Wat is een overnachtende slaaponderzoek (polysomnogram)?
Omdat het vreemd kan zijn om ergens anders dan je eigen bed te slapen en te weten dat je wordt gevolgd en geobserveerd, kun je wat angst voelen over de ervaring. Hoe meer je begrijpt waarom de test belangrijk is en wat je kunt verwachten, hoe comfortabeler je zult voelen.
Doel van de test
Uw arts wil mogelijk een slaaponderzoek laten uitvoeren als u moeite heeft met inslapen, vaak wakker wordt, snuift of andere symptomen van een slaapstoornis heeft. Een polysomnogram kan ook raadzaam zijn op basis van een screeningtest voor narcolepsie (overmatige slaperigheid overdag), bekend als de Epworth Sleepiness Scale.Slaapstudies zijn ontworpen om slaapstoornissen te diagnosticeren, waaronder:
- Slaapapneu (een totale obstructie van de ademhaling die langer duurt dan 10 seconden)
- Parasomnias (slaapgedrag)
- narcolepsie
- Slapeloosheid
- Rusteloze benen syndroom
- Circadiane ritmestoornissen
Vóór de test
Een slaapstudie vereist enige voorbereiding, dus het is goed om op de hoogte te zijn van wat wordt aanbevolen vóór uw testdag.timing
De meeste slaapstudies vinden plaats in de loop van een nacht. Volgens de National Sleep Foundation is een typische inchecktijd voor een polysomnogram tussen 20.00 uur. en 10 p.m, en de gebruikelijke vertrektijd nadat een persoon wakker wordt, ligt tussen 6 uur en 8 uur s'morgens. Het doel is dat de patiënt ten minste zeven uur slaapt. Als u 's nachts werkt, zijn sommige faciliteiten geschikt voor studies die overdag worden gedaan.Plaats
Deze test wordt meestal gedaan in een slaapcentrum of slaaplaboratorium. Dit kan een speciale afdeling zijn die is opgenomen in een ziekenhuis of kliniek, of het kan een op zichzelf staande faciliteit zijn. Slaapstudies worden soms zelfs in hotels opgezet. Slaaplaboratoria kunnen geaccrediteerde centra zijn, wat betekent dat ze voldoen aan de normen van de American Academy of Sleep Medicine (AASM).Als uw arts een slaapstudie voor u bestelt, stuurt hij u in de richting van een laboratorium dat hij kent en vertrouwt. Als u op eigen gelegenheid hulp zoekt, moet u faciliteiten bij u in de buurt onderzoeken om er een te vinden die is geaccrediteerd of die gunstig is beoordeeld..
Over het algemeen heeft een slaapcentrum meerdere slaapkamers die zijn ingericht om 's nachts te slapen. Deze kamers zijn ontworpen om zo comfortabel en huiselijk mogelijk te zijn, vaak met standaard slaapkamermeubilair (d.w.z. geen klinisch ogende ziekenhuisbedden), een televisie, een eigen badkamer en andere voorzieningen.
Typisch, is een slaapkliniek bemand met één of meerdere artsen die in slaapgeneeskunde worden opgeleid. Velen oefenen ook verwante disciplines uit, zoals neurologie, psychiatrie en longgeneeskunde. Andere medische professionals die doorgaans in een slaapcentrum worden gevonden, zijn artsassistenten, verpleegkundigen, ademtherapeuten en medische assistenten.
Naast polysomnogrammen doen de meeste slaapcentra ook andere diagnostische tests voor slaapstoornissen, evenals behandeling.
Hoe voor te bereiden
Op de dag van de test moet u uw normale dieet en dagelijkse routine zo veel mogelijk volgen. Maar hoewel u tot de avond niet in wilt checken voor uw slaapstudie, moet u tijdens de testdag een paar dingen in gedachten houden:- Blijf op de dag van testen uit de buurt van cafeïne in welke vorm dan ook - koffie, thee, frisdranken, chocolade - tijdens de lunch.
- Sla je avondcocktail of glas wijn over. Alcohol in welke hoeveelheid dan ook kan de slaap verstoren (zelfs als u er niet van op de hoogte bent).
- Was haargel of andere stylingproducten uit je haar. Ze kunnen de slaapregistratie verstoren.
- Overdag niet dutten.
- Als u regelmatig medicatie gebruikt, zorg er dan voor dat uw arts weet wat u inneemt. U moet mogelijk tijdelijk stoppen met het gebruik.
