Startpagina » Professionele gezondheidszorgers » Wat is een orthopedisch chirurg?

    Wat is een orthopedisch chirurg?

    Een orthopedisch chirurg is een zeer gespecialiseerde arts die zich bezighoudt met de diagnose en behandeling van musculoskeletale letsels en aandoeningen. Het beroep vereist ongeveer 14 jaar formeel onderwijs om een ​​bestuurscertificering te verkrijgen, waarbij de overgrote meerderheid van de beoefenaars particuliere praktijken uitoefent, volgens onderzoek van de Univerity of Pennsylvania.
    Orthopedische chirurgie wordt beschouwd als een van de meest geavanceerde, veelgevraagde gebieden in de medische wereld. Het betreft zowel chirurgische als niet-chirurgische technieken voor de behandeling van trauma, infecties, tumoren, aangeboren afwijkingen en degeneratieve ziekten die de botten, gewrichten, ligamenten, pezen en zenuwen beïnvloeden die de beweging coördineren.
    Naast algemene orthopedische chirurgie, zijn er ook beoefenaars die gespecialiseerd zijn in specifieke delen van het lichaam, zoals de ruggengraat of de voet en enkel. Anderen kiezen subspecialismen zoals kindergeneeskunde, sportgeneeskunde of reconstructieve chirurgie.
    De titel orthopedisch chirurg wordt vaak door elkaar gebruikt met ortopedist.

    concentraties

    Orthopedisch chirurgen behandelen mensen van alle leeftijden, van pasgeborenen tot ouderen. De aandoeningen die ze behandelen kunnen grofweg worden bepaald door hun locatie en / of ze gerelateerd zijn aan een trauma, een systemische ziekte of een neoplasma (een goedaardige of kankerachtige groei)..
    Onder sommige van de meer algemene aandoeningen kan een orthopedisch chirurg behandelen:
    • Botkankers (inclusief osteosarcoom, chondrosarcoom en botmetastasen)
    • fibromyalgie (een chronische pijnstoornis die spieren en weke delen door het hele lichaam aantast)
    • Voet- en enkelproblemen (inclusief hielspoor, eeltknobbels, enkelverstuiking, achillespeesruptuur en plantaire fasciitis)
    • breuken (inclusief gesloten fracturen, open fracturen, stressfracturen en heupfracturen)
    • Onderrug pijn (veroorzaakt door overmatig gebruik, hernia, lumbale spondylose, spinale degeneratie, spondylitis ankylopoetica en andere oorzaken)
    • Hand- en polsproblemen (waaronder carpaaltunnelsyndroom, ganglioncysten en polspeesontsteking)
    • Kniepijn en blessures (geassocieerd met meniscusscheuren, voorste kruisbandverwondingen en andere oorzaken)
    • kyphose (een spinale stoornis die "gebochelde" wordt genoemd)
    • Nekpijn en problemen (veroorzaakt door degeneratie van de cervicale schijf, whiplash, spinale stenose en andere oorzaken)
    • artrose (ook bekend als "slijtage-en-scheur artritis")
    • osteoporose (de verzwakking van botten door het abnormale verlies van botmineralen en massa)
    • De botziekte van Paget (een genetische aandoening die veroorzaakt dat botten worden vergroot en vervormd)
    • scoliose (een abnormale zijwaartse kromming van de wervelkolom)
    • Schouderpijn en -verwondingen (inclusief bursitis, rotator cuff letsels, schouder dislocatie, impingement syndroom, tendinosis en adhesieve capsulitis)
    • Verwondingen aan zacht weefsel (inclusief kneuzingen, verrekkingen of verstuikingen)
    Omdat orthopedisch chirurgen vaak aandoeningen van de wervelkolom behandelen, overlapt hun rol vaak met neurochirurgen die aandoeningen van het ruggenmerg behandelen.
    Chiropractor of orthopedist: wie moet kiezen?

    Procedurele expertise

    Omdat mensen slechts de neiging hebben om een ​​orthopedisch chirurg te zien wanneer een aandoening problematisch is geworden, wordt de nadruk van de praktijk vooral gelegd op de diagnose en behandeling van musculoskeletale aandoeningen in plaats van op preventie.
    Met dat gezegd, wordt er een gezamenlijke inspanning geleverd om hersenletsel na een orthopedische behandeling te voorkomen of om de verslechtering van een chronische aandoening te voorkomen, in het bijzonder die waarbij de nek, rug, heup of knie zijn betrokken..

