
Inwoners van New York kunnen zich via The New York State of Health aanmelden voor The Essential Plan. De uitwisseling bepaalt of u in aanmerking komt voor Medicaid, het essentiële plan en gekwalificeerde gezondheidsplannen (met of zonder premiesubsidies), afhankelijk van inkomen en andere relevante factoren.
Vanaf december 2017 waren er ongeveer 720.000 mensen ingeschreven in The Essential Plan voor 2018.
Minnesota
Minnesota's BHP wordt MinnesotaCare genoemd, en het is sinds 2015 een basisgezondheidsprogramma (MinnesotaCare is een programma dat sinds 1992 in Minnesota bestaat, maar het werd omgezet in een BHP onder de ACA-richtlijnen vanaf januari 2015, de vroegste datum die is toegestaan onder federaal reglement).
Een samenvatting van MinnesotaCare-dekking is hier beschikbaar. Mensen jonger dan 21 jaar betalen geen kostendeling, maar er zijn copays voor ingeschrevenen van 21 jaar en ouder, samen met een eigen risico van $ 2,95 per maand (het eigen risico hoeft alleen te worden betaald als u tijdens de maand medische diensten nodig heeft).
Premies voor MinnesotaCare zijn gebaseerd op het inkomen en kunnen oplopen tot $ 80 per maand voor mensen met een inkomen aan de bovenkant van het bereik (200 procent van het armoedeniveau, dat is $ 24.120 voor een enkele persoon en $ 49.200 voor een gezin van vier, merk op dat een gezin van vier kinderen met dit inkomensniveau in aanmerking komt voor MinnesotaCare voor de ouders, maar dat de kinderen in aanmerking komen voor Medicaid als ze 18 jaar of jonger zijn).
Net als in New York contracteert Minnesota met particuliere verzekeraars om voordelen te bieden in het kader van het Basic Health Program. Vanaf 2017 zijn er zeven verzekeraars met overheidscontracten om MinnesotaCare-dekking te bieden. Inwoners van Minnesota kunnen zich aanmelden voor MinnesotaCare via MNsure, de uitwisseling van de staat. De uitwisseling maakt de geschiktheidbepalingen voor Medical Assistance (Medicaid), MinnesotaCare en gekwalificeerde gezondheidsplannen (met of zonder premiesubsidies), afhankelijk van het inkomen en andere relevante factoren.
Vanaf november 2017 waren er in 2018 ongeveer 93.000 mensen ingeschreven in MinnesotaCare.
Hoe worden basisgezondheidszorgprogramma's gefinancierd?
Volgens de ACA zal de federale overheid de BHP-financiering voor staten voorzien van 95 procent van het bedrag dat de federale overheid zou hebben uitgegeven aan premiesubsidies en reducties in de kostendeling in die staat (voor mensen die uiteindelijk in aanmerking komen voor de BHP in plaats van dan de op één na laagste kostenplannen voor zilver in de uitwisseling, met premiesubsidies en kortingen op de kosten).Voor 2015 was MinnesotaCare een door de staat gefinancierd programma dat dekking bood aan mensen die niet in aanmerking kwamen voor Medicaid en die een inkomen hadden van maar liefst 275 procent van het armoedeniveau. Overschakelen naar een BHP was financieel voordelig voor Minnesota, omdat het aanzienlijke federale financiering mogelijk maakte in plaats van volledig afhankelijk te zijn van overheidsmiddelen (mensen in Minnesota die tussen 200 en 275 procent van het armoedeniveau verdienen, bevinden zich nu op gekwalificeerde gezondheidsplannen via MNsure, aangezien de ACA vereist dat BHP's in aanmerking komen voor 200% van het armoedeniveau).
Het was financieel gunstig voor New York om ook een BHP op te zetten. Sinds 2001 heeft New York door de staat gefinancierde Medicaid-dekking geboden aan recente immigranten (die niet in aanmerking kwamen voor Medicaid-dekking gezamenlijk gefinancierd door de staats- en federale overheid, aangezien federale Medicaid-fondsen niet kunnen worden gebruikt voor recente immigranten die in de VS zijn geweest voor jonger dan vijf jaar). Omdat BHP-dekking beschikbaar is voor recente immigranten, betekende New Yorks overschakeling op het BHP-model dat ze niet langer volledig afhankelijk hoefden te zijn van staatsmiddelen om recente immigranten met een laag inkomen te dekken.