Kosten en ziektekostenverzekering
Slaaptestcentra kunnen geassocieerd zijn met een universiteit of werken met winstoogmerk, met enorm verschillende kosten die voor testen in rekening worden gebracht.Overnight polysomnogrammen kunnen kosten van $ 600 tot $ 5.000 (of meer) voor elke nacht; het gemiddelde ligt meestal rond $ 1000 tot $ 2000 per nacht. Verzekering, inclusief Medicare, kan het grootste deel van deze kosten dekken. Uw uiteindelijke kosten zullen waarschijnlijk afhangen van uw type verzekering en details met betrekking tot uw jaarlijkse aftrekbare kosten en andere factoren die in uw polis zijn uiteengezet.
Volgens de American Sleep Association (ASA) variëren de criteria waaraan u moet voldoen om een slaaponderzoek te laten doen dat onder uw verzekering valt ook. De meeste bedrijven verplichten u om door een arts te worden beoordeeld en bepaalde symptomen te hebben voordat ze getest gaan worden. De organisatie noemt de volgende symptomen als klassieke voorbeelden: overmatige slaperigheid overdag (EDS), snurken, getuige apneas tijdens slaap, nachtelijk naar adem happen of stikken, of verandering in bepaald gedrag.
Helaas zijn er enkele beleidsregels die weinig of geen dekking bieden voor het testen.
Als u geen verzekering hebt en van plan bent om uit eigen zak te betalen voor uw slaaponderzoek, kan het centrum u minder belasten dan normaal een verzekeringsmaatschappij zou aanrekenen.
Als u zich zorgen maakt over de kosten van uw slaapevaluatie, kunt u het beste vooraf bellen en de informatie van het testcentrum of uw verzekeringsmaatschappij opvragen voordat u aan de studie begint. (De specifieke factuurcodes kunnen door uw medische zorgverlener worden bekendgemaakt.) Elk gerenommeerd slaapcentrum, vooral die in verband met zorgcentra, moet u voorafgaand aan uw evaluatie een schatting van de kosten kunnen verstrekken. Dit is de beste manier om kostbare verrassingen te voorkomen.
Als alternatief, als u wordt geëvalueerd voor slaapapneu, als uw arts over a thuis slaapapneu testen. Deze optie, waarbij u apparatuur van een leverancier leent en zelf instelt en gebruikt, is aanzienlijk goedkoper. Over het algemeen kunnen deze tests kosten van $ 200 tot $ 600 per nacht kosten en worden ze vaak gedekt door de meeste verzekeringsmaatschappijen, volgens de ASA.
Opmerking: At-home testapparaten registreren geen slaapstadia, hartritmes met ECG of beenbewegingen. Ze richten zich op het meten van ademhalingspatronen, luchtstroom en zuurstofniveaus. Ze registreren ook hartslag en slaaphouding. Thuis slaapapneu testen is het beste voor het identificeren van matige tot ernstige gevallen. Als de test niet overtuigend is, kan een test in het centrum vereist zijn.
Wat mee te brengen
Het is belangrijk om contact op te nemen met uw slaapcentrum om te zien of ze speciale beperkingen voor u hebben. Over het algemeen moet je echter dezelfde items meenemen die je normaal zou verpakken voor een overnachting in een hotel:- Medicijnen die u 's nachts of' s morgens neemt en waarvan uw arts gezegd heeft dat u deze tijdens de test kunt blijven gebruiken
- Toiletartikelen
- Comfortabele nachtkleding en pantoffels of antislipsokken (als u niet routinematig kleding draagt naar bed, moet u dit doen voor de slaapstudie.)
- Favoriete kussens of dekens
- "Comfort-items" moesten slapen
- Een snack voor het slapengaan (er kan een kleine koelkast in uw kamer zijn)
- Telefoon oplader
- Boek of ander leesmateriaal, als onderdeel van uw nachtelijke routine
- Iets om te ontbijten. De faciliteit kan koffie of sap leveren, maar verwacht niets anders.
U kunt geen huisdier meenemen met de mogelijke uitzondering van een dienstdier. U moet het huisdier van tevoren afhalen en de benodigde documentatie verstrekken.
Tijdens de test
Je slaapt meestal gedurende de tijd dat je wordt getest, maar het is belangrijk om te weten wat er zal gebeuren zodat je je deel kunt doen om ervoor te zorgen dat de resultaten zo accuraat en nuttig mogelijk zijn.Pre-Test
Wanneer u aankomt voor uw slaaptest, zal het proces vergelijkbaar zijn met het inchecken voor een afspraak met een arts. Er kan papierwerk zijn om in te vullen, inclusief een toestemmingsformulier, en je moet mogelijk je ziekteverzekeringskaart en / of co-betaling presenteren als je er een hebt.Zodra u bent ingecheckt, brengt een slaaptechnicus u 's nachts naar uw slaapkamer. Ze zal je de badkamer laten zien en waar je je spullen kunt zetten, en je dan verlaten om je te vestigen, je nachtkleding aan te passen en je normale nachtelijke routine door te nemen om je tanden te poetsen, je gezicht te wassen, enzovoort.