    Diagnose

    De diagnostische hulpmiddelen die worden gebruikt in de orthopedie omvatten fysieke onderzoeken, laboratoriumtests en beeldvormingsstudies. Enkele van de meest voorkomende zijn:
    • arthroscopy (een chirurgische ingreep met een kleine camera om in een joint te zien)
    • Bloedtesten (gebruikt om ontsteking en infectie te helpen identificeren of aandoeningen aan te wijzen zoals reumatoïde artritis, botkanker of spondylitis ankylopoetica)
    • Bot scant (een beeldvormend onderzoek waarbij radioactieve stoffen worden gebruikt om te meten hoeveel botweefsel verloren is gegaan en in het lichaam is vervangen)
    • Computertomografie (CT) scans (die röntgenstralen combineren met computertechnologie om beelden in dwarsdoorsnede van het lichaam te produceren)
    • Ganganalyse (een lichamelijk onderzoek dat afwijkingen in uw onderste ledematen, uitlijning van ledematen of gezamenlijke rotatie identificeert)
    • Magnetic Resonance Imaging (MRI) scans (die krachtige magneten en radiogolven gebruikt om zeer gedetailleerde beelden te maken, met name van zachte weefsels)
    • Reflex antwoord (om te beoordelen hoe snel uw gewrichten en hersenen reageren op een prikkel)
    • Röntgenstraal (die elektromagnetische straling gebruikt voor het maken van vlakfilmbeelden)

    Behandeling

    De chirurgische en niet-chirurgische instrumenten die worden gebruikt in de orthopedie zijn uitgebreid en kunnen omvatten:
    • Anterior cruciate ligament (ACL) reconstructie
    • Artroscopisch debridement (een minimaal invasieve operatie die wordt gebruikt om beschadigd kraakbeen of bot te verwijderen)
    • Artroscopische schouderdecompressie (gebruikt om schouderimpingement te behandelen)
    • artroplastiek (de chirurgische vervanging van een gewricht, zoals een knie of heup)
    • Carpaal tunnel vrijlating (gebruikt om de medianuszenuw in de onderarm vrij te maken)
    • Geïnjecteerde steroïden (gebruikt om acute pijn en ontsteking te beheersen)
    • Interne of externe fixaties (gebruikt om ernstig gebroken botten te stabiliseren)
    • Knie meniscectomie (gebruikt om gescheurd kniekraakbeen te repareren)
    • laminectomie (een chirurgische procedure om een ​​deel van het wervelbot, de lamina genaamd, te verwijderen)
    • MAKOplasty (een robot gedeeltelijke knievervangingsoperatie)
    • Rotator manchet reparatie (uitgevoerd als laparoscopisch of als open operatie)
    • Spinale fusie (gebruikt om de beweging te stoppen bij een pijnlijke gezamenlijke uitlijning)
    • Unloader bracing (een soort kniebrace vaak gebruikt voor artrose van de knie)
    • viscosupplementatie (geïnjecteerde middelen gebruiken om gewrichten te smeren en pijn te verlichten)

    subspecialties

    Omdat de aandoeningen die in de orthopedie worden behandeld zo groot en divers zijn, zullen orthopedisch chirurgen zich vaak specialiseren in de behandeling van bepaalde aandoeningen, lichaamsdelen en populaties. Onder enkele van de meer gebruikelijke subspecialisaties:
    • Voet- en enkelchirurgie
    • Hand en bovenste extremiteit
    • Orthopedische oncologie (met betrekking tot botkanker)
    • Orthopedisch trauma
    • Kinderorthopedie
    • Schouder en elleboog
    • Werveloperatie
    • Chirurgische sportgeneeskunde
    • Totale gezamenlijke reconstructie (Artroplastiek)
    Veel orthopedische subspecialisten zijn niet exclusief voor orthopedisten. Sommige, zoals handchirurgie, zijn relevant voor plastisch chirurgen, terwijl podiatristen vaak fellowshiptraining volgen in voet- en enkelchirurgie.

    Training en certificering

    Om orthopedisch chirurg te worden, zou je eerst een vierjarige bacheloropleiding moeten volgen, bestaande uit één jaar biologie, twee jaar scheikunde en één jaar natuurkunde.
    Dit zou worden gevolgd door vier jaar op de medische school. De eerste twee jaar zouden op de klas zijn gebaseerd, terwijl de laatste twee overwegend in het ziekenhuis zijn gebaseerd. Gedurende deze tijd moet je slagen voor de examens van de Nationale Raad, die in twee delen worden afgenomen: één na het tweede jaar van de medische school en de andere na de derde.
    Op basis van je opleidingstraject, zou je de afgestudeerde doctor of medicine (MD) of doctor of osteopathic medicine (DO) zijn.
    U zou vervolgens een residency-programma moeten aanvragen en beginnen. Het programma zou bestaan ​​uit vier jaar gerichte studie over de fundamenten van orthopedische chirurgie. Gedurende deze tijd rouleert u door de belangrijkste subspecialismen in verschillende ziekenhuizen om praktische blootstelling te krijgen aan de verschillende chirurgische technieken en technologieën.
    Na afloop van uw residentie kunt u ervoor kiezen om een ​​fellowship van één tot twee jaar aan te vragen om een ​​orthopedische subspecialiteit na te streven.
    De certificatie van de raad zou de voltooiing van uw orthopedische opleiding volgen. Hiervoor moet u een peer-reviewproces ondergaan en slagen voor zowel mondelinge als schriftelijke examens die worden afgenomen door de American Board of Osteopathic Surgery (ABOS) of de American Osteopathic Board of Orthopaedic Surgery (AOBOS).
    Zodra de certificering is verleend, moeten orthopedisch chirurgen elke tien jaar een strenge hercertificering ondergaan. Dus, naast het uitvoeren van een oefening, zou je tijd moeten besteden aan het bestuderen en bijwonen van cursussen voor voortgezet medisch onderwijs om ervoor te zorgen dat je kennis wordt bijgewerkt en in overeenstemming is met de huidige praktijken..