Het besluit van de Trump-regering in oktober 2017 om federale financiering voor kostendelende reducties te elimineren, zal het bedrag aan federale financiering dat BHP's in de toekomst krijgen, verminderen, maar de totale federale financiering voor BHP's is voornamelijk geld dat de federale overheid zou hebben uitgegeven aan premiumsubsidies-de geld dat zou zijn besteed aan kostendeling reducties is een kleiner deel van het totaal. De eliminatie van financiering voor kostendelingvermindering is nog steeds een dringende zorg voor zowel New York als Minnesota, hoewel beide staten hun BHP's blijven exploiteren en de 2018-dekking beschikbaar is voor in aanmerking komende inwoners met dezelfde programmarichtlijnen die in voorgaande jaren werden gebruikt.
Zullen andere staten BHP's vaststellen?
Het BHP-programma is landelijk beschikbaar, maar het is onwaarschijnlijk dat veel andere staten er uiteindelijk een zullen opzetten. Over het algemeen moet een staat Medicaid hebben uitgebreid en zijn eigen ziekteverzekeringsbeurs hebben opgezet, zodat een BHP een realistische optie is. En hoewel gekwalificeerde gezondheidsplannen in de uitwisseling helemaal niet afhankelijk zijn van staatsgelden, neemt een BHP de staat op de haak voor mogelijke financieringsuitgaven, als de federale financiering niet voldoende is (zowel New York als Minnesota hebben een aantal van de kosten van hun BHP's en de eliminatie van federale financiering voor reducties in kostendeling vergroot verder de kloof tussen wat het programma kost en wat de federale overheid betaalt).Maar individuen en gezinnen met een iets te hoog inkomen voor Medicaid worden goed bediend door BHP's. In staten zonder BHP is er een vrij substantiële "klif" in termen van premies en kostendeling tussen Medicaid en privéplannen in de uitwisseling, zelfs met premiesubsidies en reducties in het delen van de kosten van het privéplan (verlaging van de kostenverdeling voordelen zijn nog steeds beschikbaar, ondanks het feit dat de federale overheid niet langer verzekeraars betaalt om deze voordelen te bieden).
Een persoon met dekking van Medicaid betaalt weinig of niets in premies en het delen van de kosten is beperkt tot bescheiden bedragen onder federale regelgeving. Als die persoon een kleine verhoging krijgt en haar inkomen groeit van $ 16,600 naar $ 16,700 (in 2017), verliest ze de geschiktheid voor Medicaid (ervan uitgaande dat ze in een staat is die Medicaid heeft uitgebreid). Als ze in een staat is met een BHP en haar inkomsten te hoog worden voor Medicaid, komt ze in plaats daarvan in aanmerking voor BHP-dekking, waarvoor ze een nominale premie (of helemaal geen) betaalt in New York, op basis van haar inkomen ), en haar contante kosten zullen bescheiden blijven.
Maar als ze in een staat zonder BHP is, moet ze een gekwalificeerd gezondheidsplan kopen in de uitwisseling. Afhankelijk van waar ze woont, kan ze in aanmerking komen voor een premiesubsidie die groot genoeg is om de volledige kosten van een bronsplanpremie te dekken, maar die plannen hebben aanzienlijke contante kosten (over het algemeen ten minste $ 6.500 in 2018, en doorgaans als hoog als de maximaal toegestane $ 7.350). Als ze in plaats daarvan kiest voor een zilverplan (met kortingen op kosten delen, en dus lagere contante kosten heeft), betaalt ze ongeveer 3 procent van haar inkomsten aan premies. En zelfs met de voordelen voor het verminderen van de kosten, zal ze meer in aftrekposten en copays betalen dan een van de twee bestaande BHP's van hun ingeschrevenen vereisen dat ze betalen.
.