De technicus zal dan ongeveer 45 tot 60 minuten besteden aan het opzetten van je slaapstudie. Deze tijd kan variëren, afhankelijk van hun efficiëntie en de complexiteit van uw individuele opstelling. Sommige onderzoeken naar aanvallen bijvoorbeeld, kunnen 90 minuten tot twee uur duren om op te zetten.
Een van de tests die plaatsvindt tijdens je slaap is een electroencephalogram (EEG), die de elektrische activiteit in de hersenen meet. Om u voor te bereiden, zal de technicus de afmetingen van uw hoofd meten en vervolgens een speciaal potlood gebruiken om plaatsen op uw schedel en gezicht te markeren waar de elektroden worden bevestigd. (De vlekken worden weggespoeld met water en zeep.) Vervolgens gebruikt ze een wattenstaafje om op elke plek een zacht schurende pasta aan te brengen om de oliën van uw huid te verwijderen, zodat de elektroden goed blijven kleven.
De technicus past een deuk toe van een speciale pasta die lijkt op het bakvet van elke schijf en plaatst deze voorzichtig op de gemarkeerde plekken op je gezicht en hoofdhuid. De pasta houdt de elektroden op hun plaats en stelt hen ook in staat om de elektrische golven beter uit uw hersenen te geleiden. Sommige draden op uw gezicht zijn mogelijk vastgebonden. Als u gevoelig bent voor of allergisch bent voor medische tapes of lijmen, moet u de technicus dit tijdig laten weten zodat zij een type kan gebruiken dat geen invloed op u heeft.
In aanvulling op de elektroden kan een aantal of alle van de volgende onderdelen deel uitmaken van uw slaapstudie-opstelling:
- Een platte, plastic microfoon om je nek vast te maken om snurken op te nemen
- Kleverige pads op uw borst om uw hartritme te controleren via een elektrocardiogram (EKG)
- Rekbare stoffen riemen die over de borst en de buik lopen om de ademhaling te meten
- Kleverige elektroden of elektroden aangebracht op de schenen of onderarmen voor het bewaken van elektromyografie van spierbewegingen (EMG)
Als u 's nachts een continue positieve luchtwegdruk (CPAP) gebruikt, is het mogelijk dat u een masker gebruikt.
Eindelijk, net voordat u naar bed gaat, zal de technicus een buis in de neus van de canule plaatsen die in de neus zit - die de luchtstroom meet terwijl u slaapt. De meeste slaapklinieken gebruiken ook een thermistor, een getande draad die in de neusgaten zit en temperatuurveranderingen meet
Als u eenmaal bent opgezet, laat de technicus u met rust. Geniet van de tijd voor jezelf - lees, kijk televisie, luister naar muziek. Het is belangrijk om niet in slaap te vallen totdat het uw gebruikelijke bedtijd is of u zich slaperig genoeg voelt om te verdwijnen. Laat uw technicus weten wanneer dat gebeurt. (Ze heeft u geïnstrueerd hoe u contact met haar kunt opnemen.)
De technicus helpt u vervolgens naar bed en sluit de draaddoos aan op een computer, zodat ze u vanuit een andere kamer kan controleren. Er zal waarschijnlijk een kleine infraroodcamera en een tweerichtingsluidspreker zijn in de slaapkamer. Als je 's nachts moet opstaan, dan zul je om hulp roepen om dat te doen.
Net voor het slapen gaan moet de technicus de apparatuur testen. Als onderdeel van deze test laat ze je je ogen openen, sluiten, snurken, in- en uitademen en zelfs je armen en benen bewegen. Als er iets misgaat met een draad, of als er 's nachts een loskomt, zal uw technicus binnenkomen om het te repareren.
Slaap Aids
Een gemeenschappelijke zorg van mensen die een slaaponderzoek ondergaan, is dat ze niet kunnen slapen. Verrassend genoeg kunnen de meeste mensen slapen, zelfs met alle draden, de vreemde omgeving en een aantal dingen die storend kunnen werken. Het is uitzonderlijk zeldzaam dat iemand helemaal niet kan slapen.Als je je echt zorgen maakt, kan het zijn dat je arts een medicijn neemt dat de verschillende tests niet verstoort. De meest voorkomende slaaphulp is Ambien (zolpidem). Neem dit medicijn of iets anders zonder de OK niet in bij uw arts.