    Afspraak tips

    Een eerste ontmoeting met een orthopedisch chirurg kan stress opleveren, omdat de meeste mensen dit alleen doen als er een trauma is geweest of als een aandoening verergert of niet verbetert. Om het maximale uit een afspraak te halen, doe je een beetje onderzoek en ben je altijd voorbereid voorbereid.
    Begin met het zoeken naar een specialist die een provider in het netwerk is bij uw verzekeringsmaatschappij. U kunt uw huisarts raadplegen voor verwijzingen of contact opnemen met uw verzekeringsmaatschappij voor een lijst met providers bij u in de buurt. U kunt hun inloggegevens controleren met behulp van de Certificering is belangrijk website beheerd door de American Board of Medical Specialties (ABMS).
    Op de dag van uw afspraak neemt u uw verzekeringsbewijs en eventuele laboratorium- of beeldvormingsrapporten die relevant zijn voor uw aandoening. U moet uw huisarts ook vragen om relevante medische medische dossiers (EMR's) door te sturen.
    Bij het bespreken van symptomen, beknopt maar nauwkeurig zijn, noch de aard van uw aandoening minimaliseren of overdrijven. Houd indien mogelijk een dagboek bij van uw symptomen als deze zich herhalen of verschillen van de ene aflevering tot de volgende.
    Om een ​​beter begrip te krijgen van uw toestand en wat u in de toekomst kunt verwachten, noteert u alle vragen die u op een vel papier heeft. U zou bijvoorbeeld kunnen vragen:
    • Waarom wordt deze procedure aanbevolen??
    • Wat zijn de doelen van de behandeling?
    • Wat is de slagingskans voor deze procedure?
    • Hoe wordt de procedure uitgevoerd?
    • Heeft het anesthesie nodig?
    • Hoe vaak hebt u de operatie uitgevoerd??
    • Hoe lang gaan de voordelen mee??
    • Wat zijn de potentiële risico's en complicaties?
    • Wat kan ik doen om mijn risico te verminderen?
    • Hoe lang duurt het voordat ik herstel heb gehad?
    • Wanneer kan ik terugkeren naar mijn werk??
    • Wanneer zal ik weten of de behandeling succesvol is?
    • Heb ik in de toekomst aanvullende behandelingen nodig??
    • Wat zal er gebeuren als ik nu geen operatie heb?
    • Als ik een second opinion wil, met wie kan ik dan contact opnemen?
    Hoe de beste orthopedisch chirurg te vinden

    Een woord van heel goed

    Orthopedische chirurgie kan een opwindende carrière zijn met zowel persoonlijke als financiële voordelen, maar het kan ook zeer stressvol zijn. Vooral wanneer u start, kunt u op elk moment worden geconfronteerd met noodoproepen. En hoewel het bevredigend kan zijn om de kwaliteit van het leven van veel van uw patiënten te verbeteren, zullen anderen er mogelijk niet in slagen zelfs met uw beste inspanningen hulp te vinden.
    Een orthopedisch chirurg moet bepaalde eigenschappen en vaardigheden bezitten om succesvol aan zijn carrière te beginnen, inclusief uithoudingsvermogen, emotionele veerkracht, sterke interpersoonlijke vaardigheden, uitstekende oog-hand coördinatie en uitzonderlijke handvaardigheid. Buiten dat, zou je realistisch moeten zijn, maar met een duidelijk gevoel van vastberadenheid.
    Volgens de jaarlijkse Merritt Hawkins ' Herziening van Physician Recruiting Incentives, orthopedisch chirurgen waren de op één na hoogste betaalde artsen in 2018 met een gemiddeld startsalaris van $ 533.000.
    Dit hoge winstpotentieel is gedeeltelijk te wijten aan het gebrek aan professionals in het veld, met niet meer dan 25.000 praktiserende orthopedisch chirurgen in de Verenigde Staten.
    7 Beste carrières in de orthopedie
    Volgend artikel
    Wat is een osteopaat?