In het slechtste geval kunnen de tests worden herhaald als dat nodig is om te zorgen voor voldoende slaapobservatie en de resultaten zijn geldig.
Gedurende de test
Terwijl u slaapt, controleren de elektroden en andere apparatuur uw hersengolven, bewegingen, slaapstadia, ademhalingspatronen, enzovoort. De technicus houdt u vanuit een andere kamer goed in de gaten. Als u 's nachts wakker wordt en op moet staan voor de badkamer of niet meer kunt slapen, kunt u contact opnemen met de technicus voor hulp. Anders zult u niet weten wat er gebeurt tijdens de tijd dat u slaapt.Als slaapapnoe wordt waargenomen, kan de behandeling worden gestart met continue positieve luchtwegdruk (CPAP) (indien niet al op zijn plaats) om de juiste druk te vinden om uw ademhaling te verbeteren.
Post-Test
De technicus zal u wakker maken tijdens uw normale wektijd. Ze zal je elektroden en andere apparaten snel verwijderen - binnen 10 minuten of zo. Er kan een vragenlijst over uw nachtrust worden ingevuld.Als je kamer een douche heeft en je meteen naar je werk of een afspraak gaat, kun je daar klaar voor zijn. Je kunt ook eten, drinken en een van je reguliere medicijnen nemen.
Resultaten interpreteren
U krijgt waarschijnlijk geen informatie over uw studie totdat een slaaparts de kans heeft gehad om de resultaten te bekijken. Dit zal waarschijnlijk enige tijd duren. Slaapproblematiek kan maar liefst vijf pagina's lang zijn en zit boordevol honderden stukjes gegevens over alles, van de stadia van slaap die je hebt doorlopen en je ademhaling, hartslag, zuurstofniveau, spierbewegingen, snurkende episodes en meer.De ASA vermeldt de volgende specifieke aspecten van slaapevaluatie genoteerd in de meeste polysomnogrammen:
- Slaapefficiëntie: Deze resultaten kwantificeren het totale aantal minuten dat een persoon slaapt tijdens een slaaponderzoek, gedeeld door de totale tijd dat de persoon slaapt. Hoe hoger de slaapefficiëntie, hoe hoger het percentage slaaptijd versus waaktijd. Sommige rapporten tellen ook op hoeveel tijd iemand wakker is en hoeveel REM en fase 1, 2, 3 en 4 slaap ze krijgen.
- Apnea Hypopnea Index (AHI): Dit onderzoekt hoe vaak een persoon slaapapneu en hypopneu (gedeeltelijke obstructie) ervaart. Meer dan vijf afleveringen van beide worden bij volwassenen beschouwd als een abnormale AHI en leiden meestal tot de diagnose slaapapneu.
- Zuurstofdesaturatie-index (ODI): Dit verwijst naar het aantal keren dat het zuurstofniveau van een persoon daalt terwijl ze slapen - nuttige informatie als iemand wordt beoordeeld op slaapstoornissen in de ademhaling. Zuurstofniveaus boven 90 procent worden als normaal beschouwd.
- Hartslag: Over het algemeen is een normale hartslag tussen 60 en 100 slagen per minuut (BPM). Als het dit nummer overschrijdt, wordt het tachycardie genoemd. Minder dan 60 BPM wordt beschouwd als bradycardie.
Opvolgen
Voor mensen met overmatige slaperigheid overdag, kan multiple sleep latency testing (MSLT) een diagnostisch polysomnogram volgen. Het bestaat uit de mogelijkheid om een dutje te doen met een interval van twee uur op de dag die volgt op de testdag. Het is enigszins vereenvoudigd vanaf de basislijnstudie, met minder metingen. De MSLT kan narcolepsie, hypersomnie herkennen, of een normale hoeveelheid slaperigheid overdag aanwezig is.Een onderhoud van de waaktest kan ook als follow-up worden uitgevoerd. Het is meestal gereserveerd voor mensen die in beroepen werken die langdurige alertheid nodig hebben om de openbare veiligheid te behouden, bijvoorbeeld vrachtwagenchauffeurs, piloten van luchtvaartmaatschappijen, treinleiders of andere transportprofessionals. Deze test zorgt ervoor dat het geteste individu in een stille, enigszins verduisterde ruimte wakker kan blijven terwijl het iets achterover ligt. Voorbijgaand dutten (of in slaap vallen) kan een probleem zijn als het wordt geïdentificeerd.
Herhaal slaapstudies
Soms is het noodzakelijk om een slaapstudie te doen.Veranderingen in uw gezondheid: Als er enkele jaren geleden een slaaponderzoek is uitgevoerd, kunnen er belangrijke veranderingen in uw gezondheid optreden die een herbeoordeling van uw slaap noodzakelijk maken. Een relatief bescheiden gewichtsverandering, waarbij 10 procent van uw lichaamsgewicht wordt bereikt of verloren, kan een reden zijn om een studie te herhalen. Gewichtstoename verergert vaak de mate van slaapapneu, terwijl het verlies de conditie mogelijk kan verbeteren of zelfs volledig kan verlichten.
Symptomen die u heeft ontwikkeld en die niet aanwezig waren op het moment van uw eerste diagnose, kunnen ook aanleiding zijn voor een herhalingsrustbeoordeling. Als u bijvoorbeeld onlangs het rustelozebenensyndroom heeft of als u merkt dat u 's nachts veel beenbewegingen heeft, kan dit een evaluatie vereisen. Bovendien kunnen abnormale slaapgedragingen zoals REM-gedragsstoornissen zich later in het leven ontwikkelen en moeten worden beoordeeld met een formeel slaaponderzoek.
Ten slotte kunnen nog meer significante veranderingen in de gezondheid een tweede blik noodzakelijk maken. Hartfalen, beroerte of de introductie van narcotische medicatie kunnen allemaal redenen zijn om ervoor te zorgen dat veranderingen in de ademhaling tijdens de slaap niet hebben plaatsgevonden. Elk van deze aandoeningen kan verband houden met centrale slaapapneu, een aandoening waarvoor vaak bi-level therapie nodig is.
Beoordeling van het succes van alternatieve behandelingen: Veel mensen kiezen alternatieve therapieën om slaapapneu te behandelen, waaronder het gebruik van een oraal apparaat van een tandarts of chirurgische behandelingen. Een tweede slaaponderzoek kan een handige manier zijn om na te gaan hoe uw apparaat werkt of dat de operatie een succes was.
Het orale hulpmiddel kan worden gedragen terwijl een standaard slaaponderzoek wordt uitgevoerd om uw ademhaling te evalueren. Een onderzoek kan ook postoperatief worden uitgevoerd, meestal twee maanden of langer nadat de operatie is uitgevoerd. Het is belangrijk om appels met appels en oranje met sinaasappelen te vergelijken: laat hetzelfde type onderzoek (en op dezelfde locatie) zien als uw eerdere tests om ervoor te zorgen dat andere variabelen de vergelijkingen niet ondermijnen. Als ondanks deze behandelingen de slaapapneu aanhoudt, is het vaak nodig om andere therapieën te heroverwegen.
Onopgeloste symptomen en optimalisatie van CPAP-therapie: Soms wordt een slaaponderzoek herhaald om onopgeloste symptomen aan te pakken. Als je nog te slaperig bent, kan dit een indicatie zijn om een beetje dieper te graven. Deze herhalingsonderzoeken maken ook optimalisatie van behandelingen mogelijk, inclusief de titratie van CPAP-therapie.
Aanhoudende overmatige slaperigheid overdag kan een herbeoordeling vereisen omdat er zich andere aandoeningen kunnen voordoen. De Epworth Sleepiness Scale kan opnieuw worden gebruikt om slaperigheid te meten. Intensievere evaluatie blijkt vaak noodzakelijk om de onderliggende oorzaak van de staat te achterhalen. Het kan optreden als gevolg van slaapgebrek, onderbehandelde slaapapneu, narcolepsie of andere factoren. Een diagnostisch polysomnogram gevolgd door meerdere slaaplatentietests (MSLT) kunnen aanwijzingen geven over de oorzaak.
De meest voorkomende indicatie voor de tweede nacht van slaaponderzoek is om positieve luchtwegdrukbehandeling te initiëren en te optimaliseren om slaapapneu te verhelpen. Het blijkt soms onmogelijk om de meest effectieve drukinstellingen te vinden, hetzij als onderdeel van een eerste gespleten nachtstudie, hetzij met een proefbehandeling thuis. In plaats daarvan kan een tweede titratieonderzoek worden gebruikt om te zorgen voor een juiste maskerpassing, om de acclimatisatie van de therapie te verbeteren en om de nodige druk te identificeren om de luchtweg tijdens de slaap te behouden. In sommige gevallen kunnen alternatieve therapieën worden onderzocht, waaronder CPAP, bilevel en zelfs automatische of adaptieve servoventilatie (ASV). De slaaptechnicus kan met u samenwerken om de therapie-ervaring te optimaliseren.
